Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Γκίντεον Κρος, ο άντρας που θα μπορούσε να ονειρευτεί κάθε γυναίκα, πανέμορφος, γοητευτικός, τίποτα δε δείχνει ικανό να κηλιδώσει την απίστευτη, αψεγάδιαστη εικόνα του απόλυτου αρσενικού. Κι όμως, μέσα του, δε λένε να υποχωρήσουν τα τραύματα, οι πληγές.
Αυτός ο μυστηριώδης, αινιγματικός γόης την έχει ήδη κατακτήσει, την έχει κάνει δική του, μια άγρια φλόγα και η Εύα όμοια με ριψοκίνδυνη πεταλούδα που διαρκώς τριγυρίζει, οπισθοχωρεί, επανέρχεται, παίζει με τη φωτιά ερωτικά, όλο πάθος. Η Εύα έχει παραδοθεί, δεν έχει τον έλεγχο του εαυτού της, δεν παίρνει πρωτοβουλίες.
Ο Γκίντεον είναι ο εθισμός της, οι επιθυμίες, το είναι της. Το δικό της παρελθόν ήταν εξίσου σκοτεινό, βίαιο, της άφησε πληγές που μοιάζουν με τις δικές του. Όμως, δυο εραστές τόσο τραυματισμένοι δε θα μπορούσαν να ταιριάξουν, να αντέξουν μαζί. Παραήταν δύσκολο, οδυνηρό… Μα άντεξαν, τους έδενε η λαγνεία, οι στιγμές της εκστατικής ηδονής, της τέλειας απόλαυσης.
Τους ένωσε ο πόθος και τώρα, σ' αυτή την άκρως αισθησιακή συνέχεια της ερωτικής τους περιπέτειας, η Εύα, πιο ευάλωτη από ποτέ, ακολουθεί τον Γκίντεον πέρα από κάθε όριο, με μόνο οδηγό ένα τυφλό, αδιάλλακτο πάθος ως το πιο γλυκό και, ταυτόχρονα, το πιο επικίνδυνο άκρο της επιθυμίας...
Προσωπική άποψη:
Δεν πάει πολύς καιρός που διάβασα το "Γυμνή Μπροστά Σου", δια χειρός Sylvia Day, και μπορώ να πω πως, τα συναισθήματα που μου άφησε, ήταν ανάμεικτα. Ναι μεν, πρόκειται για ένα βιβλίο ευκολοδιάβαστο κι ευχάριστο ωστόσο, δεν κατάφερε να μου δώσει αυτό το κάτι παραπάνω έτσι ώστε, να ξεχωρίσει και να καταλάβει μια σημαντική θέση, στην καρδιά και το μυαλό μου. Και όχι, αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι το βιβλίο περιέχει πολλές, πάρα πολλές σκηνές sex αλλά, στο ότι οι σκηνές αυτές τελικά, καπελώνουν την ιστορία και τους χαρακτήρες, απομακρύνοντάς τους από το να ανακαλύψουν, και μαζί με αυτούς κι εμείς ως αναγνώστες, τα βαθύτερα μέρη της ψυχής τους, να αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο τους φόβους τους και εν τέλη, να μας επιτρέψουν να ταυτιστούμε μαζί τους. Ωστόσο, το δεύτερο βιβλίο της σειράς, "Ευάλωτη Δίπλα Σου", ακολουθεί διαφορετική προσέγγιση κατ' επέκτασιν, ανεβάσει ψηλότερα τον πήχη.
Η Εύα και ο Γκίντεον, έχουν αποφασίσει να αφήσουν στην άκρη όλα αυτά που τους χωρίζουν και να επικεντρωθούν, σε όλα εκείνα που τους ενώνουν. Άλλωστε η αδιαφιλονίκητη έλξη που αισθάνονται ο ένας για τον άλλον, δεν τους επιτρέπει να μείνουν για πολύ μακριά ο ένας από τον άλλον, έστω κι αυτό, δεν είναι απαραίτητα καλό για αυτούς καθώς, δύο άνθρωποι με τόσο τραυματικό παρελθόν, δεν είναι εύκολο να συνυπάρξουν και να κάνουν την υπέρβαση. Κι ενώ η Εύα έχει ανοίξει την καρδιά της στον Γκίντεον και του έχει εξομολογηθεί το βασανιστικό παρελθόν της εκείνος, αρνείται να κάνει το επόμενο βήμα και να πράξει το ίδιο. Η άγνοια βασανίζει την Εύα κι όταν εκείνος απομακρύνεται από εκείνη χωρίς να της εξηγεί τους λόγους, κρατώντας της μυστικά και ζητώντας της να τον εμπιστευτεί, δεν ξέρει αν μπορεί να το κάνει. Όχι γιατί δεν τον εμπιστεύεται αλλά γιατί η ανάγκη της για εκείνον, την καθιστά ευάλωτη απέναντί του και σε ότι σχετίζεται μαζί τους κι έτσι, τον ακολουθεί προσπαθώντας να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει, τι της κρύβει αλλά, και ποια είναι τα σκοτεινά μυστικά του παρελθόντος που τον βασανίζουν.
Σε αντίθεση με το προηγούμενη βιβλίο της σειράς, η Day επιλέγει να μην επικεντρωθεί στο sex αλλά, σε άλλα πράγματα, πιο ουσιαστικά. Σαφέστατα, το ερωτικό στοιχείο δεν παύει να υπάρχει, η χημεία ανάμεσα στην Εύα και τον Γκίντεον δεν χωρά αμφισβητήσεις και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να πάψει να υπάρχει ωστόσο, είναι πιο ελεγχόμενη, επιτρέποντας έτσι στους πρωταγωνιστές μας να δείξουν ένα διαφορετικό πρόσωπο, πιο συναισθηματικό, πιο ευάλωτο και τελικά, πιο ειλικρινές. Ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι, τόσο η Εύα, όσο και ο Γκίντεον, είναι δυο χαρακτήρες με βαθιά ψυχολογικά τραύματα που όσο κι αν θέλουν να δείχνουν προς τα έξω το αντίθετο, δεν τα έχουν ξεπεράσει, πολύ περισσότερο, δεν τα έχουν ξεχάσει, βρίσκονται βαθιά ριζωμένα μέσα τους και περιμένουν τις στιγμές εκείνες που θα είναι απόλυτα τρωτοί, προκειμένου να ξεσπάσουν και να κατασπαράξουν, ότι μπορεί να έχει απομείνει μέσα τους, γεννώντας την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, για ένα αύριο που θα μπορούν να είναι μαζί, μέσα σε μια φυσιολογική σχέση.
Ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποιεί η συγγραφέας στις επίμαχες σκηνές, που ξανατονίζω, είναι μειωμένες κατά πολύ, είναι αισθητά ελεγχόμενη, όχι τόσο προκλητική και ακραία, έχοντας προφανώς διαπιστώσει ότι για να είναι ένα προϊόν ερωτικό, δεν χρειάζεται να φτάνει στα άκρα, ούτε να γίνεται πρόστυχο. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθεί κάποιος να σοκάρει επιτηδευμένα και η αποφυγή αυτού του λάθους, που μείωσε κατά πολύ το πρώτο βιβλίο, κάνει την "Ευάλωτη" πιο συμπαθή κι ενδιαφέρουσα στα μάτια μας. Αν μη τι άλλο, η προσοχή μας αποσπάται και επικεντρωνόμαστε σε πιο ουσιώδη πράγματα από τα ζωώδη και αχαλίνωτα ένστικτα των χαρακτήρων. Ακόμα και όταν υπάρχουν ερωτικές σκηνές, συνδυαστικά με το πάθος, είναι ντυμένες με έναν ρομαντισμό και μια τρυφερότητα που στη "Γυμνή" δεν υπήρχε. Το sex δεν χρησιμοποιείται απλά ως ένα μέσο απόλαυσης και δήθεν επικοινωνίας αλλά, ως ουσιαστική και απόλυτη έκφραση λύτρωσης, ως ανάγκη να μεταδώσουν ο ένας στον άλλο όλα εκείνα που δεν μπορούν να πουν με λέξεις, με όλη εκείνη την απελπισία που αισθανόμαστε όταν προσπαθούμε να κρατήσουμε κοντά μας κάτι που φοβόμαστε ότι ετοιμάζεται να φύγει.
