Λοιπόν... για να μην λέτε ότι δεν είμαι αντικειμενική όσον αφορά τα yaoi, αφού μέχρι τώρα σας έχω παρουσιάσει μόνο όσα μου άρεσαν, θα σας παρουσιάσω ένα one shot manga αυτής της θεματολογίας, κυκλοφορίας του 2007 και με την υπογραφή της Nekota Yonezou , που πραγματικά, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αυτό δεν είναι άλλο από το "Otona Keikenchi" το οποίο, εκτός από το να με κάνει να χάσω την ώρα μου, δεν κατάφερε να μου προσφέρει τίποτα περισσότερο, μέσα από τα 5 κεφάλαιά του και τις 204 σελίδες του.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ MANGA:
Ο Yumegi, μαθητής λυκείου με υψηλούς βαθμούς, εκπληκτικές αποδόσεις στα σπορ, άψογο παρουσιαστικό και περιζήτητος στις παρέες αλλά και στον γυναικείο πληθυσμό, έχει να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο πρόβλημα. Εξαιτίας μιας τραυματικής εμπειρίας που είχε κατά την πρώτη του προσπάθεια να έρθει σε σεξουαλική επαφή, αδυνατεί να... πως να το πω κόσμια... να ερεθιστεί, τέλος πάντων. Και δεδομένου ότι στην Ιαπωνία το Viagra ή άλλα τέτοιου τύπου φάρμακα είναι παράνομα, προσπαθεί με άλλα μέσα να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του αυτό και να βρει λύση. Και ναι, την βρίσκει, στο πρόσωπο του Seiji, συμμαθητή του στο σχολείο ο οποίος, είναι επιθετικός και λέει ότι του έρθει στο μυαλό, για κάποιον λόγο όμως, είναι ερωτευμένος με τον Yumegi και ο μοναδικός που καταφέρνει να του ξυπνήσει επιθυμίες που νόμιζε πως δεν θα βίωνε ποτέ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
Βασικά, δεν ξέρω που να το πιάσω και που να το αφήσω. Το συγκεκριμένο manga, δεν έχει 1-2 προβλήματα, αλλά είναι ένα πρόβλημα από μόνο του, από την αρχή μέχρι το τέλος, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα.
- Πρώτα απ' όλα, είναι ηλίθιος ο λόγος που ο Yumegi "τραυματίστηκε" ψυχολογικά κατά τα γυμνασιακά του χρόνια. Ναι, μπορώ να δεχτώ, ίσως, ένα κάποιο μικρό κόμπλεξ, ωστόσο, η πηγή του προβλήματός του, τελικά, δεν μοιάζει να πηγάζει από εκεί κατά συνέπεια, ακυρώνει το ίδιο το concept της ψυχολογικής προσέγγισης.
- Ναι, δέχομαι τον διαχωρισμό seme και uke στα yaoi, αυτό άλλωστε είναι ένα από τα στοιχεία που τα χαρακτηρίζει, αλλά βρε αδερφάκι μου, αυτός ο Seiji, είναι πιο θηλυπρεπής κι από εμένα. Πέραν όμως αυτού, η γενικότερη συμπεριφορά του, σεξουαλικά και μη, τον καθιστά κάτι άλλο και σίγουρα, όχι κλασσικό πρότυπο uke κατ' επέκτασιν, ακυρώνεται η ίδια η φύση των ιστοριών αυτών.
- Από συναισθηματική προσέγγιση, το concept δεν πατάει πουθενά. Κάποια στιγμή, σου παρουσιάζει αληθινά αισθήματα τα οποία όμως, δεν δικαιολογούνται. Ή πρέπει να υπάρχει εξ' αρχής μια υπόνοια γύρω από αυτά ή έστω, να υπάρχει μια σταδιακή εξέλιξή τους η οποία και θα μας επιτρέψει να ταυτιστούμε με το αίσθημα και να το βιώσουμε κι εμείς οι ίδιοι.
- Μπορώ να καταλάβω και να δικαιολογήσω τα side stories χαρακτήρων ενός manga που μπορεί να μην είναι οι βασικοί ήρωες, αλλά με κάποιον τρόπο, συνδέονται μαζί τους. Στην προκειμένη όμως, δεν βρίσκω κανένα λόγο να ασχοληθούμε με την ιστορία των Kijunchi και Maru η οποία στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν έχει καμία εξέλιξη.
- Γενικότερα, είναι ένα μη ολοκληρωμένο manga, το οποίο δεν ξέρω αν θα βοηθούσε μία συνέχεια. Το γεγονός ότι δεν υπήρξε, ίσως να λέει κάτι παραπάνω σχετικά με το αν ήταν καλό ή όχι, αλλά από 'κει κι έπειτα, το ότι δεν είχε συνέχεια, το κάνει απλά να φαντάζει ακόμα πιο ανούσιο στα μάτια μας.


ΕN ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Για να μην είμαι εντελώς σκύλα, οφείλω να ομολογήσω πως σχεδιαστικά, το manga, βρίσκεται σε αρκετά καλό επίπεδο, με πολύ καθαρές γραμμές και αποτύπωση χαρακτηριστικών. Αυτό όμως, είναι κάτι που έχει να κάνει καθαρά με το αισθητικό κομμάτι της υπόθεσης και τίποτα περισσότερο. Γι' αυτό λοιπόν, όχι, ακόμα κι αν σκοπεύατε να το διαβάσετε δωρεάν στο διαδίκτυο, δεν θα σας το πρότεινα.