Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
«Σε τρεις μήνες θα είμαι νεκρός. Ελάτε να γράψετε την ιστορία μου».
Αυτά τα λόγια γράφει ο Σεμπάστιαν Τραπ, ο ερημίτης συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας, στη Νίκι Χάντερ, μια μελετήτρια του είδους, με την οποία διατηρεί αλληλογραφία επί χρόνια. Κι ενώ του απομένει ελάχιστος χρόνος ζωής, ο Τραπ καλεί τη Νίκι στην εντυπωσιακή έπαυλή του στο Σαν Φρανσίσκο για να τον βοηθήσει να καταγράψει την ιστορία της ζωής του. Εκεί ζουν, επίσης, η πανέμορφη δεύτερη σύζυγός του Νταϊάνα και η προστατευτική κόρη του, Μάντλιν, ενώ στο σπίτι μπαινοβγαίνουν ελεύθερα ο αλλοπρόσαλλος ανιψιός του, Φρέντι, και η λαλίστατη νύφη του, Σιμόν. Σύντομα η Νίκι αντιλαμβάνεται ότι μια αληθινή υπόθεση δολοφονίας αναζητά λύση και καταλαμβάνεται από την ακαταμάχητη νόσο – τον πυρετό του ντετέκτιβ.
«Δεν αποκλείεται οι δυο μας να ξεδιαλύνουμε και κάνα δυο παλιά μυστήρια».
Είκοσι χρόνια νωρίτερα –παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1999–, η πρώτη σύζυγος του Σεμπάστιαν και ο έφηβος γιος τους εξαφανίστηκαν από διαφορετικές τοποθεσίες και δεν τους ξαναείδαν ποτέ. Διέπραξε άραγε το τέλειο έγκλημα ο διάσημος μετρ της αστυνομικής λογοτεχνίας; Γιατί βγήκε από την απομόνωσή του ύστερα από είκοσι χρόνια, δίνοντας την άδεια σε μιαν άγνωστη να σκαλίσει το παρελθόν του;
«Η ζωή είναι σκληρή. Και στο τέλος σε σκοτώνει».
Καθώς η Νίκι επιχειρεί να συνδέσει όλα τα κομμάτια της ζωής του Σεμπάστιαν, η αναζήτηση της αλήθειας, η Μάντλιν αρχίζει να αμφισβητεί τι στ’ αλήθεια γνωρίζει ο αγαπημένος της πατέρας για εκείνη τη νύχτα πριν από τόσα χρόνια. Κι όταν ένα πτώμα εμφανίζεται στη λιμνούλα με τα ψάρια, οι δύο γυναίκες θα βρεθούν ενώπιον μιας σοκαριστικής αλήθειας:
Tο παρελθόν δεν έχει χαθεί. Aπλώς περιμένει.

Προσωπική άποψη:
Έξι ολόκληρα χρόνια μετά το "Η γυναίκα στο παράθυρο", ένα μυθιστόρημα που διαβάστηκε και συζητήθηκε όσο λίγα τη χρονιά που εκδόθηκε, ο A.J. Finn επιστρέφει με το νέο του βιβλίο, που για μια ακόμα φορά κυκλοφορεί στη χώρα μας με την υπογραφή των εκδόσεων Ψυχογιός. Μια ακόμα ανθρωποκεντρική ιστορία, που περισσότερο από την ίδια της τον πλοκή επιλέγει να εστιάσει στους ανθρώπους που κινούν τα γρανάζια αυτής, βυθίζοντάς μας στα σκοτεινά μονοπάτια του ανθρώπινου μυαλού και της συνείδησης, που στα άδυτά της μπορεί να κρύβει περισσότερα απ' όσα πιστεύει κανείς, και που καλείται να γράψει το δικό της τέλος, όχι όταν πρέπει, αλλά όταν εκείνη επιλέγει.

Η Νίκι Χάντερ τα τελευταία πέντε χρόνια αλληλογραφεί με τον διαβόητο συγγραφέα Σεμπάστιαν Τραπ ο οποίος, με την υγεία του να επιδεινώνεται και να έχει μόλις λίγους μήνες ζωής, την προσκαλεί να μείνει στην έπαυλή του και να τον βοηθήσει στην συγγραφή της αυτοβιογραφίας του. Είκοσι χρόνια πριν, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1999, η πρώτη σύζυγος και ο γιος του Σεμπαστιάν εξαφανίστηκαν από διαφορετικές περιοχές, και κανείς δεν τους ξαναείδε, ούτε έμαθε κάτι γι' αυτούς, με πολλούς να κατηγορούν εκείνον πως τους δολοφόνησε. Η Νίκι, φτάνοντας στην έπαυλη, γνωρίζει τη νέα του σύζυγο, την κόρη του, που είναι εξαιρετική προστατευτική προς τον πατέρα της, τον ανιψιό του και τη νύφη του, και παίρνοντας συνεντεύξεις απ' όλα τα μέλη της οικογένειας, αρχίζει να αναρωτιέται αν είναι ασφαλής να μείνει η ίδια στην έπαυλη και ποια μυστικά μπορεί να κρατάει ο Σεμπάστιαν.

Η ροή της πλοκής είναι αρκετά αργή, ειδικά κατά το πρώτο τρίτο της αφήγησης, κάτι που μας κάνει να σκεφτόμαστε πως το βιβλίο θα μπορούσε να είναι αρκετά μικρότερο σε έκταση -το να έλειπαν 150 σελίδες θα βοηθήσουμε τον ρυθμό του αρκετά. Παρ' όλα ταύτα, η ιστορία, στον πυρήνα της, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και το μυστήριο πλανάται σε κάθε σελίδα της, σκοτεινό κι απειλητικό, δίνοντας συνεχώς την αίσθηση πως υπάρχουν κρυμμένα μυστικά που λαχταρούν να δουν το φως του ήλιου, αποκαλύπτοντας αλήθειες που θάφτηκαν, αλλά που δεν μπορούν να μείνουν έτσι για πάντα, όχι τουλάχιστον μέχρι να γραφτεί το φινάλε αυτής. Υπάρχει μια σειρά ανατροπών κι εκπλήξεων που μας ξαφνιάζουν και παράλληλα αυξάνουν το ενδιαφέρον μας, οδηγώντας μας σε ένα φινάλε που ίσως να είναι κάπως προβλέψιμο, από ένα σημείο κι έπειτα, το οποίο, όμως, εξακολουθεί να λειτουργεί.

Η Νίκι είναι αναμφίβολα ο ποιο ενδιαφέρον χαρακτήρας της ιστορίας αυτής και ταυτιζόμαστε σε πολύ μεγάλο βαθμό με την εμμονή της αναφορικά με την ανακάλυψη της αλήθειας, ειδικά όσο ανήκουμε στην κατηγορία των ανθρώπων που γοητεύονται από το true crime, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο Σεμπάστιαν από την άλλη, Είναι έχει κάτι που σε μαγνητίζει. Είναι μυστηριώδης, αινιγματικός, ευφυής και σίγουρα παρατηρεί πολλά περισσότερα από όσα λέει. Όμως και η ίδια η έπαυλη αποτελεί έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στην όλη αφήγηση, όχι μόνο λόγω της εκκεντρικότητας που παρουσιάζει, αλλά γιατί δίνει την αίσθηση πως είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που βλέπει, παρακολουθεί, καταγράφει κινήσεις, αποτελώντας παράλληλα ένα πολύ ενδιαφέρον σκηνικό για την εξέλιξη όλου του δράματος, που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, καθώς αυτό οδηγείται στο τέλος του.

Ίσως το πιο βασικό χαρακτηριστικό της γραφής το Finn να είναι η θεατρικότητα αυτής, η οποία οδηγεί σε μια πρόζα με ιδιαίτερο χαρακτήρα που, αν μη τι άλλο, την κάνει να ξεχωρίζει. Ουσιαστικά, μοιάζει να σε παραπέμπει σε άλλες εποχές, αρκετά παλαιότερες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η όλη αισθητική του έργου είναι παλιακή. Περισσότερο θα λέγαμε πως δίνεται η αίσθηση της μεταφοράς κλασσικών στοιχείων στο σήμερα, με μια κάπως πνευματώδη και ειρωνική διάθεση να είναι εμφανής, κυρίως στους διαλόγους ανάμεσα στους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, σαν να παρακολουθούμε ένα "παιχνίδι" σε εξέλιξη, με την κατάληξη αυτού να μην είναι διόλου ξεκάθαρη. Συνολικά, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ένα μυθιστόρημα που μπορεί να μην είναι εντυπωσιακό, αλλά που σίγουρα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και που πάνω απ' όλα σε κάνει να θες ν' ανακαλύψεις την αλήθεια.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: A.J. Finn
Μεταφραστής: Καψάλης Χρήστος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 608
ISBN: 978-618-01-5676-8