Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
«Οι λέξεις, μαντμαζέλ, είναι απλώς το ρούχο που φορούν οι ιδέες».
Ένας δολοφόνος τρομοκρατεί τη χώρα. Διαλέγει το ποιον και πού θα
δολοφονήσει με αλφαβητική σειρά: Πρώτα μια ηλικιωμένη καπνοπώλισσα,
ύστερα μια σερβιτόρα που της άρεσε να φλερτάρει, κατόπιν έναν πλούσιο άνδρα... Το μόνο κοινό τους είναι ότι ότι τα αρχικά των ονομάτων τους
είναι διαδοχικά γράμματα.
Με κάθε φόνο δείχνει και πιο σίγουρος. Τόσο σίγουρος, που μπαίνει στον
πειρασμό να περιπαίξει και να μπερδέψει τον μεγάλο ντετέκτιβ Ηρακλή
Πουαρό. Αλλά αυτό ίσως να είναι το ένα –και το μοιραίο– λάθος του…
Ένα εξαιρετικά δομημένο μυθιστόρημα, από τα πρώτα της αστυνομικής
λογοτεχνίας που έχουν θέμα έναν serial killer, προτού καν καθιερωθεί ο
όρος.
Προσωπική άποψη:
Συνεχίζοντας με τον πυρετό Agatha Christie, που μας έχει "χτυπήσει" αυτές τις τελευταίες ημέρες κατακέφαλα, θα μιλήσουμε για ένα βιβλίο της που όχι μόνο ήταν αρκετά διαφορετικό απ' ότι είχε συνηθίσει το κοινό της, μέχρι τη στιγμή της έκδοσής του, μα κι ένα βιβλίο που υπήρξε από τους πρωτοπόρους στο είδος του, υποστηρίζοντας μια υποκατηγορία που σήμερα μπορεί να θεωρούμε δεδομένη και να είναι από τις πλέον αγαπημένες των αναγνωστών, κάτι, ωστόσο, που δεν ήταν πάντοτε κανόνας -γι' αυτό καλό είναι να εκτιμάμε, καμιά φορά, όσα έχουμε και να μην είμαστε συνεχώς με την γκρίνια και την κατάκριση στο στόμα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Μένοντας στα του βιβλίου, το "Φόνοι με αλφαβητική σειρά" είναι ένα από τα πρώτα βιβλία στην ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας το οποίο καταπιάνεται με έναν κατά συρροήν δολοφόνο. Και μπορεί με την εμπειρία που έχουμε σήμερα ως αναγνώστες να μαντεύουμε αρκετά νωρίς ποιος είναι ο ένοχος, αυτό, ωστόσο, δεν θα λέγαμε πως μειώνει το ενδιαφέρον του βιβλίου, πόσο μάλλον αν το αντιμετωπίσουμε με τα ρεαλιστικά πλαίσια της εποχής όπου και εκδόθηκε. Άλλωστε, το μεγάλο ατού της Christie είναι οι αφηγηματικές ανατροπές που δεν σχετίζονται πάντα και απαραίτητα με την αποκάλυψη του ενόχου, μα και με την ίδια τη ροή της πλοκής, που σε οδηγεί σε μονοπάτια που δεν περίμενες και που σε κρατάνε σε εγρήγορση.
Αν μη τι άλλο, το να βλέπουμε τον Πουαρό μέσα σε ένα διαφορετικό πλαίσιο δράσης από το συνηθισμένο του, είναι ενδιαφέρον, αφού δεν έχει απλά να λύσει ένα μυστήριο σχετικά με ένα έγκλημα που έχει διαπραχθεί, αλλά με ένα εν εξελίξει έγκλημα με πολλαπλά θύματα, που όσο καθυστερεί να βρει την απάντηση σε αυτό, τόσο περισσότερο θα αυξάνονται τα ονόματα της λίστας του μανιακού δολοφόνου που σκοτώνει τα θύματά του με ένα μοτίβο, αυτό της αλφαβητικής σειράς, σύμφωνα πάντα με τα ονόματά τους. Και, αναρωτιόμαστε... υπάρχει, άραγε, συγκεκριμένος λόγος για τις πράξεις του και για το μοντέλο σύμφωνα με το οποίο τις εκτελεί, ή πρόκειται απλά για ένα τυχαίο γεγονός;
Συνοπτικά, έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο που διατηρεί σε αρκετά υψηλό επίπεδο τη μυστηριώδη ατμόσφαιρά του, παρά το γεγονός πως μας δίνονται αρκετά στοιχεία σχετικά με τον δράστη, που αν ακολουθήσει κανείς την ορθολογιστική σκέψη του Πουαρό, και σύμφωνα πάντα με την εμπειρία και τη γνώση που έχει αποκομίσει στο σήμερα από τις ιστορίες τόσων μανιακών που έχει διαβάσει, μπορεί αρκετά εύκολα, θα έλεγα, να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα σε σχέση με την ταυτότητά του. Παρ' όλα ταύτα, το ότι βλέπουμε την Christie, μα και τον ήρωά της, να δοκιμάζονται για πρώτη φορά σε κάτι το διαφορετικό, είναι ενδιαφέρον από μόνο του, πόσο μάλλον όταν αυτό γίνεται με την πένα της.
Βαθμολογία 8,5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Agatha Christie
Μεταφραστής: Καψάλης Χρήστος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 280
ISBN: 978-618-01-2809-3
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου