Η εμφάνισή μου στον κόσμο των bloggers προέκυψε από ένα εντελώς τυχαίο γεγονός. Μιλούσα στον τηλέφωνο με τον Θάνο, έναν πρώην συνεργάτη με τον οποίο, πέραν της επαγγελματικής σχέσης, αναπτύξαμε και μια φιλική η οποία και μας επέτρεπε πέραν των εργασιακών θεμάτων να συζητάμε και για άλλα, πιο προσωπικά. Σε μία από αυτές τις συζητήσεις, μου ανέφερε πως ήθελε να φτιάξει ένα blog. Εγώ έμεινα με το ακουστικό στο χέρι να αναρωτιέμαι τι στο καλό είναι αυτό. Φυσικά, δεν δίστασα να τον ρωτήσω και εκείνος με την σειρά του, δεν είχε κανένα πρόβλημα να μου εξηγήσει. Έτσι λοιπόν άρχισε να μου μιλάει για τα blog, τις εναλλακτικές επιλογές, τον τρόπο διαχείρισης, τον σκοπό τους. Και αλήθεια, όλο αυτό μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον, άσχετα αν δεν μπορούσα να κατανοήσω, ή να φανταστώ αν προτιμάτε, πως είναι το να διαχειρίζεσαι ένα blog. Όσοι από εσάς είστε blogger ξέρετε πολύ καλά ότι το να φαντάζεσαι πως λειτουργεί με το πως το κάνει στην πραγματικότητα, έχει μεγάλη διαφορά.
Λίγες μέρες μετά είχα πάει σινεμά να δω τους "300" και βγαίνοντας από την αίθουσα, ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγάλος. Διαβάζοντας τις επόμενες μέρες κριτικές θολοκουλτουριάριδων που έθαβαν την ταινία, έγινα έξαλλη και σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να μπορώ κάπου να εκφράζω τις προσωπικές μου απόψεις και σκέψεις και να ανταλλάσσω γνώμες με άλλους ανθρώπους, είτε θα συμφωνούσαμε είτε θα διαφωνούσαμε. Έτσι λοιπόν, στις 18 Απριλίου 2007 δημιούργησα το blog μου κι έκανα την πρώτη μου ανάρτηση. Τα πρώτα βήματα σε αυτό το νέο κι άγνωστο κόσμο ήταν μικρά, δειλά, διστακτικά. Στην αρχή οι αναρτήσεις μου δεν ήταν σε τόσο τακτική βάση όσο σήμερα αλλά με τον καιρό, άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι αν ήθελα να είμαι blogger, έπρεπε να αφιερώνω λίγο περισσότερο χρόνο και σαφώς, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Και ακριβώς αυτό έγινε... Οι αναρτήσεις άρχισαν να αυξάνονται και μαζί με αυτές και οι επισκέψεις του blog. Και το σημαντικό δεν είναι ότι οι επισκέπτες της σελίδες πύκνωσαν αλλά, ότι χάρη στο blog απέκτησα νέους φίλους.
Από τους πρώτους ήταν ο Φώτης, ο οποίος έχει ένα υπέροχο blog μέσα από το οποίο μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, από τα πιο απλά, μέχρι τα πιο σημαντικά πράγματα της καθημερινότητας. Αγαπάω την αλήθεια του, την ειλικρίνειά του και την νοσταλγικότητα των αναμνήσεών του που δεν διστάζει να μοιραστεί μαζί μας.
Ένα ακόμα άτομο από τα πρώτα που γνώρισα εδώ, είναι ο Πάνος. Το όνομα του blog του είναι αρκετό για να καταλάβουμε ότι μοιράζεται μαζί μας τις προσωπικές του σκέψεις, είτε αυτές είναι φωτεινές είτε σκοτεινές και είναι πραγματικά χαρά μου όχι μόνο ότι τον γνώρισα αλλά και ότι μπορώ να συζητάω μαζί του για πράγματα που όλους μας απασχολούν.
Η Αλεξία, με την οποία μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τα βιβλία και μέσα από το blog της χαιρόμαστε να μαθαίνουμε την άποψή της για αυτά αλλά και να ανταλλάσσουμε απόψεις. Δεν είναι απλά ένας συνοδοιπόρος στο χώρο του blogging αλλά, και μια καλή φίλη την οποία αγαπάω και το θέλω να πιστεύω ότι το ξέρει.
Ο Gerry, ή αλλιώς ο Γερασιμάκος μας, είναι το μικρούλι μας. Αγαπάει το διάβασμα και διαθέτει μια ρομαντική πλευρά η οποία του επιτρέπει να γράφει υπέροχες fan-fiction ιστορίες που μας αρέσει να διαβάζουμε και μας ταξιδεύουν. Ελπίζω κι εκείνος να ξέρει ότι τον αγαπάω και χαίρομαι που έχω έναν φίλο σαν αυτόν.
Ο Γιώργος ήταν ένα ακόμη άτομο από τα πρώτα με τα οποία ξεκίνησα να έχω διαδικτυακή επικοινωνία. Λίγο καιρό μετά συναντηθήκαμε για να παρακολουθήσουμε μια ταινία μαζί και η ηλεκτρονική αυτή γνωριμία έγινε κάτι περισσότερο. Δεν γράφει για σινεμά, ζει το σινεμά και ακόμα κι όταν διαφωνούμε, τις περισσότερες φορές δηλαδή, χαίρομαι να κουβεντιάζω μαζί του.
Ο Bauer24, ο οποίος έχει ένα από τα καλύτερα blog που αφορούν το σινεμά, την τηλεόραση και όλα τα δρώμενα που αφορούν τους δύο προαναφερόμενους τομείς. Μπορεί να διαφωνούμε πολλές φορές αλλά επειδή έχω βίτσια, αυτό είναι κάτι που μου αρέσει.
Η Χριστίνα είναι ένα από τα πρώτα άτομα που γνώρισα χάρη στο blog. Είναι ένα υπέροχο κορίτσι, που ζει αυτή την δύσκολη καθημερινότητα με αισιοδοξία και αγάπη για όλους τους ανθρώπους γύρω της. Αν υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι σαν κι αυτήν, ίσως ο κόσμος μας να ήταν καλύτερος.
Η Jokastia, ή κατά κόσμον Μαρία Στεφάνου, είναι όχι μόνο μια αξιόλογη blogger με ζωηρή φαντασία που μοιράζεται μαζί μας υπέροχες ιστορίες αλλά, και μια εξαιρετική συγγραφέας που είναι χαρά και τιμή μου να γνωρίζω. Περιμένω ακόμα περισσότερα με αγωνία!
Η Ρίτα είναι μια ακόμα βιβλιόφιλη της παρέας. Μέσα από το blog της ενημερωνόμαστε για τα καλύτερα βιβλία της αγοράς, έτσι όπως αυτή τα βίωσε διαβάζοντάς τα. Είναι απόλαυση να διαβάζεις τις απόψεις της, έστω κι αν το τελευταίο διάστημα την έχουμε χάσει.
Aldo... τι να πω για 'σένα! Απλά θα πω πως λατρεύω τα σχόλιά σου, απολαμβάνω κάθε μας κουβέντα και το χιούμορ σου απλά δεν υπάρχει! Το ότι μπορείς να βλέπεις σε κάθε τι την κωμική του πλευρά, συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί μας, είναι το μεγάλο σου ατού.
Ο Chris έχει αλλάξει αρκετές φορές έδρα ωστόσο, πάντα απολαμβάνουμε τα κείμενα και τις κριτικές του οι οποίες αντανακλούν την προσωπικότητά του όσο λίγων.
Η Eskli είναι μια ακόμα κινηματογραφόφιλη η οποία, δεν μιλάει απλά για τις ταινίες που αγαπάει ή μισεί αλλά, κατά περιόδους μοιράζεται μερικά από τα καλύτερα αφιερώματα του διαδικτυακού χώρου.
Ο Monsieur Hulot βλέπει τα κινηματογραφικά δρώμενα μέσα από το δικό του πρίσμα. Θα ήθελα να έχει μικρότερα διαστήματα αποχής!
Ο Πάνος αποτελεί την καλόκαρδη πλευρά της κριτικής κινηματογράφου. Βλέπει τις ταινίες με αγάπη και μιλάει για αυτές με σεβασμό, ακόμα και όταν δεν του αρέσουν και αυτό εκτιμώ προσωπικά.
Υπάρχουν όμως και οι μη bloggers φίλοι των οποίων η αξία δεν είναι μικρότερη από τους προαναφερόμενους...
Θα ξεκινήσω με την Νικολέτα την οποία γνώρισα ως blogger αλλά κάποιον καιρό μετά αποφάσισε να αποσυρθεί. Ωστόσο είναι από τους ανθρώπους εκείνους που έχω κρατήσει τις στενότερες επαφές και έστω κι αν λόγω απόστασης δεν έχουμε καταφέρει να βρεθούμε από κοντά, με δένει μαζί της κάτι ιδιαίτερο. Μπορεί να διαφωνούμε σχεδόν πάντα και να με φέρνει κάποιες στην στιγμές στα όρια της τρέλας αλλά, ξέρει ότι όταν την αποκαλώ γκρινιάρα το κάνω για να την πειράξω και ότι την αγαπώ.
Η Ιφιγένεια είναι πρόσφατη παρουσία στην παρέα μας αλλά εξίσου σημαντική με τους υπόλοιπους. Είναι γλυκιά, έχει χιούμορ, ακόμα και όταν είμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα ξέρουμε να το διασκεδάζουμε και όταν συμφωνούμε, να σοροπιάζουμε με τις ώρες μπροστά στις οθόνες μας. Ελπίζω κάποια στιγμή ο δρόμος της μίας ή της άλλης να μας επιτρέψουν μια γνωριμία από κοντά.
