Συνοπτική περίληψη του έργου:
O Robert Mac Dougal έχει τη φήμη του μεγαλύτερου κλέφτη έργων τέχνης στον κόσμο. Καθώς λοιπόν άνας πανάκριβος πίνακας του Rebrandt έχει κλαπεί, όλα τα στοιχεία δείχνουν τον Mac.
H ασφαλιστική σύμβουλος Virginia Gin Baker πείθει το αφεντικό της, του οποίου η ασφαλιστική εταιρεία θα χάσει 24 εκατομμύρια δολάρια από την κλοπή, να την αφήσει να παγιδέψει τον πιθανό κλέφτη.
Ένα επικίνδυνο παιχνίδι ξεκινά ανάμεσα στον Mac και την Gin και το πιο από τους δύο θα παγιδέψει τον άλλον είναι άγνωστο.

Προσωπική άποψη:
Η συγκεκριμένη ταινία αν κι έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που σε κάνουν να την βλέπεις κάπως καχύποπτα, τελικά καταφέρνει να σου αποδείξει πως δεν είναι μια ακόμα περιπετειούλα δράσης που με φτηνό τρόπο προσπαθεί να εκτοξεύσει την αδρεναλίνη σου. Είναι μια φιλόδοξη και καλά δομημένη περιπέτεια που προκαλεί και διατηρεί σε κατάσταση εγρήγορση όλες σας τις αισθήσεις.

“Διπλή Παγίδα” ο τίτλος της ταινίας και πραγματικά, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο που περνάει οι ισσοροπίες αλλάζουν. Η πλάστιγκα δεν γέρνει ποτέ σταθερά προς το ένα μέρος και όλες οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες. Ποιος θα βγει μέσα από αυτή την πάλη νικητής και ποιος ηττημένος; Άγνωστο, αφού τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή, τα πάντα αλλάζουν, τα πάντα μπορούν να στραφούν ή και να μεταστραφούν σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Η εμπιστοσύνη είναι μια λέξη που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, καθώς η φερεγγυότητα των δύο κεντρικών προσώπων μπορεί ανά πάσα ώρα να αμφισβητηθεί με περίτρανο τρόπο.

Ο ασταθής κατά τ’ άλλα Jon Amiel, μπορεί να μην έχει κάποιο εντυπωσιακό βιογραφικό, καταφέρνει όμως να σκηνοθετήσει μια ταινία που δεν στερείται ούτε ισσοροπημένης δράσης, ούτε περιπέτειας, ούτε δυνατού σασπένς και γρήγορης πλοκής. Το εντυπωσιακό δε είναι πως καταφέρνει να διατηρήσει χωρίς σκαμπανευάσματα το πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη και την μετάβαση των συναισθημάτων του θεατή. Οι ανατροπές που διαδέχονται συνεχώς η μία την άλλη δεν κουράζουν αλλά αντίθετα, ενθουσιάζουν και ανεβάζουν την αδρεναλίνη μας. Τίποτα και κανένας δεν είναι αυτό που δείχνει, ενώ τα high tech στοιχεία όχι μόνο δεν ξενίζουν, αλλά καθηλώνουν και κάνουν τα επικίνδυνα εγχειρήματα των πρωταγωνιστών ακόμα πιο ενδιαφέροντα.

Ο Sean Connery, χωρίς καμία δυσκολία αποδεικνύει για μια ακόμα φορά το τεράστιο ερμηνευτικό του ταλέντο. Εκείνο το ταλέντο, που ακόμα και μια ερμηνεία σε μια ταινία σαν και αυτή, καταφέρνει να την κάνει ξεχωριστή με έναν μοναδικό και ανερμήνευτο τρόπο. Επιπλέον, επιβεβαιώνει την φήμη που θέλει το καλό ουίσκι να γίνεται ακόμα καλύτερο όσο ωριμάζει αφού είναι από τους ανθρώπους εκείνους, που διαθέτουν μια μυστηριώδη γοητεία που σαγηνεύει χωρίς δυσκολία κάθε θηλυκό που θα βρεθεί στο διάβα του.

Όμως και η Catherine Zeta Jones δεν πάει πίσω. Γοητευτική, αγέρωχη και μυστηριώδης, έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον, αποσπώντας σου την προσοχή, επιβεβαιώνοντας παράλληλα ότι οι συγκεκριμένοι, μοιραίοι και ταυτόχρονα περιπετειώδεις ρόλοι της ταιριάζουν περισσότερο από τους σαχλούς ρολίσκους χαζοκωμωδιών. Βέβαια, σε αυτό συμβάλει και το γεγονός ότι στο πλάι της έχει ένα πρωταγωνιστή του μεγέθους του Connery, με τον οποίο παρ’ όλα ταύτα έδεσαν εξαιρετικά σαν ζευγάρι έχοντας μια ιδιαίτερη χημεία.

Αν υποθέσουμε ότι για να πετύχει μια περιπετειώδης ταινία των σκοπό της πρέπει οι παλμοί του θεατή να είναι ανεβασμένοι, η αδρεναλίνη να έχει τα δικά της ξεσπάματα και το ενδιαφέρον και η προσύλωσή του να μένει αμείωτη, τότε η συγκεκριμένη ταινία πετυχαίνει τον σκοπό της στο έπακρο. Δράση, σασπένς, έκρηξη της αδρεναλίνης και γοητευτικοί πρωταγωνιστές, σαγηνεύουν σε μια περιπέτεια γεμάτη ανατροπές που δεν της λείπει τίποτα. Κατάλληλη επιλογή για πίτσες και μπύρες μαζί με φίλους σας.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Διπλή Παγίδα
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Jon Amiel
Πρωταγωνιστές: Sean Connery, Catherine Zeta-Jones, Ving Rhames, Will Patton
Παραγωγή: 1999
Διάρκεια: 112’

Επίσημο site:
http://www.foxmovies.com/entrapment/