Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η αληθινή ιστορία της Ιωάννας Της Λωραίνης που σύμφωνα με τον θρύλο άλλαξε την ιστορία της Γαλλίας.
Από την παιδική της ηλικία, στα οράματα που την οδήγησαν μπροστά στον βασιλιά και την κατάκτηση της Ορλεάνης, μέχρι τη σύλληψη και τη θανάτωσή της ως μάγισσας.

Προσωπική άποψη:
Παίρνουμε ως βάση ότι μιλάμε για μια πραγματική ιστορία. Για πρόσωπα που έζησαν και για γεγονότα που επηρέασαν δραματικά τη Γαλλική ιστορία στη διάρκεια του μεσαίωνα. Ιστορικά λοιπόν η ταινία βαδίζει αρκετά καλά αν και κάπως άνευρα. Αλλά τι να σου κάνει η ιστορία από μόνη της όταν όσοι συμβάλλουν σ’ αυτή δε μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω.

Κι όλα τα στραβά ξεκινάνε από το ανούσιο σενάριο που αναλώνεται σε ξύλινους και δίχως ενδιαφέρον διάλογους. Από ‘κει κι έπειτα το βάρος πέφτει στις πλάτες του Besson. Καλογυρισμένη; Δε νομίζω! Πολύ στυλιζαρισμένη και σίγουρα όχι του γούστου μου. Ακόμα κι οι σκηνές μάχης και δράσης μοιάζουν πολύ... φτηνές. Σίγουρα ο Besson δεν αγνοεί την ιστορία της Ιωάννας, ωστόσο μοιάζει να την παραγκωνίζει προς χάριν εντυπωσιασμού. Δεν νοιάζεται να πλάσσει ενδιαφέροντες ήρωες με προσωπικότητα ούτε να δημιουργήσει ατμόσφαιρα. Βέβαια δε μπορώ να παραβλέψω τα flash-back και τα οράματα της Ιωάννας που έχουν κάποιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.

Παρά πάντως που ο σκηνοθέτης δεν παρουσιάζει μια σαφή εικόνα για την Ιωάννα, αφήνοντας απ’ έξω την προσωπική του άποψη κι αφήνοντας τον θεατή ν’ αποφασίσει μόνος του, μέσα στα υπερβολικά 160’, μάλλον μπερδεύει την κατάσταση παρά την οδηγεί από το αδιέξοδο στη λεωφόρο.

Τα σκηνικά λιτά και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα της εποχής και της κουλτούρας που παρουσιάζουν. Σκηνογραφικά λοιπόν έχουμε την υπέρτατη προχειρότητα. Το ίδιο βέβαια δε συμβαίνει και με τα κοστούμια τα οποία είναι αρκούντως ικανοποιητικά. Αν κάτι λείπει έντονα απ’ αυτήν την ταινία είναι το σκοταδιστικό μεσαιωνικό κλίμα και το επιβλητικό περιβάλλον μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί.

Για τη Milla Jovovich τι να πω; Δεν βοηθάει την κατάσταση στο ελάχιστο. Η Ιωάννα της Λωραίνης ήταν μια αγία, ιδεαλίστρια, αγωνίστρια. Δε γίνεται να ερμηνεύεται από την κάθε μία και να συμπεριφέρεται ως ένα οποιοδήποτε νευρόσπαστο κακομαθημένο παιδάκι. Δε μπορεί να ταυτιστεί με την ηρωίδα, κατά συνέπεια οι εκφράσεις της δεν είναι πειστικές ούτε τις πιο κρίσιμες στιγμές. Μπορεί οι προσπάθειές της να είναι φιλότιμες όμως δεν πείθει.

Όσο για το υπόλοιπο cast δεν είναι πολλά αυτά που μπορεί να πει κανείς καθώς ο Besson τους έχει εγκλωβίσει σ’ ένα ασφυκτικό περιβάλλον που δεν τους επιτρέψει ν’ αναπνεύσουν και να ξετυλίξουν τις ερμηνευτικές τους ικανότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Malkovich του οποίου η παρουσία παρά το ταλέντο του λόγω του κενού σεναρίου φαντάζει εντελώς άχαρη.

Συνολικά η ταινία δεν έχει να προσφέρει τίποτα στον θεατή. Αναλώνεται σε ξύλινους διάλογους και σε σκηνές φτηνού εντυπωσιασμού που ταιριάζουν γάντι στα σύγχρονα Χολιγουντιανά πρότυπα. Με άλλα λόγια αποβλέπουν στο να γεμίσουν τα ταμεία κι ας μην υπάρχει ίχνος ουσίας, καταφέρνοντας ωστόσο (κατά πάσα πιθανότητα) να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Προσωπικά μου χρειάστηκαν 4 φορές για να το δω ολόκληρο.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Ιωάννα Της Λωραίνης
Είδος: Ιστορική
Σκηνοθέτης: Luc Besson
Πρωταγωνιστές: Milla Jovovich, Dustin Hoffman, Faye Danaway, John Malkovich
Παραγωγή: 1999
Διάρκεια: 160’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0151137/
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Messenger:_The_Story_of_Joan_of_Arc