Η Μ (γιατί το Μαράκι έχει βρει δικό του τρόπο να ξεχωρίζει ανάμεσα στις συνονόματες της) είναι από τις πρώτες επισκέπτριές μου και από τις σταθερές αξίες εδώ μέσα. Απολαμβάνω την παρέα και τις απόψεις της και το γεγονός ότι έχουν πληθύνει με ευχαριστεί δεόντως.
Η Ντορίτα και τα αξιολάτρευτα σχεδιάκια που συνοδεύουν κάθε σχόλιό της είναι επίσης νέα στην παρέα αλλά η παρουσία της είναι δυναμική, ευχάριστη και εξαιρετικά ρομαντική. Ξέρει πάντα να μας φτιάχνει την διάθεση, ακόμα και όταν είναι πεσμένη.
Η Σοφία, επίσης νέα στην παρέα, είναι το alter ego μου. Συμφωνούμε ή διαφωνούμε, έχω έναν άνθρωπο που διασκεδάζει με τα μπινελίκια μου όταν έχω νευριάσει με κάτι και με παροτρύνει να πω κι άλλα. Παράλληλα, επιτρέπει στην πλευρά του εαυτού μου που καθορίζεται από τις ορμόνες της να εκφράζεται ελεύθερα από κάθε άλλον και οι συζητήσεις μας είναι απόλαυση.
Η Μαίρη είναι η ήρεμη δύναμη που έχει προστεθεί στην παρέα μας. Πάντα με ένα σχόλιο που θα σέβεται τον άλλον και πάντα με διάθεση να μάθει λεπτομέρειες για όσα δεν ξέρει αλλά θέλει να εξερευνήσει.
Η Σοφία (ναι, ναι... εσύ που έχεις εμμονή με τον Ντιμίτρι) είναι η χαρά της ζωής. Ερωτευμένη με τους ήρωες των βιβλίων που διαβάζει και πρόθυμη να σε γδάρει ζωντανή αν έχεις έστω σαν σκέψη το να κρατήσεις κάποιον αποκλειστικά για σένα.
Η Χρύσα που έχει την μοναδική ικανότητα να πορώνεται με ότι της κάνει εντύπωση, μπορεί να φάει λαρρύγγια για να τα προστατέψει και που παθαίνει ταραχή απλά και μόνο αν αφήσω υπονοούμενα με τα οποία διαφωνεί.
Αν έχω ξεχάσει κάποιον, ζητώ ειλικρινά συγνώμη και εύχομαι να μην το πάρει στραβά. Δεν υποβιβάζω την συμμετοχή κανενός αλλά το μυαλό μας είναι τόσο μικρό σε σύγκριση σε σύγκριση με αυτά που θα θέλαμε να χωράνε μέσα σε αυτό που μπορεί άθελά μου κάποιον να έχω παραλείψει. Κανένας από εσάς λοιπόν δεν είναι λιγότερο σημαντικός από τους προηγούμενους, ακόμα και οι ανώνυμοι σχολιαστές ή και οι απλοί αναγνώστες που περνάνε από το φτωχικό μου αλλά επιλέγουν την σιωπή.
Μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια, δεν ήταν λίγες οι φορές που κουράστηκα και σκέφτηκα να τα παρατήσω αλλά χάρη σε σας είμαι ακόμα εδώ και μετά από 895 αναρτήσεις και περισσότερα από 400.000 views μόνο από το 2009 και μετά, έχω ένα ισχυρό κίνητρο να είμαι για άλλα τόσα χρόνια και γιατί όχι, ακόμα περισσότερα, αρκεί να έχω εσάς συντροφιά μου!
Σας ευχαριστώ για όλα... για το ότι αφιερώνετε λίγο από τον χρόνο σας για να διαβάσετε αυτά που γράφω, που συζητάτε μαζί μου, που έχουμε αναπτύξει σχέσεις που ίσως δύσκολα κάποιος να πιστέψει ότι μπορεί να προσφέρει το net. Να 'στε όλοι καλά...

39 Σχόλια:
Γιωτάκι μου γλυκό χρόνια πολλά στο μπλογκάκι σου λοιπόν!!!
Ναι το ξέρω και σ'αγαπώ και εγώ πολύ! Εσύ και ο Γεράσιμος είστε οι πρώτοι πραγματικοί φίλοι που απέκτησα από τότε που έγινα και εγώ μπλογκερ και δεν φανταζόμουν ποτέ οτι αυτό θα μπορούσε ποτέ να συμβεί μέσα από τα μπλογκ!
Είναι μαγεία να μπορείς να συζητάς και να αναλύεις τα αγαπημένα σου θέματα με αγαπημένους φίλους σε καθημερινή βάση!
