
Στην Αμερική της δεκαετίας του '60, ο Μichael παραμένει αρχηγός της οικογένειας Coleone, τώρα όμως κυριεύεται από δύο μεγάλα πάθη.
Ψάχνει για έναν κατάλληλο διάδοχο και προσπαθεί να βγάλει την οικογένειά του από το έγκλημα.
Στο πρόσωπο του νεότερου Vincent βλέπει τον άνθρωπο που θα μπορούσε να τον διαδεχτεί, τελικά όμως αποδεικνύεται ότι το να ξεφύγει κανείς από την Μαφία είναι σχεδόν αδύνατο.
Σύντομα τα πάντα θα καταλήξουν σε έναν αιματηρό κύκλο βίας
Προσωπική άποψη:
Η τριλογία επιτέλους ολοκληρώνεται! Μπορεί οι φανατικοί υπερασπιστές της να περίμεναν 16 ολόκληρα χρόνια όμως, έφτασε η στιγμή που ο Coppola ολοκλήρωσε ένα όνειρο ζωής. Μια τριλογία που αφηγείται την ζωή αλλά και την ιστορία μιας ολόκληρης οικογένειας. 20 χρόνια έχουν περάσει από τότε που αφήσαμε τελευταία φορά τον Michael και ο ίδιος, έχει φτάσει πλέον τα 60, έχει καταπέσει και βλέπει την ζωή μέσα από δύο διαφορετικά οπτικά πρίσματα, πιο έντονα από ποτέ. Μπορεί να έχει στα χέρια του την δύναμη και την δόξα της αυτοκρατορίας που κληρονόμησε από τον πατέρα του, μπορεί να έχει το χρήμα που ο ίδιος φρόντισε να αυξηθεί και τις επιχειρήσεις που φρόντισε πλέον να είναι νόμιμες και απόλυτα επικερδείς όμως, το παρελθόν δεν μένει πίσω τόσο εύκολα.
Ζώντας με την πεποίθηση που ο ίδιος ο Vito του μεταλαμπάδευσε, την πεποίθηση για μια αιώνια ζωή που μόνο η δόξα και η κυριαρχία μπορεί να προσφέρει, ο Michael καλείται περισσότερο από ποτέ να σκεφτεί και να πάρει δραματικές αποφάσεις. Όσο και αν οι κινήσεις του δείχνουν πρακτικά την επιθυμία του να αποκοπεί από τον κόσμο της μαφίας, οι χρόνιοι δεσμοί που αναπτύχθηκαν, δεν είναι εύκολο να αποκοπούν. Έτσι, αμφιταλανεύεται ανάμεσα σε δύο καταστάσεις, ανάμεσα σε δύο κόσμους, ανάμεσα σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες νοοτροπίες.
Για μια ακόμα φορά πρέπει να διατηρήσει την ισορροπία στην οικογένειά του η οποία όμως, έχει μεγαλώσει, γεγονός που την κάνει να αλλάζει, να διαμορφώνεται και να υιοθετεί νέες σκέψεις και απόψεις κι εκείνος, περιστρέφεται ανάμεσά τους. Ανάμεσα στην αγαθότητα της κόρης του Mary η οποία και φαντάζει η επικρατέστερη να τον διαδεχθεί, ανάμεσα στον άντρα της κόρης του Vincent, γιο του Sonny, που φαίνεται να έχει κληρονομήσει τα γονίδια του αποθανώντας πατέρα του και που πιστεύει ότι μόνο με τη βία μπορούν να έχουν τον έλεγχο των εχθρών τους, αλλά και του γιου του Anthony που έχει αποποιηθεί την θέση του στην κυριαρχία της οικογένειας για να ασχοληθεί, με την υποστήριξη της μητέρας του, με το κλασσικό τραγούδι.
Όσο κι αν θέλει να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του και να αλαφρύνει το βάρος του φορτιού για την οικογένειά του ο Michael, όπως λέει και ο υπότιτλος της ταινίας, όλη η δύναμη του πλανήτη δεν αλλάζει το πεπρωμένο. Όσο λοιπόν και να προσπαθεί να βγάλει την οικογένειά του από τον κύκλο της Μαφίας, δεν μπορεί. Κάποια πράγματα είναι γραμμένα και αν δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε, καλό είναι να τα ακολουθούμε. Άλλωστε, οι συνέπειες των πράξεών μας είναι αναπόφευκτες και όσο σκληρές κι αν είναι, πρέπει να είμαστε εκεί για να τις δεχτούμε.
