Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Shrek είναι ένας πράσινος, δύσοσμος και δύστροπος δράκος, ο οποίος ζει μόνος του και ευτυχισμένος. Η πολύτιμη όμως μοναξιά του θα γίνει κομμάτια όταν θα εισβάλουν στο σπίτι του ενοχλητικοί χαρακτήρες παραμυθιών, όλοι εξόριστοι από το βασίλειό τους από τον σκοτεινό άρχοντα Farquaad.
Αποφασισμένος ο Shrek να σώσει το σπίτι τους και το δικό του, θα κλείσει μια συμφωνία με τον Farquaad. Θα πρέπει να σώσει την όμορφη πριγκίπισσα Fiona, η οποία θα γίνει μέλλουσα νύφη του Farquaad.
Στην αποστολή του θα τον συντροφεύει ένα έξυπνο γαϊδούρι, που θα έκανε τα πάντα για τον Shrek, εκτός από το να σταματήσει να μιλάει.
Το να σώσουν την πριγκίπισσα όμως από έναν δράκο που φτύνει φωτιές θα αποδειχτεί το λιγότερο σημαντικό από τα προβλήματά τους, όταν το σκοτεινό μυστικό που έκρυβε η πριγκίπισσα αποκαλυφθεί.

Προσωπική άποψη:
Όλοι μας μεγαλώσαμε με παραμύθια για όμορφες πριγκίπισσες και νεαρούς, γενναίους πρίγκιπες. Για μαγεμένα δάση, μικρά και μεγάλα ξωτικά, επικίνδυνους και αιμοβόρους δράκους. Ναι, καλά... Λάθος σας τα είπανε φίλοι μου! Οι φιγούρες των παραμυθιών, μπορεί τελικά να μην είναι τόσοονειρικές όσο πιστεύαμε. Οι πρίγκιπες μπορούν να είναι κοντοί, δειλοί και άχρηστοι, τα ξωτικά και οι λοιποί ήρωεες ελαφρώς εώς πολύπειραγμένοι, οι δράκοι να φοράνε κραγιόν και ρίμελ και η πριγκίπισσα... ναι μεν να είναι μαγεμένη, αλλά δεν έχει πέσει σε βαθύ ύπνο ή τίποτατέτοιο. Το πρωί είναι μια θεά και το βράδυ μεταμορφώνεται σε πράσινη, ανθρωπόμορη δεινοσαυρίνα και εκτός των άλλων, έχει μεγάλο θάρρος.

Ήταν το 2001 όταν η Dreamworks, έπειτα από αδάκοπη δουλειά 5 ετών, κατάφερε να ολοκληρώσει εκείνο το animation που θα άλλαζε τα μέχρι τότευπάρχουσα δεδομένα. Μπορεί η τεχνική deep canvas να είχε χρησιμοποιηθεί και νωρίτερα από την Disney στους "Δεινόσαυρους", όμως στον "Shrek" μοιάζει περισσότερο ολοκληρωμένη κι εμπνευσμένη. Τα χρώματα, οι κινήσεις και οι εκφράσεις των ηρώων, καθώς και το περιβάλλον μέσα στο οποίοεκτελείται η δράση τους, μπορεί να μην είναι υπαρκτό, στα πλαίσια όμως του φανταστικού κόσμου είναι πιο ζωντανά και ρεαλιστικά.

Όλοι οι ήρωες των παραμυθιών που έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα, άλλοι πιο δημοφιλείς, άλλοι λιγότερο, συναντιούνται μέσα στον μαγικό κόσμο στον οποίο κατοικούν, σε ένα τρελό πανδαιμόνιο μουσικής, χορού και δράσης, αφού ο καθένας προσπαθεί να σώσει το τομάρι του και τελικά, κανείςτους δεν είναι τόσο αψεγάδιαστος όσο ήθελε να δείχνει μέσα από τις σελίδες των παραμυθιών. Με άλλα λόγια, από μόνοι τους έρχονται ν' ακυρώσουν ως έναν βαθμό την γνωστή σε όλους μας, υπόστασή τους, διακωμωδώντας τους ίδιους τους, τους εαυτούς. Και αυτό γίνεται με πολύ χιούμορ, το οποίο σίγουρα για κάποιον ενήλικα είναι απολαυστικό. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο μπορεί να είναι και για ένα παιδί, όχι γιατί δεν αντιλαμβάνεταισωστά, αλλά γιατί ίσως δέχεται και κάποια μηνύματα που δεν είναι της ηλικίας του.

Όμως, πέρα από τους ίδιους τους παραμυθένιους ήρωες, δεν διστάζουν να σατιρίσουν και άλλες μεγάλες και δημοφιλείς παραγωγές όπως το "The Matrix" οδηγώντας έτσι στην παρωδία, σκηνές που σε άλλη περίπτωση μπορεί να μας είχαν φανεί εντυπωσιακές. Τώρα το να βλέπω τη Fiona σε στυλ Neo να ξεπαστρέφει μια στρατιά ανδρών ιπποτών, ε, όπως και να 'χει μειώνει ευχάριστα την δυναμική αξία της αρχικής της προέλευσης. Όμως τέτοιου είδουςαλλοιώσεις δεν έχουμε μόνο σε blockbuster παραγωγές, αλλά και σε άλλες σατιρικές ταινίες κάτι που μας κάνει να αντιληφθούμε ότι η σάτιρα μπορείεύκολα και έξυπνα να σατιρίσει την ίδια την σάτιρα.

Στον τιμόνι της σκηνοθεσίας οι Andrew Adamson και Vicky Jenson. Και αν νομίζετε ότι επειδή δεν είχαν να κάνουν με πραγματικές σκηνές studio ή και εξωτερικές, είστε γελασμένοι. Το να έχεις μια ιδέα είναι εύκολο, το να την αναπτύξεις και τελικά να της δώσεις ζωή είναι το δύσκολο. Δεν έχεις μόνο να καθοδηγήσεις τους ηθοποιούς σου, αλλά και να χαλιναγωγήσεις ένα ψηφιακό ηλεκτρονικό σχέδιο, έτσι ώστε να αντιπροσωπεύει το όραμά σου. Και όπως φαίνεται, πέτυχαν τον σκοπό τους, τόσο στο επίπεδο της διακωμώδησης, όσο και στο επίπεδο της πειστικότητας.

Και μπορεί οι πρωταγωνιστές να δένουν εξαιρετικά μεταξύ τους, όμως στην πραγματικότητα, μέχρι και το τέλος της ταινίας δεν συναντήθηκαν ποτέ. Ο καθένας γύρισε τις δικές του σκηνές μόνος του σε ένα studio, κάτι που κάνει ακόμα πιο δύσκολο το να δέσουν ρελαιστικά μεταξύ τους οι διάλογοι. Και να που όμως επιτυγχάνεται, τόσο λόγω της μαεστρίας των υπευθύνων, όσο και λόγω των ηθοποιών που δεν μάσησαν στα δύσκολα, ούτε επηρεάστηκαναπό τις όποιες αλλαγές μεσολάβησαν στο ενδιάμεσο των γυρισμάτων. Λόγω του θανάτου του Chris Farley, που αρχικά έδωσε τη φωνή του στον Shrek, οιηχογραφήσεις αναγκάστηκαν να γίνουν εκ νέου, με τον Mike Myers αυτή τη φορά στο μικρόφωνο, κάνοντάς μας εντύπωση το πόσο καλά το υποστήριξε. Ανάμεσα στους υπόλοιπους ξεχωρίζει η Cameron Diaz, που με γλυκό και δυναμικό τόνο δίνει τη φωνή της στην Fiona, καθώς και ο Eddie Murphy, ίσως ο πιο απολαυστικός απ' όλους στον υπέροχα διασκεδαστικό χαρακτήρα του Donky.

Το "Shrek" είναι ένα υπέροχο, αστείο και τρυφερό ορισμένες στιγμές παραμύθι για μικρούς και κυρίως μεγάλους, που έχουν βαρεθεί τα κλασσικάγλυκανάλατα παραμύθια. Μπορεί σε ορισμένα σημεία να διακρίνουμε κάποιες ενοχλητικές μικροαντογραφές από άλλες κλασσικές παραγωγές, όπως αυτές της Disney, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτή ήταν ο πρώτος διδάξας. Η ουσία είναι ότι θα γελάσετε και ότι θα περάσετε καλά!
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Σρεκ
Είδος: Computer Animation
Σκηνοθέτης: Andrew Adamson & Vicky Jenson
Πρωταγωνιστές: Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz, John Lithgow, Vincent Cassel, Clive Pearse, Bobbie Block, Cody Cameron
Παραγωγή: 2001
Διάρκεια: 90'

Επίσημο site:
http://www.shrek.com/