Κάποιες υποθέσεις απλώς δεν ξεχνιούνται.
Για τον Τζον Ρέμπους η υπόθεση που ποτέ δεν θα ξεχάσει είναι η δολοφονία
της νεαρής Μαρίας Ταρκουάντ, η οποία βρέθηκε νεκρή πριν από σαράντα
χρόνια στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου όπου διέμενε ένας διάσημος ροκ σταρ
και η συνοδεία του. Ο δράστης δεν συνελήφθη ποτέ.
Στο μεταξύ ο υπόκοσμος του Εδιμβούργου μοιάζει ακέφαλος. Ένα από τα
επίδοξα αφεντικά του, ο Ντάριλ Κρίστι, έχει πέσει θύμα επίθεσης, ενώ
μια έρευνα για ξέπλυμα χρήματος τον έχει φέρει σε δεινή θέση. Ο
γερο-Κάφερτι, η νέμεση και ο πιο παλιός εχθρός του Ρέμπους, τα έχει στ’
αλήθεια παρατήσει ή περιμένει να πέσει το Εδιμβούργο στα χέρια του σαν
ώριμο φρούτο;
Προσωπική άποψη:
Ο Ian Rankin είναι από τους πλέον πολυγραφότατους συγγραφείς της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας, με τις περιπέτειες του επιθεωρητή Ρέμπους ν' αποτελούν το δημοφιλέστερο έργο του αφού, πλέον, η σειρά αποτελείται από 21 διαφορετικούς τίτλους, με τους φανατικούς αναγνώστες του συγγραφέα να μένουν πιστοί ακόλουθοί του μέσα στο χρόνο. Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει τόσο αγαπητό τον Ρέμπους; Ο καθένας θ' απαντήσει, κατά πάσα πιθανότητα, κάτι διαφορετικό, αν κι εφόσον ερωτηθεί, και σίγουρα καμία απάντηση δεν θα είναι λανθασμένη. Αν ρωτάτε εμένα τι πιστεύω, θα σας έλεγα πως το μεγάλο του προτέρημα είναι ο αληθοφανής τρόπος με τον οποίο έχει στηθεί και δομηθεί όλη η προσωπικότητά του μέσα στα χρόνια, μα και το γεγονός πως μπλέκεται εκεί που δεν θα έπρεπε, όχι από εγωμανή διάθεση, αλλά επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, οπότε πώς να μην αγαπήσεις έναν άνθρωπο παρορμητικό, δραστήριο και συνάμα ευφυή;
Η νέα περιπέτεια του Ρέμπους, η οποία έχει δανειστεί το όνομά της από ένα τραγούδι του Βρετανού καλλιτέχνη John Martyn -μια, μάλλον, αγαπημένη συνήθεια του Rankin, αφού λατρεύει την μουσική και τον συμβολισμό αυτής, πράγμα που δεν ξεχνάει να μας το θυμίζει-, τον φέρνει αντιμέτωπο με το παρόν αλλά και το παρελθόν του. Στο παρόν, ο εγκληματικός κόσμος του Εδιμβούργου μοιάζει να βρίσκεται έξω από τα νερά του, αφού δεν υπάρχει κάποιο "αφεντικό" που να έχει τον έλεγχο στα χέρια του, παρά που υπάρχουν αρκετοί επίδοξοι τυχοδιώκτες της θέσης αυτής. Όμως, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, με μια επίθεση, μια δολοφονία και μια υπόθεση ξεπλύματος μαύρου χρήματος να περιπλέκουν την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Την ίδια ώρα, ο Ρέμπους, που έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση -ή τουλάχιστον, αυτό θα έπρεπε να κάνει δεδομένου ότι βρίσκεται στη σύνταξη- βασανίζεται από σκέψεις σχετικά με μια άλυτη υπόθεση δολοφονίας μιας νεαρής κοπέλας πίσω στο 1978. Μια υπόθεση που αποφασίζει να ξανανοίξει προσπαθώντας ν' ανακαλύψει, έστω κι ετεροχρονισμένα, την κρυμμένη αλήθεια της. Άραγε, θα τα καταφέρει;
Το Εδιμβούργο, για ακόμα μία φορά, αποτελεί το ιδανικό σκηνικό μια αστυνομική περιπέτεια μυστηρίου, με τον Rankin να το ζωντανεύει, μπροστά στα άγρυπνα μάτια μας, με τέτοιο τρόπο που δεν αποτελεί απλά έναν τόπο, αλλά έναν ακόμα ιδιαίτερο πρωταγωνιστή της ιστορίας αυτής. Η πόλη μοιάζει να ζει, ν' αναπνέει, να έχει την δική της προσωπικότητα, τον δικό της χαρακτήρα, και αυτό είναι κάτι το μαγικό, ειδικά όταν μιλάμε για τη λογοτεχνία, που καλείται να υπηρετήσει το δύσκολο έργο της τροφοδότησης της φαντασίας του αναγνώστη και της ολοκλήρωσης αυτής μέσω πολλών και διαφορετικών συνιστωσών που, όμως, έχουν έναν κοινό στόχο και έναν κοινό προορισμό. Όσον αφορά την αφήγηση, έχει έντονο νεύρο, οι εξελίξεις ακολουθούν φρενήρεις ρυθμούς κι εμείς παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τα στοιχεία που σταδιακά έρχονται στο φως και που, στο τέλος, οδηγούν σε μια αποκάλυψη που περίμενε χρόνια να έρθει στην επιφάνεια και να οδηγήσει στη λύτρωση.
Αυτό, όμως, που μου άρεσε περισσότερο απ' όλα τα στοιχεία του βιβλίου, είναι η εξέλιξη των χαρακτήρων, όχι μόνο του Ρέμπους, αλλά όλων όσων βρίσκονται γύρω του, κάτι που συμβάλλει στην καλύτερη αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Οι κώδικες επικοινωνίας και συνεργασίας τους είναι απόλυτα δουλεμένοι και ολοκληρωμένοι, με τον έναν να υποστηρίζει τον άλλον με τρόπο φυσικό και ρεαλιστικό, αβίαστο και διόλου επιτηδευμένο ή εξαναγκαστικό στα πλαίσια, και μόνο, της εξέλιξης των εκάστοτε γεγονότων που οδηγούν ολοένα και πιο κοντά στη λύση ενός ακόμα μυστηρίου. Η μεταξύ τους συνεργασία είναι μοναδική, τα αποτελέσματα αυτής άκρως παραγωγικά, και χωρίς κόπο συμβάλλει στην στήριξη του ενδιαφέροντος του αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, θα περίμενε μετά από τόσα βιβλία, ο Ρέμπους και η παρέα του, όπως και οι περιπέτειές τους, να έχουν αρχίσει να χάνουν το ενδιαφέρον τους. Και όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, και σε αυτό ίσως και να συμβάλλει η εμφανή πίστη που έχει ο ίδιος ο Rankin στους ήρωές του. Αγαπάει τους ήρωές του, αγαπάει το ν' αφηγείται τις ιστορίες τους και αυτό είναι κάτι που αντιλαμβάνεσαι κάθε φορά που διαβάζεις μια νέα περιπέτειά τους. Οπότε, πώς είναι δυνατόν να μην τους αγαπήσεις και 'συ και να μην τους ακολουθήσεις βήμα-βήμα, μέχρι το τέλος... το κάθε τέλος, κάθε φορά; Δεν είναι, εξού και το "ταξίδι" αυτό συνεχίζεται, και κάτι μου λέει πως θα συνεχίζεται για πολύ καιρό ακόμα κι εμείς, ως πιστοί αναγνώστες, θα συνεχίσουμε με τη σειρά μας να είμαστε εκεί και να περιμένουμε.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ian Rankin
Μεταφραστής: Σακκά Νάντη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 464
ISBN: 978-618-03-1089-4
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου