Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Rose είναι μία δικηγόρος, εξαιρετικά ανασφαλής στην συναισθηματική της ζωή, που έχει να προσέχει την νεαρότερη, ανεύθυνη αδερφή της Maggie.
Η Maggie που είναι μόνιμα χωρίς δουλειά και χωρίς λεφτά στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην Rose όταν όμως το δασκάλεμα της τελευταίας γίνεται ανυπόφορο η Maggie την εκδικείται με το να της κλέψει τον φίλο.
Η εξαγριωμένη Rose της ζητάει να εξαφανιστεί από την ζωή της και η Maggie μην έχοντας άλλη επιλογή ταξιδεύει μέχρι το Miami όπου ζει η για πολλά χρόνια εξαφανισμένη γιαγιά της.

Προσωπική άποψη:
Τέτοιου είδους ταινίες μάλλον κάνουν τον αντρικό πληθυσμό, ακόμα και στο άκουσμά τους, να ανατριχιάζουν. Είναι από εκείνες τις υποθέσεις όπου μοιάζουν γραμμένες από γυναίκες, αποκλειστικά για γυναίκες. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι πρόκειται για μεταφορά της νουβέλας της Jennifer Weiner. Εν μέρει σωστό… εν μέρει όμως! Είναι αυτό στην πραγματικότητα η αποκλειστική αλήθεια; Εξαρτάται από το κατά πόσο ο καθένας από εμάς είναι ανοιχτός να κοιτάξει λίγο πιο προσεχτικά στην αντίπερα όχθη και να εξερευνήσει τα κανάλια της, κατανοώντας έτσι περισσότερα πράγματα, ακόμα και για την ίδια την ανθρώπινη φύση.

O Hanson είναι από τους σκηνοθέτες που εκτιμώ, παρά το ότι εκτός απ’ το "L.A.Confidential", δύσκολα θα θυμηθεί κανείς κάποια μεγάλη επιτυχία στο ενεργητικό του. Οι ταινίες του όμως έχουν κάτι προσφιλές, κάτι ανθρώπινο που είναι δύσκολο να μην σε κερδίσουν. Έτσι κι εδώ, σε μια ταινία με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, προσπαθεί να μας εξηγήσει κάποιες πτυχές της γυναικείας φύσης και ψυχολογίας. Ακόμα και μικρά πράγματα, όπως γιατί οι γυναίκες έχουν εμμονή με το ν’ αγοράζουν συνέχεια παπούτσια, ή γιατί οι ανασφαλείς έχουν ορισμένες εμμονές κατά τη διάρκεια του sex, όπως τα σβηστά φώτα, αν και φαινομενικά ασήμαντα, παρουσιάζονται με τέτοιον τρόπο, έτσι ώστε με οξυδερκή και μεγαλοφυή σε κάποια σημεία, τρόπο, να μεταφερθούν αποδοτικά γυναικείας αλήθειες, σε κάθε θεατή.

Το πρόβλημα βέβαια εντοπίζεται, όχι στην υπόθεση, αλλά στην ροή του έργου, όπου στα μισά περίπου, μοιάζει να χάνει κάπου την δυναμική του. Παρά τις διαφορές τους, οι δύο αδερφές συμπληρώνουν η μία την άλλη με ένα δέσιμο ιδιαίτερο, που και οι δύο αντιλαμβάνονται μόνο όταν πλέον έχουν τραβήξει ξεχωριστούς δρόμους. Και αυτό είναι που λείπει… η εκρηκτική μεταξύ τους χημεία, γιατί κακά τα ψέματα, η σπίθα που υπάρχει ανάμεσά τους, δεν υπάρχει με κανέναν άλλο ήρωα απ’ αυτούς που συναναστρέφονται και όσο είναι χώρια, είναι κάτι που σου λείπει.

Η Cameron Diaz αναλαμβάνει ακριβώς το ρόλο εκείνης της αδερφής όπου και θα μπορούσε. Της sexy, ελαφρώς χαζοβιόλας και ανεύθυνης, που αναλώνει την ζωή της στο ποτό, στους γκόμενους και τις γενικότερα λάθος επιλογές. Και προς έκπληξή μας, το παλεύει! Προσπαθεί, έστω και με κόπο, να αφήσει πίσω της το ξύλινο ερμηνευτικά παρελθόν της, προσδίδοντας στον χαρακτήρα της ανθρώπινα, ρεαλιστικά στοιχεία Σίγουρα δεν είναι άξια για Oscar, είναι όμως άξια συγχαρητηρίων για την προσπάθειά της αυτή, να ντύσει έναν προβληματικό χαρακτήρα.

Στο άλλο άκρο, η Toni Collette, που σε αντίθεση με την αδερφή της, είναι ασχημούλα, με περιττά κιλά, μειωμένες επιτυχίες στους άντρες, αλλά με μια καλά στημένη καριέρα και υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Η Collette είναι μια ηθοποιός που μπορεί και εξελίσσεται, μια ερμηνευτική πλαστελίνη που μπορεί να πλάσσει τον εαυτό της κατά περίσταση και να σε κερδίσει. Εδώ μάλλον ακολουθεί την μετριότητα, όχι γιατί η ίδια δεν μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω, αλλά γιατί ο χαρακτήρας της ηρωίδας της βρίσκεται σε μια υποτονική κατάσταση, με μικρές συναισθηματικές μεταβολές.

Ευχάριστη έκπληξη και η παρουσία της Shirley MacLaine στο ρόλο της δυναμικής γιαγιάς, που μπαίνει ξαφνικά στις ζωές τους, για να τις αλλάξει προς το καλύτερο, δίνοντάς τους με την εμπειρία της, μαθήματα ζωής, κατανόησης αλλά και συνύπαρξης. Γοητευτική και αγέρωχη, χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο, καταφέρνει με το στεγνό, γνώριμο ερμηνευτικό της ύφος, απλά να σε μαγέψει.

Το “In Her Shoes”, μια ρομαντική κομεντί, γύρω από την γυναικεία ψυχολογία, μια μορφή ψυχανάλυσης της γυναικείας φύσης αν θέλετε, είναι από εκείνες τις ταινίες που προκαλούν συγκίνηση, όχι όμως με φτηνό τρόπο. Πατώντας πάνω σε ρεαλιστικές αλήθειες, χωρίς όμως να ισορροπεί καθ’ όλη της την διάρκεια, αν δεν σας ενθουσιάσει, θα σας αφήσει με μια ευχάριστα γλυκόπικρη γεύση και την πεποίθηση, ότι ακόμα και αν νομίζουμε πως δεν αντέχουμε την διαφορετικότητα των άλλων, είμαστε μισοί χωρίς αυτή.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Έλα Στη Θέση Μου
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Curtis Hanson
Πρωταγωνιστές: Cameron Diaz, Toni Collette, Shirley MacLaine, Mark Feuerstein, Brooke Smith
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 130’

Επίσημο site:

http://www.foxstore.com/detail.php?item=1688