Η Ιφιγένεια Τέκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πήρε μεταπτυχιακό τίτλο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εργάστηκε ως διοικητική υπάλληλος για αρκετά χρόνια σε πολυεθνικές εταιρείες, ενώ πλέον κάνει μεταφράσεις και παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά.
Πριν από λίγες εβδομάδες, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ψυχογιός το νέο της βιβλίο με τίτλο "Το καλό μπλε σερβίτσιο", το οποίο και μας παρουσιάζει σήμερα, απαντώντας σε όλες μας τις ερωτήσεις.
"Το καλό μπλε σερβίτσιο", ο τίτλος του νέου σας βιβλίου. Αλήθεια, υπάρχει κάποιο αντικείμενο από το παρελθόν σας με το οποίο να είστε συναισθηματικά δεμένη;
Είναι πάρα πολλά τα αντικείμενα που συνδέονται με πολύτιμες μνήμες του παρελθόντος μου και τα διαφυλάσσω με φροντίδα είτε πρόκειται για κάποιο παιχνίδι, αεροπορικά εισιτήρια, στυλό, παλιά ημερολόγια, μωρουδιακά ρούχα, κοχύλια, ακόμα και το καλό μπλε σερβίτσιο της προγιαγιάς μου, μάρκας Ντελφτ, που έφερε από τη Σμύρνη όπου πάνω του συνεχίζουμε να σερβίρουμε το φαγητό όταν γιορτάζουμε κάποιο ιδιαίτερο γεγονός και για αυτό κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μυθιστόρημά μου.
Ποια ανάγκη ήταν εκείνη που σας έσπρωξε για γράψετε ένα βιβλίο για τη Σμύρνη;
Πάντοτε, όταν ξεκινώ να γράψω κάποιο βιβλίο, πρέπει να βρεθεί κάτι που να με τραβά, να με έλκει, στην ιστορία που θα χτίσω, να υπάρχει κάτι που να θέλω οπωσδήποτε να πω χρησιμοποιώντας τη μυθοπλασία. Για παράδειγμα, στο προηγούμενο βιβλίο μου με τίτλο Δεξί Κίτρινο Λουστρίνι, με είχε εντυπωσιάσει η άγνωστη σε πολλούς από εμάς ιστορία πολλών χιλιάδων Καλύμνιων (σφουγγαράδες ήταν οι περισσότεροι) που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στη νότια Γαλλία αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Στο καλό μπλε σερβίτσιο ο λόγος ήταν πιο προσωπικός, καθώς επιθυμούσα να μοιραστώ με τους αναγνώστες κομμάτια της δικής μου οικογενειακής ιστορίας και παρόλο που πολλοί ίσως θεωρούν ότι όλες οι μαρτυρίες από εκείνα τα χρόνια στη Σμύρνη μοιάζουν, αυτό δεν σημαίνει ότι μας συγκινεί λιγότερο η αλήθεια τους, ειδικά όταν συνδέεται με τις ρίζες μας.
Σας ανησύχησε το γεγονός πως έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία που τοποθετούνται σε εκείνη τη χρονική περίοδο, πράγμα που ίσως να έκανε το κοινό να σκεφτεί πως πιθανότατα δεν έχει να ανακαλύψει κάτι το καινούριο;
Οπωσδήποτε με απασχόλησε το γεγονός ότι έχουν γραφτεί πολλά, πάρα πολλά βιβλία, για τη Σμύρνη και ήταν ένας από τους λόγους που δεν αποφάσισα να γράψω νωρίτερα αυτό το μυθιστόρημα και όταν το έκανα τελικά, προσπάθησα να παρουσιάσω όσα ήδη γνωρίζει ο κόσμος υπό ένα καινούριο πρίσμα εντάσσοντας και κάτι διαφορετικό με το οποίο, τουλάχιστον από όσο γνωρίζω, δεν έχει καταπιαστεί κανένας δημιουργός μέχρι σήμερα. Αναφέρομαι στο κομμάτι των ξένων μυστικών υπηρεσιών που δρούσαν στην Μικρασία αρκετά χρόνια πριν από την Καταστροφή και συνέβαλαν με διάφορους τρόπους στα γεγονότα που ακολούθησαν.