Η σκηνοθετική μαεστρία του Coppola δεν έχει υποχωρήσει με τα χρόνια, δεν έχει μειωθεί στο ελάχιστο. Και παρά που δεν έχει να προσθέσει κάτι νέο στον θρύλλο των Corleone, πέραν από την αύξηση της γυναικείας παρουσίας, καταφέρνει το ίδιο ατμοσφαιρικά και καθηλωτικά να διαχειριστεί τις δραματικές διαπροσωπικές εντάσεις ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, ανάμεσα στους δύο διαφορετικούς κόσμους που ταλαντεύονται. Η δραματουργία της ταινίας έχει εντάσεις και εξάρσεις και το σημαντικότερο, καταφέρνει να βαδίσει στα χνάρια μιας ακολουθίας, να συνδεθεί με το παρελθόν και μαζί με αυτό να βαδίσει σε ένα σκληρό μέλλον.
Η ερμηνεία του Al Pacino είναι για μια ακόμα φορά μοναδική. Για μια ακόμα φορά παλεύει με τους εσωτερικούς του δαίμονες, παλεύει με τις αμφιβολίες και τις τύψεις. Χειρίζεται παρ’ όλα ταύτα με δεξιότητα την συναισθηματική φόρτιση που τον ακολουθεί καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας. Ο Andy Garcia τον ακολουθεί, ίσως, στην καλύτερη και πιο δυναμική ερμηνεία της καριέρας του, τη μία και μοναδική που τον έφερε υποψήφιο για το χρυσό αγαλματάκι, άσχετα από το αν δεν κατόρθωσε να το κερδίσει.
Η παρουσία αυτή τη φορά της Keaton είναι πιο δυναμική, πιο έντονη, κάτι που χαροποιεί όσους εκτιμάνε το ταλέντο της. Ήταν ο καιρός της να βγει από την αφάνεια των προηγούμενων ταινιών και καταφέρνει να το υποστηρίξει. Μοναδική ερμηνευτική παραφωνία, η παρουσία της κόρης του Coppola, Sofia, στον ρόλο της κόρης του Μichael, Mary. Μπορεί να είναι συμπαθητική και να σε πείθει ως το γλυκό κορίτσι της διπλανής πόρτας όμως, δεν μπορεί να στηρίξει το βάρος που φέρει το όνομα των Corleone στις πλάτες της.
Ακολουθώντας τα βήματα των προκατόχων του, αλλά χωρίς να καταφέρει απόλυτα ισάξια να τα ακολουθήσει, ο Coppola κλείνει επιτυχημένα μια τριλογία που σημάδεψε τα κινηματογραφικά χρονικά. Μπορεί το τρίτο μέρος να μην έχει να προσφέρει κάτι νέο και να είναι το μοναδικό που δεν απέσπασε το oscar καλύτερη ταινίας όμως, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ούτε την σημαντικότητά του αλλά, ούτε την καλλιτεχνική του αξία.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Νονός 3
Είδος: Γκανγκστερική
Σκηνοθέτης: Francis Ford Coppola,
Πρωταγωνιστές: Al Pacino, Andy Garcia, Diane Keaton, Talia Shire, Eli Wallach, Joe Mantegna, George Hamilton, Bridget Fonda, Sofia Coppola
Παραγωγή: 1990
Διάρκεια: 162’
Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0099674/
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Godfather_Part_III










22 Σχόλια:
πολύ καλή ανάλυση της ταινίας. Για τη ταινία, δεν με άρεσε ιδιαίτερα στην ουσία της, ίσως ήταν και οι προυγούμενες. Η σκηνοθεσία όμως πολύ καλή και πο πρωταγωνιστές επίσης.
καλημέρα
Για άλλη μία φορά συμφωνώ (σχεδόν) απόλυτα. Το 3ο μέρος της τριλογίας είναι όντως το χειρότερο, αλλά και το πιο υποτιμημένο ταυτόχρονα... Κατά τη γνώμη μου, το βασικότερο πρόβλημα της ταινίας είναι το σενάριο. Όχι πως δεν είναι καλό, αλλά δεν φτάνει το επίπεδο των 2 πρώτων σεναρίων... δεν είναι τόσο ενδιαφέρον και τόσο περίπλοκο. Πάντως σίγουρα πρόκειται για μία πάρα πολύ καλή ταινία και ειδικά για 3ο μέρος είναι εξαιρετική (μόνο το 3ο μέρος του ΑΡΧΟΝΤΑ μπορώ να σκεφτώ ως το μόνο έργο που είναι καλύτερο απ΄τα 2 προηγούμενα). Δεν ξέρω αν θα έβαζα κι εγώ 9/10 (δεν το αποκλείω), αλλά 8,5 σίγουρα.
