Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Νταϊάνα Γουντ αγαπάει πολύ τη δουλειά της όπως και τον σύζυγό της Όλιβερ. Έχουν μια κόρη που λατρεύουν. Περνούν πολύ χρόνο μαζί, είναι αγαπημένοι στον γάμο τους, παρόλο που τους τελευταίους μήνες οι προσωπικές τους στιγμές μοιάζουν με μακρινό παρελθόν.
Αυτό όμως δεν είναι και τόσο σημαντικό. Ή μήπως είναι;
Όταν η Νταϊάνα επισκέπτεται μια παλιά φίλη της θυμάται τον παλιό της εαυτό, τότε που ήταν αφοσιωμένη στη δημιουργία, στο τώρα, στην ηδονή. Παλιά –ειδικά τότε που είχε μια φλογερή σχέση με έναν γοητευτικό φωτογράφο– άφηνε τον εαυτό της να ονειρεύεται, και το σώμα της να την καθοδηγεί.
Επιστρέφοντας σπίτι της αποφασίζει να ανακαλύψει ξανά τη βαθιά ερωτική γυναίκα που υπήρξε κάποτε. Αρχίζει να μιλάει με άλλες γυναίκες, ζωγραφίζοντας τα πορτρέτα τους ενώ εκείνες αφηγούνται. Τις ενθαρρύνει να δώσουν φωνή στις πιο κρυφές τους επιθυμίες όσο εκείνη αποτυπώνει τις πιο ενδόμυχες φαντασιώσεις τους. Μπορεί όμως η Νταϊάνα να ξαναβρεί τον ενθουσιασμό της χωρίς να διαλύσει τον γάμο της;

Προσωπική άποψη:
Στις μέρες μας, το να περνάει κρίση ένας γάμος, δυστυχώς, δεν είναι εξαίρεση, αλλά ο θλιβερός κανόνας. Οι άνθρωποι τείνουν να χάνουν τον εαυτό τους μέσα στη μιζέρια της καθημερινότητας, αλλά και μέσα από την προσπάθειά τους να προσπαθήσουν να ικανοποιήσουν τους συντρόφους τους, συντηρώντας την εικόνα που εκείνοι θεωρούν πως είναι η ιδανική προκειμένου να συνεχίσουν να πορεύονται μαζί. Και στατιστικά, οι γυναίκες είναι εκείνες που κάνουν τις περισσότερες υποχωρήσεις, ειδικά σε ό,τι αφορά το θέλω τους, όμως μέχρι πότε;

Η Νταϊάνα είναι μια τέτοια γυναίκα. Αγαπάει τη δουλειά της, τον σύζυγό της, Όλιβερ, μα πάνω απ’ όλα την κόρη της. Στη θεωρία, θα έπρεπε να είναι μια τρισευτυχισμένη γυναίκα. Όμως η πραγματικότητα απέχει κατά πολύ. Γιατί η Νταϊάνα μπορεί να έχει έναν επιτυχημένο γάμο και να είναι αγαπημένοι με τον σύντροφό της, όμως τους τελευταίους μήνες οι προσωπικές τους στιγμές είναι ανύπαρκτες. Και ενώ εκείνη σκέφτεται πως αυτό ίσως να είναι φυσικό επόμενο, μια επίσκεψη σε μια φίλη της θα της θυμίσει πως ήταν κάποτε, τότε που η φλόγα του πάθους υπήρχε ακόμα μέσα της και ένιωθε πραγματικά ζωντανή.

Κάποτε η Νταϊάνα ονειρευόταν, ήταν μια γυναίκα με πάθος, ζούσε την κάθε μέρα της και ήταν αφοσιωμένη στο να δημιουργεί, να απολαμβάνει την ηδονή σε κάθε της μορφή, δεν άφηνε το μυαλό της να κυριαρχεί στα θέλω της, αλλά το ίδιο της το σώμα, και όταν έρχεται η συνειδητοποίηση αυτή, έρχεται και η αναγνώριση του πόσο της έχει λείψει εκείνη η γυναίκα που υπήρξε κάποτε. Γιατί εκείνη η γυναίκα δεν ζούσε για να υπάρχει μέσα σε μια κανονιστική κοινωνικά συνθήκη, αλλά υπήρχε για να ζει, και το χάσμα ανάμεσα σε αυτές τις δύο συνθήκες είναι τεράστιο.

Η πρώτη σκέψη που κάνει κανείς διαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου αυτού είναι πως πρόκειται για την ιστορία μιας γυναίκας που έχει πλήξει στον γάμο της και αναζητά τον σεξουαλικό ενθουσιασμό που έχει στερηθεί. Όμως, στην πραγματικότητα, η ιστορία της Νταϊάνα είναι πολύ περισσότερα από αυτά, με την συγγραφέα να εμβαθύνει στη ζωή της, στα συναισθήματα και στις σκέψεις της, με έναν πολύ ενδοσκοπικό και βαθιά συναισθηματικό τρόπο, που κάνει αρκετές φορές την καρδιά να σφίγγεται στο στήθος μας. Γιατί η Νταϊάνα δεν παλεύει μόνο με τον γάμο της, αλλά με τον ίδιο της τον εαυτό, που του επέτρεψε να παραδοθεί σε συνθήκες και καταστάσεις. Με την ίδια της τη ζωή, που της επέτρεψε να χάσει το πάθος της και όλα όσα είχαν κάποτε σημασία για εκείνη.

Και τελικά, όσο η Νταϊάνα γίνεται η φωνή πολλών γυναικών εκεί έξω, και μέσα από το καλλιτεχνικό της έργο αποτυπώνει τις πιο κρυφές φαντασιώσεις όσων καταπιέζονται όπως εκείνη κι έχουν ανάγκη να εκφράσουν τους πόθους τους, ένα είναι το ερώτημα που γεννιέται: Μπορείς να είσαι ο πραγματικός σου εαυτός, να ζεις τα θέλω σου, αλλά την ίδια στιγμή να διατηρήσεις και τον γάμο σου, ή πρέπει αναπόφευκτα να θυσιάσεις κάτι; Μια ιστορία που αποδεικνύεται ένα πολύ διαφορετικό «ταξίδι» από αυτό που θα περίμενες, που εξερευνά τα όρια του γάμου, της σεξουαλικότητας και της αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε αυτά τα δύο, μέσα από διαφορετικά πρίσματα που σου προσφέρουν τροφή για σκέψη, και γιατί όχι, σε κάνουν να ταυτιστείς, αφήνοντας τα πάντα να κρέμονται από μια κλωστή κι εσένα να περιμένεις με αγωνία τη συνέχεια.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφείς: Jen Besser & Shana Feste
Μεταφραστής: Μπακοδήμου Αγορίτσα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 388
ISBN: 978-618-03-4139-3