Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όταν η Κάλα Τορ ξυπνά στο άντρο των ορκισμένων εχθρών της, των Ερευνητών, δεν έχει αμφιβολία ότι οι ώρες της είναι μετρημένες.
Όμως τότε οι Ερευνητές τής κάνουν μια απροσδόκητη πρόταση: της δίνουν την επιλογή να καταστρέψει τους πρώην αφέντες της και να σώσει την αγέλη αλλά και τον άντρα που άφησε πίσω.
Αξίζει ο Ρεν ώστε να θυσιάσει την ελευθερία της;
Και ο Σέι; Θα σταθεί στο πλευρό της, όποια απόφαση κι αν πάρει; Τώρα που επιτέλους κρατά την τύχη στα χέρια της, η Κάλα πρέπει να αποφασίσει σε ποιες μάχες αξίζει να αγωνιστεί, αλλά και πόσες δοκιμασίες μπορεί να αντέξει η αληθινή αγάπη για να θριαμβεύσει.

Προσωπική άποψη:
Περιμέναμε την συνέχεια της "Μπελαντόνα" για περισσότερο από ένα χρόνο. Η αλήθεια είναι πως πολλοί αναγνώστες και fans της σειράς, είχαμε απελπιστεί, πιστεύοντας πως ίσως τελικά, να μην μαθαίναμε ποτέ την συνέχεια της ιστορίας της Κάλα. Όμως οι εκδόσεις Λιβάνη, για μια ακόμη φορά, δεν μας απογοήτευσαν, φέρνοντάς μας το δεύτερο βιβλίο το οποίο συναγωνίζεται επάξια το πρώτο και προσέφερε την ικανοποίηση που αξίζαμε μετά από τόσο μεγάλη αναμονή. Γιατί ο "Όλεθρος", που ως το μεσαίο βιβλίο της σειράς έπρεπε να αγωνιστεί σκληρά ώστε να μας κερδίσει, τα κατάφερε και μάλιστα, με περισσή ευκολία, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα αποδεικνύοντας πως το ενδιάμεσο στάδιο μιας ιστορίας, μπορεί να είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον από το πρώτο.

Η Κάλα ξυπνάει για να ανακαλύψει έκπληκτη πως βρίσκεται στα χέρια των Ερευνητών, των ανθρώπων εκείνων που ολόκληρη της ζωή της εκπαιδεύτηκε να εξολοθρεύει. Αυτός είναι ο ρόλος κάθε Προστάτη, γι' αυτό γεννήθηκε. Τώρα όμως συνειδητοποιεί πως τα πράγματα ίσως είναι διαφορετικά σε σχέση με το πως τα έμαθε εκείνη όταν ήταν παιδί. Συνειδητοποιεί πως η αλήθεια μπορεί να απέχει από αυτήν που τόσα χρόνια έφερε ως σημαία του σκοπού της. Πως κάποιοι εξαπάτησαν, τόσο αυτήν όσο και τόσες γενιές Προστατών προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους, ανίερους σκοπούς. Οι Ερευνητές λοιπόν, της δίνουν μια επιλογή. Να τους γυρίσει την πλάτη ή να τους ακολουθήσει πολεμώντας για έναν ανώτερο σκοπό, σώζοντας τα μέλη της αγέλης της και συμβάλλοντας στο να δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων, εκείνη για την οποία τόσα χρόνια οι ίδιοι παλεύουν.