ΥΓ: Περιττό να πω πως ολοκλήρωσες το αφιέρωμά σου στην αγαπημένη μου τριλογία με πάρα πολύ καλό τρόπο... :)
Γιώτα ξέχασα να σου πω πως έκανες ένα μικρό-ασήμαντο λαθάκι στη δεκαετία (δεν είναι του 60)... :P :)
@ Καλησπέρα AlexMil!
Σ' ευχαριστώ πολύ πρώτα απ' όλα!
Σίγουρα η υπόθεση δεν είναι ανάλογου ενδιαφέροντος με τις προηγούμενες, το σενάριο κάπου χάνει όμως, όλα τα υπόλοιπα στοιχεία έρχονται να ισορροπήσουν το τελικό αποτέλεσμα!
@ Bauer24 πόσο παράδοξο άραγε, υποτιμημένο αλλά και το χειρότερο απ' όλα ταυτόχρονα.
Σίγουρα, όπως ήδη είπαμε, το σενάριο σε σύγκριση με τα 2 προηγούμενα είναι το πιο αδύναμο. Γι' αυτό ίσως να μην διακρίθηκε και ανάλογα. Όμως, η σκηνοθετική ικανότητα του Coppola είναι ακόμη μια φορά εδώ σε συνδυασμό με μοναδικές ερμηνείες.
Πράγματι, αν το σκεφτώ, μόνο το 3ο μέρος του Άρχοντα ήταν καλύτερο των προκατόχων του.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που σου άρεσε, ειδικά εσένα που ξέρω ότι έχεις τόση αδυναμία. :)))
Ο τρίτος ΝΟΝΟΣ είναι παρεξηγημένο αριστούργημα. Απλά όλοι όσοι το αποκήρυξαν περίμεναν τον Κορλεόνε να κάνει συνωμοσίες και στα γεράματα και όχι να τον βασανίζουν οι αλύτρωτες και βασνιστικές τύψεις. Κακό δικό τους βέβαια. Μέσα στις 10 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του '90 και ο καλύτερος δυνατός τρόπος που θα μπορούσε να κλείσει η τριλογία. Και ο Κόππολα κακώς μετάνιωσε, υποχώρησε εύκολα στα αρνητικά σχόλια των πολλών.
Προς Γιώτα:
1. Όντως... παράδοξο κι αληθινό!!!
2. Τι να σου κάνει η σκηνοθετική ικανότητα του Coppola και οι ερμηνείες αν το σενάριο δεν είναι εξίσου καλό; Πάντως κάτι που ξεχάσαμε να αναφέρουμε είναι πως και το cast της ταινίας είναι πάρα πολύ κατώτερο σαν σύνολο απ΄τα αντίστοιχα των 2 πρώτων ταινιών...
3. Αφού όντως έκανες πολύ καλή δουλειά ρε Γιώτα... δε χρειάζεται να με ευχαριστείς. :)
Προς W:
1. Για μένα δεν είναι αριστούργημα πάντως... :P
2. "ο καλύτερος δυνατός τρόπος που θα μπορούσε να κλείσει η τριλογία"
Δεν μπορείς να το ξέρεις αυτό σίγουρα, αν είχε καλύτερο σενάριο θα μπορούσε σίγουρα να είναι ακόμα καλύτερη και η ταινία... Τέλος πάντων, κι έτσι πολύ καλή είναι.
1. Άσχετο: Έχεις δει τη ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ;;
2. Για το φινάλε εννοώ, πάντως και γενικά η δουλειά που έγινε στο σενάριο ήταν εξαιρετικά καλή, έστω κι αν όχι απόλυτα τέλεια όπως οι δυο προηγούμενες ταινίες.
1. Φυσικά! Αν κι έχω 8-9 χρόνια που το είδα... πολύ καλή (8,5/10)...
2. Αποκλειστικά για το φινάλε... ναι, συμφωνώ απόλυτα.
@ Costello, σίγουρα το φιν΄παλε ήταν δυνατό και ακόμα πιο σίγουρα είναι παρεξηγημένο και ακόμα πιο σίγουρα είναι μέσα στις καλύτερες ταινίες του '90. Δεν με χάλασε καθόλου η προσέγγιση της ταινίας απλά, θα μπορούσε το σενάριο να είναι πιο βαθύ...
@ Bauer24 ναι, δεν έχεις άδικο, συνολικά το cast είναι κατώτερο αλλά, σε σύγκριση πάντα με το προηγούμενο. Αν δεν υπήρχε αυτό το μέτρο σύγκρισης ίσως να μην το βλέπαμε έτσι! ;)
Αν δεν υπήρχε αυτό το μέτρο σύγκρισης Γιώτα, δε θα υπήρχε ούτε και η τριλογία και δε θα κάναμε τη συγκεκριμένη κουβέντα τώρα... :P :)
Σκηνοθετικά σωστή ταινία, εννοώ από τεχνική άποψη.
