Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Η Μέρεντιθ Ο’Ντόνοβαν, μια νεαρή Ιρλανδέζα, ζει με τον εξάχρονο γιο της Ίαν στο Κόρταουν, μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας. Ο πατέρας του τους εγκατέλειψε αμέσως μόλις το παιδί διαγνώστηκε με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής. Ο μικρός δημιουργεί συνεχώς προβλήματα με τη συμπεριφορά του που κάποιες φορές φτάνει τη μητέρα του στα όριά της. Ώσπου μια μέρα αρχίζει να αντιδρά σχεδόν παρανοϊκά. Ζωγραφίζει με μανία περίεργες εικόνες, επαναλαμβάνει άγνωστες λέξεις και αναφέρει μέρη και ονόματα που η ίδια δε γνωρίζει, ζητώντας να τον πάει στη μητέρα του. Η μόνη που φαίνεται να παίρνει στα σοβαρά τα λόγια του είναι η αδελφή της, Σίρλεϊ, που είναι δασκάλα. Όλα όσα αναφέρει ο ανιψιός της, δείχνουν να έχουν σχέση με το ελληνικό νησί Κρήτη. Πώς είναι όμως δυνατόν ένα εξάχρονο παιδί, που δεν ξέρει ακόμη να διαβάζει, να γνωρίζει τόσες λεπτομέρειες για μέρη και ονόματα αυτού του ελληνικού νησιού; Η συμπεριφορά του μικρού είναι τόσο αλλόκοτη που δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά· τέτοια που οι δύο γυναίκες αποφασίζουν να επισκεφτούν το νησί. Με μοναδικά στοιχεία έρευνας τις ζωγραφιές του, λέξεις και ονόματα, οδηγούνται σε ένα χωριό του Λασιθίου, την Ανατολή, όπου μισό αιώνα πριν συνέβη ένα τραγικό γεγονός, με μία περίεργη εξαφάνιση που ρήμαξε οικογένειες και στιγμάτισε το χωριό. Και ο Ίαν φαίνεται να έχει σχέση με το γεγονός αυτό…
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΑΔΙΚΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ 13η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ.

Προσωπική άποψη:
Έπειτα από μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά για την ίδια, καθώς αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα με την υγεία της -στα οποία δεν θα ήθελα να επεκταθώ-, η κυρία Δημουλίδου κατάφερε να επιστρέψει με ένα νέο μυθιστόρημα, το οποίο φέρνει στην επιφάνεια την αγάπη της για το μεταφυσικό στοιχείο, που έχουμε δει πολλάκις να αξιοποιεί σε παλαιότερες ιστορίες της, και το οποίο φαίνεται να της ταιριάζει ιδιαίτερα, κάτι που αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά μέσα απ' το "Η 13η Πύλη", που μας "ταξιδεύει" στον χώρο, στον χρόνο, αλλά και πέραν από τα ορατά όρια αυτών.

Η συγγραφέας, στον πρόλογο του βιβλίου της, αναφέρει πως δεν θα επιθυμούσε οι αναγνώστες να προβούν στην ανάλυση της πλοκής της ιστορίας της, έτσι ώστε να μην προδώσουν στοιχεία που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την αναγνωστική τους εμπειρία, οπότε, αν και δεν συμφωνώ απόλυτα με την προσέγγισή της αυτή, θα σεβαστώ την επιθυμία της και θα αρκεστώ σε όσα αναφέρονται στην περίληψη του οπισθόφυλλου, η οποία μας συστήνει τους Μέρεντιθ Ο’Ντόνοβαν και τον 6χρονο γιο της Ίαν, με τον δεύτερο να δημιουργεί τακτικά προβλήματα λόγω της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής με την οποία έχει διαγνωστεί από πολύ μικρός. Όταν, όμως, ο Ίαν αρχίζει να ζωγραφίζει περίεργες εικόνες, να επαναλαμβάνει άγνωστες λέξεις και να αναφέρεται σε ακόμα πιο άγνωστα μέρη και ονόματα, η θεία του Σίρλεϊ, θα παρακινήσει την αδερφή της να "ακούσουν" το νεαρό αγόρι, ξεκινώντας όλοι μαζί ένα ταξίδι που ποτέ τους δεν φαντάστηκαν.

Η πλοκή του βιβλίου είναι ιδιαίτερα πλούσια, έχει διακυμάνσεις και προσφέρει στους αναγνώστες τις αρκετές εντάσεις και ορισμένες ανατροπές -παρά που στο σύνολό της είναι αρκετά προβλέψιμη ως προς το που θα καταλήξει, χωρίς όμως αυτό να επηρεάζει την απόλαυση της ανάγνωσης, που ρέει αβίαστα και με ιδιαίτερα γοργό ρυθμό, καθώς σε μεταφέρει στον χώρο και στον χρόνο, ανάμεσα στην Ιρλανδία και στην Κρήτη, που τόσο όμορφα αποτυπώνονται οι λεπτομέρειες των εκάστοτε στο χαρτί, κάνοντάς τες να ζωντανέψουν με μεγαλοπρέπεια στο χαρτί. Ουσιαστικά, η συγγραφέας σε προσκαλεί να διασχίσεις μια πύλη που θα σε μεταφέρει στον χρόνο, μια πύλη που θα σε μεταφέρει στον χώρο, μα περισσότερο από κάθε τι άλλο, μια πύλη που θα σε φέρει αντιμέτωπο με τα συναισθήματα των ηρώων της και κατ' επέκτασιν με τα δικά σου, καλώντας σε να μπεις στη θέση τους.

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω το βιβλίο με λίγα λόγια, τότε θα έλεγα πως πρόκειται για ένα κράμα κοινωνικού κι αισθηματικού μυθιστορήματος, με έντονα στοιχεία μεταφυσικού, μα και με κάποιες μικρές πινελιές αστυνομικού. Πολλοί οι χαρακτήρες που κάνουν το πέρασμά τους μέσα από αυτό, με τον καθέναν τους να επιτελεί τον ρόλο του και να εξυπηρετεί έναν συγκεκριμένο σκοπό, με την συγγραφέα να αξιοποιεί αρκετά ιστορικά στοιχεία σε ό,τι αφορά τους ίδιους αλλά και τον τρόπο ζωής τους, βοηθώντας μας να τους κατανοήσουμε καλύτερα, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, ανάλογα με την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα του κάθε τόπου σε κάθε εποχή. Αρκετά συγκινητικό, με βαθιά πίστη στο ότι η αληθινή αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ, ένα βιβλίο που δεν σου αλλάζει τη ζωή μεν, σε "ταξιδεύει" όμορφα δε.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Δημουλίδου Χρυσηίδα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2023
Αρ. σελίδων: 640
ISBN: 978-618-01-4829-9