Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μια γυναίκα πληγωμένη...
Η Κρίσταλ γνωρίζει εδώ και καιρό ότι η αγάπη φέρνει μόνο πόνο. Έχει καταλήξει ότι το να μη νιώθει τίποτα, να αποδιώχνει όλα τα συναισθήματα, είναι πολύ καλύτερο από το να πληγωθεί και πάλι. Για να προστατέψει την καρδιά της έχει χτίσει ένα ψηλό κι αδιαπέραστο τείχος, που σε κάθε ευκαιρία συντηρεί με την καχυποψία που τρέφει για τους άντρες. Μέχρι στιγμής στη ζωή της όλοι ήθελαν μόνο να πάρουν από εκείνη και να μη δώσουν τίποτα.
Ένας άντρας που διψάει για σωτηρία...
Είναι τότε που ο Γκάμπριελ Ντάλτον μπαίνει αναπάντεχα στη ζωή της κι η Κρίσταλ αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι τον περιβάλλει μια ευγενική και καλοσυνάτη αύρα. Και, αν και γνωρίζει πολύ καλά το τίμημα, ανακαλύπτει ότι σταδιακά την ελκύει. Η ήρεμη δύναμή του διαπερνά το τείχος της και η ευγενική υπομονή του την κάνει να αμφισβητήσει τις πεποιθήσεις της. Πλέον, τη βασανίζει μόνιμα ένα ερώτημα: Κι αν αποδειχθεί σαν τους άλλους;
Μόνο η αγάπη μπορεί να φτιάξει μια καρδιά που έχει γίνει κομμάτια...
Η Κρίσταλ και ο Γκάμπριελ δεν φαντάζονταν ποτέ ότι η ζωή, που τους είχε πάρει τα πάντα, θα τους χάριζε μια τόσο βαθιά και γεμάτη νόημα αγάπη. Μόνο που το πεπρωμένο τους ποτέ δεν ακολουθούσε εύκολα μονοπάτια. Από εδώ και πέρα η επιλογή είναι δική τους: Θα μείνουν προσκολλημένοι στο γνώριμο παρελθόν για να προφυλάξουν τους εαυτούς τους ή θα σπάσουν τα καλούπια τους για να ξεκινήσουν και πάλι από την αρχή;

Προσωπική άποψη:
Αυτό που κάνει τη Mia Sheridan να ξεχωρίζει, είναι η αφηγηματική της ικανότητα. Είναι αυτό που στ' αγγλικά αποκαλούμε "story-teller" και μάλιστα μία από τις πλέον αντιπροσωπευτικές του είδους της -και όχι μόνο. Δεν γράφει απλά για να γράψει, αλλά δημιουργεί ιστορίες που έχουν πραγματικό νόημα, που αξίζει να ειπωθούν, και που μέσα από τις αλήθειες τους έχουν να μας διδάξουν πράγματα, ή ακόμα και να μας κάνουν να δούμε κατάματα τις αλήθειες της δικιάς μας της ζωής, που ίσως να αρνιόμαστε να το κάνουμε κάποιες φορές, θυμίζοντάς μας πως τίποτα δεν είναι άλυτο, αρκεί να έχουμε τη διάθεση να σπάσουμε τους γρίφους και τα φράγματά του. 

Αντίθετα με άλλες φορές, αυτή τη φορά δεν θα ήθελα να δώσω πολλές πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση του βιβλίου, κυρίως γιατί το παρελθόν των δύο πρωταγωνιστών μας μπορεί να έχει πολλά στοιχεία και δεδομένα που να είναι άξια σχολιασμού και ανάλυσης, ωστόσο, παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στο παρόν, όχι μόνο ως προς την διαμόρφωση των χαρακτήρων τους μέσα στο πέρασμα των χρόνων, όσο και ως προς την διαχείριση των τωρινών καταστάσεων και συνθηκών που επηρεάζονται βαθιά από τα παλαιότερά τους τραύματα. Το παρελθόν, ως άλλος πρωταγωνιστής, διαδραματίζει τεράστιο ρόλο στο παρόν, οπότε πρέπει να ανακαλύψετε μόνοι σας ακόμα και την πιο μικρή λεπτομέρεια γύρω από αυτό. Παρ' όλα ταύτα, αυτό που μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα και ειλικρίνεια είναι πως η Sheridan ενσωμάτωσε το ένα μέσα στο άλλο με τον πιο απόλυτο και σωστά δομημένο και ισορροπημένο τρόπο.

