"Καταραμένη Φυσική!" του Θοδωρή Πιερράτου
Ο Μάνος, ο Αλέξανδρος και η Αρετή, μαθητές της Α’ Λυκείου, θεωρούν τη Φυσική ως το πιο αδιάφορο, βαρετό και άχρηστο μάθημα στο σχολείο. Ένα διαγώνισμα και μία απρόσμενη καταιγίδα εγκλωβίζουν τα τρία παιδιά στο σπίτι της Αρετής. Με αυτή την ευκαιρία οι γονείς της, ο κύριος Δημήτρης, φυσικός στο πανεπιστήμιο, και η κυρία Μυρτώ θα προσπαθήσουν να τους αλλάξουν γνώμη για τη Φυσική στήνοντας ένα ιδιαίτερο «παιχνίδι». Ένα παιχνίδι που, μέσα από απλά πειράματα και γρίφους, θα τους εκθέσει στους πιο σημαντικούς σταθμούς της εξέλιξης των ιδεών για τη θέση του ανθρώπου στο Σύμπαν.
Όλα ξεκινούν με ένα περίεργο μήνυμα στο κινητό της Αρετής:
«Τα Μεδίκεια άστρα τον κόσμο αλλάξαν,
η πανούκλα και τα μήλα στη γη το φεγγάρι ρίξαν,
στο Πάνθεον η Γη σα σβούρα γυρίζει
και τα νησιά του ουρανού στο άπειρο ξορκίζει,
στο άκουσμα της γέννησης των πάντων
προσφέρονται θυσία λευκά περιστέρια…»
Θα καταφέρουν οι τρεις φίλοι να ανταποκριθούν στις προκλήσεις του παιχνιδιού που εμπλέκει την επιστήμη με την τέχνη; Θα λύσουν τους γρίφους που καλούνται να αντιμετωπίσουν; Θα μπορέσουν να κατακτήσουν το πολύτιμο έπαθλο;
"Κύων Βοηθός" της Ευαγγελίας Παπανίκου
Μετά τον θάνατο ενός αγγειοπλάστη οι γιοι του μοιράζονται, φαινομενικά άδικα, την κληρονομιά: ο πρώτος παίρνει το εργαστήριο αγγειοπλαστικής, ο δεύτερος έναν γάιδαρο και ο τρίτος έναν σκύλο. Ο σκύλος πείθει τον απογοητευμένο γιο του αγγειοπλάστη να του φτιάξει ένα ζευγάρι σανδάλια. Από τη στιγμή εκείνη η μοίρα του αλλάζει. Μετά από μια σειρά από περιπέτειες και τεχνάσματα, με την εμπιστοσύνη που δείχνει στην εξυπνάδα του σκύλου του, αλλά και τη μαγεία της θεάς Εκάτης που τον προστατεύει, καταφέρνει να κερδίσει κάτι ανέλπιστο.
"Η Σίλια και ο Τάκης, ο Ρομποτάκης στο σχολείο του μέλλοντος" των Άννας Τσιλιγκίρογλου-Φαχαντίδου & Βασιλικής Γκουντσίδου
Σε ένα σχολείο του μέλλοντος μπορεί να δούμε μαθητές – ρομποτάκια.
Τα παιδιά της σημερινής εποχής είναι εξοικειωμένα με την τεχνολογία.
Θα σέβονται και τη μεγάλη αυτή διαφορετικότητα στο σχολείο;
Θα μπορούν να συνδεθούν συναισθηματικά με αυτά τα τεχνολογικά πλάσματα που είναι δημιούργημα του ανθρώπου, με το υπέροχο μυαλό, που έχει βέβαια κάποια όρια;
"Cavallino" του Λέλου Θανόπουλου
Το CAVALLINO είναι ένα συνονθύλευμα σκέψεων και συναισθημάτων, ταϊζόμενων από έρωτα, δευτερόλεπτα και λάθη. Κουβέντες απλές, βαθύτερες, περίπλοκες, κατανοητές, αλλά και φόρμες σουρεαλιστικές, με εσάνς ντανταϊσμού.
Μη αποσκοπώντας πουθενά και μη ελπίζοντας τίποτα, ο εμπνευστής σάς εύχεται…
Καλόν Εκτροχιασμό!
"Άπαν Άπαξ" του Γεωργίου Τούνα
Σταχυολογημένοι στίχοι
ἀπὸ τὸ συνολικὸ ἔργο μεγάλων
Ἑλλήνων ποιητῶν καὶ συρραμένοι
μὲ τρόπο ποὺ νὰ προκύπτουν νέα ποιήματα,
τὰ ὁποία μὲ τὴ σειρά τους μελοποιήθηκαν
σὲ Βυζαντινή Ἐκκλησιαστική Μουσικὴ
μὲ τὴ χρήση κλασικῶν θέσεών της.
Συμπεριλαμβάνονται ἡ μετάφραση τῶν ποιημάτων
στὴν Ἀγγλική γλῶσσα καθῶς καὶ ἠ μεταγραφὴ
τῶν ἀσμάτων ἀπὸ τὴ Βυζαντινὴ στὴ
Δυτικὴ μουσικὴ σημειογραφία.
"Στιγμές" του Γ.-Α. Π. Κουτσούμπη
Ένα ανάγλυφο τοπίο στην ομίχλη
φαντάζει η ζωή μου όλη.
Σαν στρέφω προς τα πίσω και κοιτάζω
λίγες κορφές – στιγμές μονάχα ξεχωρίζω·
είν’ ό,τι απ’ την ομίχλη ξεπροβάλλει·
είν’ ό,τι από τη λήθη δραπετεύει.
Αράθυμος ο νους περιδιαβάζει στο τοπίο
απ’ τις ακίδες που εξέχουν κεντρισμένος
καθώς αυτές στ’ αυλάκια του εγκέφαλου γλιστράνε·
μικρές μεγάλες οι ακίδες, ξέβαθα ή βαθύτερα τα χνάρια γλυκειές, πικρές και οι στιγμές που ζωντανεύουν· μόνο σ’ αυτές ο νους
σκοντάφτει και ξυπνάει.
Εικόνες παλιές, μουντές, συννεφιασμένες
με πίκρα και με δάκρυ ποτισμένες
που ξαναξύνουν τις παλιές πληγές μου
κι άλλες ωραίες, χαρωπές, ευτυχισμένες
καμάρι του εγώ του περασμένου
που γι’ αντιστάθμισμα περήφανα προβάλλουν.
Δεν ξέρω αν αξίζει πίσω να κοιτάζω·
δεν ξέρω αν θέλω
μάτια και σκέψη να γυρνάν στα περασμένα·
δεν ξέρω αν προτιμότερο θα ήταν
όλα να είχαν σκεπαστεί απ’ την ομίχλη
όλα να είχαν βυθιστεί μέσα στη λήθη.
"Η λίμνη με τις νεράιδες" της Μαρίας Καλατζή
Κατά την Αυγουστιάτικη πανσέληνο, μια ομάδα νεράιδων περνά το μυστικό πέρασμα που ενώνει τον νεραϊδόκοσμο με τη λίμνη του βασιλείου των λωτανθών. Ο σκοπός τους είναι να μαζέψουν τα κόκκινα άνθη των λωτών για τη νεραϊδόσκονη και το φεγγαρόνερο, που αποτελεί πηγή δύναμης για τον κόσμο τους. Καθώς χορεύουν ανυποψίαστες, δέχονται επίθεση από την κακόβουλη Κλειώ, η οποία επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τις νεραϊδένιες δυνάμεις, για να αποκαταστήσει το παραμορφωμένο πρόσωπο της κόρης της. Η Νεφέλη και η Μελένια παγιδεύονται, ενώ η δασκάλα τους Ευρυδίκη μεταμορφώνεται σε βράχο.
Λίγο αργότερα, ο πρίγκιπας Φίλιππος συναντά στη λίμνη τη Νεφέλη, να κλαίει μπροστά στην πετρωμένη δασκάλα της. Συνειδητοποιεί πως είναι η άγνωστη κοπέλα που για ανεξήγητο λόγο έβλεπε στα όνειρά του και ανακαλύπτει πως είναι μια παγιδευμένη νεράιδα. Μαζί θα περάσουν μια παραμυθένια περιπέτεια για να ελευθερωθεί και να επιστρέψει στον νεραϊδόκοσμο.
Ένα μεγάλο μυστικό που καλύπτει το παλάτι θα θέσει σε θανάσιμο κίνδυνο τη ζωή του πρίγκιπα. Αυτή τη φορά θα είναι η Νεφέλη που θα τον βγάλει από το αδιέξοδο. Ένας χείμαρρος από αποκαλύψεις, συνωμοσίες και ίντριγκες μέσα στο παλάτι, θα φέρουν στην επιφάνεια μυστικά που θα ταράξουν συθέμελα τη ζωή του.
