Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η ιστορία εκτυλίσσεται στο μέλλον, όπου ο Jake, τραυματισμένος βετεράνος πολέμου, μεταφέρεται στον πλανήτη Πανδώρα, που κατοικείται από μια ανθρωποειδή φυλή.
Όταν οι διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους και στην εξωγήινη φυλή οδηγούν σε διαμάχες, ο Jake αναγκάζεται να ηγηθεί μιας αιματηρής μάχης για επιβίωση.

Προσωπική άποψη:
Μέχρι χθες το βράδυ άνηκα σε αυτή την μικρή κατηγορία κινηματογραφόφιλων που δεν είχαν δει το "Avatar". Όχι, σκοπός μου δεν ήταν να το παίξω αντιρρισίας ενάντια στην επιλογή της μάζας. Απλά δεν έτυχε και το γεγονός ότι ο Cameron είναι ένας από τους σκηνοθέτες που λατρεύω μπορεί να πιστοποιήσει ως έναν βαθμό το γεγονός. Σίγουρα είχα ακούσει πολλά, πολύ περισσότερα μάλιστα από κάθε άλλη ταινία τα τελευταία δέκα χρόνια. Ακόμα και η αναμονή της τριλογίας του "Άρχοντα" ξαφνικά έμοιαζε να ωχριά μπροστά σε αυτό που θα ερχόταν με σκοπό να αλλάξει τα σύγχρονα κινηματογραφικά δεδομένα. Το κατάφερε όμως;

Ναι φίλοι, το κατάφερε! Μπορώ πλέον με βεβαιότητα να συμφωνήσω με όλους εκείνους που έλεγαν πως το "Avatar" ήρθε για να στιγματίσει τη νέα κινηματογραφική γεννιά αλλά και για να αλλάξει τα γνωστά ως τώρα σε μας δεδομένα. Και αν από κάπου ξεκινάει αυτή η αλλαγή, αυτά είναι σαφέστατα τα ειδικά οπτικοακουστικά εφέ. Ο Cameron ήταν άλλωστε πάντα λάτρεις, πάντα τα υπηρετούσε με αγάπη και σεβασμό και εκείνα κατάφερναν να του ανταποδίδουν πάντα τα μέγιστα εκπλήσσοντας κι ευχαριστώντας τους θεατές του. Αυτή τη φορά όμως, σε μια εποχή που πλέον προσφέρεται για θαύματα αν θες να τα πραγματοποιήσεις, ο Cameron έφτασε στην κορύφωση δημιουργώντας εικόνες που με την μαγεία και την ομορφιά τους όχι απλά σε καθηλώνουν αλλά, σε συγκινούν.

Ο πλανήτης της Πανδώρας έχει τόση ομορφιά και γοητεία που θα μπορούσε κανείς να πει πως στην επιφάνεια αλλά και στα βαθιά της δάση, κρύβεται η εικόνα ενός χαμένου παραδείσου. Η εικόνα εκείνη ενός πλανήτη που ίσως είχαμε κι εμείς κάποτε, ή που θα μπορούσαμε να έχουμε αλλά προτιμήσαμε να θυσιάσουμε. Δεν είναι μόνο τα ζωηρά χρώματα και τα τοπία που κόβουν την ανάσα σου παίρνοντάς την μακριά, είναι η γνώση και η βεβαιότητα του ότι κάθε μικρό μόριο που απαρτίζει αυτόν τον παράξενο πλανήτη, είναι μέρος ενός συνόλου που δεν μπορεί να απουσιάζει, που δεν πρέπει να θυσιαστεί γιατί με αυτό τον τρόπο, θα καταστραφεί η αρμονία και η ιδέα της απόλυτης ολοκλήρωσης.