Όσον αφορά ιστορικές αναφορές, πρόκειται για στοιχεία που συλλέξατε μέσω έρευνας, μέσω αφηγήσεων τρίτων, ή είναι ένας συνδυασμός και των δύο;
Όλες οι ιστορικές αναφορές είναι πρωτίστως το αποτέλεσμα έρευνας, που όμως έχω συνδυάσει με τις αφηγήσεις προσφύγων από την Μικρασία αλλά και απογόνων τους. Παρόλο που κάποιες φορές διαπίστωσα ανακρίβειες και αντιφάσεις στις μαρτυρίες σε σχέση με τα ιστορικά βιβλία που συμβουλεύτηκα, ωστόσο μου πρόσφεραν πληθώρα συναισθημάτων και εικόνων που δεν θα μπορούσα να βρω πουθενά αλλού.
Το βιβλίο σας είναι βασισμένο σε αληθινά ιστορία, όπως αναφέρεται στο εξώφυλλό του. Αυτό αφορά το καθαρά ιστορικό κομμάτι του ή και σε ό,τι έχει να κάνει με τα υπόλοιπα στοιχεία που το συνθέτουν;
Τα ιστορικά στοιχεία δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν επ’ουδενί για ευνόητους λόγους. Σε ό,τι αφορά το κομμάτι της μυθοπλασίας που παρουσιάζεται μέσα από τις ζωές των ηρώων μου, έχω εντάξει τις προσωπικές μαρτυρίες της προγιαγιάς και της γιαγιάς μου όπως τις άκουσα και όπως μου μεταφέρθηκαν μέσω της μητέρας μου. Πολλά από τα στοιχεία που είχα συλλέξει σε βάθος χρόνου χρησιμοποιήθηκαν αυτούσια ενώ κάποια άλλα τα τροποποίησα για χάρη της πλοκής κρατώντας τα αληθινά ονόματα, τοποθετώντας τα όμως σε διαφορετικούς ρόλους.
Είναι πάρα πολλά τα αντικείμενα που συνδέονται με πολύτιμες μνήμες του παρελθόντος μου και τα διαφυλάσσω με φροντίδα είτε πρόκειται για κάποιο παιχνίδι, αεροπορικά εισιτήρια, στυλό, παλιά ημερολόγια, μωρουδιακά ρούχα, κοχύλια, ακόμα και το καλό μπλε σερβίτσιο της προγιαγιάς μου, μάρκας Ντελφτ, που έφερε από τη Σμύρνη όπου πάνω του συνεχίζουμε να σερβίρουμε το φαγητό όταν γιορτάζουμε κάποιο ιδιαίτερο γεγονός και για αυτό κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μυθιστόρημά μου.
Ποια ανάγκη ήταν εκείνη που σας έσπρωξε για γράψετε ένα βιβλίο για τη Σμύρνη;
Πάντοτε, όταν ξεκινώ να γράψω κάποιο βιβλίο, πρέπει να βρεθεί κάτι που να με τραβά, να με έλκει, στην ιστορία που θα χτίσω, να υπάρχει κάτι που να θέλω οπωσδήποτε να πω χρησιμοποιώντας τη μυθοπλασία. Για παράδειγμα, στο προηγούμενο βιβλίο μου με τίτλο Δεξί Κίτρινο Λουστρίνι, με είχε εντυπωσιάσει η άγνωστη σε πολλούς από εμάς ιστορία πολλών χιλιάδων Καλύμνιων (σφουγγαράδες ήταν οι περισσότεροι) που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στη νότια Γαλλία αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Στο καλό μπλε σερβίτσιο ο λόγος ήταν πιο προσωπικός, καθώς επιθυμούσα να μοιραστώ με τους αναγνώστες κομμάτια της δικής μου οικογενειακής ιστορίας και παρόλο που πολλοί ίσως θεωρούν ότι όλες οι μαρτυρίες από εκείνα τα χρόνια στη Σμύρνη μοιάζουν, αυτό δεν σημαίνει ότι μας συγκινεί λιγότερο η αλήθεια τους, ειδικά όταν συνδέεται με τις ρίζες μας.