Η Κρίσταλ και ο Γκάμπριελ είναι δύο άνθρωποι που όσο μοιάζουν μεταξύ τους, άλλο τόσο διαφέρουν. Το παρελθόν τους μοιάζει πολύ, τα τραύματα που τους έχει αφήσει εξίσου, όμως, υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσά τους. Στο πως έχουν διαχειριστεί, στην πορεία της ζωής τους, τις πληγές και τις μνήμες τους, και πως έχουν αφήσει αυτές να επηρεάσουν και να διαμορφώσουν το μέσα τους. Ο Γκάμπριελ, παρά τα όσα έχει βιώσει, δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στους ανθρώπους και στην αγάπη, στην καλοσύνη που αυτοί κρύβουν μέσα τους και που μπορεί ν' αλλάξει την κόσμο. Η Κρίσταλ από την άλλη, πιστεύει πως ο κόσμος είναι σκληρός και άδικος, πως κανένας δεν νοιάζεται πραγματικά για τον άλλον, παρά μονάχα για το δικό του συμφέρον, πως όλοι θέλουν να παίρνουν, αλλά πως κανείς δεν θέλει να δίνει.

Έτσι, η Κρίσταλ έχει υψώσει ένα αδιαπέραστο τείχος στην καρδιά της, την ίδια στιγμή που ο Γκάμπριελ έχει εντελώς απογυμνωμένη τη δικιά του, έτοιμος να την παραδώσει στα χέρια εκείνα που θα θελήσουν να την αγκαλιάσουν. Έχουμε, λοιπόν, δύο πραγματικά τσακισμένους χαρακτήρες, που προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωής τους βάζοντας τα σπασμένα κομμάτια τους πίσω στη θέση τους. Και μπορεί ο τρόπος τους να διαφέρει, όμως το ζητούμενό τους δεν παύει να είναι το ίδιο, όπως κι αν θέλει να το ονομάζει ο καθένας τους. Ένα ζητούμενο που δεν είναι άλλο από τη λύτρωση της ψυχής τους, από την αποδέσμευση της μνήμης τους απ' όσα τους κρατάνε πίσω, δέσμιους ενός παρελθόντος που δεν μπορεί ν' αλλάξει, αλλά που αν το αποδεχθούν ως γενόμενο και μάθημα ζωής, μπορούν να προχωρήσουν βρίσκοντας ένα καλύτερο μέλλον, μα και μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.

Με βαθιά ανθρώπινη προσέγγιση, η Sheridan αφηγείται μια τρυφερή και συγκινητική ιστορία, με τον μοναδικό τρόπο που εκείνη ξέρει και που αγγίζει τις καρδιές των αναγνωστών της. Η σχέση ανάμεσα στην Κρίσταλ και στον Γκάμπριελ εξελίσσεται, όχι βιαστικά, αλλά σταδιακά. Όχι υπερβολικά αργά και χωρίς να πέφτει θύμα συναισθηματικών υπερβολών ή ακραίων εκρήξεων απλά και μόνο για να υπάρξουν αυτές, αλλά τόσο όσο απαιτείται ώστε να τους δοθεί ο απαραίτητος χρόνος να κατανοήσουν τα θέλω και τις ανάγκες τους, τόσο τις δικές τους όσο και ο ένας τους άλλου, αλλά και τόσο όσο χρειάζεται προκειμένου να επουλώσουν τις πληγές του παρελθόντος, μαθαίνοντας να ζουν με τα σημάδια αυτών χωρίς, ωστόσο, να τα κάνουν βίωμά τους και προέκταση του εαυτού τους. Γιατί, αυτό που έχει πραγματικά μεγάλη αξία στη ζωή, δεν είναι το να παριστάνουμε πως το παρελθόν μας δεν υπήρξε, αλλά να μαθαίνουμε να ζούμε ευτυχισμένοι με αυτό, αποδεχόμενοι πλήρως την παρουσία του και τη σημασία του στην πορεία της ζωής μας.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Mia Sheridan
Μεταφραστής: Γιατράκου Νέλλα
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 376
ISBN: 978-618-5394-37-0