Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Διασώστες στο Λοουνσοράιβι αναζητούν μια ομάδα αγνοούμενων. Τι γύρευαν αυτοί οι άνθρωποι στην ερημιά το καταχείμωνο; Και γιατί εγκατέλειψαν το καταφύγιό τους, ακατάλληλα ντυμένοι, ευάλωτοι στις άγριες καιρικές συνθήκες;
Την ίδια ώρα, παράξενα συμβάντα παρατηρούνται στον απομονωμένο σταθμό των ραντάρ στο Στόκσνες.
Εδώ τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται — είτε πρόκειται για μια λίμνη αίματος στο πάλλευκο, απάτητο χιόνι, κάπου μακριά από τον πολιτισμό, μια ανωμαλία στο ραντάρ, ένα παιδικό παπουτσάκι που εμφανίζεται απροσδόκητα ολόκληρες δεκαετίες μετά την εξαφάνισή του ή μια τρύπα στα βράχια που φαίνεται πως παρασέρνει ανθρώπους στον χαμό τους…

Προσωπική άποψη:
Την Yrsa Sigurdardottir τη γνωρίσαμε το 2018, όταν οι εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφόρησαν στη χώρα μας το πρώτο βιβλίο της σειράς της "Children's play" και λίγο αργότερα το δεύτερο βιβλίο αυτής με τίτλο "Το μήνυμα". Ακολούθησαν το "Λύτρωση" το 2019 και το "Τόπος εκτέλεσης" δύο χρόνια αργότερα. Από την πρώτη της κιόλας εμφάνιση, όλοι οι fans της crime σκανδιναβικής λογοτεχνίας, την αγαπήσαμε, όχι μόνο για το ξεχωριστό της στυλ και τη μοναδική της ταυτότητα, αλλά γιατί δεν διστάζει να καταπιαστεί με δύσκολα, ακόμα κι "επικίνδυνα" θέματα, μπήγοντας το μαχαίρι στο κόκαλο, φτάνοντας πολλές φορές στο σημείο να γίνει αρκούντως περιγραφική, κάτι που θα μπορούσε ν' αποδειχθεί μοιραίο, αφού δεν έχουν όλα τα στομάχια τις ίδιες αντοχές. Κι όμως, παρά την βιαιότητα των γραφόμενών της, η Sigurdardottir αποτελεί μια απ' τις πιο ενδιαφέρουσες crime φωνές εκεί έξω, προσφέροντάς μας κάθε φορά συναρπαστικές ιστορίες που μας παίρνουν μαζί τους.

Αυτή τη φορά, οι εκδόσεις Μεταίχμιο δεν μας φέρνουν ένα ακόμα βιβλίο της προαναφερόμενης σειράς -υπάρχουν ακόμα δύο τίτλοι σε εκκρεμότητα-, αλλά ένα αυτόνομο μυθιστόρημα της συγγραφέως -με πολλούς εκεί έξω να ισχυρίζονται πως τα βιβλία της αυτά, που δεν αποτελούν μέρος κάποιας σειράς, είναι και τα πιο δυνατά της. Πράγματι, θα μπορούσα να πω πως η άποψη αυτή έχει τις ρίζες της στην πραγματικότητα, αφού το "Η λεία" δεν είναι απλά ένα καλό βιβλίο, αλλά ένα εντυπωσιακά καλό βιβλίο, που παρά την περιπλοκότητα της πλοκής του καταφέρνει να διατηρεί τον ρυθμό της αφήγησης καθ' όλη την διάρκεια αυτής, δένοντας μεταξύ τους γεγονότα, περιστατικά και στοιχεία με τρόπο μαεστρικό κι ευφυή συνάμα. Παράλληλα, πρόκειται για μια ιστορία που δεν θα χαρακτήριζε κανείς ως ένα ακόμα αστυνομικό θρίλερ, αλλά ως ένα θρίλερ που σε αρκετές περιπτώσεις αγγίζει τα όρια του τρόμου, κάτι που προσωπικά εντάσσω στα πολύ θετικά χαρακτηριστικά του.

