Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Άρχισα να βλέπω καθαρά. Δεν είχα φάει ποτέ σκάλωμα με κάποιον.
Ούτε με αγόρια, ούτε με κορίτσια, ούτε με κανέναν.
Η Τζόρτζια δεν έχει ερωτευτεί ποτέ, δεν έχει ποτέ φιλήσει κανέναν ούτε καν έχει νιώσει να γουστάρει κάποιον.
Ξεκινώντας το πανεπιστήμιο, πιστεύει ότι έχει έρθει η ώρα να βρει τον έρωτα.
Όταν όμως οι πράξεις της προκαλούν χάος ανάμεσα στους φίλους της, αναρωτιέται γιατί οι ρομαντικές καταστάσεις μοιάζουν να είναι τόσο εύκολες για κάποιους ανθρώπους, αλλά όχι για την ίδια. Με νέους όρους να φτάνουν στ’ αφτιά της –ασέξουαλ, αρομαντική– η Τζόρτζια είναι πιο αβέβαιη από ποτέ για τα συναισθήματά της.
Είναι καταδικασμένη να μείνει χωρίς έρωτα;
Αναζητούσε εξαρχής μια λάθος σχέση;
Μια ιστορία ταυτότητας και αποδοχής του εαυτού, γεμάτη ζεστασιά και χιούμορ, όπου η Τζόρτζια και οι φίλοι της ανακαλύπτουν ότι η πραγματική αγάπη δεν περιορίζεται στον έρωτα.

Προσωπική άποψη:
Την Alice Oseman την γνώρισα πολλά χρόνια πριν, χάρη στο Webtoon, όπου και ανέβαζε -και συνεχίζει ν' ανεβάζει μέχρι και σήμερα- την web comic σειρά της "Heartstopper", για την οποία θα μιλήσουμε μέσα στις επόμενες μέρες, και κακώς το έχω παραλείψει όλον αυτόν τον καιρό, και μπορώ να πω μετά βεβαιότητας πως είναι από τις δημιουργούς εκείνους που κατάφερε να με κερδίσει από την πρώτη κιόλας στιγμή, όχι μόνο γιατί αφηγείται πολύ όμορφες ιστορίες οι οποίες έχουν σημαντικά πράγματα να πουν, αλλά και γιατί το κάνει με τέτοιον τρόπο που δεν αισθάνομαι την παραμικρή πίεση ή διάθεση χειραγώγησης προκειμένου να... "αποδεχθώ" κάτι έξω από εμένα -γιατί, στην πραγματικότητα, το θέμα δεν είναι ν' αποδεχόμαστε το οτιδήποτε ή τον οποιονδήποτε, αλλά να κατανοούμε τις σκέψεις και κυρίως τα συναισθήματά του, γιατί αυτά είναι που μετράνε πάνω απ' όλα.

Το "Χωρίς έρωτα", αν δεν κάνω πολύ μεγάλο λάθος, είναι το τέταρτο μυθιστόρημα της Oseman, το οποίο και θίγει το θέμα της ασεξουαλικότητας και του αρομαντισμού, που μπορεί πριν μια δεκαετία ν' ακουγόταν παράξενο -ναι, και στα δικά μου αυτιά το ίδιο παράξενο κι αφύσικο ακουγόταν κάποτε, μέχρι που βρέθηκαν άτομα ασεξουαλικά και αρομαντικά άτομα στον κύκλο μου και έζησα την όλη φάση εκ των έσω-, όμως στις μέρες μας είναι όλο και περισσότεροι οι άνθρωποι που τολμάνε να εκφραστούν ανοιχτά σε ό,τι αφορά την σεξουαλικότητα και την ερωτική τους ζωή σε ένα πιο ευρύ πλαίσιο, οπότε και ο υπόλοιπος κόσμος έχει αρχίσει να εξοικειώνεται με τους όρους αυτούς. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι τους κατανοεί απόλυτα, και ιστορίες όπως η συγκεκριμένη έρχονται για να ξεκαθαρίσουν λίγο το τοπίο και να φανερώσουν την πραγματική εικόνα μιας συνθήκης, με έναν τρόπο καθόλα τρυφερό κι ανθρώπινο.

Πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας είναι η Τζόρτζια, που δεν έχει φιλήσει ποτέ κανέναν, δεν έχει νιώσει αυτό το ερωτικό σκίρτημα που θεωρητικά όλοι οι άνθρωποι βιώνουν κάπου στην εφηβεία τους, δεν έχει νιώσει ποτέ της τι θα πει έρωτας, αλλά ξεκινώντας την φοιτητική της ζωή πιστεύει πως έχει φτάσει η στιγμή να τα βιώσει όλα αυτά. Ωστόσο, στην πράξη τα πράγματα θ' αποδειχθούν πολύ πιο περίπλοκα και δύσκολα απ' όσο περίμενε, κι απ' όσο φαίνεται να είναι για όλον τον υπόλοιπο κόσμο, στον οποίο η πορεία των πραγμάτων αυτών έρχεται με τον πιο απλό, φυσικό κι αβίαστο τρόπο, προκαλώντας χάος στον κύκλο των φίλων της, μα και στον εσωτερικό κόσμο της ίδιας, που όταν θα έρθει αντιμέτωπη με τους όρους που προαναφέραμε, θα νιώσει πιο μπερδεμένη από ποτέ, ίσως και τρομοκρατημένη στη σκέψη πως μπορεί να είναι καταδικασμένη να ζήσει μια ζωή χωρίς να ερωτευτεί ποτέ.

Το μεγάλο ερώτημα που θέτει το βιβλίο δεν είναι άλλο απ' το: Τι σημαίνει πραγματικά το ν' αγαπάς;, κι ας εστιάζει ο τίτλος του στην λέξη "έρωτας", στην οποία, οι άνθρωποι, τείνουμε να δίνουμε πολλές φορές πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα απ' όση θα έπρεπε. Γιατί ναι, ο έρωτας είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα, όμως δεν είναι το μοναδικό, πόσο μάλλον το κυρίαρχο στη ζωή μας. Δεν είναι αυτό που μας καθοδηγεί ή που μας καθορίζει. Αυτό που τα πετυχαίνει όλα αυτά δεν είναι άλλο από την αγάπη, που δεν την προσφέρουμε μόνο σε έναν σύντροφο, αλλά στους φίλους μας, στην οικογένειά μας, στους ανθρώπους που μας νοιάζονται και που τους νοιαζόμαστε κι εμείς, σ' εκείνους που έχουμε ανάγκη να βρίσκονται στη ζωή μας, όχι γιατί δεν αντέχουμε να είμαστε μόνοι μας, αλλά γιατί εκείνοι είναι αυτοί που είναι και μας κάνουν να νιώθουμε όπως μόνο εκείνοι μπορούν. Και ναι, αυτά αρκούν για να είμαστε πλήρεις κι ευτυχισμένοι, γιατί η πληρότητα μπορεί να έρθει ακόμα κι αν δεν έχεις τα πάντα.

Η Oseman, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει, αφηγείται την ιστορία της με βαθιά τρυφερότητα και ακόμα βαθύτερη ενσυναίσθηση, και χωρίς να μας κουνάει το δάχτυλο, ανοίγει μια νέα πόρτα γνώσης και κατανόησης για όλους εκείνους που έχουν διάθεση να δουν πέραν από τα στεγανά και τα δεδομένα. Παράλληλα, εμποτίζει την αφήγησή της με έντονες δόσεις χιούμορ, όχι όμως εκείνου που μπορεί να καταστρέψει το συναισθηματικό της βάρος, αλλά εκείνου που το κάνει να φαντάζει πιο αληθινό, ρεαλιστικό και γνήσιο στα μάτια μας, και δεδομένου του προφίλ των χαρακτήρων της, οι οποίοι έχουν απίστευτη χημεία και η μεταξύ τους διάδραση όχι απλά καταφέρνει να δουλέψει πάρα πολύ καλά, αλλά αποδίδει τα μέγιστα και μας επιτρέπει παράλληλα να συνδεθούμε ακόμα περισσότερο μαζί τους. Μια πολύ όμορφη, διασκεδαστική και διδακτική συνάμα ιστορία, που δείχνει μια διαφορετική οπτική της ταυτότητας, όχι των φύλων, αλλά του ίδιου μας του εαυτού, μα πάνω απ' όλα της μοναδικότητας και της σπουδαιότητας που έχει η αγάπη.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Alice Oseman
Μεταφραστής: Γκανά Μυρσίνη
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2023
Αρ. σελίδων: 536
ISBN: 978-618-220-196-1