"Δέκα παραφωνίες κι ένας γάτος" της Βασιλικής Χαλιαμπάλια
Ένας μήνας του χρόνου για κάθε ιστορία. Δώδεκα ιστορίες, η καθεμία βασισμένη στον δικό της παράξενο ήχο.
Ένας αδέσποτος γάτος τρυπώνει σε ένα άγνωστο διαμέρισμα για λίγη τροφή και δροσιά. Ένας σοφός γάτος κι ένας άνθρωπος που τον χρειάζεται. και οι ιστορίες μπλέκουν μεταξύ τους. Τι το παράξενο όμως τις συνδέει;
Έρχεται τελικά η λύτρωση μέσα στο πομπώδες παραλήρημα της ύπαρξης;
Τι κρύβει ο κάθε άνθρωπος πίσω από την προσωπική του αυλαία; Τι γίνεται όταν κανένας δεν μνημονεύει την ιστορία του;
Τι παραμονεύει τη νύχτα κάτω από το παιδικό κρεβάτι;
"Η Αδελφότητα του Κθούλου" του Σωκράτη Μπουζούκα
Μια εξαφάνιση φέρνει κοντά δυο παλιούς φίλους, που ύστερα από καιρό θα θυμηθούν μια ανεκπλήρωτη υπόσχεση. Όμως μια σειρά γεγονότων αποκαλύπτει ότι ο ένας από αυτούς έχει έναν μάλλον σκοτεινό σκοπό. Να επαναφέρει στον κόσμο μας τον Μέγα Κθούλου…
«Είδα πράγματα που άνθρωπος δεν έχει δει ποτέ. Είδα τα μυστικά του σύμπαντος, πύλες σε άλλους κόσμους, βίωσα άλλες πραγματικότητες, ένιωσα δυνάμεις ακατανόητες για τους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσα, με όλη αυτή την εμπειρία, να θέλω να διατηρήσω το άχρηστο ανθρώπινο σώμα μου, όταν θα μπορώ να βρίσκομαι εντός ενός περισσότερο ανθεκτικού στον χρόνο και στη φθορά;»
"Αν ερχόσουνα" της Βαλεντίνας Τερεζίδη
Το μυαλό δεν έπαψε ποτέ να γυρνάει στο παρελθόν…
Η καρδιά δεν έπαψε ποτέ να αγαπά…
Η μνήμη δεν έπαψε ποτέ να θυμάται…
Τα όνειρα του χθες, ναυάγιο του σήμερα. Κάθε εικόνα σαν ζωγραφιά τελειωμένου ονείρου. Ακόμη τους βλέπω όταν κλείνω τα μάτια. Σαν πέπλο που πέφτει κάθε βράδυ για να με σκεπάσει.
Η πραγματικότητα, θεατής καθισμένος στην πρώτη σειρά, ανέμενε το τέλος της παράστασης. Μιας παράστασης που έκρυβε τον απρόβλεπτο θάνατο, τον τρόμο, τον φόβο, απατηλές ελπίδες, τον αέναο έρωτα, ασύλληπτα όνειρα και τον λυγμό μίας ψυχής στα 17 της χρόνια. Θα βιώσετε από την αρχή τον χειρότερό της εφιάλτη.
Μέρες και νύχτες που υιοθέτησε η κόλαση. Θα δείτε τον έρωτα που εισβάλλει στη ζωή της να τη σώζει, σκοτώνοντάς τη την ίδια στιγμή. Μια αγάπη που παρά τα εμπόδια που συναντάει, παραμένει ζωντανή παλεύοντας να αγγίξει την ευτυχία.
Μα της μοίρας της αρέσει να παίζει παιχνίδια και εκεί που πρόκειται να σφίξουν το μέλλον τους στα δικά τους χέρια, τους το παίρνει πάλι πίσω ξανά και ξανά.
Άραγε ποιο μέλλον τους επιφυλάσσει η μοίρα;
Θα συναντηθούν κάποια στιγμή στο ίδιο σημείο της ζωής τους;
Θα βρουν τον δρόμο για την ευτυχία;
Ένας αναπάντεχος έρωτας.
Ο δικός τους έρωτας, ο οποίος τους κυνηγάει σαν κατάρα.
Η δική τους κατάρα!
Αναρτήσεις
