Μια ανύπαντρη μητέρα υποπτεύεται ότι η μικρή της κόρη έχει γίνει μάρτυρας ενός φρικτού εγκλήματος όταν σχεδιάζει μια ανησυχητική ζωγραφιά.
Όμως το θανάσιμο μονοπάτι που θα χρειαστεί να πάρει για να ανακαλύψει την αλήθεια μπορεί να της κοστίσει τα πάντα…
Ίσως η Τες είναι υπερπροστατευτική, αλλά, όταν η κόρη της μένει στο σπίτι του πρώην συντρόφου της και της νεαρής συζύγου του, είναι ανήσυχη.
Παρ’ όλα αυτά, ξέρει ότι είναι το καλύτερο για την κόρη της να μην της στερήσει τη σχέση της με τον πατέρα της.
Η Πόπι, όμως, επιστρέφει από το Σαββατοκύριακο που πέρασε με τον πατέρα της κουρασμένη και με κακή διάθεση.
Κι όταν δείχνει στην Τες μια ζωγραφιά που έκανε –μια εικόνα τόσο απλή και βίαιη– η Τες δύσκολα μπορεί να αποδεχτεί αυτό που βλέπει.
Όταν τη ρωτάει, η Πόπι λέει μόνο τρεις λέξεις: «Αυτός τη σκότωσε».
Κάτι δεν πάει καλά. Η Τες είναι σίγουρη ότι η Πόπι είδε κάτι –ή κάτι της συνέβη–, αλλά είναι πολύ μικρή για να το κατανοήσει.
Ο Τζέισον επιμένει ότι το Σαββατοκύριακο κύλησε χωρίς προβλήματα. Οι γιατροί λένε ότι η Πόπι μπορεί να αντιδρά στον χωρισμό των γονιών της.
Μια μητέρα όμως γνωρίζει το παιδί της και η Τες είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει την αλήθεια…
Η αναζήτησή της θα πυροδοτήσει σκοτεινά μυστικά και θαμμένα εγκλήματα, ενώ περισσότερες από μία ζωές μπορεί να διακυβεύονται.
Τη δύσκολη στιγμή ανοίξτε αυτό το βιβλίο!
Η Dr Olivia Remes, ερευνήτρια ψυχικής υγείας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, έχει αφιερώσει τα τελευταία δέκα χρόνια στο να ανακαλύψει πώς μπορούμε να μειώσουμε το άγχος, το στρες και τον πανικό.
Σε αυτό το σύντομο και περιεκτικό βιβλίο μάς δίνει πενήντα απλές, βασισμένες σε επιστημονικά συμπεράσματα λύσεις για να αντιμετωπίσουμε τα δέκα είδη αρνητικής διάθεσης που μας κρατούν καθηλωμένους και δεν μας αφήνουν να ζήσουμε μια χαρούμενη και γεμάτη ζωή.
Καλύπτοντας τα πάντα, από το αίσθημα της απόρριψης ως την αναποφασιστικότητα και από το άγχος ως την έλλειψη κινήτρου, αυτές οι πρωτότυπες συμβουλές και τεχνικές θα σας βοηθήσουν να μειώσετε την πίεση αμέσως αλλά και να αντιμετωπίσετε μακροπρόθεσμα το πρόβλημα και να το ξεπεράσετε.
Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε δέκα κεφάλαια, όσα και τα είδη αρνητικής διάθεσης.
Κάθε κεφάλαιο είναι οργανωμένο με έναν επαναστατικό τρόπο.
Μέρος 1
Άμεση αντιμετώπιση. Διαβάζεται σε 2 λεπτά και θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε αμέσως τη δύσκολη στιγμή.
Μέρος 2
Επιστημονική εξήγηση. Μια συνοπτική παρουσίαση του τι σας συμβαίνει όταν νιώθετε τη συγκεκριμένη αρνητική διάθεση, από την άποψη της ψυχολογίας ή/και της νευροεπιστήμης.
Μέρος 3
Τρόποι αντιμετώπισης. Οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές για να απαλλαγείτε από αυτό το πρόβλημα.
Ένα πλάνο βαθύτερης προσωπικής ανάπτυξης για να αποκτήσετε ψυχική αντοχή και την ικανότητα να αντιμετωπίζετε τις αποτυχίες.
Όπως και αν εξελίχθηκε η ζωή σας και όπου και αν βρίσκεστε αυτή τη στιγμή, θα βρείτε δοκιμασμένες, δημιουργικές και εφαρμόσιμες λύσεις που θα σας βοηθήσουν.