Το βιβλίο είναι πολυεπίπεδο και πολυδιάστατο, κι επί της ουσίας παρακολουθούμε πολλές μικρές ιστορίες, με κάποιες απ' αυτές να έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν και κάποιες άλλες στο παρόν, να εξελίσσονται παράλληλα, όσον αφορά την αφήγησή τους, μέχρι που φτάνουν στο κομβικό εκείνο σημείο που ανταμώνουν προκειμένου ν' αρχίσουν τα κομμάτια του παζλ να μπαίνουν στη θέση τους και όλα να δένουν μεταξύ τους, έτσι ώστε να οδηγηθούμε πολύ οργανικά στις απαντήσεις των ερωτημάτων μας, αλλά και στο να κατανοήσουμε τα "πώς" και τα "γιατί" που γεννήθηκαν μέσα μας καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της ανατριχιαστικής διαδρομής. Και μέσα απ' αυτές τις ιστορίες μάς συστήνει εξαιρετικά ενδιαφέροντες χαρακτήρες, βαθιά μυστηριώδεις και με τα δικά τους μυστικά, που σου προκαλούν μια εσωτερική σύγχυση και κορυφώνουν την αγωνία σου. Βέβαια, για να είμαι απόλυτα αντικειμενική και δίκαιη, οφείλω να ομολογήσω πως δεν πήρα στον απόλυτο βαθμό όλες τις απαντήσεις που αναζητούσα, ή για να είμαι πιο ακριβής πως οι απαντήσεις αυτές δεν στηρίζοντας πάνω σε απόλυτα λογικές εξηγήσεις, αλλά μπορώ να συμβιβαστώ με αυτό, ειδικά όταν μια ιστορία μπλέκει στην αφήγησή της το μεταφυσικό και το παραφυσικό στοιχείο. Κι εδώ είναι που φτάνουμε στο "μεγάλο χαρτί" της ιστορίας μας.

Η συγγραφέας, διατηρώντας όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά με τα οποία μας συστήθηκε και που την έχουν κάνει να ξεχωρίζει, ενέταξε αυτή τη φορά, στην ιστορία της, ένα στοιχείο που δεν θυμάμαι να έχω συναντήσει σε κάποιο άλλο βιβλίο της, που κάνει ένα μέρος αυτού να φαντάζει αρκετά αλλόκοσμο και που συνάμα το καθιστά ιδιαίτερα τρομακτικό. Γιατί οι άνθρωποι τείνουμε να φοβόμαστε αυτό που γνωρίζουμε πως μας απειλεί και που πιθανότατα να πρέπει ν' αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο, όμως φοβόμαστε ακόμα περισσότερο ό,τι είναι άγνωστο σε εμάς, ό,τι δεν έχει μορφή και σχήμα, αυτό που δεν μπορούμε να δούμε, να αγγίξουμε, να αλληλεπιδράσουμε μαζί του, αλλά που την ίδια στιγμή, με έναν τρόπο σχεδόν μαγικό, εκείνο μπορεί να κάνει μαζί μας όλα αυτά και ακόμα περισσότερο. Κάπως έτσι, η Sigurdardottir καταφέρνει να παίξει με το υποσυνείδητό μας και να φέρει στην επιφάνεια τους πιο εσωτερικούς μας φόβους.

Συνοψίζοντας, το "Η λεία" είναι ένα βιβλίο που αν και διαθέτει πολλά απ' τα στοιχεία που κάνουν τις ιστορίες της Sigurdardottir να ξεχωρίζουν, έχει και κάποια άλλα που το καθιστούν αρκετά διαφορετικό κι έξω από τα συνηθισμένα -κάτι που προσωπικά εκτίμησα ιδιαίτερα, ούσα λάτρης των θρίλερ τρόμου, που στην προκειμένη περίπτωση δούλεψε όχι απλά ικανοποιητικά, αλλά πετυχαίνοντας κάτι πολύ περισσότερο. Μια ιστορία που "παίζει" με τους φόβους μας και που "παντρεύοντας" πολλές διαφορετικές ιστορίες, συστήνοντάς μας πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες, άρτια δομημένους και με εξαιρετική σκιαγράφηση αυτών και της εσωτερικότητάς τους, με τον καθένα τους να φέρει μαζί του τα προσωπικά του σκοτάδια, μας "ταξιδεύει" σε ένα ισλανδικό τοπίο που την άγρια ομορφιά του μας κόβει την ανάσα, ενώ νιώθουμε απειλή σε κάθε μας βήμα προς την αλήθεια η οποία, παράλληλα, κάνει το αίμα μας να βράζει. Αναμφίβολα, μια απ' τις καλύτερες στιγμές της Sigurdardottir που δεν πρέπει να χάσετε.
Βαθμολογία 9,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Yrsa Sigurdardottir
Μεταφραστής: Αλυσσανδράκη Βίκυ
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 432
ISBN: 978-618-03-2847-9