Συνοπτική περιληψη του έργου:
Η Mary είναι μια χριστιανή αμερικανίδα έφηβη που ανακαλύπτει πως ο επίσης χριστιανός φίλος της Dean είναι gay.
Μετά από ένα όραμα λοιπόν που βλέπει αποφασίζει να τον βοηθήσει να αλλάξει με το να κάνει έρωτα μαζί του.
Το σχέδιό της δεν πετυχαίνει, οι γονείς του τον στέλνουν εσώκλειστο ενώ παράλληλα η κοπέλα μένει έγκυος, κάτι που μοιραία την αποξενώνει από τις χριστιανές φίλες της.
Έτσι έρχεται πιο κοντά με τους απόβλητους του χριστιανικού της σχολείου και πάνω από όλα δοκιμάζει την πίστη της σχετικά με την θεία επέμβαση.

Προσωπική άποψη:
Τα μεσημέρια της Κυριακής προσφέρονται για δύο πράγματα. Το ένα από αυτά, είναι να κοιμηθείς κάποιες επιπλέον ώρες γεμίζοντας έτσι τις μπαταρίες σου. Το άλλο, είναι να δεις στην τηλεόραση ταινίες, που όχι μόνο δεν θα σκεφτόσουν να δεις στο σινεμά αλλά, πολύ πιθανόν να μην επέλεγες να το κάνεις ούτε σε dvd. Φυσικά περνάς ευχάριστα την ώρα σου, θα μπορούσε να πει κανείς μάλιστα ότι έστω και τοπικά, το διασκεδάζεις όμως, τι μένει όταν οι τίτλοι του τέλους πέσουν και επιστρέψεις στην μιζέρια που από φύση της επιβάλλει η συγκεκριμένη μέρα;

Η ταινία, έχοντας έναν φανατισμένο χριστιανικό πυρήνα προσπαθεί να περάσει μέσω ανάλαφρων μέσων σημαντικά μηνύματα. Ένα από αυτά είναι τι μπορεί να προκαλέσει ο φανατισμός ή ακόμα και η παραπληροφόρηση μέσα στην πίστη. Η ημιμάθεια λένε είναι χειρότερη, και μερικές φορές πιο επικίνδυνη, από την αμάθεια και το "Saved!", υψώνοντας πάντα τον σταυρό του μαρτυρίου, προσπαθεί να μας πείσει γι' αυτό. Παράλληλα, προσπαθεί με καυστικό τρόπο να σχολιάσει τον πουριτανισμό της αμερικάνικης κοινωνίας και το πόσο λάθος κρίνει πρόσωπα και καταστάσεις όμως, όταν το έχουμε δει το έργο και μάλιστα σε πολύ καλύτερες και συναισθηματικά πιο δυνατές εκδοχές, πως να μας αγγίξει κάτι τέτοιο;

Ο Dannelly μοιάζει κάπως νευρικός πίσω από τις κάμερες και το αποτέλεσμα, αν και ήταν εύκολο να διαχειριστεί το υλικό του, μοιάζει πρόχειρο και όχι τόσο καλοδουλεμένο. Θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι μου θυμίζει μια μέτρια τηλεοπτική παραγωγή και σε καμία περίπτωση δεν πλησιάζει την teenage movie που θα μπορούσε να αγγίξει το κοινό στο οποίο απευθύνεται και με έμεσσο τρόπο να το θέσει σε κατάσταση προβληματισμού. Το κλισέ μήνυμα ότι κατά βάθος είμαστε όλοι ίδιοι, είτε κάνουμε σωστές είτε λάθος επιλογές, αναπτύσσεται επιπόλαια μπροστά στην κάμερα κάνοντάς μας απλά να διασκεδάζουμε ανά στιγμές παρά να κατανοούμε ουσιαστικά το πρόβλημα.

Η ερμηνεία της Malone αν όχι μέτρια, μπορεί να χαρακτηριστεί διεκπεραιωτική. Ο λόγος, δεν είναι άλλος από το ότι είχε στην διάθεση όλα εκείνα τα στοιχεία προβληματισμού μιας ανήλικης που βιώνει ακραίες καταστάσεις όμως, χωρίς να έχει τα σωστά ξεσπάσματα ή καλύτερα, το γενικότερα σωστό έλεγχο συναισθημάτων. Η Moore από την άλλη είναι πιο ικανοποιητική ως παρουσία στον ρόλο της σκύλας του σχολείο που όμως, μέλημά της είναι το να σώσει τις ψυχές των συμμαθητών της. Ο Culkin επιβεβαιώνει του λόγους για τους οποίους χάθηκε από την μεγάλη οθόνη όταν μάλιστα στο παρελθόν γνώρισε μεγάλες δόξες ενώ, η Amurri είναι άκρως απολαυστική κι εκφραστική και ο Fugit μια όμορφη παρουσία στον ρόλο του νεαρού γόη του σχολείου.

Αν και η ταινία έχει ορισμένα έξυπνα και χαριτωμένα στοιχεία, συνολικά δεν καταφέρνει να μας κερδίσει. Κάνοντας σαφή την πρόθεσή της, θα περιμέναμε σαφέστατα κάτι καλύτερο, έστω και πιο εφηβικό που όμως, αδυνατεί να βρει τον δρόμο του προς την κορυφή. Το υλικό και οι δυνατότητες, έστω και περιορισμένες, υπάρχουν αλλά, δεν υπάρχει κανείς για να τις διαχειριστεί σωστά και να τις αναδείξει. Καταλήγοντας λοιπόν στο αρχικό μου ερώτημα και πάλι, τι μας μένει; Μια συμπαθητική χαζοταινία με νόημα το οποίο τελικά, ποτέ δεν καταφέρνει να μας περάσει ουσιαστικά το ακριβές μήνυμά του.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Saved!
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Brian Dannelly
Πρωταγωνιστές: Jena Malone, Mandy Moore, Macaulay Culkin, Patrick Fugit, Heather Matarazzo, Eva Amurri, Chad Faust, Elizabeth Thai, Martin Donovan, Mary-Louise Parker
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 92'

Επίσημο site:
http://www.mgm.com/view/movie/1715/Saved!/