Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Αξίζουν όλοι μια δεύτερη ευκαιρία; Μήπως όποιος εξαπατά, διεκδικώντας τη δεύτερη ευκαιρία του, τελικά δεν την αξίζει;
Πόσο σκληρά είσαι διατεθειμένος να παλέψεις για να έχεις μια δεύτερη ευκαιρία στην αγάπη; Μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή;
Μια δεύτερη ευκαιρία για να πεις τη δική σου ιστορία;
Κάθε ιστορία αγάπης έχει δύο πλευρές. Η Έβι είπε τη δική της. Τώρα είναι η σειρά του Λίο.
Η δεύτερη ευκαιρία του Λέοντα είναι η συνέχεια και το συγκλονιστικό τέλος του βιβλίου Η υπόσχεση του Λέοντα.

Προσωπική άποψη:
Αφού μιλήσαμε αρκετά διεξοδικά για το πρώτο βιβλίο της Misa Sheridan, "Η υπόσχεση του λέοντα", πάμε να μιλήσουμε και για το αδερφάκι αυτού, που δεν αποτελεί απλά το δεύτερο βιβλίο της σειράς "Signs of love", αλλά το συμπλήρωμα του πρώτου. Κι όταν λέω συμπλήρωμα, αναφέρομαι στο γεγονός πως δεν έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο sequel, αλλά με την αφήγηση της ίδιας ιστορίας μέσω μιας διαφορετικής φωνής, το επιλεγόμενο pov -point of view, για όσους δεν γνωρίζουν. Κάπως έτσι, λοιπόν, η αφηγηματική σκυτάλη περνάει από τα χέρια της Έβι σε εκείνα του Λίο κι εμείς γινόμαστε μάρτυρες τόσο της ζωής του μακριά από εκείνη, όσο και όλων εκείνων που τον οδήγησαν στο να πάρει κάποια σκοτεινά μονοπάτια στην πορεία της διαδρομής του προς την προσωπική του εξιλέωση.

Δεν θα σταθώ και πολύ στην περίληψη της πλοκής, αφού έχοντας διαβάσει το προηγούμενο βιβλίο -κι αν δεν το έχετε κάνει, τί δουλειά έχετε εδώ, πηγαίνετε να το διαβάσετε κι επιστρέψτε αργότερα- γνωρίζουμε εξ' αρχής τι να περιμένουμε, έστω και κατά προσέγγιση, οπότε θα περάσω κατευθείαν στην ανάλυση της ουσίας. Η αλήθεια είναι πως το βιβλίο αυτό έχει ένα αρκετά περίεργο timing σε ό,τι αφορά την κυκλοφορία του στην ελληνική αγορά, κι αυτό λόγω του ότι αναφέρεται σε παιδεραστία -που μπορεί να τοποθετείται στο pick της εφηβείας του ήρωα, και σίγουρα λόγω του φύλου του σε ορισμένους θα φανεί κάπως πιο... εύπεπτο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι και κάποια στιγμή πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως όλα αυτά τα στερεοτυπικά δεν έχουν θέση, όχι όταν μιλάμε για κακοποίηση οποιασδήποτε μορφής. Και αφού τελείωσα με το παραλήρημά μου, ας επανέλθω στην πραγματικότητα.

Αναφορικά με το προηγούμενο βιβλίο, είχα σταθεί στα λάθη του πρωτάρη -που μάλλον είναι αναπόφευκτα για όλους-, στα οποία και υπέπεσε η συγγραφέας, αλλά που λόγω απειρίας, εγώ τουλάχιστον, τα δικαιολογώ σε μεγάλο βαθμό και δίνω μεγαλύτερη βαρύτητα στο συναίσθημα απ' ότι στις τεχνικές λεπτομέρειες. Στο βιβλίο αυτό είναι ήδη αρκετά βελτιωμένη η γραφή της, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο έχει δομήσει να αναπτύξει την ιστορία της. Σίγουρα, θα ήθελα να είχε εμβαθύνει λίγο περισσότερο στον πυρήνα της πνευματικής και συναισθηματικής καταστροφής του Λίο, γιατί έχω την αίσθηση πως αντιμετωπίζεται πιο επιφανειακά απ' όσο θα έπρεπε -γιατί, για μένα, τέτοιες ιστορίες οφείλουν να μπήγουν το μαχαίρι στο κόκαλο. Από την άλλη, βέβαια, αντιλαμβάνομαι πως η ίδια ήθελε η ιστορία της να είναι περισσότερο ρομαντική παρά δραματική, και δεδομένου του κοινού όπου απευθυνόταν στις συγγραφικής διαδικτυακές πλατφόρμες, οπότε πάλι θα πάω πάσο.

Ωστόσο, και παρά που όπως προανέφερα δεν εμβαθύνει σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όχι όσο εγώ θα ήθελα, δεν ισχύει το ίδιο για το ψυχογράφημα του Λίο, με τον οποίο συμβαίνει το εξής παράδοξο. Καταφέρνει, την ίδια στιγμή, να μην είναι από τους πιο συμπαθείς χαρακτήρες που έχουμε συναντήσει σε μυθιστόρημα του είδους, να μας κάνει να θυμώνουμε μαζί του και με τον τρόπο που επέλεξε να διαχειριστεί τις καταστάσεις, αλλά συμπάσχουμε κιόλας με το προσωπικό του δράμα, γιατί βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια δύναμη, ούτε την ίδια ψυχραιμία για να δουν τις καταστάσεις με καθαρό μυαλό και να τις αντιμετωπίσουν με το ψυχικό σθένος που απαιτούν κι όχι να κουλουριαστούν από τον φόβο και την ανασφάλειά τους. Κι αυτό είναι που καθιστά τον Λίο τόσο αληθοφανή ως ήρωα και τόσο οικείο σε εμάς, στο τέλος της ανάγνωσης, η οποία ανάγνωση αποτελεί ένα συναισθηματικό roller coaster που κάνει αρκετές φορές το στομάχι και τα δόντια μας να σφίγγουν, που όμως αξίζει τον κόπο.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Mia Sheridan
Μεταφραστής: Κουτσάκου Μαρία Ευγενία
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 320
ISBN: 978-618-5543-95-2