Η δουλεία σου είναι υπέροχη και η επιμονή σου εντυπωσιακή! Επιπλέον είσαι από τα πιο υποστηρικτικά άτομα που έχω γνωρίσει ποτε!
ΥΓ. Μην ξαναδιανοηθείς να τα παρατήσεις κακομοίρα μου γιατί όλα θα είναι διαφορετικά χωρίς εσένα...
Συγχαρητήρια και χρόνια πολλά για το blog!!!Εύχομαι πολλά ακόμη και πολλές επιτυχίες!
@ Αλεξάκι μου να 'σαι καλά!
Χαίρομαι που είμαι ανάμεσα στους πρώτους. Με χαροποιεί, με τιμά και με συγκινεί το γεγονός ότι νιώθεις όπως κι εγώ. Πραγματικά εκτιμώ, όχι μόνο την παρουσία αλλά και την φιλία σας πάνω απ' όλα.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Προσπαθώ για το καλύτερο, τόσο σε αυτά που κάνω εγώ όσο και σε αυτά που κάνουν φίλοι σαν εσένα και πραγματικά αξίζουν! :D <3
Σ' αγαπώ πολύ-πολύ και μην ανησυχείς... όσο έχω εσάς δεν τα παρατάω! ;)
@ Cinemarion σ' ευχαριστώ πολύ! Να ΄σαι καλά και σε 'σένα ό,τι καλύτερο εύχομαι! Σ' ευχαριστώ που έχεις προστεθεί στην παρέα μας! :)
Χρόνια πολλά και καλά Γιωτάκι μου για το μπλογκάκι σου!Είμαστε εδώ και σε στηρίζουμε γιατί αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις και δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό.Εγώ;;;Εγώ πορώνομαι;Μα γιατί το λες αυτό;ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!
@ Να 'σαι καλά Χρύσα μου και σ' ευχαριστώ πολύ για όλα! :)
Προσπαθώ για το καλύτερο αλλά αυτό οφείλεται και στο εξαιρετικό αναγνωστικό κοινό μου! ;)
Εσύ; Εσύ; Αλίμονο... Χα, χα, χα! :P
5 χρόνια; 5 ΧΡΟΝΙΑ;!;!; :O Άντε και 24 (με υπομονή, κέφι και όρεξη)...!!! :D :P Πάντως τώρα κατάλαβα γιατί έκανες τόσες αλλαγές τους τελευταίους μήνες... σ'αυτή την (blogo)ηλικία χρειάζονται αρκετά λίφτινγκ... xD :P
Υ.Γ. ευχαριστώ για την αναφορά και τα καλά σου λόγια... :)
Υ.Γ.2. για τον Άλδο ξέχασες να πεις πως είναι βλαμμένο... xD :P
@ Χα, χα, χα...
Δεν το είχες συνειδητοποιήσει bauer ότι ήταν τόσο ε; :P
Να 'σαι καλά κι εύχομαι κι εσύ να έχεις πάντα την ίδια όρεξη! :)
LOL!!! Ε, μα... βαριέσαι... θες μια αλλαγή και ψάχνεσαι! :P
Ναι, δεν λέω... είναι βλαμμένο αλλά ωραίο βλαμμένο και το αγαπάμε! ;)
(άλλωστε λίγο-πολύ, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε... χα, χα, χα)
Δεν θυμόμουν πότε ξεκίνησες (άλλωστε εγώ είμαι αρκετά νεότερος στο βλογκοχώρι:p)... Ευχαριστώ... :)
Προσωπικά αγαπώ να το μισώ... xD :P
εμείς σε ευχαριστούμε Γιωτάκι μου για όλες αυτές τις υπέροχες κριτικές που κάνεις!
σε ευχαριστώ και μόνο που ανέφρες το όνομα μου και για τα καλά σου λόγια!
εύχομαι να συνεχίσεις έτσι!
@ Είδες bauer; Κι ας είσαι νεότερος, έχει και εσύ τον χρόνο στις πλάτες και ξεχνάς! :P :P
Χα, χα, χα... νομίζω ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία! ;)
@ Σ' ευχαριστώ και πάλι Μαιρούλα, τόσο για τα καλά σου λόγια όσο και για την υποστήριξη! Χωρίς όλους εσάς, ίσως να μην ήμουν ακόμα εδώ!
Μακάρι να συνεχίσουμε όλοι μας έτσι! :D
Γεράματα...!!! :P
Φυσικά... ;)
╔♫╗────────╔═╦╗─♫╗╔╗─╔╗─♥──
║╩╠═╦═╦═╦╦╗║╚╠╬╦╣╚╣╚╦╝╠═╦╦╗
║╦║╬║╬║╬║║║║╔║║╔╣╔╣║║╬║╬║║║
╚╩╩╩╣╔╣╔╬╗║♫═╩╩╝╚═╩╩╩═╩╩╬╗║
────♫╝╚╝╚═╝─────────────╚═♥
ஜ۩۞۩ஜ TO YOUR BLOG ஜ۩۞۩ஜ
Nα ζήσεις Mπλογκάκι και χρόνια πολλά μεγάλο να γίνεις με views πολλά παντού να σκορπίζεις των κρίτ-ικών το φώς και όλοι να λένε τι blοog και αυτό!!
