"Το μονόγραμμα του ίσκιου" του Βαγγέλη Κατσούπη
Στην πόλη που αγνοεί τη μακρινή της ιστορία και κρύβει τις ντροπές της κάτω από τη μάσκα της ομοιομορφίας, ένας φαντομάς απευθύνει επιλεκτικά το μυστικό του κάλεσμα.
Ο Φάνης είναι αυτάρκης και ικανοποιημένος με τον εαυτό του, η ιδιορρυθμία του τον εκπληρώνει, δε θέλει τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι ήδη έχει. Παρ’ όλα αυτά μια αόριστη αμφιβολία γλιστράει μέσα του και τον διαβρώνει.
Η Στέφη βρίσκεται με τον σύντροφό της, τον Παύλο, πολύ κοντά στην αρχαιολογική ανακάλυψη που θα δικαιώσει τις επιλογές και τον προσωπικό της αγώνα, όταν ένας παράλογος φόβος τη σταματά και απειλεί να ακυρώσει τα πάντα.
Ο Ορέστης πάλεψε για χρόνια με τον δαίμονα που αντιστρατεύεται τις επιθυμίες του και νίκησε. Η ευτυχία του όμως αιμορραγεί, το παρελθόν απωθήθηκε αλλά δεν έχασε την ισχύ του, υποβόσκει στα πράγματα που τον περιβάλλουν σαν στοιχειό που σφετερίζεται τα έργα και τις μέρες του.
Και οι τρεις λαμβάνουν την ίδια αινιγματική επιστολή. Το μήνυμα δε φαίνεται να έχει κάποιο νόημα, μοιάζει με διαταγή και εκπέμπει μια υπόγεια δύναμη που καταρρίπτει τις αντιστάσεις. Τα γεγονότα της ζωής σωρεύονται σταδιακά στο αυλάκι της υπαρξιακής κρίσης που προηγείται της γνώσης. Ο σκιώδης αποστολέας ξέρει πολλά και μόνο η επαφή μαζί του μπορεί να λύσει τον γρίφο.
"Μέχρι που γίναμε φως" του Νίκου Βαρδάκα
Διψάσαμε
από την προσμονή
για αλήθεια.
Στην πόλη που αγνοεί τη μακρινή της ιστορία και κρύβει τις ντροπές της κάτω από τη μάσκα της ομοιομορφίας, ένας φαντομάς απευθύνει επιλεκτικά το μυστικό του κάλεσμα.
Ο Φάνης είναι αυτάρκης και ικανοποιημένος με τον εαυτό του, η ιδιορρυθμία του τον εκπληρώνει, δε θέλει τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι ήδη έχει. Παρ’ όλα αυτά μια αόριστη αμφιβολία γλιστράει μέσα του και τον διαβρώνει.
Η Στέφη βρίσκεται με τον σύντροφό της, τον Παύλο, πολύ κοντά στην αρχαιολογική ανακάλυψη που θα δικαιώσει τις επιλογές και τον προσωπικό της αγώνα, όταν ένας παράλογος φόβος τη σταματά και απειλεί να ακυρώσει τα πάντα.
Ο Ορέστης πάλεψε για χρόνια με τον δαίμονα που αντιστρατεύεται τις επιθυμίες του και νίκησε. Η ευτυχία του όμως αιμορραγεί, το παρελθόν απωθήθηκε αλλά δεν έχασε την ισχύ του, υποβόσκει στα πράγματα που τον περιβάλλουν σαν στοιχειό που σφετερίζεται τα έργα και τις μέρες του.
Και οι τρεις λαμβάνουν την ίδια αινιγματική επιστολή. Το μήνυμα δε φαίνεται να έχει κάποιο νόημα, μοιάζει με διαταγή και εκπέμπει μια υπόγεια δύναμη που καταρρίπτει τις αντιστάσεις. Τα γεγονότα της ζωής σωρεύονται σταδιακά στο αυλάκι της υπαρξιακής κρίσης που προηγείται της γνώσης. Ο σκιώδης αποστολέας ξέρει πολλά και μόνο η επαφή μαζί του μπορεί να λύσει τον γρίφο.
"Μέχρι που γίναμε φως" του Νίκου Βαρδάκα
Διψάσαμε
από την προσμονή
για αλήθεια.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου