Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Τρεις αλησµόνητοι χαρακτήρες αναµετρώνται µε τον θάνατο, τη λύτρωση, τη συγχώρεση και τις αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή τους.
Η εικοσιδυάχρονη Βάιολετ Πάουελ αποφυλακίζεται έχοντας εκτίσει ποινή φυλάκισης είκοσι δύο µηνών για οδήγηση υπό την επήρεια µέθης, που προκάλεσε ένα µοιραίο ατύχηµα µε θύµα µια νηπιαγωγό. Η Χάριετ Λάρσον, συνταξιούχος φιλόλογος και υπεύθυνη της λέσχης ανάγνωσης της φυλακής, σύντοµα θα κληθεί να αντιµετωπίσει τη δυσάρεστη προοπτική της άδειας φωλιάς, καθώς θα µείνει µόνη στο σπίτι της.
Ο Φρανκ Ντέιγκλ, συνταξιούχος µηχανικός, ακόµα δεν έχει συµφιλιωθεί µε την περίπλοκη φύση του γάµου του µε τη γυναίκα που σκότωσε η Βάιολετ.
Όταν οι τρεις τους συναντιούνται τυχαία ένα πρωί σε ένα βιβλιοπωλείο, οι ζωές τους περιπλέκονται µε έναν τρόπο που θα τους επηρεάσει βαθιά.
Ένα µυθιστόρηµα που φωτίζει τη δύναµη της ποίησης και της λογοτεχνίας στη ζωή µας ενώ παράλληλα γεννά την ελπίδα, την αγάπη και τη συγχώρεση που λυτρώνει την καρδιά.

Προσωπική άποψη:
Η λογοτεχνική μου γνωριμία με τη Monica Wood έγινε το 2021, όταν πήρα στα χέρια μου το βιβλίο της «Ένα αγόρι στο εκατομμύριο», που δεν είναι απλά ένα ακόμα μυθιστόρημα, αλλά μία απ’ τις ιστορίες εκείνες που τις διαβάζεις και κατακτούν για πάντα μια θέση στην καρδιά σου, επειδή σε έχουν κάνει να δεις την πραγματικότητα του κόσμου μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα που ίσως να μην είχες αναλογιστεί έως τότε. Όταν, λοιπόν, είδα πως οι εκδόσεις Κλειδάριθμος έφεραν ακόμα ένα βιβλίο της στη χώρα μας, δεν μπορούσα παρά να σπεύσω να το αποκτήσω και όπως αποδείχθηκε, πολύ καλά έκανα.

Η Βάιολετ είναι είκοσι δύο ετών και μόλις έχει αποφυλακιστεί έπειτα από φυλάκιση είκοσι δύο μηνών, αφού οδηγούσε μεθυσμένη προκαλώντας ένα ατύχημα που στοίχισε τη ζωή μιας άλλης οδηγού. Η Χάριετ, είναι συνταξιούχος φιλόλογος και υπεύθυνη της λέσχης ανάγνωσης της φυλακής. Τα παιδιά της ζούνε χρόνια τώρα στο εξωτερικό, ενώ σύντομα θα πρέπει να αποχωριστεί και την ανιψιά της, που μέχρι τώρα ζούσε μαζί της. Τελευταίος, ο Φρανκ, συνταξιούχος µηχανικός και σύζυγος της γυναίκας που σκότωσε η Βάιολετ, ο οποίος δεν έχει καταφέρει να συμφιλιωθεί ακόμα με τον θάνατο της γυναίκας του, πόσο μάλλον με την πρόωρη αποφυλάκιση της Βάιολετ. Μέχρι που οι τρεις τους θα συναντηθούν τυχαία ένα πρωινό σε ένα βιβλιοπωλείο, και η ζωή τους θα πάρει μια διαφορετική τροπή.

Είμαι βέβαιη πως έχετε καταλάβει ότι η ιστορία επικεντρώνεται γύρω από τρεις εκ δια μέτρου αντίθετους χαρακτήρες, με εντελώς διαφορετική πορεία ζωής, που η μοίρα τους έφερε να συναντηθούν τυχαία. Μια συνάντηση που όχι μόνο θα τους κάνει να αλληλεπιδράσουν, αλλά να επηρεάσουν ο ένας τον άλλον βαθιά και απόλυτα, με τρόπους που δεν είχαν ποτέ φανταστεί. Γιατί, έτσι γίνεται συνήθως, οι πιο τυχαίες συναντήσεις είναι εκείνες που καταλήγουν να είναι οι πιο μοιραίες, όχι μόνο γιατί έρχονται εκεί που δεν το περιμένουμε, αλλά γιατί μας αλλάζουν με τρόπους που δεν θα περνούσαν ποτέ απ’ το μυαλό μας, ανοίγοντας ένα νέο παράθυρο στη ζωή μας, η θέα του οποίου μπορεί να μας κόψει την ανάσα.

Η Wood, για ακόμα μία φορά, έχει γράψει ένα καθαρά ανθρωποκεντρικό μυθιστόρημα, βαθιά αληθινό και συναισθηματικό, που μας καλεί να μπούμε στα παπούτσια τριών ανθρώπων που βιώνουν την απώλεια με τον δικό τους τρόπο, διεκδικούν τη συγχώρεση και πάνω απ’ όλα, αναζητούν τη λύτρωση. Η Βάιολετ, που ενώ εκτίει την ποινή της, προσπαθεί να ξεπεράσει το αίσθημα της ενοχής που την έχει κατακλύσει, με όλους τους οικείους της να την έχουν εγκαταλείψει κι εκείνη να νιώθει αβοήθητη. Η Χάριετ, που είναι μια ευγενική, συμπονετική ψυχή, που νιώθει συχνά πως την υποτιμούν, και που σύντομα θα κληθεί να διαχειριστεί μια συνθήκη εγκατάλειψης και μοναξιάς για την οποία δεν είναι έτοιμη. Τέλος, ο Φρανκ, που βρέθηκε να ζει μόνος του απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, και που δεν περίμενε να συναντήσει τη Βάιολετ, ούτε και τα συναισθήματα που θ’ ακολουθούσαν και την έκρηξη που θα προκαλούσαν μέσα του, σε όλα τα επίπεδα.

Όπως αντιλαμβάνεστε, το αναγνωστικό αυτό «ταξίδι» μας διδάσκει τη σημαντικότητα των νέων ξεκινημάτων στη ζωή, τη σπουδαιότητα τη συγχώρεσης, αλλά και της μεταμορφωτικής δύναμης που μπορεί να επιφέρει η κάθαρση, επιτρέποντάς μας, όχι να ξεχάσουμε το παρελθόν μας, αλλά να συμφιλιωθούμε με αυτό, έτσι ώστε να μπορέσουμε να πορευτούμε στο μέλλον μας. Η γραφή της Wood είναι όμορφη και ρευστή, και παράλληλα εξαιρετικά διορατική, εμβαθύνοντας στα ανθρώπινα συναισθήματα κι εξερευνώντας όλες τις πτυχές αυτών, αναγνωρίζοντας την περιπλοκότητά τους, αποτυπώνοντάς τα με ευαισθησία μεν, χωρίς να υποτιμά τον ρεαλισμό δε.

Η αφήγηση παρουσιάζεται μέσα από την οπτική και των τριών χαρακτήρων, γεγονός που μας επιτρέπει να εμβαθύνουμε ακόμα καλύτερα στην ψυχοσύνθεση καθενός από αυτούς ξεχωριστά. Παράλληλα, η αφήγηση ενισχύεται από τις ποιητικές και λογοτεχνικές της αναφορές, που διανθίζουν το κείμενο και παράλληλα καλλιεργούν την ενσυναίσθηση, την ευγένεια, αλλά και την σπουδαιότητα της λογοτεχνίας, που γεννά συζητήσεις που μπορούν να σε βοηθήσουν να κατανοήσεις βαθύτερα, τόσο την ανθρώπινη ύπαρξη και την κατάσταση που αυτή βρίσκεται σε διάφορες στιγμές, όσο και το ίδιο σου το εγώ, που μπορεί να ταλανίζεται κάτω από ένα βάρος που δεν ήξερες πως μπορείς να σηκώσεις. Μια συγκινητική ιστορία που θα μείνει στη σκέψη σας για πολύ καιρό, που μιλάει για τη φιλία και την οικογένεια, τη συγχώρεση, την αποδοχή και τα νέα ξεκινήματα, αλλά και για το πώς τα βιβλία μπορούν να εμπνεύσουν και να παρακινήσουν.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Monica Wood
Μεταφραστής: Τζανακάρη Βάσια
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 408
ISBN: 978-960-645-711-1