Η ηρωίδα είναι μια από τις συνηθισμένες περιπτώσεις που έλαβε την πάγια εντολή να σπουδάσει, να γίνει ένα αξιοπρόσεχτο μέλος της αγέλης και, αν είναι δυνατόν, ο αρχηγός της.
Όλα τα άλλα μοιάζανε μόνο με χάσιμο χρόνου. Κι έτσι βρέθηκε φοιτήτρια στα Εξάρχεια, στα μπαρ, στις καταλήψεις και στη γεμάτη ελπίδες εποχή για επανάσταση, να σπαταλάει τη μοναδική περιουσία του ανθρώπου:
τον χρόνο.
Μην ξέροντας προς τα πού να πορευτεί, κατευθύνθηκε προς έναν έρωτα, που τον λέγανε Βασίλη.
Εκεί πάνω κούμπωσε όλες τις ελπίδες για τα δύσκολα ερωτήματα της ύπαρξης. Και ένα βράδυ, ανακατωμένη με τη μυρωδιά του δακρυγόνου και του τσιγάρου, άκουγε απαντήσεις από μια ξέμπαρκη, που πριν γίνει αστρολόγος έκανε πιάτσα στη Σόλωνος. «Άκου! Εσείς σε προηγούμενη ζωή ήσασταν αντρόγυνο».
«Σ’ αυτήν μπορείς να μου πεις τι είμαστε;» «Κάτσε, βρε παιδάκι μου, εδώ μάλλον πληρώνεις όσα του ’κανες τότε. Αυτός σε άλλη ζωή ήτανε πολύ πιστός κι εσύ πήγαινες με άλλους και τώρα σε ξεπληρώνει». «Σε ποια ζωή ήμασταν αντρόγυνο;» τη ρώτησε. «Α, πολύ παλιά». «Πόσο παλιά;» «Μπορεί και στην αρχαία Αίγυπτο». Το ’κανε εικόνα αυτή στην αρχαία Αίγυπτο να κουβαλάει φαΐ και ο Βασίλης μέσα στον ήλιο να χτίζει πυραμίδες. «Μωρέ, ας είχα εγώ τον Βασίλη σύζυγο πιστό κι ας ήταν και στην αρχαία Αίγυπτο κι ας ήμουνα τώρα μούμια!» Τόσο πολύ είχε καψουρευτεί.
Όμως, σε μια ιδιαίτερη στροφή του χρόνου επαναστάτησε, από μέσα προς τα έξω, και όχι ανάποδα όπως πρόσταζε η ξεσηκωμένη γενιά της, και άρχισε να ξηλώνει τον παλιό της εαυτό που στριμώχτηκε στις προσδοκίες των άλλων.
Κι ύστερα μεγάλωσε…
Ίσως και να ωρίμασε, και σιγουρεύτηκε πως στη ζωή δεν υπάρχει χαμένος χρόνος. Όσο πάρει στον καθένα για να καταλάβει…
Το βίωμα της ηρωίδας του βιβλίου δεν είναι αυτοβιογραφικό.
Περιλαμβάνεται μέσα η συνισταμένη του ψυχισμού πολλών ατόμων της εποχής εκείνης και περιοχής. Ίσως και πολλών πιτσιρικάδων σε διάφορες γωνιές του κόσμου και του χρόνου…
Σε αυτό το βιβλίο εντέλει εγώ δεν είμαι εγώ, αλλά όλα τα ταλαιπωρημένα πρόσωπα μιας γενιάς σε αναζήτηση της προσωπικής υπαρξιακής ταυτότητας και στο χάσιμο του πιο μεγάλου αληθινού ψέματος.
Του Έρωτα.
Στ’ αλήθεια έπεσε ένα μήλο στο κεφάλι του Ισαάκ Νεύτωνα; Πόσα βραβεία Νόμπελ απονεμήθηκαν στη Μαρί Κιουρί;
Τα παιδιά ανακαλύπτουν διάσημους ανθρώπους σε ένα πρωτότυπο βιβλίο με κρυμμένες απαντήσεις. Μέσα από σύντομα, κατανοητά κείμενα και χαρούμενες εικόνες, γνωρίζουν σπουδαίες προσωπικότητες, μαθαίνουν για τα επιτεύγματά τους και έρχονται σε επαφή με την ιστορία, την επιστήμη και την τέχνη.
Ποιος εφηύρε τον ηλεκτρικό λαμπτήρα;
Ποια σχεδίασε τις πρώτες γυναικείες πιτζάμες;
Ο αληθινός Ισπανός έχει ακόμα μέσα του βαθιά τη νομαδική νοσταλγία· πολεμούσε κι αλήτευε, γιατί τέτοια η φύση του· λαχταρούσε τις περιπέτειες, αγωνίζουνταν να γλιτώσει από τη μέτρια ζωή και να προφτάσει να τελέψει ένα μεγάλο έργο πριν πεθάνει.
Έτσι ξηγιέται η μεγάλη, φαινομενικά, αντινομία της ισπανικής ψυχής, που τόσοι σοφοί δεν μπόρεσαν με τη λογική να τη νιώσουν:
Πάθος και τίποτα!
Αυτοί είναι οι δυο πόλοι, και γύρα τους περιστρέφεται η ισπανική ψυχή:
το πάθος, η λαχτάρα, ο θερμός εναγκαλισμός της ζωής· και συνάμα το συναίστημα πως όλα αυτά είναι τίποτα, είναι το Τίποτα, και πως ο θάνατος είναι ο μέγας μας κληρονόμος.
Μα όσο περισσότερο έχει μια δυνατή ψυχή το συναίστημα του Τίποτα, τόσο εντονότερα ζει την κάθε πρόσκαιρη, μάταιη στιγμή. Ο θάνατος για τις δυνατές ψυχές είναι πάντα το δριμύτερο διεγερτικό.
Τα ταξιδιωτικά διηγήματα του Νίκου Καζαντζάκη είναι:
*Ταξιδεύοντας – Αγγλία
*Ταξιδεύοντας – Ιαπωνία & Κίνα
*Ταξιδεύοντας – Ισπανία
*Ταξιδεύοντας – Ρουσία
*Ταξιδεύοντας – Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά, Ιερουσαλήμ, Κύπρος, Ο Μοριάς
Για να δώσω ένα ανώτατο πρότυπο στον αγωνιζόμενο άνθρωπο, για να δείξω πως δεν πρέπει να φοβάται τον πόνο, τον πειρασμό και το θάνατο, γιατί όλα αυτά μπορεί να νικηθούν, νικήθηκαν κιόλα, γράφτηκε το βιβλίο ετούτο.
Ο Χριστός πόνεσε, κι από τότε ο πόνος άγιασε, πολέμησε, ως την τελευταία στιγμή, ο Πειρασμός να τον πλανέψει, κι ο Πειρασμός νικήθηκε, σταυρώθηκε ο Χριστός, κι από τότε νικήθηκε ο θάνατος.
Κάθε εμπόδιο στην πορεία του γίνουνταν αφορμή κι ορόσημο νίκης, έχουμε πια ένα πρότυπο μπροστά μας, που μας ανοίγει το δρόμο και μας δίνει κουράγιο. Το βιβλίο τούτο δεν είναι βιογραφία, είναι εξομολόγηση του αγωνιζόμενου ανθρώπου. Δημοσιεύοντάς το έκαμα το χρέος μου, το χρέος ενός ανθρώπου που πολύ αγωνίστηκε, πολύ πικράθηκε στη ζωή του και πολύ έλπισε.
Είμαι βέβαιος πως κάθε λεύτερος άνθρωπος που θα διαβάσει το βιβλίο ετούτο, το γεμάτο αγάπη, θ’ αγαπήσει περισσότερο παρά ποτέ, καλύτερα παρά ποτέ, το Χριστό.
Τα μυθιστορήματα της ώριμης περιόδου του είναι:
*Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά
*Καπετάν Μιχάλης
*Ο τελευταίος πειρασμός
*Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
*Τόντα Ράμπα
*Ο βραχόκηπος
*Ο φτωχούλης του Θεού
*Αδερφοφάδες
Καθώς και το μυθιστορικό αυτοβιογραφικό έργο του:
*Αναφορά στον Γκρέκο.
Επίσης κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα της νεανικής περιόδου του Νίκου Καζαντζάκη:
*Όφις και κρίνο, Σπασμένες ψυχές.
Η Αναφορά μου στον Γκρέκο δεν είναι αυτοβιογραφία, η ζωή μου η προσωπική για μένα μονάχα έχει κάποια, πολύ σχετική, αξία, για κανένα άλλον, η μόνη αξία που της αναγνωρίζω είναι ετούτη: ο αγώνας της ν’ ανέβει από σκαλοπάτι σε σκαλοπάτι και να φτάσει όσο πιο αψηλά μπορούσαν να την πάνε η δύναμή της και το πείσμα – στην κορφή που αυθαίρετα ονομάτισα Κρητική Ματιά.
Θα βρεις λοιπόν, αναγνώστη, στις σελίδες ετούτες την κόκκινη γραμμή, καμωμένη από στάλες αίμα μου, που σημαδεύει την πορεία μου ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και στις ιδέες.
Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του, πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζουνται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά –θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους– να σταυρωθούν, ν’ αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης, άλλον δεν έχει.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου