Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Παράλια της Μυτιλήνης, εκεί όπου το θεριό, η θάλασσα, καταπίνει ανθρώπους σκορπώντας πένθος και πόνο. Ο Ασκάν, γιατρός από το Ιράν, καταφέρνει να βγει στα βράχια από τα άγρια κύματα, έχοντας δει τη μητέρα και την αδελφή του να πνίγονται. Η ζωή τον διαλύει και του επιφυλάσσει κι άλλα δεινά. Βλέπει ανθρώπους να τον αντιμετωπίζουν σαν μίασμα, ένα σκουπίδι που πρέπει να πεταχτεί. Η Ευρυδίκη, δασκάλα στις δομές προσφύγων, του δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, στηρίζοντας της γης τους κολασμένους. Ο πατέρας της, ένας αρτηριοσκληρωτικός συνταγματάρχης, τη διώχνει από το σπίτι θεωρώντας ότι τον διασύρει με τη στάση της! Τότε η ζωή σκηνοθετεί μια ιστορία που θα έκανε και τους πιο ασυγκίνητους να λυγίσουν.
Ένα θρίλερ, ένα μυστήριο με δύο δολοφονίες και δίπλα δίπλα η ψυχή, η ανθρωπιά, η απανθρωπιά, η αχαριστία, η δικαίωση, ο θρίαμβος της ζωής, με φόντο το νησί του Αρχάγγελου, της Σαπφούς, του Ελύτη, του Μυριβήλη, του Θεόφιλου.
ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΑΡΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, ΠΟΥ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΛΜΥΡΑ ΛΕΙΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΚΟΦΤΕΡΑ ΒΡΑΧΙΑ.

Προσωπική άποψη:
Είκοσι! Τόσο γίνονται φέτος τα βιβλία του αγαπημένου συγγραφέα Μένιου Σακελλαρόπουλου. Είκοσι διαφορετικά "ταξίδια", γεμάτα εικόνες, ιστορίες, μα κυρίως γεμάτα συναισθήματα, που μας έχουν προσφέρει πολλάκις τροφή για σκέψη και μας έχουν προκαλέσει να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας, βάζοντάς μας να φορέσουμε τα παπούτσια των εκάστοτε ηρώων, να μπούμε στη θέση τους, να μοιραστούμε τα διλήμματά τους και τελικά να αναρωτηθούμε πως θα πράτταμε αν ήμασταν εμείς στη θέση τους. Και μέσα από τέτοιες σκέψεις και προβληματισμούς, είναι που ανακαλύπτουμε μερικές φορές τα πράγματα εκείνα που έχουν πραγματικά σημασία σε τούτη τη ζωή, με τα "μαθήματα" αυτά να είναι ανεκτίμητα.

Βρισκόμαστε στη Μυτιλήνη του σήμερα, όπου ο Ασκάν, γιατρός στο επάγγελμα με καταγωγή από το Ιράν, όπως και τόσοι άλλοι συμπατριώτες του, ψάχνουν μια διέξοδο από τον πόλεμο που μαίνεται στη χώρα τους, φτάνοντας στην Ελλάδα κι από εκεί όπου έχει βάλει στόχο ο καθένας. Όμως το καράβι που μετέφερε εκείνον και την οικογένειά του βυθίζεται και ο ίδιος καταφέρνει μετά δυσκολίας να βγει στα βράχια που περιβάλλουν τις ακτές του νησιού. Ενός νησιού οι κάτοικοι του οποίοι τον αντιμετωπίζουν σαν μίασμα, τον κοιτάζουν καχύποπτα, εκτός από την Ευρυδίκη που εργάζεται ως δασκάλα στις προσφυγικές δομές κι αγκαλιάζει αυτούς τους ανθρώπους, κόντρα στα πιστεύω του αυστηρού στρατιωτικού πατέρα της, που την διώχνει απ' το σπίτι επειδή τους ντροπιάζει. Και τότε είναι που δυο φόνοι συμβαίνουν και ταράζουν το νησί, με τις ζωές όλων να μπαίνουν σε μια θανάσιμη ρουλέτα, όπου η ζωή και ο θάνατος πορεύονται πλάι πλάι, όπως το δίκαιο και το άδικο.

Αναμφίβολα, το μεταναστευτικό είναι ένα θέμα που απασχολεί τη χώρα μας, ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια, σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, και μπορώ να κατανοήσω τους λόγους που κάποιοι άνθρωποι προβληματίζονται από τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτό το φαινόμενο, σε όλα τα πιθανά επίπεδα, ειδικά ορισμένες περιοχές που καλούνται να σηκώσουν μεγαλύτερο "βάρος" απ' αυτό που μπορούν ν' αντέξουν, κυρίως επειδή υποστηρίζω το ότι η όποια μεταναστευτική κίνηση πρέπει να είναι ελεγχόμενη και σύμφωνη με τα όσα μπορεί να υποστηρίξει η κάθε χώρα -και νομίζω πως η δικιά μας κάπου έχει αρχίσει να γονατίζει. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως δεν σέβομαι την ανθρώπινη ζωή ή πως υποστηρίζω οποιαδήποτε έκφραση βίας και μίσους, πράγμα απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο, γιατί οι άνθρωποι δεν είμαστε, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είμαστε, έτσι πλασμένοι.

Ο πυρήνας της ιστορίας είναι απόλυτα σύγχρονος και θίγει ζητήματα που αποτελούν αγκάθια για την ελληνική κοινωνία και τους ανθρώπους αυτής, που πολλές φορές κυριεύονται από την ξενοφοβία τους, με αποτέλεσμα να τυφλώνονται, η κρίση τους να θολώνει και να μην μπορούν να έχουν μια ξεκάθαρη εικόνα της αλήθειας, συγχέοντας πρόσωπα, καταστάσεις, ιδεολογίες και ιδεοληψίες, όλα μαζί, σε ένα κουβάρι, την άκρη του οποίου είναι δύσκολο να βρεις και να το ξεμπλέξεις, καταλήγοντας πολλές φορές, στην προσπάθειά σου αυτή, να το μπερδεύεις ακόμα περισσότερο. Κι εκεί είναι που έρχεται να προστεθεί το θρίλερ δύο φόνων που καθιστούν την αφήγηση ακόμα πιο τρομακτική, ακόμα πιο άγρια κι ανεξέλεγκτη, κορυφώνοντας συνεχώς την αγωνία μας και κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε αν μπορεί να μείνει τίποτα όταν έχεις χάσει την ψυχή σου.

Βαθιά ανθρώπινο και τρομερά ειλικρινές, το νέο μυθιστόρημα του Μένιου Σακελλαρόπουλου είναι γροθιά στο στομάχι, το οποίο νιώθεις να σφίγγεται όλο και περισσότερο, όσο πιο πολύ βαθαίνεις στην ιστορία που σου συστήνει, της οποίας πρωταγωνιστής θα μπορούσες να είσαι κάλλιστα εσύ, αν τα πράγματα στη ζωή σου είχαν έρθει λίγο διαφορετικά και είχες κληθεί αναγκαστικά να αντιμετωπίσεις καταστάσεις που ξεπερνούν τα όρια και που κάνουν την ηθική και την λογική κρίση ν' ακροβατούν σε ένα τεντωμένο σχοινί. Δεν θέλω να αναπτύξω περισσότερο την πλοκή του βιβλίου, καθώς θεωρώ πως θα πρέπει να την ακολουθήσει κανείς όσο πιο ανεπηρέαστος γίνεται, έτσι ώστε να πορευτεί σύμφωνα με τα δικά σου συναισθήματα, να κρίνει με τη δική του ψυχή και τελικά ν' αποφασίσει αν θέλει να γίνει λίγο καλύτερος, επιλέγοντας την αγάπη σε έναν κόσμο που φαίνεται να ετοιμάζεται να κυριευτεί από το μίσος.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Σακελλαρόπουλος Μένιος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2023
Αρ. σελίδων: 416
ISBN: 978-618-01-5206-7