Συνοπτική περίληψη του έργου:
"Silent Hill!" Αυτή είναι η κραυγή που βγαίνει από το στόμα της μικρούλας, με εμφανή ψυχικά προβλήματα Sharon, κάθε φορά που βρίσκεται σε κατάσταση υπνοβασίας, με συνέπεια να δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά στους φοβισμένους γονείς της.
Η μητέρα της Rose, τρομοκρατημένη για το τι μπορεί να στοιχειώνει την ψυχή του παιδιού της, αποφασίζει να ταξιδέψει μαζί της προς την μυστηριώδη πόλη, αναζητώντας την λύση.
Γρήγορα όμως, από την στιγμή που η Sharon κατόπιν ενός αυτοκινητιστικού δυστυχήματος θα εξαφανιστεί πίσω από τα ερειπωμένα κτίρια, θα βρεθεί κι εκείνη παγιδευμένη σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από τον φυσιολογικό, στον οποίο κυριαρχούν στοιχειά και φονικά όντα πέρα από κάθε φαντασία.

Προσωπική άποψη:
Μερικές ταινίες με κάνουν να αναρωτιέμαι, όχι για ποιον λόγο να τις παρακολουθήσει κανείς αλλά, για ποιον λόγο να μπει κάποιος στην διαδικασία να τις δημιουργήσει. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή των Gans και Avary που πήραν ένα από τα πιο δημοφιλή video games του πλανήτη και στην προσπάθειά τους να το μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη, του βίασαν τα μάτια. Σας φαίνομαι υπερβολική; Πιστέψτε με, δεν είμαι, γιατί ακόμα κι αν δεν έχεις παίξει ποτέ στην ζωή σου το ρημαδοπαιχνίδι, πόσο μάλλον αν έχεις κάνει το αντίθετο, καταλαβαίνεις σχεδόν αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά, πίσω από τα θεωρητικά πάντα, θετικά δείγματα έναρξης. Αλλά μιας και μιλάμε για μια ταινία 6 χρόνων πίσω, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η Rose είναι μια γυναίκα που ζει μαζί με τον άντρα και την υιοθετημένη κόρη της. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι φυσιολογικά γι' αυτούς αν η νεαρή δεσποινίδα δεν υπνοβατούσε, δεν βασανιζόταν από τρομακτικούς εφιάλτες και δεν ανέφερε το όνομα μιας έρημης, εγκαταλειμμένης και στοιχειωμένης πόλης. Η αντίδραση της Rose σε αυτή την κατάσταση; Μα φυσικά, να γράψει στα παλιά της τα παπούτσια τον άντρα της και τις αντιρρήσεις του και να σύρει την μικρή στο Silent Hill, πιστεύοντας ότι αν βρεθεί στο μέρος που βλέπει στους εφιάλτες της, μπορεί να ανακαλύψει κάτι σημαντικό και παράλληλα, να την βοηθήσει να λυτρωθεί. Τα πράγματα ωστόσο πάνε στραβά και πιο το αποτέλεσμα; Η κόρη της να εξαφανίζεται μυστηριωδώς και η Rose να πρέπει να μπει στα άδυτα του Silent Hill και να παλέψει ενάντια σε δαίμονες, τέρατα, φαντάσματα και λοιπά χαριτωμένα στοιχειά της πόλης.

Εντάξει... καταλαβαίνω την ανάγκη του σύγχρονου Hollywood να βγάλει προς τα έξω γυναικείες δυναμικές φιγούρες, με δόσεις super hero, ακόμα κι όταν δεν είναι, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, το πράγμα κάπου ξέφυγε. Η Rose δεν είναι action power girl αλλά η μανούλα της διπλανής πόρτας που απλά, όταν τα βρίσκει σκούρα και το μονάκριβο παιδάκι της κινδυνεύει, αποφασίζει να παλέψει με θεούς και δαίμονες για να την σώσει. Η φιγούρα και η ιδιοσυγκρασία της, δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση έτσι ώστε να έχουμε μια νέα Lara Croft. Πολύ απλά, αυτό δεν γίνεται, όσο κι αν θέλησαν να το παλέψουν, καταλήγοντας να την παρουσιάσουν σαν μια ημίτρελη παλαβή γκόμενα που δεν ξέρει που πατάει και που βρίσκεται, έχοντας ορισμένες εκρήξεις αδρεναλίνης που φαίνεται να ξαφνιάζουν ακόμα και την ίδια. Και εδώ ακριβώς είναι που χάνεται το point της ταινίας, στο γεγονός ότι αναλώθηκε τόσο χώρος και χρόνος για να αναδειχθεί η πρωταγωνίστρια, υποσκελίζοντας τελικά την ίδια την ιστορία.

Πρώτα απ' όλα, γι' αυτό το χάλι είναι υπεύθυνος ο σεναριογράφος Avary, που προφανώς δεν είχε ιδέα του τι πραγματεύεται το παιχνίδι επί της ουσίας του και που έφτιαξε κείμενα των πέντε λέξεων συνοδευόμενα από ατελείωτα ουρλιαχτά και αλυχτίσματα, σαν κάποιος να έχει αμολήσει ένα κοπάδι λυσσασμένα σκυλιά. Από 'κει και πέρα, ο Gans δεν τα πάει καλύτερα στο επίπεδο σκηνοθεσίας, δημιουργώντας μεν εντυπωσιακά πλάνα που όμως, θυμίζουν πίστες διαφορετικών επιπέδων του video game, πράγμα που δεν βοηθάει στην ομαλή εξέλιξη της πλοκής. Κακή επιλογή η Radha Mitchell στο ρόλο της Rose, όσο κακή είναι και η Jodelle Ferland στο ρόλο της κόρης. Ευτυχώς, το ερμηνευτικό σκέλος, σώζεται από τους δεύτερους ρόλους, με τις Laurie Holden, Deborah Kara Unger και Alice Krige να κλέβουν τελικά την παράσταση.

Ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα; Ότι αν έχετε αντοχές προκειμένου να φτάσετε σε ένα απογειωτικό τελευταίο τέταρτο, δείτε την, αν δεν είχατε την ατυχία να το κάνετε μέχρι τώρα. Τώρα αν θα καταλάβετε το κρυμμένο νόημα πίσω από τις εικόνες, εξαρτάται από το πόσο παρατηρητικοί θα είστε μέσα σε αυτό το τελευταίο τέταρτο όπου όλες οι απαντήσεις έρχονται μονοκοπανιά και χωρίς σταματημό, κινδυνεύοντας έτσι να κάψετε όσους εγκεφαλικούς ιστούς θα την έχουν γλιτώσει ως τότε. Όχι, δεν θα τρομάξετε, όχι, η αδρεναλίνη σας θα παραμείνει σε σταθερά επίπεδα οπότε, αν αναζητάτε μια έντονη κινηματογραφική συγκίνηση, το βέβαιο είναι πως αυτή η ταινία δεν πρόκειται να σας την προσφέρει... για κανέναν λόγο. Άλλωστε σκεφτείτε, το sequel του ήταν θεωρητικά ένα από τα πιο αναμενόμενα και δεν ήρθε ποτέ. Τα συμπεράσματα δικά σας!
Βαθμολογία 3/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Silent Hill
Είδος: Τρόμου
Σκηνοθέτης: Christophe Gans
Πρωταγωνιστές: Radha Mitchell, Jodelle Ferland, Laurie Holden, Deborah Kara Unger, Alice Krige, Sean Bean, Kim Coates, Tanya Allen
Παραγωγή: 2006
Διάρκεια: 125'

Επίσημο site: