Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Τα πάντα στη ζωή της Λουίζας μοιάζουν να καταρρέουν. Στα είκοσι επτά της, η δουλειά της στο Λονδίνο δεν έχει καμιά προοπτική, η προσωπική της ζωή βρίσκεται σε τέλμα, ενώ οι σχέσεις με την οικογένειά της είναι δύσκολες και ψυχρές. Η λατρεμένη της γιαγιά, εκείνη που τη μεγάλωσε, εκείνη που της έδειξε κάθε ομορφιά σε αυτό τον κόσμο, χτυπημένη τα τελευταία χρόνια από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, δεν την αναγνωρίζει πια.
Όλα όσα ονειρεύτηκε κάποτε μοιάζουν εντελώς ανέφικτα… Απογοητευμένη και έχοντας αποδεχτεί την κατάσταση, καταλήγει να ζει μέσα στην απραξία και την απάθεια, παρατηρώντας τη ζωή της σαν απλός θεατής.
Μέχρι που η είδηση του θανάτου της γιαγιάς της θα τη βγάλει από τον λήθαργο και θα δώσει το έναυσμα για ένα ντόμινο απίστευτων γεγονότων που θα φέρουν στη ζωή της τα πάνω κάτω. Θα επιστρέψει εσπευσμένα στην Αθήνα μετά από πολύ καιρό και θα ανοίξει την πόρτα σ’ έναν κόσμο όπου το γέλιο και το δάκρυ, η αλήθεια και η γλυκιά ψευδαίσθηση θα μπλεχτούν με τον πιο υπέροχο, παράδοξο τρόπο. Μπορεί ένα χαμένο ημερολόγιο από το παρελθόν να τη βοηθήσει να βρει τον δρόμο της; Και τι ρόλο θα παίξει στην αναζήτηση αυτή ένας γοητευτικός ντετέκτιβ;
Ένα αισιόδοξο μυθιστόρημα για την αγάπη και την απώλεια που προσεγγίζει με χιούμορ τις αναποδιές της ζωής. Μια συγκινητική ιστορία για όσα έχουμε και δεν το γνωρίζουμε, για όσα θα θέλαμε και δεν μπορούμε να έχουμε και για όσα μπορούμε να πετύχουμε και δεν το ξέρουμε.

Προσωπική άποψη:
Όλοι μας, κάποια στιγμή της ζωής μας, έχουμε βρεθεί σε αδιέξοδο, να κάνουμε κύκλους γύρω από τον εαυτό μας και να μην είμαστε σίγουροι για το ποιοι πραγματικά είμαστε, τι θέλουμε από τη ζωή, που βαδίζουμε, που οδηγούμαστε, ανίκανοι να δούμε τις καταστάσεις καθαρά και να πάρουμε οριστικές και σίγουρες αποφάσεις που θα μας δώσουν ώθηση να βγούμε από το τέλμα μας και να κατευθυνθούμε σε μιαν άλλη διαδρομή που μπορεί να μας οδηγήσεις στις σωστές απαντήσεις, εκείνες που θα φωτίσουν και πάλι στις σκοτεινές γωνιές της ψυχής και του μυαλού μας και που θα μας κάνουν να αντικρίσουμε τις αλήθειες μας, καθαρές και ξάστερες, χωρίς φόβους, χωρίς δισταγμούς. Και εκεί που πιστεύουμε πως δεν θα τα καταφέρουμε, έρχεται εκείνη η μικρή, η μοναδική στιγμή που ανατρέπει τα πάντα και συνειδητοποιούμε πως τίποτα δεν χάθηκε και όλα τώρα αρχίζουν.

Σε ένα παρόμοιο τέλμα βρέθηκε και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας αυτής, η Λουίζα, που είκοσι εφτά χρονών και ξενιτεμένη στο Λονδίνο, ζει μια ζωή χωρίς προοπτικές, όπου όλα γύρω της καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, με την ίδια να θάβεται κάτω από τα χαλάσματα, δίχως να έχει τρόπο να δραπετεύσει από εκεί, αλλά ούτε καν αρκετή ενέργεια για να το προσπαθήσει. Η δουλειά της δεν της προσφέρει καμία πιθανότητα εξέλιξης, οι σχέσεις της με τους ανθρώπους, από φίλους μέχρι συγγενείς, δεν είναι οι καλύτερες, με την ίδια να αδυνατεί να επικοινωνήσει σωστά μαζί τους, τα ερωτικά της δεν βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα, ενώ η λατρεμένη της γιαγιά, ο μοναδικός άνθρωπος με τον οποίο έχει πραγματικούς δεσμούς αγάπης και τρυφερότητας, βυθίζεται όλο και περισσότερο στον κόσμο του Αλτσχάιμερ και δεν την αναγνωρίζει πια.