Σας ανησύχησε το γεγονός πως έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία που τοποθετούνται σε εκείνη τη χρονική περίοδο, πράγμα που ίσως να έκανε το κοινό να σκεφτεί πως πιθανότατα δεν έχει να ανακαλύψει κάτι το καινούριο;
Οπωσδήποτε με απασχόλησε το γεγονός ότι έχουν γραφτεί πολλά, πάρα πολλά βιβλία, για τη Σμύρνη και ήταν ένας από τους λόγους που δεν αποφάσισα να γράψω νωρίτερα αυτό το μυθιστόρημα και όταν το έκανα τελικά, προσπάθησα να παρουσιάσω όσα ήδη γνωρίζει ο κόσμος υπό ένα καινούριο πρίσμα εντάσσοντας και κάτι διαφορετικό με το οποίο, τουλάχιστον από όσο γνωρίζω, δεν έχει καταπιαστεί κανένας δημιουργός μέχρι σήμερα. Αναφέρομαι στο κομμάτι των ξένων μυστικών υπηρεσιών που δρούσαν στην Μικρασία αρκετά χρόνια πριν από την Καταστροφή και συνέβαλαν με διάφορους τρόπους στα γεγονότα που ακολούθησαν.
Όσον αφορά ιστορικές αναφορές, πρόκειται για στοιχεία που συλλέξατε μέσω έρευνας, μέσω αφηγήσεων τρίτων, ή είναι ένας συνδυασμός και των δύο;
Όλες οι ιστορικές αναφορές είναι πρωτίστως το αποτέλεσμα έρευνας, που όμως έχω συνδυάσει με τις αφηγήσεις προσφύγων από την Μικρασία αλλά και απογόνων τους. Παρόλο που κάποιες φορές διαπίστωσα ανακρίβειες και αντιφάσεις στις μαρτυρίες σε σχέση με τα ιστορικά βιβλία που συμβουλεύτηκα, ωστόσο μου πρόσφεραν πληθώρα συναισθημάτων και εικόνων που δεν θα μπορούσα να βρω πουθενά αλλού.
Το βιβλίο σας είναι βασισμένο σε αληθινά ιστορία, όπως αναφέρεται στο εξώφυλλό του. Αυτό αφορά το καθαρά ιστορικό κομμάτι του ή και σε ό,τι έχει να κάνει με τα υπόλοιπα στοιχεία που το συνθέτουν;
Τα ιστορικά στοιχεία δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν επ’ουδενί για ευνόητους λόγους. Σε ό,τι αφορά το κομμάτι της μυθοπλασίας που παρουσιάζεται μέσα από τις ζωές των ηρώων μου, έχω εντάξει τις προσωπικές μαρτυρίες της προγιαγιάς και της γιαγιάς μου όπως τις άκουσα και όπως μου μεταφέρθηκαν μέσω της μητέρας μου. Πολλά από τα στοιχεία που είχα συλλέξει σε βάθος χρόνου χρησιμοποιήθηκαν αυτούσια ενώ κάποια άλλα τα τροποποίησα για χάρη της πλοκής κρατώντας τα αληθινά ονόματα, τοποθετώντας τα όμως σε διαφορετικούς ρόλους.
