"Το τίποτα που πλέει ευτυχισμένο" της Κατίνας Μέτσιου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μη σταματάς να βρίσκεις σε κάθε κύμα το σπίτι σου.
Να ακουμπάς στο μάγουλο της θάλασσας
σαν να φιλάς το στόμα αγαπημένου.
Αφήνω τον Θεό να κυκλοφορεί στο σώμα μου
χωρίς να σταματά στις διαβάσεις.
Καμία ώρα,
καμία μέρα,
κανένα τώρα,
πάντα ποτέ.

Για την Κατίνα Μέτσιου η ποίηση είναι τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας ενός βαθύτερου και πιο αποκρυσταλλωμένου βλέμματος.
Η δεύτερη ποιητική συλλογή της «Το τίποτα που πλέει ευτυχισμένο», η οποία έχει λάβει ήδη ως ανέκδοτη ποιητική συλλογή το βραβείο «ΠΙΝΔΑΡΟΣ» στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης Κ.Π. Καβάφης 2018 της InternaFonal Art Academy, περιλαμβάνει πενήντα ένα ποιήματα με τα οποία «μέσα από μια σκοτεινή διαδρομή ελπίζει στο φως».
Η θεματολογία τους προέρχεται από ό,τι την ευαισθητοποιεί από την καθημερινότητα, ό,τι την συγκλονίζει από τα τρέχοντα, ό,τι θέλει με τον τρόπο της να σχολιάσει.