Και η Λουίζα, όπως τόσοι και τόσοι άνθρωποι, παίρνει απόφαση πως αυτή είναι η ζωή της και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να την αλλάξει, οπότε δεν έχει παρά να το αποδεχθεί και να προχωρήσει όπως μπορεί, χωρίς να έχει απαιτήσεις ή αξιώσεις, χωρίς να κάνει μεγάλα όνειρα ή σχέδια, παρά μένοντας απλώς θεατής μιας καθημερινότητας της οποίας αναγκαστικά αποτελεί μέλος και που πρέπει ν' ακολουθήσει τους ρυθμούς της γιατί δεν έχει και άλλη επιλογή. Όμως, ο θάνατος της γιαγιάς της και η επιστροφή της στην Ελλάδα θα είναι η αρχή της συνειδητοποίησης πως τόσο καιρό ήταν χαμένη μέσα σε έναν λαβύρινθο απ' τον οποίο δεν προσπαθούσε να δραπετεύσει, αλλά που ήρθε η ώρα να το κάνει, τώρα που οι θύμισες των παιδικών της χρόνων επιστρέφουν για να της θυμίσουν ποια ήταν, ποια θα μπορούσε να είναι στο σήμερα, αλλά και τα πράγματα εκείνα που μπορούν να μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους.

Ξεκινώντας, λοιπόν, ένα κυνήγι θησαυρού ανά τη χώρα, προκειμένου να εντοπίσει τα κοσμήματα της γιαγιάς της, που εκτός από κειμήλιο είναι πλέον και επίσημα η κληρονομιά της, η Λουίζα θα γνωρίσει τον Μάνο, έναν ιδιωτικό ερευνητή που θα την βοηθήσει στην αναζήτησή της αυτή, που στην πραγματικότητα, εκτός από τα υλικά αγαθά, έχει να της προσφέρει κάτι πολύ μεγαλύτερο και ουσιαστικό. Την ανάκτηση του χαμένου της εαυτού και της διάθεσής της για ζωή, όνειρα, κατάκτηση συναισθημάτων, και η γιαγιά της έχει φροντίσει να συμβάλλει σε αυτό με τον δικό της ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο. Όχι μόνο με το να μοιραστεί μαζί της κομμάτια της ζωής της, αλλά μερικές απ' τις πιο βαθιές αλήθειες της ίδιας της ζωής που διόλου δασκαλίστικο σκοπό δεν έχουν, ούτε προσπαθούν να νουθετήσουν, αλλά αντίθετα προσπαθούν να σε κάνουν να δεις με τα μάτια της ψυχής, την αλήθεια των οποίων κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει.

Το βιβλίο αυτό είναι πλημμυρισμένο από εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές, συναισθήματα, όμοια με εκείνα των παιδικών μας χρόνων, που ζουν βαθιά μέσα στις μνήμες μας και στην καρδιά μας, και που ακόμα κι αν χάνονται που και που πίσω από σκοτεινές σκέψεις, δεν μπορούν να σβήσουν, ούτε να λησμονηθούν, γιατί αποτελούν κομμάτι της ιστορίας μας, της ζωής μας, των αναμνήσεών μας, του ποιοι είμαστε πραγματικά, γιατί ο αληθινός μας εαυτός λαξεύεται απ' όταν είμαστε παιδιά και εμποτίζεται με την αγάπη και τα μαθήματα των δικών μας, ακόμα κι αν τείνουμε να τα αμφισβητούμε κάποιες φορές, ή ακόμα και να τ' αφήνουμε πίσω μας. Βαθιά τρυφερό και ειλικρινές, εξαιρετικά συναισθηματικό χωρίς να γίνεται δακρύβρεχτο, το "Άρωμα λουίζας" είναι ένα απ' τα βιβλία εκείνα όπου μπορείς να ταυτιστείς με την ιστορίας του, με τους ήρωές του, με την αλήθεια του, και που στις σελίδες του βρίσκεις, με νοσταλγική διάθεση, κομμάτια απ' το εαυτό σου στο χθες και στο σήμερα, ενώνοντάς τα σε αυτό το ένα που πάντα θα έπρεπε να είναι.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Μωραγιάννη Βίκυ
Εκδόσεις: Μίνωας
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 360
ISBN: 978-618-02-1723-0