Όπως είχα πει και στο πρόσφατο παρελθόν, η Day έχει στα χέρια της μια ιστορία που δεν φαντάζει πρωτότυπη ωστόσο, σε αυτό το δεύτερο μέρος, καταφέρνει να την εξελίξει, αναζωπυρώνοντας το, όχι και τόσο έντονο αρχικά ενδιαφέρον μας, όσον αφορά την ιστορία της Εύα και του Γκίντεον. Συγκρούσεις, πάθη και μυστικά, αγωνία και δράση, συνδυάζονται με πλήρως αποδοτικό τρόπο συνθέτοντας ένα παζλ που στη λύση του, καταφέρνει να μας ταράξει σε έναν βαθμό, αγγίζοντας τις πιο ευαίσθητες χορδές μας. Σίγουρα οι ήρωές μας έχουν δρόμο μπροστά τους προκειμένου να λειτουργήσει η σχέση τους όμως, όσα προβλήματα κι αν έχουν, όσες οδυνηρές αναμνήσεις κι αν φέρουν, ένα είναι σίγουρο. Η σωτηρία και για τους δύο, είναι να βρίσκονται μαζί αρκεί, να καταφέρουν να ανοίξουν την καρδιά και το μυαλό τους, να δουν, να δεχτούν και να κατανοήσουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, τόσο ο ένας του άλλου όσο, και της σχέσης του συνολικά έτσι ώστε τελικά, να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις. Και μπορεί να μην αγωνιούσα γι' αυτό, το δεύτερο μέρος όμως σίγουρα, ανυπομονώ για το τρίτο και τελευταίο, θέλοντας να ανακαλύψω πως θα τελειώσει όλο αυτό.
Βαθμολογία 8,5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Sylvia Day
Μεταφραστής: Ζαχαριάδης Άγγελος
Εκδόσεις: Τουλίπα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 432
ISBN: 978-618-01-0058-7
Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr:
http://www.culturenow.gr/18498/eualwti-dipla-sou-sylvia-day-ekdoseis-toulipa
Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr:
http://www.culturenow.gr/18498/eualwti-dipla-sou-sylvia-day-ekdoseis-toulipa
14 Σχόλια:
Κανείς δεν σχολίασε ακόμα; Λοιπόν εγώ θα το διαβάσω προσεχώς περισσότερο από περιέργεια μιας και όπως έχω πει πολλές φορές το πρώτο δεν κατάφερε να με κερδίσει. Ήταν απλώς ένα βιβλίο που διάβασα ευχάριστα χωρίς να με κάνει να ανυπομονώ για το επόμενο.
Εμπιστεύομαι όμως πάρα πολύ την κρίση σου και έτσι θα του δώσω μία ευκαιρία. Όταν θα το διαβάσω λοιπόν θα επιστρέψω για τις εντυπώσεις.
@ Μαράκι είδες; Πήρες την παρθενιά! Χα, χα, χα...
Ξέρεις ότι κι εγώ, δεν έκοψα φλέβα με το πρώτο αλλά ειλικρινά, το 2ο ανεβάζει τον πήχη. Το ότι δεν κάνουν sex σαν τα κουνέλια, τους βοηθάει να εστιάσουν σε άλλα πράγματα, πιο ουσιώδη!
Καλημέρα! όταν διάβασα το πρώτο η αλήθεια είναι οτι απλα μου αρεσε. Δεν τρελαθηκα αλλα μου αρεσε αρκετα ώστε να περιμένω να βγει το δευτερο. Η αλήθεια είναι ότι το δεύτερο είναι σαφώς καλύτερο, έχει πολύ ζουμι και υπόθεση και σίγουρα διαβάζεται πολύ ευχαριστα καθώς σε κρατάει σε αγωνία μέχρι το τέλος. Σίγουρα μου άφησε μια πολύ ωραία γέυση και μια ανυπομονησία να περιμένω το τρίτο,που όπως πληροφορήθηκα θα αργήσει πολυ ακομα...
@ Αλεξάνδρα, όντως υπάρχει απόσταση ανάμεσα στο 1ο και το 2ο και αυτό, είναι ευχάριστο!
Το 3ο αναμένεται άνοιξη του '13 και αυτό γιατί, ακόμα δεν έχει καν κυκλοφορήσει.
Πρεπει να παραδεχτω οτι το 2ο βιβλιο ηταν σεφεστατα καλυτερο του 1ου που προσωπικα δεν μου αρεσε καθολου..επιτελους η συγγραφεας εστιαζει στους χαρακτηρες κ αντιθετα με το 1ο σε αυτο υπαρχει πλοκη,συναισθημα,αγωνια..το διαβασα πολυ ευχαριστα μεσα σε 2 μερες κ παρολο που δεν το περιμενα μου αρεσε αρκετα!νομιζω οτι δεν χρειαζεται να πω ποια σκηνη ηταν η αγαπημενη μου..εχεις καταλαβει!!!!πραγματικα -κ δεν το πιστευω οτι το λεω εγω αυτο,μετα το θαψιμο που εριξα για το 1ο- καταπληκτικη σκηνη!!επισης η συμβουλη του ψυχολογου κ η απαντηση του Γκιντεον...φοβερη ατακα με πεθανε χα χα
Ωραιο το τελος -αν κ το βρηκα λιγο παρατραβηγμενο-αλλα ωραιο σηγουρα!!!Η αντιγραφη με το fifty εξακολουθει κι εδω να υπαρχει αλλα η πλοκη κ οι χαρακτηρες κρατησαν το ενδιαφερον μου σε σημειο που να μην με ενοχλησει καθολου...
Σ ευχαριστω πολυ Γιωτα μου γιατι αν δεν ησουν εσυ,σηγουρα δεν θα το διαβαζα ποτε..αλλα προφανως με ξερεις αρκετα καλα πλεον οποτε ηξερες τι εκανες!!!Να σαι καλα κοριτσακι μου! <3
@ Ειρήνη μου, γι' αυτό επέμεινα. Επειδή είναι όντως πολύ καλύτερο και γιατί σε ξέρω.
Ε, μα... δεν στο είχα πει ότι η ατάκα αυτή και η συγκεκριμένη στιγμή, θα σου έμεναν όταν θα τελείωνες την ανάγνωση; ;)
Όντως το τέλος είναι ακραίο όμως, δεν είναι ενοχλητικό. Δείχνει το ποια όρια είναι πρόθυμος να ξεπεράσει ο Γκίντεον για πάρτη της και αυτό, είναι συναρπαστικό κατά μία έννοια. :)
Oντως με ξερεις πολυ καλα κ μου εμειναν δεν λες τιποτα!!Πως ειναι δυνατον να μπορουσα ποτε εγω να απογοητευτω απο σενα??
@ Έλα μου ντε Ειρήνη! Αφού είπαμε... είμαι θεά. Χα, χα, χα! :P
Κυρια Παπαδημακοπουλου...τα φτερα που λεγαμε..εσεις σηγουρα τα εχετε!!
@ ΩΩΩ... κα Ειρήνη, με κάνατε αλοιφή! <3
Χμμ...όντως διαβάζοντας την ανάλυσή σου Γιώτα μου, φαίνεται ότι το δεύτερο βιβλίο διαφέρει κατά πολύ από το πρώτο! Αλλά και πάλι, έχοντας τόσα να με περιμένουν, δεν βλέπω αυτή τη σειρά να μπαίνει στη λίστα! :/ Αλλά κάποιες δεύτερες σκέψεις μου τις δημιούργησε! Ίσως στο μέλλον όταν θα καταφέρω να "ξεμπερδέψω" με κάποια άλλα που θέλω να διαβάσω, να του δώσω μια ευκαιρία! :)
@ Ιφιγένεια ναι, δεν είναι για να το βάλεις σε προτεραιότητα αλλά παρ' όλα ταύτα, έχε το στο πίσω μέρος του μυαλού σου! ;)
Ευχαριστώ για την κατανόηση Γιώτα μου! :) ΑΝ το διαβάσω, να είσαι σίγουρη ότι θα επιστρέψω με σχόλιο! ;)
@ Ιφιγένεια... θα το διαβάσεις είπαμε! Είμαστε δημοκράτες! Δεν σε καταπιέζουμε! Χα, χα, χα...
Δημοσίευση σχολίου