Η Γουέντι Έβερλι έρχεται αντιμέτωπη με μια απίστευτη επιλογή. Ο μόνος τρόπος να σώσει τους Τριλ από τον πιο αδυσώπητο εχθρό τους είναι να θυσιαστεί η ίδια. Αν δεν παραδοθεί στο βασιλιά των Βίτρα, ο λαός της θα συρθεί σε ένα τρομερό αιματοκύλισμα ενάντια σε έναν ακατανίκητο εχθρό. Αλλά πού να βρει τη δύναμη να αφήσει πίσω όλους τους αγαπημένους της, έστω κι αν είναι ο μόνος τρόπος να τους σώσει;
Το δίλημμα είναι πιο κρίσιμο από ποτέ, γιατί δεν είναι μόνο το βασίλειό της που διακυβεύεται. Διχασμένη συναισθηματικά μεταξύ του Φιν και του Λόκι, πρέπει να κάνει την έσχατη επιλογή: ποιον από τους δύο θα αγαπά παντοτινά. Τώρα όμως οι ζωές όλων τους κρέμονται από μια κλωστή. Τα πάντα οδήγησαν σε αυτή τη στιγμή. Στα δυο της χέρια κρατάει το μέλλον του κόσμου της, αλλά είναι έτοιμη να αγωνιστεί γι’ αυτό;
Προσωπική άποψη:
Λένε ότι το καλό πράμα, αργεί να γίνει. Στην περίπτωση της τριλογίας των "Trylle", θα συμφωνήσω απόλυτα. Γιατί μπορεί να περιμέναμε λίγο παραπάνω απ' ότι συνήθως για να έχουμε το τρίτο βιβλίο στα χέρια μας και να ολοκληρωθεί η σειρά αλλά ειλικρινά, άξιζε τον κόπο. Γιατί το λογοτεχνικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα Amanda Hocking, μας έδωσε, όχι μόνο όλα όσα περιμέναμε αλλά, κάτι περισσότερο, δικαιολογώντας τον τίτλο της και κάνοντάς μας παράλληλα, να περιμένουμε με αγωνία την επόμενη δουλειά της. Η "Στέψη" λοιπόν, βρίσκεται πλέον στα χέρια μας και από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα, μας κρατάει σε αγωνία και ολοκληρώνει το ταξίδι μας στον κόσμο των Trylle με τρόπο μαγικό.
Η Γουέντι έχει επιστρέψει στο ανάκτορο των Τριλ και έχει αποφασίσει να ακολουθήσει το πεπρωμένο της, να παντρευτεί και να στεφθεί βασίλισσά τους, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα που συνοδεύουν τη θέση αυτή. Η ανακωχή με τους Βίτρα, δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμα και ο χρόνος, δεν είναι με το μέρος τους καθώς, πρέπει να βρουν σύντομα έναν τρόπο για να σκοτώσουν τον Όρεν, να νικήσουν τις τάξεις του και να επαναφέρουν την ειρήνη στον κόσμο τους που μοιάζει να απειλείται περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Παράλληλα, η Γουέντι πρέπει να αντιμετωπίσει τα προσωπικά της διλήμματα, τα αισθήματα που κάνουν την καρδιά της να διχάζεται ανάμεσα σε αυτό που πρέπει και αυτό που θέλει να κάνει. Έχει υποχρεώσεις απέναντι στον λαό της, που δεν θα λέγαμε ότι την αποδέχεται και από την άλλη, έχει την θέληση να αλλάξει τα πράγματα, όχι μόνο για δικό της όφελος αλλά, για την ευημερία όλων, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως όποιον δρόμο κι αν ακολουθήσει, τα πράγματα θα είναι εύκολα.
Αν κάτι πρέπει να αναγνωρίσουμε στην Amanda Hocking, είναι το ότι έχει δημιουργήσει μια κεντρική ηρωίδα που δεν είναι σπαστικιά μέχρι αηδίας. Η Γουέντι, είναι ένας δυναμικός χαρακτήρας, απόλυτα συγκροτημένος και ικανή να πάρει κρίσιμες αποφάσεις, όταν η κατάσταση μοιάζει να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Ισορροπεί ανάμεσα στο καθήκον και τις προσωπικές της επιθυμίες και δεν αφήνει τον εαυτό της να γίνει έρμαιο, κανενός εκ των δύο. Ξέρει πολύ καλά ότι έχει ένα σπουδαίο καθήκον και αυτό, δεν είναι άλλο από το να προστατέψει τον λαό της. Αυτό όμως δεν την εμποδίζει από το να θέλει να αλλάξει ορισμένα πράγματα, όχι από εγωιστικά κίνητρα αλλά, σκεπτόμενη το κοινό καλό, την εξέλιξη του κόσμου της που φαντάζει να αρνείται να απορροφηθεί από μια πραγματικότητα, έξω από τα σύνορα του κόσμου τους. Και αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να χαλάσει την μαγεία του φανταστικού αυτού σύμπαντος όμως αντίθετα, λειτουργεί απόλυτα θετικά καθώς, το παρελθόν και το παρόν, ο μύθος και η πραγματικότητα, πρέπει να συνδυαστούν σε αυτόν τον κόσμο που τελικά, είναι κοινός για όλους.
Οι χαρακτήρες της ιστορίας εξελίσσονται και πλέον, ανοίγουν τα χαρτιά τους ξεκάθαρα. Η εικόνα που έχουμε γι' αυτούς, για το ποιοι είναι και τι θέλουν, είναι απολύτως ξεκάθαρη και ως έναν βαθμό, είναι και το γεγονός εκείνο που καθορίζει τα γεγονότα της ιστορίας, έτσι όπως αυτή εξελίσσεται. Δεν στερείται δράσης, που ανεβάζει συνεχώς την αγωνία μας στα ύψη, ούτε όμως και συναισθήματος, που μας οδηγεί θέλοντας και μη, να ταυτιστούμε ακόμα περισσότερο με τους χαρακτήρες. Η Hocking, μας είχε ήδη δώσει μια γεύση από την πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ που διαθέτει και σε αυτό, το τρίτο βιβλίο της σειράς της, το ξεδιπλώνει όσο δεν πάει άλλο προσφέροντάς μας, συνδυαστικά με όλα τα παραπάνω, καυστικές στιγμές γέλιου που δεν χαλάνε σε καμία περίπτωση το απειλητικό και αποπνικτικό ορισμένες φορές κλίμα αλλά αντίθετα, βοηθάνε ώστε να αποφορτιστεί η κατάσταση, τις στιγμές εκείνες που τα νεύρα μας είναι τόσο τεντωμένα και που δεν μπορούμε να αντέξουμε περισσότερο. Άλλωστε ποιος είπε ότι η ζωή, δεν έχει τις καλές τις στιγμές, ακόμα και όταν όλα είναι έτοιμα να καταρρεύσουν;
Λάτρεψα την γραφή της Hocking από το πρώτο, μέχρι και το τελευταίο βιβλίο. Απλή και άμεση, γεμάτη ζωντάνια και ενέργεια, μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνωστικού κοινού που απευθύνεται. Αγάπησα τον κόσμο της, που με τόσο ωραία και ισορροπημένη δομή έστησε, αλλά και όλους εκείνους που τον απαρτίζουν. Με σύγχυσε και με συγκίνησε, με έκανε να διαπιστώσω πως τα πράγματα, δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται και πως κάθε νόμισμα, έχει δύο όψεις και κατ' επέκτασιν, δεν είναι πάντα εύκολο να παίρνουμε αποφάσεις ωστόσο, πρέπει να το κάνουμε, ακόμα κι αν έχουν προσωπικό κόστος για εμάς αλλά στην ουσία, μπορούν να σώσουν κάποιον άλλον. Όσο για το συναισθηματικό δίλημμα της Γουέντι... αυτό που μπορώ να πω είναι πως η καρδιά της, δίνεται στα δύο εκείνα πράγματα που συνειδητοποιεί ότι αγαπάει περισσότερο. Σε μια πιο δίκαιη διαχείριση της κοινότητάς της αλλά και στον άντρα εκείνον που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα και την διεκδικεί με όποιο κόστος. Αφεθείτε λοιπόν στον κόσμο των Τριλ, ακόμα μια φορά και αποχαιρετίστε τον στην ανατολή, μιας νέας για εκείνον εποχής.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Amanda Hocking
Μεταφραστής: Σακελλαροπούλου Χριστιάνα
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2013
Αρ. σελίδων: 256
ISBN: 978-960-14-2617-4
8 Σχόλια:
Το λάτρεψα αυτό το βιβλίο!!!