@ Bauer24, δεν θα υπήρχε τριλογία να σχολιάζουμε θα υπήρχε όμως και πάλι η ταινία... :p
@ Dynx η αξία του Coppola δεν αμφισβητείται! ;)
Ε πως θα υπήρχε ρε Γιώτα αν δεν υπήρχαν τα 2 πρώτα μέρη;;; :P
@ Θα ήταν μία και μοναδική... :pppp
Χα, χα, χα...
Όχι, δε θα ήταν. :P :/ :)
@ Χα, χα, χα... καλά, μην σου πάω κόντρα και πάθεις και τίποτα! :p
Προς Τζακ
1. Κάποιο ισχυρίζονται πως πρόκειται για αριστούργημα, αλλά δε νομίζω... Κι εγώ αυτήν τη βαθμολογία θα της έδινα, είναι υπερβολικά χαμλότονη για να τη χαρακτηρίσω έτσι.
'Σκηνοθετικά σωστή ταινία, εννοώ από τεχνική άποψη.'
Κι αυτή ρε Ντινξ είναι ηθικά απαράδεκτη;; Παραέχεις προκαταλήψεις με τη βία και το αμερικάνικο σινεμά μου φαίνεται. Συγγνώμη αν μου έχει δημιουργηθεί λανθασμένη εντύπωση.
Γεια σου Γιώτα μου!
Να σου δώσωσυγχαρυτήρια για όλο το αφιέρωμα. Μια πολύ ολοκληρωμένη και πλήρης προσέγγιση στους χαρακτήρες και τη θεματολογία! Εύγε!
Για τις ταινίες, κατά τη γνώμη μου οι 2 πρώτοι Νονοί είναι αδιάσπαστοι. Ποτέ δε μπόρεσα να τους κοιτάξω σαν ξεχωριστές ταινίες. Νομίζω πως ο Coppola έγινε και η απαρχή για τους συνομήλικους σκηνοθέτες του, ανοίγωντας πολλές πόρτες στην Αμερικάνικη βιομηχανία! Οι 2 πρώτοι Νονοί, έχουν και έναν πολύ ενδιαφέρον τρόπο-μεθοδολογία γυρίσματος. Καθ' ότι το σενάριο ήταν σε συνεχή αλληλεπίδραση και δυναμική ευμεταμόρφωση με το ρεπεράζ και το ντεκουπάζ. Αλλά και αργότερα με την αμοιγώς κινηματογραφική διαδικασία του γυρίσματος!
Για τον τρίτο Νονό, σεναριακά ποτέ δεν τον θεώρησα κάτι πολύ ανώτερο από ένα συμβατικό μελόδραμα. Κατά τη γνώμη μου είναι μια αρκετά καλή ταινία. Αλλά όταν έχεις τέτοια θεμέλια-μύθο από πίσω, αυτό δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Προσωπικά νομίζω πως ο τρίτος Νονός ακολούθησε μια sequelικήνοοτροπία. Και κατέδειξε την επεμβατική δύναμη των studio κατά την διάρκεια της φιλμοκατασκευής. Γιατί πίσω από την κάμερα ο Coppola κάνει πάλι τρομερά πράγματα!
Εύγε και πάλι για τη (πολύ καλή) δουλειά σου Γιώτα μου!
Προς Γιώτα:
Ευχαριστώ... ;) :P
Προς W:
1. Συμφωνώ.
Προς Kioy:
"κατά τη γνώμη μου οι 2 πρώτοι Νονοί είναι αδιάσπαστοι. Ποτέ δε μπόρεσα να τους κοιτάξω σαν ξεχωριστές ταινίες"
Συμφωνώ απόλυτα. Δεν είναι 2 ταινίες, αλλά 1 και μοναδική που είναι χωρισμένη σε 2 μέρη. Βασικά η 3η ταινία είναι ουσιαστικά το sequel...
@ Κioy μου σ' ευχαριστώ, έστω και με καθυστέρηση, για τα καλά σου λόγια! :) Χαίρομαι που σου άρεσε!
Δεν θα διαφωνήσω με όσα λες! Σίγουρα τα 2 πρώτα μέρη της τριλογίας είναι τόσο σφικτά δεμένα μεταξύ τους, με μια όρατη κλωστή, σαν μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος!
Όσο για το 3ο μέρος ναι, το σενάριο είναι κατώτερο, πολύ μάλιστα σε σχέση με τα άλλα δύο. Όμως, τόσο σκηνοθετικά, όσο κι ερμηνευτικά, στέκεται τόσο ψηλά που ισορροπεί την κατάσταση!
Αριστούργημα δεν είναι, δεν παύει όμως να είναι μια καλή ταινία!
Δημοσίευση σχολίου