
Στη μελλοντική Βρετανία επικρατεί ένα φασιστικό καθεστώς με ηγέτη-δικτάτορα τον Αdam Sultry και οι πολίτες έχουν ανταλλάξει τις ελευθερίες τους για ένα υποτιθέμενο κλίμα ασφάλειας.
Μόνο ο μυστηριώδης μασκοφόρος που αυτοαποκαλείται V τολμά να προκαλέσει τον Sultry και το καθεστώς του, με τολμηρές επιθέσεις και αντι-προπαγάνδα.
Ο πράκτορας Finch αναλαμβάνει να ανακαλύψει και να εξουδετερώσει τον V που πλέον δεν είναι μόνος του, μιας που βρίσκει στο πρόσωπο της ορφανής Evie μια απροσδόκητη σύμμαχο στον αγώνα του.
Προσωπική άποψη:
Οι αδερφοί Wachowski, κατάφεραν με το "Matrix" να ταρακουνήσουν τα κινηματογραφικά νερά του 1999, δημιουργώντας έναν τεράστιο αριθμό θαυμαστών της δουλειάς τους. Αποτέλεσμα αυτού, και με την ανακοίνωση μάλιστα ενός sequel της προαναφερόμενης ταινίας, να γεννηθούν υψηλές αξιώσεις για την συνέχεια ενός έργου οι οποίες όμως, δεν είχαν το αντίκρυσμα που θα περίμενε ο καθένας από μας. Ναι μεν δημιούργησαν μια ακόμα εντυπωσιακή περιπέτεια δράσης όμως, το φιλοσοφικό υπόβαθρο και η διαχείριση ιδεών πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, κάνοντάς μας να σκεφτούμε ότι τελικά, ίσως το "Matrix" να ήταν κάτι τυχαία και οι ίδιοι, να ήταν ένα ακόμα δίδυμο με μοναδική του πρόθεση, τις κινηματογραφικές, βαβουριάρικες αρπαχτές. Το 2005 όμως, ήρθε με την υπογραφή τους στις αίθουσες μια ηχηρή διάψευση και το χαμόγελό μας, επανήλθε στα χείλη.
Το "V For Vendetta" είναι μια ταινία η οποία, αν κι είχε όλες τις προδιαγραφές για να γίνει μια περιπέτεια καταιγιστικής δράσης, δεν θέλησε να σταθεί εκεί αλλά, να πάει ένα βήμα παραπέρα. Η δράση μετριάζεται με στόχο, να δοθεί πρόσφορο έδαφος σε έναν γεμάτο και ευρηματικό σενάριο, μέσω του οποίου καλούμαστε να διαπιστώσουμε τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις των ηρώων, την καθίζηση της σύγχρονης κοινωνίας αλλά, και τον αγώνα των αντιεξουσιαστών ενάντια σε κάθε μη ανθρωπιστικό κίνημα που καταπατάει δικαιώματα και τσαλακώνει προσωπικότητες, στο όνομα μιας δήθεν εθνότητας που στην πραγματικότητα, χρησιμοποιείται για κάλυψη πολιτικών και όχι μόνο, συμφερόντων. Ο V και όσοι τελικά θα τον ακολουθήσουν, δεν είναι απλά αντιήρωεες αλλά, αντιεξουσιαστές παρακινούμενοι όχι από προσωπικά συμφέροντα αλλά, από μια προσπάθεια διαφύλαξης της ανθρωπιστικής ενότητας και των δικαιωμάτων αυτής.
Βασισμένη στο ομώνυμο comic της Vertigo και των Alan Moore και David Lloyd, η ταινία ακουλουθεί όσον αφορά το καλλιτεχνικό της κομμάτι, ακριβώς την ίδια αισθητική. Ο ήρωας κινείται στις σκιές του Λονδίνου, ενός Λονδίνου σκοτεινού, άγριου και βρώμικου, κάτω από ένα καταναγκαστικό καθεστώς που δεν αφήνει περιθώρια ελευθερίας, έκφρασης και πράξεων, αντίθετα σε όσα προστάζει ο νόμος και όσοι των θεσπίζουν. Η μάσκα του δεν έχει ως σκοπό να κρύψει απλά το πρόσωπό του αλλά, να καθιερώσει μια φιγούρα, τρομακτική για όσους πολεμάει, λυτρωτική για όσους υπερασπίζεται. Μπορεί το προσωπείο να είναι άψυχο όμως, μέσα από το ειρωνικό του χαμόγελο είναι τόσο εκφραστικό, όσο και τρομακτικό χρειάζεται στην πραγματικότητα. Δεν είναι απλά μια φιγούρα αλλά, ένα είδωλο για όλους εκείνους που έχουν την ανάγκη να ταυτιστούν μαζί του.
Πίσω από τις κάμερες δεν συναντάμε τα διάσημα αδέρφια αλλά, τον James McTeigue, βοηθός στην τριλογία του "Matrix" και όπως φάνηκε, άξιος εμπιστοσύνης να αναλάβει εξ' ολοκήρου και αποκλειστικά τα ηνία μιας παραγωγής που είχε εν μέρη ως σκοπό, να καθαρίσει το όνομά τους. Και το πετυχαίνει μέσω μιας σφιχτής και προσεγμένης σκηνοθεσίας η οποία δεν θα μπορούμε να μην είναι επηρεασμένη από τους ίδιους, από τα τόσο χρόνια που βρισκόταν στο πλευρό τους. Σκοτεινή, απειλητική, παράξενα ερωτική, η σκηνοθετική ματιά του McTeigue καταφέρνει να αποτυπώσει όλο το δυσείωνο κλίμα που επικρατεί στο Λονδίνο της ιστορίας μας, και κατ' επέκτασην του κόσμου ολόκληρου αλλά παράλληλα, καταφέρνει να αποτυπώσει και την αισιοδοξία για ένα μέλλον πιο φωτεινό, χαρακτηρισμένο από αξίες και ελπίδες για αλλαγή και ελευθερία, λόγου, έκφρασης, σκέψης.
Ο Hugo Weaving, ο εβρισκόμενος πίσω από την μάσκα του V, καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις, έστω και αν το πρόσωπό του δεν εμφανίζεται ποτέ στην πραγματικότητα. Και αν βιαστούμε να σκεφτούμε ότι είναι εύκολο να ερμηνεύεις όταν το πρόσωπό σου μένει κρυμμένο, ίσως θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε σκεπτόμενοι, πόσο δύσκολο είναι να υποδύεσαι έναν χαρακτήρα, να γίνεσαι γοητευτικός, αστείος, απειλητικός και όλα αυτά, κάνοντας μόνο χρήση των σωματικών σου κινήσεων και της φωνής σου. Και η Natalie Portman όμως επιβεβαιώνει με την παρουσία της στην ταινία αυτή ότι είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και εξελισσόμενα κινηματογραφικά πρόσωπα που δεν διστάζει να ρισκάρει, οδηγώντας τον χαρακτήρα της ηρωίδας από μια ζωή με ανησυχίες στην απόλυτη απογοήτευση και από σταδιακά στην προσπάθεια ανύψωσης μέχρι την δυναμική κορύφωση του τέλους, κόντρα σε ένα μάτσο κακών που ο καθένας είναι εξαιρετικός στον ρόλο του, βάσει των ατομικών δεδομένων που ακολουθεί ο καθένας από αυτούς.
Το "V For Vendetta" είναι ένας comic ύμνος στην επανάσταση του ανθρωπίνου γέννους, κόντρα στο σύγχρονο απειλητικό και καταπιεστικό καθεστημένο. Είναι μια ταινία άρτια όσον αφορά το οπτικοακουστικό κομμάτι και ισορροπημένη ανάμεσα στην θεωρία και την δράση. Μπορεί οι φίλοι της περιπέτειας να ήθελαν λίγο ακόμα πιο έντονες σκηνές αγώνα και εννατίωσης όμως, αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, ίσως να χανόταν η πραγματική αξία, φιλοσοφία η οποία διατηρήθηκε άλλωστε και στο πρώτο μέρος της τριλογίας του "Matrix" και αυτό, είναι ένας από τους λόγους που μέχρι και σήμερα το συζητάμε, χαρακτηρίζοντάς το ως σημείο αναφοράς. Με φόντο το σκοτεινό Λονδίνο, ξεκινάμε με μοναδικούς πρωταγωνιστές ένα επαναστατικό ταξίδι που, μπορεί να μην αποτελεί το τέλος της κοινωνικής καταπίεσης ωστόσο, αποτελεί ένα ισχυρό εφαλτήριο ώστε να ξεκινήσει η πραγματική επανάσταση.
Βαθμολογία 8/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: V For Vendetta
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: James McTeigue
Πρωταγωνιστές: Natalie Portman, Hugo Weaving, Sinead Cusack, Nicolas De Pruyssenaere, Stephen Fry, Selina Giles, Rupert Graves, Keith How, Tim Pigott-Smith, John Hurt, Stephen Rea
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 132'
Επίσημο site:
http://vforvendetta.warnerbros.com/








15 Σχόλια:
από τις αγαπημένες μου ταινίες. σε ορισμενα σημεια θα έλεγα οτι με συγκλόνησε με την αλήθεια των μηνυμάτων της. η αγαπημένη μου σκηνή είναι εκεινη με το ψηφιδωτό. πολύ ωραια ταινια και χαιρομαι που σου αρεσε...
@ Μ είναι μια καλογυρισμένη ταινία, με πολύ βαθιά και αξιόλογα μηνύματα, δοσμένα με έναν ιδιαίτερο τρόπο που δεν μπορείς να μην αγαπήσεις. :)
Καταπληκτική ταινία Γιώτα, νομίζω όμως ότι χάνει στην απόδωσή της από το κόμικ (πολύ καλύτερα κατά τη γνώμη μου). Θα ήθελα πολύ να διαβάσω μια κριτική σου σε αυτό :)
@ Γι' αυτό τον λόγο Πάνο, αν και δεν έχω διαβάσει το comic, της έχω βάλει 8 και όχι παραπάνω.
Έχεις καμιά ιδέα για το που μπορώ να το βρω; Αν ναι, πολύ ευχαρίστως να το διαβάσω και να σου πω την άποψή μου. :)
Στην Ελλάδα παίζει ακριβά Γιώτα, είναι κλέφτες όσοι το φέρνουνε. Εγώ το αγόρασα από Αγγλία πολύ πιο φθηνά. Μπορώ να σου το στείλω αν θέλεις (στην αγγλική γλώσσα). Το ε-μαιλ σου είναι ακόμα το ίδιο, αυτό που είχες στο yahoo.gr; Θα σου στείλω μήνυμα αν είναι.
@ Ναι Πάνο... μην το συζητάς καν. Αν μπορείς στείλτο μου. Το mail μου είναι το ίδιο! :)
Χίλια ευχαριστώ προκαταβολικά!
Ωραία θα σου στείλω ένα ε-μαιλ Γιώτα.
@ Ευχαριστώ Πάνο μου... θα περιμένω! :)
Υπερφιλόδοξη κόμικ περιπέτεια με πολιτικό μήνυμα εναντίον της ασυδοσίας και της ανηθικότητας όχι μόνο των κυβερνήσεων αλλά και εκείνων που κατέχουν ηγετικές θέσεις για να καθοδηγούν αλλά ενεργούν μόνο για το δικό τους συμφέρον. Μια διαμαρτυρία για το καταστροφικό, απάνθρωπο, πολιτικό σύστημα, για την υποκρισία των θρησκευόμενων (και των θρησκευτικών ηγετών) και την ασυνειδησία των επιστημόνων. Μόνο που τα θέματα παραείναι σοβαρά και αυτό το κόμικ - πυροτέχνημα με την σεναριακή υπογραφή των Γουακόφσκι (τριλογία Μάτριξ) «α- σόβαρο» με ηθική του συρμού που πατάει σε τεντωμένο σχοινί (και με τον ολίγον χιτλεράκο εκδικητή-ήρωα) και τελικά πέφτει λόγω «επιφανειακότητας».
2/5
@ Monsieur Hulot καλώς ήρθες στην παρέα μας.
Μπορεί να μην συμφωνώ απόλυτα με όσα λες ωστόσο, εκτιμάω ιδιαίτερα την άποψή σου και κυρίως για το πόσο σωτά διατυπωμένη και δομημένη είναι.
Καλως σας βρηκα!!!
Σ' ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια!!!Παρα πολυ ωραιο και το δικο σου κειμενο, κι ας μην συμφωνουμε.
Καλο βραδυ!
Περιττό να πω ότι διαφωνώ κι εγώ (και ειδικά με τον χαρακτηρισμό "χιτλεράκι ήρωα") αλλά εεν τάξει ο καθλενας το ερμηνεύει διαφορετικώς.
Υγ. Άσχετο αλλά το πρώτο κομμάτι της τριλογίας (Μάτριξ) ήτανε καταπληκτικό.
@ Πάνο έχεις παρατηρήσει ότι εδώ και καιρό έχουμε ταύτιση απόψεων. :p
Υ.Γ. Περιμένω κάτι ε... ;)
Ναι :)
Υγ. Δε σε ξέχασα.
@ Πάνο μου ήμουν σίγουρη... απλά σε πειράζω (ως συνήθως)! :)
Υ.Γ. Πρέπει να διαβάσεις την τριλογία των Αγώνων Πείνας (έχω σχετικά posts). Είμαι βέβαιη ότι θα σου αρέσουν πάρα, πάρα πολύ.
Δημοσίευση σχολίου