Συνοπτική περίληψη του έργου:
Στο Montreal ένα διαμελισμένο πτώμα ανακαλύπτεται. Ο διευθυντής της αστυνομίας Leclair αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται για συνηθισμένη δολοφονία και καλεί την Ileana Scott, profiler του F.B.I. για να βοηθήσει στις έρευνες.
Την επόμενη μέρα διαπράττεται μια δολοφονία σ’ ένα garage μάρτυρας της οποίας ήταν ο James Costa, ένας έμπορος τέχνης.
Η πράκτορας Scott, αναλύοντας τα στοιχεία, θα συνδυάσει τις δύο περιπτώσεις με τις παλαιότερες δολοφονίες.
Ο ένοχος είναι ένας life-jacker που μετά τις δολοφονίες υιοθετεί την ταυτότητα των θυμάτων του και ζει τις ζωές του.
Οι υποψίες όμως μεταφέρονται από το ένα άτομο στο άλλο και τίποτα δεν ξεδιαλύνει που αποσκοπεί και τι κρύβει ο κάθε χαρακτήρας.

Προσωπική άποψη:
Άλλη μια ταινία που βασίστηκε σε βιβλίο. Αυτή τη φορά η έμπνευση ήρθε από ένα βιβλίο του Michael Pye. Βέβαια τα γεγονότα και οι χαρακτήρες δεν αποτυπώνονται στο γυαλί κατά γράμμα. Για παράδειγμα ο χαρακτήρας της πράκτορα Scott είναι ατόπημα της φαντασίας του σεναριογράφου, καθώς δεν αναφέρεται πουθενά στο βιβλίο του συγγραφέα. Αλλά έτσι είναι... Ο καθένας που γυρίζει μια ταινία βασισμένη στην ιδέα κάποιου άλλου έχει δικαίωμα να κάνει κι όποιες αλλαγές νομίζει ότι θα εξυπηρετήσουν την πλοκή. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια το αποτέλεσμα σε κάνει ν’ αδιαφορείς για τις όποιες μεταβολές.

Στο κάτω-κάτω ο χαρακτήρας της πράκτορα Scott παίζει καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής. Ένας ρόλος γεμάτος μυστήριο που σε εκπλήσσει με το πόσο ατάραχος είναι. Μπορεί ν’ αντικρίζει διαμελισμένα πτώματα κατά τη διάρκεια του φαγητού της ή λίγο πριν κοιμηθεί μ’ ένα κενό και ταυτόχρονα διαπεραστικό και ψύχραιμο βλέμμα. Ούτε άμα δω την Candy-Candy δεν είμαι τόσο ατάραχη. Όχι να βλέπω διαμελισμένα και παραμορφωμένα πτώματα. Αυτό ίσως είναι που την κάνει τόσο ενδιαφέρουσα. Η θεματολογία είναι ενδιαφέρουσα και η πλοκή ξετυλίγεται σταθερά διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον. Το μεγαλύτερος βάρος δεν δίνεται στο ποιος είναι ο δολοφόνος αλλά στο ποια γεγονότα τον οδήγησαν σ’ αυτή την αποτρόπαια φύση του. Ποιος είναι ο λόγος που μετατράπηκε σ’ αυτό το τέρας που τόσο τρομακτικά σκορπά τον θάνατο κι οικειοποιείται την ταυτότητα των θυμάτων του.

Οι ανατροπές μπορεί να μην είναι τόσες όσες θ’ αποζητούσε κάποιος φανατικός του είδους και σε κάποια σημεία ενώ περιμένεις κάτι περισσότερο απ’ την εξέλιξη τελικά δεν ικανοποιήσει όσο θα ήθελες. Ωστόσο, έχει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που την κάνουν να ξεχωρίζει απ’ όλες τις υπόλοιπες ταινίες του σωρού που υπάγονται στο συγκεκριμένο είδος. Θα μπορούσε κανείς να πει πως σκηνοθετικά η ταινία έχει μια film nouar διάθεση. Θυμίζει κάτι από άλλες εποχές όχι επιταγμένες στα σύγχρονα μοντέλα και πρότυπα. Η ατμόσφαιρά της σκοτεινή και μυστηριώδης. Σε κάνει να χάνεσαι και να νομίζεις ότι όλο κι από κάποια μεριά θα πεταχτεί κάτι που θα σου κόψει τα ύπατα. Και μη νομίζετε πως δεν υπάρχουν τέτοιες σκηνές.

Η Angelina Jolie είναι αυτή που ερμηνευτικά κρατάει τα ηνία. Η ερμηνεία της έχει ένα σκοτεινό και μυστηριώδες ύφος. Αυτό όμως που την κάνει ακόμα πιο δυνατή είναι η ικανότητα με την οποία παίζει τα σιωπηλά σημεία. Αναμφίβολα πρόκειται για μια όμορφη γυναίκα που το βλέμμα της και μόνο είναι ικανό να μαγνητίσει. Αυτό φαίνεται να το αντιλαμβάνεται ο σκηνοθέτης κι έτσι δεν είναι λίγες οι στιγμές που εστιάζει σ’ αυτά. Στο ρόλο του αμφιλεγόμενου αυτόπτη μάρτυρα έχουμε τον Ethan Hawke ο οποίος κάθε φορά καταφέρνει να με εκπλήσσει με το πόσο έχει ωριμάσει ερμηνευτικά. Σίγουρα ότι καλύτερο στο ρόλο μιας διαταραγμένης προσωπικότητας καθώς το μάτι του εκπέμπει μια τρέλα που φαντάζει έμφυτη σε κάθε κοίταγμά του.

Σε δευτερεύοντες ρόλους, ο Kiefer Sutherland που μπορεί να βρίσκεται κυρίως κρυμμένος στις σκιές, αλλά που η φωνή του και μόνο αποτελεί ένα μεγάλο προσόν κι ο Γάλλος Olivier Martinez που εύκολα πείθει στον εξίσου εύκολο ρόλο του φωνακλά με τάσεις κομπλεξισμού απέναντι στις γυναίκες μπάτσου. Προσοχή όμως! Μην χάσετε λεπτό! Μια στιγμή ν’ αποσπαστεί η προσοχή σας μπορεί να χάσετε ένα σημαντικό κομμάτι του γρίφου. Ίσως εκεί να κρύβεται η απάντηση και να φτάσετε στον ένοχο πριν την πράκτορα Scott. Ίσως πάλι κι όχι! Ιδιαίτερα όμως δώστε έμφαση στο τελευταίο 10λεπτο.

Το “Taking Lives” λοιπόν έχει όλα τα standards των αστυνομικών-ψυχολογικών θρίλερ. Έχει επίσης πολλά θετικά στοιχεία τα οποία όμως δεν αξιοποιεί στο έπακρο. Σίγουρα θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι παραπάνω. Σίγουρα όμως αυτό που έχουμε είναι καλό, σκοτεινό κι ενδιαφέρον. Έχετε το νου σας και μη επαναπαύεστε γιατί υπάρχουν 2-3 σκηνές που θα σας κάνουν να τιναχτείτε από το κάθισμά σας. Εξαιρετικές ερμηνείες με βλέμματα κυρίως που μαγνητίζουν. Ένα πολύ ευχάριστο δίωρο που αν δεν το έχετε απολαύσει καλό θα ήταν να το κάνετε.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Κλεμμένες Ζωές
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: D. J. Caruso
Πρωταγωνιστές: Angelina Jolie, Ethan Hawke, Kiefer Sutherland, Olivier Martinez, Gena Rowlands
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 105’

Επίσημο site:
http://takinglives.warnerbros.com/