Αν κάτι μου αρέσει στα βιβλία της Andrea Cremer, αυτό είναι η γραφή της η οποία και είναι ειλικρινής, άμεση, επικεντρωμένη στην ουσία της ιστορίας, χωρίς να αναλώνεται σε περιττές και ανούσιες λεπτομέρειες προκειμένου να ξεχειλώσει το κείμενό της. Έχει στο μυαλό της μια πολλή συγκεκριμένη ιστορία την οποία και αφηγείται με τρόπο φρέσκο, νεανικό, αβίαστο, χωρίς ωστόσο η πλοκή της να χάνει την σφιχτοδεμένη της αίσθηση, από την αρχή της αφήγησης μέχρι και το τέλος. Επιπλέον, ξέρει πολύ καλά πως να διαχειριστεί τα κεφάλαιά της αλλά και τις στιγμές κορύφωσης μέσα σε αυτά. Πάντα, σε κάθε σελίδα, σε κάθε κεφάλαιο, βρίσκει το σωστό εκείνο σημείο όπου θα μας αφήσει με κομμένη την ανάσα και θα καταστήσει αδύνατον το να αφήσουμε το βιβλίο από τα χέρια μας αφού η κρισιμότητα της δεδομένης στιγμής είναι τέτοια που κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο. Ποια είναι λοιπόν η μεγαλύτερη επιτυχία για έναν συγγραφέα αν όχι το να καθηλώνει τους αναγνώστες του, διατηρώντας αμείωτο και άσβεστο το ενδιαφέρον τους; Μάλλον καμία!

Αν και θεωρώ πως από την "Μπελαντόνα" κι όλας, οι χαρακτήρες ήταν ολοκληρωμένοι κι εξαιρετικά δομημένοι, στον "Όλεθρο", εξελίσσονται ακόμα περισσότερο, παρουσιάζοντάς μας, όχι μόνο διαφορετικές πλευρές του εαυτού τους αλλά και παραλλαγμένες πτυχές όσων είχαμε ήδη δει. Και αυτό σε κάποια άλλη περίπτωση, μπορεί να ήταν ενοχλητικό και άκυρο στην προκειμένη όμως είναι άκρως λειτουργικό και ρεαλιστικό καθότι μιλάμε πλέον υπό νέα βάση και δεδομένα. Η ζωή της Κάλα και των υπολοίπων έχει αλλάξει άρδην και κατά συνέπεια, θα πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, τόσο η καθημερινότητά τους, όσο και οι πράξεις τους μέσα σε αυτή. Εχθροί και φίλοι θα πρέπει να συνεργαστούν για έναν ενιαίο σκοπό και η μετάβαση από μια κατάσταση σε μια άλλη, ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι εύκολη, πόσω μάλλον όταν έχει στοιχίσει ανθρώπινες ζωές και έχει ξεπληρωθεί με πόνο. Οπότε, ψυχογραφικά και η ηθικά, η Cremer, καταφέρνει να κερδίσει ακόμα έναν πόντο.

Λένε πως τα καλά πράγματα, αξίζει να τα περιμένεις, να κάνεις υπομονή γιατί στο τέλος θα ανταμειφτείς. Ο "Όλεθρος" είναι η απόδειξη της παραπάνω πεποίθησης. Το βιβλίο είναι εξαιρετικό, τόσο ως προς τον τρόπο γραφή, όσο και ως προς την δομή της ίδιας της ιστορίας. Υπάρχει δράση και αντίδραση, εξέλιξη χαρακτήρων, προδοσία, μάχες, ηθικά διλήμματα αγάπης και αφοσίωσης και όλα αυτά, σε ένα μείγμα απόλυτα ισορροπημένο χωρίς φτηνούς συναισθηματισμούς και γλυκανάλατες ανταλλαγές υποσχέσεων που δεν θα μπορούσε κανένας να υποσχεθεί πως θα κρατήσει. Αμφότεροι οι πρωταγωνιστές, είναι μοιρασμένοι ανάμεσα σε εκείνα που έμαθαν μεγαλώνοντας, στην ζωή που είχαν μέχρι πρότινος και σε αυτήν που θα μπορούσαν να αποκτήσουν. Θα καταφέρουν άραγε να συνεργαστούν και να ζήσουν στο τέλος αρμονικά, ακόμα κι αν αναγκαστούν να παλέψουν και να ζήσουν με το βάρος των απωλειών που θα έχουν στην πορεία; Ποιος ξέρει! Άλλωστε, η αλλαγή δεν ήταν ποτέ κάτι το εύκολο και κανένας πόλεμος δεν τελειώνει χωρίς θυσίες.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Andrea Cremer
Μεταφραστής: Μαριάτου Σοφία
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2013
Αρ. σελίδων: 416
ISBN: 978-960-14-2682-2