Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μετά από δεκαοχτώ περίπου μήνες στη στρατιωτική σχολή Μπασγκάιαθ, η Βάιολετ Σόρενγκεϊλ συνειδητοποιεί ότι ο χρόνος των μαθημάτων τελείωσε. Ο χρόνος της αμφιβολίας τελείωσε. Γιατί ο πόλεμος έχει ξεκινήσει, οι εχθροί πλησιάζουν επικίνδυνα έξω από τα τείχη παρεισφρέοντας ανάμεσα στις τάξεις τους, και η Βάιολετ δεν γνωρίζει ποιον μπορεί να εμπιστευτεί.
Τώρα πρέπει να ταξιδέψει πέρα από την Αρίσια αναζητώντας συμμάχους σε εχθρικά εδάφη για να σταθούν στο πλευρό του Ναβάρ. Το ταξίδι θα δοκιμάσει κάθε ρανίδα του πνεύματος, της τύχης και της δύναμής της, αλλά θα φτάσει μέχρι τέλους για να σώσει ό,τι αγαπά – τους δράκους της, την οικογένειά της, το σπίτι της, εκείνον.
Ακόμα κι αν χρειαστεί να φυλάξει ένα μυστικό τόσο ολέθριο, που θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα.
Χρειάζονται έναν στρατό. Χρειάζονται δύναμη. Χρειάζονται μαγεία. Και χρειάζονται επίσης κάτι που μόνο η Βάιολετ μπορεί να ανακαλύψει – την αλήθεια.
Όμως μια καταιγίδα καταφτάνει… και δεν μπορούν όλοι να επιζήσουν από τη μήνη της.

Προσωπική άποψη:
Το τρίτο βιβλίο της σειράς έπος, θα μπορούσε να πει κανείς, «Empyrean» της Rebecca Yarros ήρθε, όχι μόνο για να δώσει συνέχεια στο επικό ταξίδι που ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια, αλλά και για να δώσει τέλος στις πάμπολλες θεωρίες που δημιουργήθηκαν στο διάστημα που μεσολάβησε της έκδοση του «Τέταρτη Πτέρυγα» και «Θύελλα Όνυξ», το οποίο, σε προσωπικό πάντα επίπεδο, μπορεί να μην ξεπέρασε τις προσδοκίες μου, αλλά σίγουρα ανταποκρίθηκε σε αυτές και με άφησε με ένα αίσθημα ικανοποίησης –και με μια ταραχή στην καρδιά μου.

Η Βάιολετ έχει περάσει τους τελευταίους δεκαοχτώ μήνες της ζωής της στη στρατιωτική σχολή Μπασγκάιαθ, όμως ο χρόνος της ως μαθήτρια έχει πλέον τελειώσει. Ο πόλεμος έχει ξεκινήσει, οι εχθροί απειλούν την πατρίδα της, τα περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα, ενώ το να εμπιστευτείς κάποιον αποτελεί ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, καθώς η προδοσία παραμονεύει σε κάθε σκοτεινή γωνιά. Αυτό που πρέπει να κάνει η Βάιολετ, λοιπόν, είναι να βρει συμμάχους που θα σταθούν στο πλευρό τους, κάτι που θα της επιτρέψει να προστατέψει όχι μόνο το σπίτι της, αλλά όλα κι όλους όσους αγαπά. Ωστόσο, καμία μάχη δεν μπορεί να είναι αναίμακτη και κανένας πόλεμος δεν ολοκληρώνεται χωρίς απώλειες, αλλά όσο βαρύ κι αν είναι το τίμημα, υπάρχουν φορές που δεν γίνεται να μην το πληρώσεις.

Το δυνατό «χαρτί» της Yarros, σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη ιστορία, από την αρχή μέχρι και τώρα, είναι το χτίσιμο του κόσμου της και πως τον έχει διαχειριστεί στην πορεία. Δεν αρκέστηκε απλά στη δημιουργία του σύμπαντός της, αλλά σε κάθε νέα ενότητα φροντίζει να τον επεκτείνει ακόμα περισσότερο. Κάτι που συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση, με την οικοδόμηση του κόσμου αυτού να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, επιτρέποντάς μας να εξερευνήσουμε νέα μέρη, και τα μυστικά αυτών, εξελίσσοντας με τον τρόπο αυτό και τη μυθολογία του, που παραμένει γοητευτική και μυστηριώδης, όπως πάντα.