Το "πάντρεμα" Ιστορίας και μυθοπλασίας είναι εύκολη υπόθεση;
Τίποτα δεν είναι εύκολο στη συγγραφή αν θες το αποτέλεσμα να είναι άρτιο. Για τους συγγραφείς που παντρεύουν τα ιστορικά γεγονότα με την μυθοπλασία στα βιβλία τους, είναι χρήσιμο αλλά και απαραίτητο να γίνεται η ενδεδειγμένη έρευνα ώστε να παρουσιάζεται κάθε στοιχείο με απόλυτη ακρίβεια. Οφείλουν επίσης να διατηρούν την αντικειμενικότητά τους και να κρατούν μια σωστή ισορροπία ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα με τρόπο τέτοιο ώστε το μυθιστόρημα να μην δίνει την εντύπωση τόμου ιστορικής εγκυκλοπαίδειας.
Συνηθίζετε να αποστασιοποιείστε συναισθηματικά απ' τις ιστορίες που γράφετε, ή υπάρχουν φορές που παρασύρεστε;
Συνήθως, καταφέρνω να διατηρώ μια απόσταση από την ιστορία που γράφω, κάτι που με βοηθά να αντιμετωπίζω πιο αντικειμενικά τα γεγονότα και τις καταστάσεις με τις οποίες συνδέονται οι ήρωές μου, ωστόσο μερικές φορές αυτή η απόσταση μικραίνει χωρίς καν να το καταλάβω. Ακόμα και έτσι όμως, δεν με ενοχλεί. Ενίοτε, η συναισθηματική εγγύτητα του δημιουργού με το έργο του, μπορεί να εκφράσει μια διαφορετική οπτική, έστω και φορτισμένη συναισθηματικά, που διαφορετικά δεν θα είχε την ευκαιρία να αποκαλυφθεί.
Τις ιστορίας σας τις πηγαίνετε εσείς εκεί που θέλετε, ή τελικά σας παρασύρουν εκείνες εκεί που θέλουν;
Σχεδόν ποτέ δεν έχω μια κατασταλαγμένη οπτική σχετικά με την πορεία που θα ακολουθήσουν οι ήρωές μου. Από τη στιγμή που έχω χτίσει το προφίλ τους μέσα στο μυαλό μου, νομίζω πως περισσότερο με καθοδηγούν εκείνοι σχετικά με την εξέλιξή τους στην ιστορία.
Σε σχέση με όλη την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τον covid, ποια είναι η δική σας στάση; Πιστεύετε πως ο χώρος της λογοτεχνίας έχει επηρεαστεί αρνητικά εξαιτίας του;
Νομίζω πως όλοι οι χώροι και κάθε τομέας της ζωής μας έχει επηρεαστεί αρνητικά και όλο αυτό ξεκινά από την κακή ψυχολογία που εύλογα έχει χτιστεί σιγά σιγά μέσα μας. Το κλίμα τρομοκρατίας και φόβου που καλλιεργείται στα ΜΜΕ ασχέτως αν είναι δικαιλογημένο ή όχι, ο συνεχόμενος εγκλεισμός που από όσο φαίνεται δεν έφερε αποτέλεσμα, τα κλειστά μαγαζιά (πολλά εκ των οποίων έβαλαν οριστικά λουκέτο με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις οικογένειες που έτρεφαν), τα άδεια σχολεία, η στέρηση των κοινωνικών επαφών, τα κρυμένα πίσω από τις μάσκες χαμόγελα, η πόλωση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στους πολίτες με αφορμή τα εμβόλια, τις μάσκες και τα δικαιώματα...όλα αυτά ασφαλώς κατασκευάζουν μια δυστοπία που μόνο στερεί παρά προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.
Έχετε αρχίσει να σκέφτεστε ήδη την υπόθεση του επόμενου βιβλίου σας ή είναι νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο;
Έχω ήδη ξεκινήσει από το προηγούμενο καλοκαίρι να γράφω την επόμενη ιστορία μου και αναμένω να την έχω ολοκληρώσει στους προσεχείς μήνες.
Σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας!
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ!
Διαβάστε την άποψή μας για "Το καλό μπλε σερβίτσιο" ΕΔΩ.