Και έπειτα, είναι τα εξίσου γοητευτικά και παράξενα πλάσματα που την κατοικούν. Αέρινα και ολοκληρωμένα, όχι μόνο σωματικά αλλά, κυρίως πνευματικά και συναισθηματικά. Είναι τα πλάσματα εκείνα που με την παρουσία τους ολοκληρώνουν με σεβασμό ένα ολόκληρο σύμπαν που ζει, αναπνεέι και εξελίσσεται γύρω τους. Δεν είναι μονάδες αλλά τμήμα του συνόλου που προανέφερα, εικόνα ενός εαυτού μας που ίσως δεν γνωρίσαμε ποτέ. Είναι η εικόνα εκείνη των φυλών που δέχονται ευγνωμοσύνη από την φύση αποδίδοντάς της τίποτα περισσότερο από τον σεβασμό που της αξίζει. Πόσο απλοϊκό ακούγεται στ' αλήθεια και όμως, πόσο δύσκολο για μας στην πράξη.

Και μπορεί το σενάριο του Cameron να χαρακτηρίζεται από την απλότητα του λόγου όμως, είναι φορτισμένο από έντονα συναισθήματα αγάπης, ανθρωπισμού, θυσίας, αυταπάρνησης, κατανόησης. Καθημερινά, απλά συναισθήματα που όμως ξεχνάμε συστηματικά να βιώνουμε και να εκφράζουμε. Παράλληλα, είναι εμπλουτισμένο με μηνύματα, άλλα πειρσσότερο και άλλα λιγότερο συγκαλημμένα. Μηνύματα οικολογίας, ρατσισμού, καταπάτησης εδαφών και δικαιωμάτων. Μετά απ' αυτό, μπορώ εύκολα να καταλάβω ποιος ήταν ο λόγος που έχασε το Oscar. Φυσικά η Ακαδημία δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει μια ταινία η οποία δεν διστάζει να κατηγορήσει τις σύγχρονες κοινωνίες, ίσως ακόμη περισσότερο τις αμερικανικές κοινωνίες.

Ο Sam Worthington έχει ακριβώς ότι χρειάζεται το σύχρονο πρότυπο ηθοποιού που καλείται να υποστηρίξει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε blockbusters. Ο φακός άλλωστε τον λατρεύει κάτι που είναι εμφανές ακόμα και όταν βρίσκεται στο σώμα του avatar του. Ειδκά τότε μάλιστα, είναι που δείχνει απόλυτα άνετος, διασκεδάζοντάς το και απολαμβάνοντας τα προτερήματα που εκείνο του προσφέρει. Έκπληξη η συμμετοχή της Weaver σε έναν ρόλο που έχει τα στοιχεία εκείνα που χρειάζονται για να τον αγαπήσεις, να δεθείς μαζί του αλλά και με τις ιδέες του και να απολαύσεις το ιδιαίτερο χιούμορ του. Η Zoe Saldana μπορεί να μην αποχωρίζεται στιγμή την μπλε εμφάνισή της όμως, είναι απόλυτα εξοικειωμένη μαζί της τόσο σαν να ήταν δεύτερη φύση της.

Το "Avatar" δεν είναι απλά μια ταινία. Το "Avatar" είναι η αφετηρία μιας νέας εποχής για τον κινηματογράφο. Είναι η αποτύπωση της ιδέας της τέχνης στην μεγάλη οθόνη. Μα ίσως περισσότερο από κάθε τι άλλο, το "Avatar" είναι μια ιδέα. Ο Cameron δανείστηκε όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν άλλες μεγάλες παραγωγές να τις αγαπήσουμε, τα συνδύασε και κυρίως, τα εξέλιξε για να μπορούσε σήμερα να μιλάμε για ένα σχεδόν εξαίσιο αποτέλεσμα. Ναι, σίγουρα υπάρχουν κάποια κλισέ όμως, ποιο παραμμύθι δεν έχει; Άλλωστε, τα κλισέ αυτά μοιάζουν πολύ μικρά μπροστά στο ταξίδι της εξερεύνησης, της γνώσης, της κατανόησης μέχρι το τέλος και το επικό φινάλε που ξεχυλίζει συναισθήματα, προβληματισμούς και σκέψεις.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Avatar
Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας
Σκηνοθέτης: James Cameron
Πρωταγωνιστές: Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver, Giovanni Ribisi, Michelle Rodriguez, Laz Alonso, Stephen Lang, Joel Moore, CCH Pounder, Peter Mensah
Παραγωγή: 2009
Διάρκεια: 162'

Επίσημο site:
http://www.avatarmovie.com/