Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Οι Δίδυμες Σκλήθρες είναι κρυμμένες σ’ ένα μέρος χωρίς χρόνο.
Ανάμεσα σε αρχαία δέντρα, εκεί όπου η ομίχλη κόβει βαθιά μέχρι το κόκαλο, η τελευταία Κάρτα παραμένει, περιμένοντας, κοιμισμένη.
Το Βασίλειο του Μπλάντερ κινδυνεύει, υποδουλωμένο στα χέρια ενός τυραννικού βασιλιά και της σκοτεινής μαγείας του.
Η Έλσπεθ και ο Ρέιβιν έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν όλες τις Κάρτες Πρόνοιας, εκτός από μία – την πιο σημαντική, αυτή των Δίδυμων Σκληθρών. Για να βρουν την κάρτα πριν από την Ισημερία και να ελευθερώσουν το βασίλειο, θα χρειαστεί να ταξιδέψουν μέσα από το επικίνδυνο, ομιχλώδες δάσος. Και ο μόνος που μπορεί να τους οδηγήσει είναι ο Εφιάλτης, το τέρας στο μυαλό της Έλσπεθ, που μοιράζεται κάθε σκέψη της.
Μόνο που ο Εφιάλτης δε θέλει πια να μοιράζεται…

Προσωπική άποψη:
Το "Δύο πλεγμένα στέμματα" ολοκληρώνει τη διλογία του "Βασιλιά ποιμένα" της Rachel Gillig, κλείνοντας μια σκοτεινή, ρομαντική και παραμυθένια ιστορία, οι πρωταγωνιστές της οποίας καλούνται να διαπραγματευτούν τις συνέπειες της μαγείας, της πίστης και των επιλογών που διαμορφώνουν, τόσο τους ίδιους, όσο κι ένα βασίλειο υπό ομίχλη, ακολουθώντας μια πορεία που αναπόφευκτα τους οδηγεί προς τη λύτρωση και την απώλεια, προκαλώντας, παράλληλα, την έκρηξη των συναισθημάτων κι εμάς των ίδιων ως αναγνωστών.

Η Έλσπεθ, παγιδευμένη ανάμεσα στην ανθρώπινη ταυτότητά της και στη φωνή που κατοικεί μέσα της, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σύγκρουσης που ξεπερνά το προσωπικό και γίνεται πολιτική και υπαρξιακή. Καθώς οι ήρωες προσπαθούν να αποτρέψουν την επανάληψη ενός τραγικού παρελθόντος, η ιστορία εστιάζει στο τίμημα της δύναμης, στη μνήμη ως βάρος και στη δύσκολη μετάβαση από το σκοτάδι στην ελευθερία. Καθώς οι ισορροπίες εξουσίας απειλούν να καταρρεύσουν και η ομίχλη πυκνώνει, οι ήρωες καλούνται να κάνουν επιλογές που θα καθορίσουν όχι μόνο τις ζωές τους, αλλά και τη μοίρα ολόκληρου του βασιλείου.

Ο κεντρικός άξονας της αφήγησης σχετίζεται με τις έννοιες της εξουσίας, σε πολιτικό και μαγικό επίπεδο, και της θυσίας, σε πιο προσωπικό επίπεδο, θυμίζοντάς μας συνεχώς πως η λύτρωση δεν έρχεται ποτέ εύκολα, ούτε ιδανικά, επιφέροντας πάντα ένα κόστος, το τίμημα του οποίου πρέπει να είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις. Αυτή η γνώση είναι, άλλωστε, και αυτή που παρακινεί τους ηρωές μας, που τους ωθεί στο να πάρουν αποφάσεις και να δράσουν, καθ' όλη τη διάρκεια των εξελίξεων, ακόμα κι αν κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το αποτέλεσμα. Παράλληλα, η συγγραφέας χρησιμοποιεί την τεχνική της αμφίδρομης αφήγησης, αποκαλύπτοντας στοιχεία του παρελθόντος μέσω αναδρομών, που αλλάζουν την ανάγνωση προσώπων όπως είναι ο Εφιάλτης, κάτι που, εκτός τον άλλων, συμβάλει στη μετατροπή του μυστηρίου σε τραγωδία, η οποία και ασκεί στον αναγνώστη μια παράξενη γοητεία.

Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο της διλογίας, η Gillig φαίνεται να εστιάζει ακόμα περισσότερο στο ρομαντικό στοιχείο, και συγκριτικά με το πρώτο βιβλίο, ισχυροποιώντας με τον τρόπο αυτό το συναισθηματικό φορτίο της ιστορίας συνολικά, με τον έρωτα να λειτουργεί με τρόπο καταλυτικό, αποτελώντας πηγή συγκρούσεων που ενισχύουν τη δράση και την αφηγηματική ένταση. Πολλές ανατροπές και αποκαλύψεις, που σταδιακά ξεδιαλύνουν το τοπίο, με τις κρυφές αλήθειες ν' αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια μας, και γρήγορες εναλλαγές που επιταχύνουν το ρυθμό της δράσης, με την ιστορία, όσο πλησιάζει προς την κορύφωσή της, να κάνει ένα μέρος της αινιγματικότητάς μεν, όχι τη μαγείας που την χαρακτηρίζει συνολικά δε. Με απλά λόγια, αλλάζει σχήμα, αλλά δεν χάνει την ταυτότητά της.

Η Έλσπεθ εξελίσσεται πολύ ως χαρακτήρας, και από θύμα μετατρέπεται σε μια πιο ενεργή φιγούρα, με τις εξελίξεις να την αναγκάζουν τόσο να κρίνει τις πράξεις της, όσο και να ζυγίσει τις επιλογές της, καλώντας την να πάρει αποφάσεις που την φέρνουν αντιμέτωπη με ηθικά διλήμματα, το βάρος των οποίων πρέπει να ζυγίσει. Ο τρόπος που αναπτύσσει η συγγραφέας το ψυχογράφημά της είναι βαθύς, ανθρώπινος και ρεαλιστικός, επιτρέποντάς μας να μπούμε στα παπούτσια της και να την κατανοήσουμε καλύτερα. Σε ό,τι αφορά τον Εφιάλτη, μπορεί ορισμένοι να σκεφτούν πως απομυθοποιείται κάπως, δεδομένου ότι βλέπουμε την πιο ανθρώπινη πλευρά του, αλλά σε κάθε περίπτωση, διατηρεί τη σκοτεινή του γοητεία και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να του το πάρει κανείς.

Το βιβλίο μάς προσφέρει ένα συναρπαστικό φινάλε, ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά, χωρίς ν' αφήσει την παραμικρή απορία πίσω του. Το μαγικό πλαίσιο της αφήγησης έχει μια παραμυθένια διάσταση, αλλά ταυτόχρονα κρύβει μέσα του κι έναν δυσοίωνο μηχανισμό, αντιπροσωπεύοντας τις πληγές τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο, δημιουργώντας προβληματισμούς και διλήμματα που δεν επηρεάζουν μόνο τους χαρακτήρες, αλλά και τους αναγνώστες. Ισχυρή ατμόσφαιρα, έντονη δράση που δεν στερείται ανατροπών κι εκπλήξεων, ρομαντικό βάθος, με ένα φόντο σκοτεινό και απειλητικό, που ίσως να μην οδηγεί σε ένα ιδανικό "happy end", αλλά σίγουρα οδηγεί εκεί που έπρεπε.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Rachel Gillig
Μεταφραστής: Γιαννάκουλα Έλενα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 512
ISBN: 978-618-01-6266-0