``````````` ✬ '✧ '✬
````````` __♜_♜_♜__
``````` `{,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,}
'``` ✩`{✫/\/\✰/\/✰/\/\✫}` ✩
'``` ♖_{♖___♖__♖___.♖}_♖
``` {/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\}
```{,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,}
``{/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/}
``{_✿_❤_❀_♥_✿_♥_❀_❤_✿_}
Γιώταρα υπέροχη, 5 χρόνια εε??Μπραβο κούκλα να τα εκατοστήσετε και το πανέμορφο blog σου και εσύ!! ❤+ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια(✿◠‿◠).Σου εύχομαι κάθε επιτυχία και να συνεχησεις να μας μαγεύεις με τις κριτικές σου!!
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
@ Bauer άσε... μην τα συζητάς! :P
@ Ντοριτάκι μου... τι να πω!!!
Είσαι απλά υπέροχη... θεά!!! Love you girl!!! ❤❤❤❤
Σ' ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου αλλά και που αποτελείς μέλος της συντροφιάς μας!
Γιώτα, κατ' αρχάς να σε ευχαριστήσω που έκανες αναφορά και σε εμένα. Δεν το περίμενα να σου πω την αλήθεια μιας και ξεκινήσαμε σχετικά πρόσφατα να επικοινωνούμε.
Εγώ ανακάλυψα το blog σου ψάχνοντας στο google για κριτικές ταινιών. Θυμάμαι ήταν γύρω στο καλοκαιράκι και ο τρόπος που διατύπωνες τις απόψεις σου με είχε ενθουσιάσει! Στα περισσότερα συνήθως συμφωνούμε και ένιωσα σαν να βρήκα κάποιον που μπορούσε να νιώσει τα ίδια συναισθήματα με εμένα αλλά επίσης να τα εκφράζει με πολύ ωραίο τρόπο. Γιατί μπορεί εγώ να είμαι συγγραφέας (λέμε τώρα!) αλλά πίστεψε με δεν τα καταφέρνω να εκφράσω τόσο καλά τις απόψεις μου για ένα βιβλίο ή μία ταινία όσο εσύ.
Διαβάζοντας λοιπόν τότε τις κριτικές σου σε έβαλα στις αγαπημένες μου ιστοσελίδες γιατί ήθελα να μαθαίνω τις απόψεις σου και για ότι νεότερο θα ακολουθούσε!
Σε θαυμάζω για το πόσο σύντομα μπορείς να διαβάσεις ένα βιβλίο, για το πόσα πολλά βιβλία διαβάζεις αλλά περισσότερο απ' όλα επειδή προσπαθείς πάντα να κρατάς αποστάσεις και να δεις σφαιρικά μία ιστορία. Επίσης δεν κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου, όταν κάτι σου αρέσει το στηρίζεις και το βασικότερο δεν κατακρίνεις. Πολύ σπάνια έχω διαβάσει άποψη σου που να "θάβεις", κάτι που δυστυχώς βλέπουμε να συμβαίνει με μεγάλη ευκολία... Και το βασικότερο, σέβεσαι απόλυτα τις αντίθετες απόψεις! Είναι πολύ βασικό και σπάνιο πλέον να γίνεται διάλογος όταν υπάρχει διαφωνία και όχι "ιντερνετικός καβγάς" κάτι που συναντάω πολύ συχνά σε διακεκριμένα επώνυμα sites...
Νομίζω ότι είπα πάρα πολλά. Χαρούμενα γενέθλια λοιπόν στο ιστολόγιο σου και να μην ξανακούσω ότι σου πέρασε καν από το μυαλό να εγκαταλείψεις! Ξέρω πόσο κουραστικές και χρονοβόρες είναι αυτού του είδους οι δραστηριότητες από πρώτο χέρι αλλά όπως κι εσύ έτσι κι εγώ καταλήγω στο ότι αξίζει τον κόπο να αφιερώνει κανείς αυτό τον χρόνο και με το παραπάνω! ;)
@ Μαράκι να 'σαι καλά! Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς πρώτον γιατί το νιώθω ειλικρινά, δεύτερον γιατί ο καιρός δεν είναι και τόσο λίγος όσο ίσως νομίζεις, απλά περνάει πολύ γρήγορα και τρίτον και σημαντικότερον, γιατί ο χρόνος είναι απλά μια ιδέα, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία όσο οι δεσμοί που αναπτύσσονται! :)
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω για τα τόσο καλά σου λόγια! Χαίρομαι που σου αρέσουν αυτά που γράφω, όχι γιατί συμφωνείς στην πλειοψηφία των κειμένων μου αλλά, γιατί αναγνωρίζεις την προσπάθειά μου να είμαι αντικειμενική, μιλώντας ως θεατής και αναγνώστης και όχι ως δήθεν κριτικός, προσπαθώντας παράλληλα να σέβομαι τη γνώμη των υπολοίπων. Αυτό με τιμά!
Όσο έχω εσάς, εννοείται ότι δεν εγκαταλείπω αλλά αντίθετα, θα προσπαθώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό! :) ❤ ❤
Πραγματικά, για να μιλάω μαζί σας και μόνο, αξίζει τον κόπο!
Χρόνια πολλά για το blog σου!
Κάνεις πάντα εξαιρετική δουλειά και είναι απόλαυση να διαβάζουμε τις κριτικές σου.Ο τρόπος που εστιάζεις στους ήρωες και τα μηνύματα που περνάει το κάθε βιβλίο,η παράθεση των θετικών όσων και αρνητικών στοιχείων με σεβασμό.Συνέχισε με το ίδιο πάθος και αγάπη που έχεις τώρα για αυτό που κάνεις.
@ Vicky μου σ' ευχαριστώ πολύ, πολύ!
Να ΄σαι πάντα καλά και πάντα μέλος τη όμορφης παρέας μας, να μοιράζεσαι μαζί μας σκέψις και συναισθήματα και να ανταλάσσουμε απόψεις! :)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ!!!! Γεματα να ειναι με ομορφα συναισθηματα που μας τιμας να τα μοιραζεσαι μαζι μας! Οι κριτικες σου γινονται ολο και καλυτερες και παρολο που ξεκινησες σαν μια ερασιτεχνης που ηθελε απλα να εκφρασει την αποψη της, σιγα σιγα δεν εχεις πλεον τιποτα να ζηλεψεις απο επαγγελματιες κριτικους σινεμα και λογοτεχνιας. Για να μη σου πω οτι εισαι και πιο αληθινη, οι επαγγελματιες ειναι συχνα ψευτοκουλτουριαρηδες...
Αυτο που εγραψες για μενα...τι να πω....δεν εχω λογια...αυτη σου η εκτιμηση ειναι αληθινο δωρο και σε ευχαριστω! Και το ξερεις πως ειναι αμοιβαια!
Φιλια πολλα πολλα!
@ Χριστινάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ, πολύ, πολύ! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, σ' ευχαριστώ που τόσα χρόνια είσαι μέλος της παρέας μας!
Με ευχαριστεί απίστευτα αυτό που λες γιατί δείχνει ότι όλο αυτό που ξεκίνησε τυχαία κατέληξε σε μια προσπάθεια που ωριμάζει και κάποιοι εκτιμάνε!
Όσα γράφω εδώ, είναι γεμάτα από αγάπη! Το ίδιο και όσα λέω για 'σένα! :)
Φιλάκια πολλά, πολλά!
Χρόνια πολλά και καλά! Πέρασε τόσος καιρός? Απίστευτο μου φαίνεται!
Χαχαχα, σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Χάρηκα πάρα πολύ!! (Επίσης, είναι γεγονός, έχουμε πήξει στις Μαρίες!)
Πολύ ωραία!!!
@ Μ μου σ' ευχαριστώ πολύ! :)
Ναι, ναι... πέρασε ο καιρός και δε το κατάλαβα (και σκέψου ότι είσαι κι εσύ από τους παλιούς, πόσο μικρουλάκι ήσουν :P )
Άσε... άσε... από Μαρίες πήξαμε! :P
@ Λάμπρο ελπίζουμε και σε ακόμα πιο ωραία! :)
Πω πω, καλά περάσανε κι όλας 5 χρόνια; Θυμάμαι ότι δεν ήμουνα αναγνώστης σου από την αρχή (σε είχα βρει τυχαίως όταν έψαχνα κριτική για μια ταινία και το google με έβγαλε στο ιστολόγιό σου) αλλά με το που σε βρήκα σε διαβάζω ανελλιπώς. Έχεις έναν τρόπο να τα λες ωραία και να μας πωρώνεις με τις κριτικές σου! Πάντως για να είμαι ειλικρινής πολλές φορές δε σε προλαβαίνω βρε Γιώτα, ειδικά με τις κριτικές των βιβλίων, πού τα προλαβαίνεις όλα αυτά; Εγώ ένα βιβλίο 200 σελίδων προσπαθώ να τελειώσω και τελειωμό δεν έχει! Θέλω να διαβάσω πολλά από τα βιβλία που αναφέρεις αλλά μου φαίνεται ότι μέχρι να τελειώσω το ένα θα έχεις μιλήσει για άλλα δέκα.
Σε ευχαριστώ και για την αναφορά σου σε εμένα, μου δίνει μεγάλη χαρά να ξέρω ότι και εσύ σκέφτεσαι το ίδιο για εμένα όπως και εγώ για εσένα, κι ας μη γνωριζόμαστε προσωπικά :) Τί άλλο να πω, το μόνο που μένει είναι "να τα 100στήσεις" :)
@ Πάνο είδες πως περνάει ο καιρός;
Καλά μη νομίζεις, εκτός από γνωστούς, ήσουν από τους πρώτους (ούτε εγώ δεν με διάβαζα αρχικά). Χα, χα, χα...
Σας πωρώνω ε;;; Ωραία! Τότε να κάνω ένα κόμμα και να διαδηλώσετε το Σύνταγμα για πάρτη μου, να ανέβει λίγο και το ηθικό μου! ;)
Πάντως πέρα από την πλάκα, όπως είπα και στα παιδιά πιο πάνω, χαίρομαι που κάτι που μου δίνει ικανοποίηση, μπορεί να την δώσει και σε άλλους ανθρώπους.
Χα, χα, χα... ειδικά αυτό με τα βιβλία... όλοι απορούν!
1ον είμαι ουσιαστικά άνεργη άρα, έχω όλο το μεσημέρι ελεύθερο (κάποιες φορές τουλάχιστον) και όλο το βράδυ από τις 21.00 και μετά που ο μικρός μου έχει κοιμηθεί. Δεν βλέπω τηλεόραση, πλην κάποιων ξένων σειρών οπότε, όλο τον ελεύθερο χρόνο τον αφιερώνω στο διάβασμα! ;)
Εκτός αυτού, διαβάζω πολύ γρήγορα και μη με ρωτήσεις... ναι, θυμάμαι τα πάντα, σχεδόν με τέτοιες λεπτομέρειες που θα σε εξέπλητταν! Όσοι με δοκίμασαν για να με τσεκάρουν, το διαπίστωσαν. LOL!!!
Πάντως όταν κι όποτε τα διαβάσεις, να έρθεις να μας πεις την άποψη σου! :D
Χαίρομαι που τα αισθήματα είναι αμοιβαία! :) :)
Θα πρέπει κάποια στιγμή να κανονίσουμε να τα πούμε κι από κοντά. Κάποτε δεν ήμασταν στην ίδια πόλη. Τώρα είναι ντροπή... χα, χα, χα! ;)
Σ' ευχαριστώ πολύ, πολύ (αν και να τα εκατοστήσω με δαύτους που έχουμε μπλέξει, χλωμό). :P
Πέντε χρόνια είναι λίγα μπροστά σε αυτά που μας περιμένουν.
Σου εύχομαι να είναι ακόμα πιο δημιουργικά, πιο χαρούμενα, πιο μελωδικά, πιο πολύχρωμα!
Σ' ευχαριστώ για την φιλία σου!
@ Φώτη μου, ελπίζω κι εύχομαι να είναι έτσι τα πράγματα! ;)
Εγώ σ' ευχαριστώ... για όλα!
Για την φιλία σου, την αμεσότητά σου μα πάνω απ' όλα, για την υπέροχη στήριξή σου σε ό,τι και να κάνω! :D
Γιώτα μου!! Καταρχάς να σου ευχηθώ τα καλύτερα για το blog σου! Μακάρι τα πέντε χρόνια να γίνουν εκατόν πέντε και να συνεχίσεις να γράφεις με την ίδια όρεξη και αγάπη!!! Και μην διανοηθείς να ξανασκεφτείς να τα παρατήσεις...τι θα κάνουμε χωρίς εσένα???
Σε ευχαριστώ ΠΑΡΑ πολύ για τα τόσο καλά σου λόγια! Πραγματικά με συγκίνησες...Και ναι! Κι εγώ ελπίζω κάποια μέρα οι δρόμοι μας να συναντηθούν και να τα πούμε και από κοντά! Προς το παρόν απλά κάνω μια στάση στην Αθήνα κατά την κάθοδό μου στην Κύπρο και το ανάποδο, αλλά πού θα πάει!? Καλά να είμαστε και θα γίνει και αυτό!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα πώς αισθανόσουνα στην αρχή! Ολομόναχη να προσπαθείς να καταλάβεις τι γίνεται, πώς λειτουργούν τα πράγματα και πώς θα προχωρήσεις. Μπορεί να μην έχω blog, αλλά όπως ξέρεις έχω ένα κανάλι στο ΥΤ, το οποίο λατρεύω και προσπαθώ να το διατηρώ όμορφο και φιλόξενο για όλους!! Κι εγώ όπως κι εσύ, έκανα δειλά δειλά το βήμα να το δημιουργήσω πριν ένα χρόνο και κάτι, μη ξέροντας τι θα βγει και τώρα έχω κάνει φίλους από όλο τον κόσμο! Το ίδιο και στο Twitter!! Μιλάω με παιδιά από Γερμανία, Αγγλία, διάφορες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών, Καναδά ακόμη και με μια κοπέλα από την Τουρκία! Ποτέ δεν το φανταζόμουνα ότι θα είχα τόσους πολλούς φίλους μέσα σε αυτό το χώρο! Πραγματικά άμα δεν είσαι από την μέσα μεριά, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Κάποιος που δεν έχει blog ή κάποιο άλλο social media δεν μπορεί με τίποτα να το καταλάβει! Φυσικά με όλους αναλύεις και διαφορετικά πράγματα, αλλά είναι ωραίο να έχεις κάποιον να συζητάς θέματα που σε ενδιαφέρουν!
Σε ευχαριστώ πολύ που έφτιαξες αυτό το blog και μας δίνεις την ευκαιρία να μιλάμε για βιβλία που αγαπάμε! Είμαι πολύ τυχερή που το ανακάλυψα (και το παράξενο είναι πως δε θυμάμαι καθόλου πώς, αλλά δεν έχει καμία σημασία!) Και τέλος, ένα ακόμη πιο μεγάλο ευχαριστώ που με δέχτηκες στη συντροφιά σας και με έκανες από την αρχή να νιώθω τόσο όμορφα εδώ!
Μην τα παρατήσεις λοιπόν κι εμείς θα είμαστε πάντα εδώ να σε στηρίζουμε, να συζητάμε, να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε!! :))
ΕΜΕΙΣ ευχαριστούμε!
@ Ιφιγενειάκι μου, σ' ευχαριστώ πολύ, πολύ για τα καλά σου λόγια. Δεν είσαι εσύ αυτή που πρέπει να ευχαριστεί αλλά εγώ που έχεις επιλέξει να είσαι μέλος της παρέας μας!
Καλά ντε... μην βαράτε! Σε πιάνει μερικές φορές η απελπισία ή η κούραση αλλά και πάλι, αυτά δεν είναι τόσο ισχυρά μπροστά στην θέληση να συνεχίσεις ή στην παρέα σας! ;)
Μακάρι κοριτσάκι μου, να περάσει ο καιρός και τα πράγματα να έρθουν έτσι που θα μπορέσουμε να τα πούμε επιτέλους και από κοντά! :D
Ναι, α κάποιος δεν είναι στον χορό δεν μπορεί και να χορέψει, συμφωνώ. Ο καθένας που ασχολείται με κάθε τέτοια δραστηριότητα μπορεί να καταλάβει την αρχική σύγχυση και τον κόπο που χρειάζεται για να συντηρηθεί μια τέτοια προσπάθεια. Αξίζει όμως από την στιγμή που γνωρίζεις τόσους ανθρώπους και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις αναπτύσσεις υπέροχες σχέσεις! :)
Σας ευχαριστώ λοιπόν και πάλι για όλα! :)
Εμ πώς? Αν δε με υποδεχόσουνα με τόση αγάπη πώς θα μπορούσα να είμαι μέλος της παρέας! Η υποδοχή και η αποδοχή είναι το παν!
Δεν βαράμε!! Απλά προειδοποιούμε!! ;) LOL
@ Ιφιγένεια, αφού είσαστε όλοι τυπάκλες, πως να μην σας αγκαλιάσω; (σαν τρυφερή περιστέρα... χα, χα, χα)
Χα χα χα!! :D
Τι να πω; Αυτά που θέλω να πω και που αισθάνομαι δεν περιγράφονται με λέξεις. Θα αφήσω μόνο μια υπόσχεση ότι θα σε συντροφεύσω σε όσα χρόνια και αν ακολουθήσουν και θα είμαι εδώ να αφήσω ακριβώς τα ίδιο σχόλιο στην αντίστοιχη ανάρτηση για τα 10 χρόνια και πάει λέγοντας. :) <3
Θα κλεψω κάτι που είπε η Αλεξία, και μπορεί να το έχω ξαναπεί αλλά θα το ξαναπώ.
Εσύ και η Αλεξία είστε οι πρώτοι πραγματικοί φίλοι που απέκτησα ποτέ μέσω του internet και δεν φανταζόμουν ποτέ οτι αυτό θα μπορούσε να συμβεί.
@ Γερασιμάκο μου σ' ευχαριστώ πολύ!
Μακάρι να είμαστε όλοι καλά και να συνεχίσουμε να είμαστε εδώ για πολλά, πολλά χρόνια ακόμη με όρεξη και κέφι.
Η υπόσχεσή σου και η στήριξή σου, σημαίνουν πολλά! <3 <3
Απλά σας αγαπώ και το ξέρετε ελπίζω! :D
Μακάρι πραγματικά. :)
Εννοείτε πως το ξέρουμε :)
@ <3 <3 <3
Δημοσίευση σχολίου