Τα έχει όλα, και σου αφήνει μια γλυκιά ανάμνηση, που σου μένει και αφού το τελειώσεις.
Και επιτέλους με πιο καλό εξώφυλλο από τα προηγούμενα.
@ Βίκυ κι εγώ το λάτρεψα! Υπέροχο από την αρχή μέχρι το τέλος. Και τα πράγματα, έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν!
Αυτό με τα εξώφυλλα... ένα από κάθε σειρά... έλεος!!! Πάντως αυτό, ήταν καλό!
Ενα απο τα ωραιοτερα ταξιδια που εχω κανει μεσα απο τις σελιδες ενος βιβλιου!!Λατρευω την Amanda Hocking,πολυ εξυπνη γραφη, σου προκαλει πολλα εναλλασομενα συναισθηματα κ με το απιστευτο χιουμορ της, ξερει πως να σε αιχμαλωτισει στον κοσμο της κ να σε κρατησει εκει ακομη κ μετα το τελος!θα συμφωνησω απολυτα για την κεντρικη ηρωιδα του βιβλιου!Αντιθετα με ηρωιδες αλλων βιβλιων,που μας εχουν κουρασει κατα καιρους με τις ανασφαλειες κ την αναποφασιστικοτητα τους..μακαρι να εχουμε την χαρα να διαβασουμε στο μελλον κ αλλα βιβλια της μεταφρασμενα!
@ Ειρήνη εντάξει... τι να λέμε! Υπέροχη ιστορία, καταπληκτική πλοκή και εξέλιξη χαρακτήρων και όχι μόνο. Το χιούμορ της, το λάτρεψα... ξέρεις εσύ... ;)
Μακάρι να συνεχίσει έτσι και γιατί όχι, να φτάσει και κάποιο νέο της βιβλίο στα χέρια μας!
Μακαρι Γιωτα γιατι απ'οτι διαβαζω γενικα τα βιβλια της εχουν αγαπηθει πολυ στο εξωτερικο αλλα τεσπα,χαιρομαι πολυ κι εγω που αποχαιρετισαμε τον κοσμο των Τρυλ με εναν τροπο που καλυτερος δεν θα μπορουσε να υπαρξει!!!
@ Καλά Ειρήνη, δεν θα πεθάνουμε κι όλας αν δεν έρθει στα μέρη κάτι άλλο δικό της. Τόσα έχουμε στην ουρά... χα, χα, χα...
ΥΠΕΡΟΧΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!!!!Το λάτρεψα.........δράση και συναίσθημα......είχε τα πάντα!!!!!Και ΦΥΣΙΚΑ έμεινε με τον Λόκι όπως έπρεπε!Ο Φιν είχε "πεθάνει" από τον Διχασμό για μένα.......
@ Χρύσα πραγματικά τα είχε όλα! Όσο για το θέμα Λόκι-Φιν, νομίζω πως το έχω εξαντλήσει! Απλά, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στους δύο και επιπλέον, δεν νομίζω εξ' αρχής ο Φιν να ήταν χαρακτήρας που να έπεφτες ξερή μαζί του.
Δημοσίευση σχολίου