Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Για την Ελίζαμπεθ, την Τζόις, τον Ρον και τον Ιμπραΐμ –τα μέλη της Λέσχης Φόνων της Πέμπτης– ο ενθουσιασμός από τον πρόσφατο θρίαμβό τους δεν έχει ακόμη καταλαγιάσει. Πλέον επιθυμούν να χαλαρώσουν στο γαλήνιο περιβάλλον του Κούπερς Τσέις, του οικισμού ευγηρίας όπου διαμένουν. Αλλά πού τέτοια τύχη!
Ένας απρόσμενος επισκέπτης –ένας παλιός φίλος της Ελίζαμπεθ, που μπορεί όμως να είναι και κάτι περισσότερο από φίλος– φτάνει εκλιπαρώντας για βοήθεια. Κατηγορείται ότι έκλεψε διαμάντια αξίας εκατομμυρίων λιρών από τους λάθος ανθρώπους και προσπαθεί απεγνωσμένα να διαφύγει. Κι ύστερα, καθώς η νύχτα διαδέχεται τη μέρα, ανακαλύπτεται ένα πτώμα. Μόνο που δε θα είναι το τελευταίο.
Η Ελίζαμπεθ, η Τζόις, ο Ρον και ο Ιμπραΐμ έρχονται αντιμέτωποι με έναν αδίστακτο δολοφόνο που δε θα είχε κανέναν ενδοιασμό να βγάλει από τη μέση τέσσερις υπερήλικες. Θα καταφέρουν άραγε να ανακαλύψουν εγκαίρως την ταυτότητά του; Και, επίσης, πού βρίσκονται τα διαμάντια; Μην κάνετε το λάθος να υποτιμήσετε τη Λέσχη Φόνων της Πέμπτης.

Προσωπική άποψη:
Τα αγαπημένα κι αξιαγάπητα γεροντάκια που συνθέτουν τη Λέσχη των Φόνων της Πέμπτης, τα οποία και γνωρίσαμε μέσα από το ομότιτλο βιβλίο της ομώνυμης σειράς, επιστρέφουν και σίγουρα δεν έχουν ήρεμες διαθέσεις. Αντίθετα, αντί να καθίσουν ήσυχα κι ωραία και ν' απολαύσουν τη σύνταξή τους, είναι έτοιμοι, για μια ακόμα φορά, να χώσουν την μύτη τους εκεί που δεν τους σπέρνουν και να παραστήσουν τους ιδιωτικούς ερευνητές που θα ανακαλύψουν ποιος ευθύνεται για μια κλοπή αμύθητης αξίας, αλλά και ποιος τερμάτισε τη ζωή του ανθρώπου που βρέθηκε νεκρός κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο θάνατος του οποίου τροφοδοτεί την απειλή που πλανάται στον αέρα και που ψιθυρίζει πως αυτό δεν ήταν το τελευταίο πτώμα, αλλά μόλις το πρώτο.

Οι Ελίζαμπεθ, Τζόις, Ρον και Ιμπραΐμ, λοιπόν, ακόμα απολαμβάνουν τον θρίαμβό τους μετά την εξιχνίαση της υπόθεσης της δολοφονίας που έγινε μόλις μια ανάσα απ' τον οίκο ευγηρίας που διαμένουν, αλλά λένε ν' αποσυρθούν για λίγο από τη δράση και να χαλαρώσουν απολαμβάνοντας τη γαλήνη που τους προσφέρει ο τόπος κατοικίας τους. Όμως τα πράγματα θα ανατραπούν όταν ένας παλιός φίλος της Ελίζαμπεθ πάει να την συναντήσει και να ζητήσει τη βοήθειά της, προκειμένου να ξεφύγει από μια ομάδα ανθρώπων που τον καταδιώκει, κατηγορώντας τον πως έκλεψε απ' αυτούς διαμάντια αξίας εκατομμυρίων λιρών, κάτι που ο ίδιος ισχυρίζεται πως δεν έκανε ποτέ. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν την επόμενη μέρα ανακαλύπτεται ένα πτώμα, γεγονός που εντείνει τις ανησυχίες των τεσσάρων ηλικιωμένων, που δεν αργούν να καταλάβουν πως κάποιος βρίσκεται στο κατόπι τους και δεν θα διστάσει να τους σκοτώσει, εκτός κι αν προλάβουν να τον βρουν πρώτοι εκείνοι.

Η σειρά των συγκεκριμένων βιβλίων δεν στηρίζεται στις περίπλοκες, αγωνιώδεις ιστορίες με τις οποίες επιλέγει να καταπιαστεί κάθε φορά, αλλά στηρίζεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στους χαρακτήρες της και πάνω σε αυτούς ποντάρει. Ο καθένας τους έχει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα και όλοι μαζί συνθέτουν μια παράξενη και ιδιόμορφη ομάδα που στην πραγματικότητα, όμως, δεν της λείπει τίποτα, ενώ την ίδια στιγμή καταφέρνει να έχει μια ολόδική της ταυτότητα, πασπαλισμένη με μεγάλες δόσεις γλυκύτητας και ιδιαίτερης ευφυίας, με την τελευταία να μπορούμε να πούμε πως αποτελεί ένα κράμα της ατόφιας προσωπικότητας του κάθε χαρακτήρα, αλλά και της γνώσης που αυτός απέκτησε με το πέρασμα των χρόνων, αυξάνοντας τη σοφία του και τη δυναμική του. Και η επιλογή του Osman, το να επενδύσει δηλαδή σε ανθρώπους αυτής της ηλικίας δεν είναι διόλου τυχαίο, αφού θέλει ν' αποδείξει πως όχι μόνο δεν αποτελούν βάρος, αλλά πως μπορούν να φανούν πολύ πιο χρήσιμοι από πολλούς νεότερούς τους και δήθεν πιο καταρτισμένους, που στερούνται, ωστόσο, εμπειριών.

Το δεύτερο βιβλίο της σειράς διατηρεί το format του προκατόχου του, αλλά καταφέρνει ν' αναπτύξει καλύτερα την ιστορία μυστηρίου με την οποία καταπιάνεται αυτή τη φορά, προσθέτοντάς της περισσότερα στοιχεία θρίλερ, τα οποία εντείνουν την αγωνία του αναγνώστη κι αυξάνουν το ενδιαφέρον του σχετικά με τις εξελίξεις που πρόκειται ν' ακολουθήσουν. Η αφήγηση είναι μοιρασμένη ανάμεσα στην τριτοπρόσωπη και την πρωτοπρόσωπη, μέσω του ημερολογίου της Τζόις, με τη φωνή της να προσδίδει μια ιδιαίτερη νότα και με τους σχολιασμούς της να είναι εξαιρετικά απολαυστικοί. Ο ρυθμός της αφήγησης κλιμακώνεται ολοένα και περισσότερο, όσο πιο πολύ προχωρούν οι έρευνες των τεσσάρων ηλικιωμένων, οι ζωές των οποίων δέχονται άμεση απειλή και με τον χρόνο να τους πιέζει, όχι μόνο σε ένα ευρύτερο, αλλά και σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο.

Οι τέσσερις πρωταγωνιστές μας είναι η καρδιά των ιστοριών αυτών, η αγάπη και η τρυφερότητα του ενός απέναντι στον άλλον είναι ο παλμός αυτής, και η διάθεσή τους για ζωή και ο ενθουσιασμός τους γύρω από κάθε τι που τους βγάζει έξω από τα όρια του συνηθισμένοι και του τετριμμένου, είναι το νεύρο της. Το "Ο άνδρας που πέθανε δύο φορές" είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία μυστηρίου με αρκετές ανατρεπτικές στιγμές και σίγουρα πολύ πιο έντονη και περιπετειώδης από το πρώτο βιβλίο της σειράς, αποδεικνύοντας πως η Λέσχη των Φόνων της Πέμπτης μπορεί να είναι πολύ περισσότερα απ' όσο αρχικά πιστεύαμε και που στο μέλλον σίγουρα μας επιφυλάσσει ακόμα περισσότερες ευχάριστες εκπλήξεις και δράση που θα μας ξαφνιάσει. Απλά, ανυπομονώ για εκείνη τη στιγμή.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Richard Osman
Μεταφραστής: Κορτώ Αύγουστος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-618-01-4306-5