Το αμέσως επόμενο στοιχείο που κάνει την ιστορία αυτή να ξεχωρίζει, είναι οι χαρακτήρες της. Στο νέο αυτό κεφάλαιο, εκτός του ότι έχουμε τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε ακόμα περισσότερο τον ψυχισμό και τα κίνητρα των χαρακτήρων που ήδη γνωρίζουμε, ενώ παράλληλα μας συστήνονται και νέοι χαρακτήρες, οι οποίοι παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, είτε ανήκουν στο στρατόπεδο των συμμάχων είτε των εχθρών -θεωρώ δεδομένο πως θα λατρέψετε ορισμένους δευτερεύοντες χαρακτήρες κι ακόμα περισσότερο την αλληλεπίδρασή τους με τη Βάιολετ και όχι μόνο.

Η συνέχεια της περιπέτειας της Βάιολετ είναι γεμάτη δράση και εντάσεις, αλλά παράλληλα είναι κι εξαιρετικά διασκεδαστική, όσο αλλόκοτο κι αν μπορεί ν’ ακούγεται αυτό. Σίγουρα, δεν έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία ευχάριστη στον πυρήνα της, αντίθετα, είναι σκοτεινή, άγρια και βίαιη, όμως αυτό δεν σημαίνει πως στη διάρκεια της διαδρομής δεν υπάρχουν στιγμές που μπορείς να απολαύσεις ή που δεν εμπεριέχουν στοιχεία χιούμορ και παιχνιδιάρικης διάδρασης, που συμβάλλον συνάμα στο ν’ αποφορτιστείς από το δράμα που κατά τ' άλλα έρχεται κατά πάνω σου. Γιατί, ναι, από ένα σημείο κι έπειτα, η αφήγηση παίρνει ίσως την πιο σκοτεινή της τροπή μέχρι σήμερα –και κάτι μου λέει πως μας επιφυλάσσει ακόμα περισσότερο σκοτάδι στο μέλλον.

Η Yarros δεν αναλώνεται στο να επιστρέψει σε παρελθοντική δράματα, και αυτή είναι η σοφότερη απόφαση που θα μπορούσε να πάρει. Κάτι τέτοιο όχι μόνο θα ήταν περιττό, αλλά δεν θα εξυπηρετούσε και κανέναν απολύτως σκοπό, δεδομένου ότι έχουμε σοβαρότερα ζητήματα να διακυβεύονται, κάτι που καθιστά και την επικοινωνία ανάμεσα στους ήρωές μας πολύ πιο ξεκάθαρη, ενόσω ετοιμάζονται για έναν πόλεμο με αμφίβολη κατάληξη, ο οποίος σίγουρα θα αφήσει θύματα πίσω του, και ο οποίος απαιτεί την σφυρηλάτηση πολιτικών συμμαχιών που θα παίξουν τον δικό τους καθοριστικό ρόλο. Λαμβάνουμε απαντήσεις σε ερωτήματα που μας ταλάνιζαν έως τώρα, ενώ παράλληλα γεννούνται νέα που μας προσφέρουν τροφή για σκέψη, ενώ την ίδια στιγμή που λαμβάνουμε πολύ ενδιαφέρουσες επιπλέον πληροφορίες σε ό,τι αφορά το lore, ειδικά γύρω από τους δράκους.

Οι τελευταίες εκατό σελίδες του βιβλίου είναι ένα αδιάκοπο συναισθηματικό, ψυχολογικό και πνευματικό σφυροκόπημα, που σίγουρα μας αφήνει με τραύματα, όπως και τους ήρωές μας. Νομίζω πως όλοι το ξέραμε πως θα χυθεί αίμα, και πως κανένας πόλεμος δεν είναι αναίμακτος, αλλά τα αποτελέσματα αυτού είναι αδύνατον να μην σε πληγώσουν, όπως και τους ίδιους τους χαρακτήρες, που αναγκάστηκαν να πάρουν σκληρές αποφάσεις και να κάνουν δύσκολες επιλογές, χωρίς να έχουν ως γνώμονα τα δικά τους θέλω, αλλά το κοινό πρέπει, που είναι το μοναδικό που μπορεί να οδηγήσει σε ένα μέλλον με ισορροπία κι αρμονία. Ώριμο, συγκροτημένο, σοβαρό και άρτια δομημένο, το «Θύελλα Όνυξ» μας ραγίζει την καρδιά και παράλληλα μας κάνει να αγωνιούμε για το μέλλον –και πολύ πιθανόν, το επικείμενο φινάλε.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Rebecca Yarros
Μεταφραστής: Ελιασά Νοέλα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 624
ISBN: 978-618-220-921-9