Τίποτα δεν είναι εύκολο στη συγγραφή αν θες το αποτέλεσμα να είναι άρτιο. Για τους συγγραφείς που παντρεύουν τα ιστορικά γεγονότα με την μυθοπλασία στα βιβλία τους, είναι χρήσιμο αλλά και απαραίτητο να γίνεται η ενδεδειγμένη έρευνα ώστε να παρουσιάζεται κάθε στοιχείο με απόλυτη ακρίβεια. Οφείλουν επίσης να διατηρούν την αντικειμενικότητά τους και να κρατούν μια σωστή ισορροπία ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα με τρόπο τέτοιο ώστε το μυθιστόρημα να μην δίνει την εντύπωση τόμου ιστορικής εγκυκλοπαίδειας.
Συνηθίζετε να αποστασιοποιείστε συναισθηματικά απ' τις ιστορίες που γράφετε, ή υπάρχουν φορές που παρασύρεστε;
Συνήθως, καταφέρνω να διατηρώ μια απόσταση από την ιστορία που γράφω, κάτι που με βοηθά να αντιμετωπίζω πιο αντικειμενικά τα γεγονότα και τις καταστάσεις με τις οποίες συνδέονται οι ήρωές μου, ωστόσο μερικές φορές αυτή η απόσταση μικραίνει χωρίς καν να το καταλάβω. Ακόμα και έτσι όμως, δεν με ενοχλεί. Ενίοτε, η συναισθηματική εγγύτητα του δημιουργού με το έργο του, μπορεί να εκφράσει μια διαφορετική οπτική, έστω και φορτισμένη συναισθηματικά, που διαφορετικά δεν θα είχε την ευκαιρία να αποκαλυφθεί.
Τις ιστορίας σας τις πηγαίνετε εσείς εκεί που θέλετε, ή τελικά σας παρασύρουν εκείνες εκεί που θέλουν;
Σχεδόν ποτέ δεν έχω μια κατασταλαγμένη οπτική σχετικά με την πορεία που θα ακολουθήσουν οι ήρωές μου. Από τη στιγμή που έχω χτίσει το προφίλ τους μέσα στο μυαλό μου, νομίζω πως περισσότερο με καθοδηγούν εκείνοι σχετικά με την εξέλιξή τους στην ιστορία.
Σε σχέση με όλη την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τον covid, ποια είναι η δική σας στάση; Πιστεύετε πως ο χώρος της λογοτεχνίας έχει επηρεαστεί αρνητικά εξαιτίας του;
Νομίζω πως όλοι οι χώροι και κάθε τομέας της ζωής μας έχει επηρεαστεί αρνητικά και όλο αυτό ξεκινά από την κακή ψυχολογία που εύλογα έχει χτιστεί σιγά σιγά μέσα μας. Το κλίμα τρομοκρατίας και φόβου που καλλιεργείται στα ΜΜΕ ασχέτως αν είναι δικαιλογημένο ή όχι, ο συνεχόμενος εγκλεισμός που από όσο φαίνεται δεν έφερε αποτέλεσμα, τα κλειστά μαγαζιά (πολλά εκ των οποίων έβαλαν οριστικά λουκέτο με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις οικογένειες που έτρεφαν), τα άδεια σχολεία, η στέρηση των κοινωνικών επαφών, τα κρυμένα πίσω από τις μάσκες χαμόγελα, η πόλωση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στους πολίτες με αφορμή τα εμβόλια, τις μάσκες και τα δικαιώματα...όλα αυτά ασφαλώς κατασκευάζουν μια δυστοπία που μόνο στερεί παρά προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.
Έχετε αρχίσει να σκέφτεστε ήδη την υπόθεση του επόμενου βιβλίου σας ή είναι νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο;
Έχω ήδη ξεκινήσει από το προηγούμενο καλοκαίρι να γράφω την επόμενη ιστορία μου και αναμένω να την έχω ολοκληρώσει στους προσεχείς μήνες.
Σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας!
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ!
Διαβάστε την άποψή μας για "Το καλό μπλε σερβίτσιο" ΕΔΩ.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου