Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η ξαφνική εμφάνιση ενός θανατηφόρου ιού που προσβάλλει τα ζώα μεταβάλλει αμετάκλητα τον κόσμο: Από τα θηρία μέχρι τα κατοικίδια πρέπει όλα να θανατωθούν συστηματικά, ενώ το κρέας τους δεν μπορεί να καταναλωθεί. Οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την κατάσταση με μια δραστική απόφαση: νομιμοποιούν την εκτροφή, την αναπαραγωγή, τη σφαγή και την επεξεργασία ανθρώπινου κρέατος. Ο κανιβαλισμός γίνεται νόμος και η κοινωνία έχει διαιρεθεί σε δύο ομάδες: σ’ αυτούς που τρώνε και σ’ αυτούς που τρώγονται.
Ο Μάρκος Τέχο, γενικός υπεύθυνος της μονάδας επεξεργασίας κρέατος Κριγκ, είναι ένας αινιγματικός γραφειοκράτης. Την ημέρα που δέχεται ως δώρο μια γυναίκα εκτροφής για κατανάλωση, ο πειρασμός τον μεταμορφώνει επικίνδυνα, σπρώχνοντάς τον να παραβεί τους νόμους βαδίζοντας στην κόψη του ξυραφιού. Σ’ αυτή την ανελέητη δυστοπία –κτηνώδη όσο και διεισδυτική, αλληγορική όσο και ρεαλιστική– η Μπαστερρίκα εμπνέει, με την εκρηκτική μυθοπλαστική της δύναμη, άκρως επίκαιρες δημόσιες συζητήσεις.

Προσωπική άποψη:
Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά τα τελευταία χρόνια όλο και αυξάνονται οι ιστορίες δυστοπικού τρόμου φτάνουν στα χέρια μας, με τις περισσότερες εξ' αυτών, μάλιστα, να φέρουν την υπογραφή γυναικών συγγραφέων, που στην πλειοψηφία τους, κατά έναν μυστήριο τρόπο, έχουν τις ρίζες τους στη Νότιο Αμερική -πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι και μου γεννά πολλές απορίες από τη μία, αλλά απ' την άλλη έχω σκέψεις γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό, οι οποίες δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν. Το "Εξαίσιο πτώμα", λοιπόν, της Agustina Bazterrica, είναι ακόμα ένα βιβλίο που υπάγεται στην εν λόγω κατηγορία κι αν θα έπρεπε να το χαρακτηρίσουμε με μία λέξη, αυτή θα ήταν... δυσάρεστο! Δυσάρεστο όχι γιατί δεν είναι ένα καλό βιβλίο, το αντίθετο, αλλά γιατί δεν είναι ένα εύκολο βιβλίο και πολύ περισσότερο, δεν είναι ένα βιβλίο για όλους.

Σε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου ένας θανατηφόρος ιός έχει κάνει την εμφάνισή του προσβάλλοντας κάθε ζώο στον πλανήτη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καταναλωθεί και το κρέας τους, παίρνεται μια σημαντική απόφαση. Να θανατωθούν από τα άγρια θηρία μέχρι και τα κατοικία, αλλά και να νομιμοποιηθεί η εκτροφή, η αναπαραγωγή, η σφαγή και η κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος. Με πιο απλά λόγια, νομιμοποιείται ο κανιβαλισμός, και η κοινωνία χωρίζεται σε δύο μόνο κατηγορίες: σ' εκείνους που εκτρέφονται προκειμένου να γίνουν τροφή στο πιάτο κάποιου και σε εκείνους που θα την καταναλώσουν. Ο Μάρκος Τέχο, που εργάζεται ο γενικός υπεύθυνος σε μια μονάδα επεξεργασίας κρέατος κι ακολουθεί μια τυποποιημένη καθημερινότητα, μέχρι τη στιγμή που λαμβάνει ως δώρο ένα θηλυκό εκτροφής, το οποίο τον αναστατώνει με πολλούς τρόπους και τον βάζει στον πειρασμό, για πρώτη φορά στη ζωή του, να παραβεί τους αυστηρούς νόμους και να υποκύψει στα ένστικτά του.

Θα ήθελα να πω πάρα πολλά για το συγκεκριμένο βιβλίο, όμως είναι από εκείνα που όσα λιγότερα γνωρίζεις για το περιεχόμενό του, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το σοκ και η έκπληξή σου όσο το διαβάζεις, κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το βιώσεις, έτσι ώστε να βυθιστείς όσο περισσότερο γίνεται σε αυτόν τον σκοτεινό, άρρωστο και διεστραμμένο κόσμο, όπου τα όρια της ηθικής δεν δοκιμάζονται απλά, αλλά ξεπερνιούνται, και η ανθρώπινη συνείδηση θολώνει μπροστά στην ανάγκη της ικανοποίησης του εγώ της, μην αφήνοντας περιθώρια να σκεφτεί εναλλακτικές που όχι μόνο θα ήταν περισσότερο ηθικές, αλλά που δεν θα βύθιζαν ανθρώπινες ψυχές στο απόλυτο σκοτάδι, οδηγώντας τες σε μονοπάτια δίχως επιστροφή και σε αποφάσεις που ακόμα κι αν το επιθυμούσαν δεν θα μπορούσαν να τις πάρουν πίσω.

Η γραφή της Bazterrica, όπως όλων των λατινοαμερικάνων συγγραφέων, χαρακτηρίζεται από έναν λυρισμό που έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με το σκληρό, βίαιο και άκρως τρομακτικό περιεχόμενό της, το οποίο θα μπορούσαμε να πούμε πως σε βρίσκει απροετοίμαστο στις πιο εκρηκτικές στιγμές του, καθώς όλη αυτή η βία και ο τρόμος έρχονται να ξεσπάσουν με αγριότητα εκεί που δεν το περιμένεις, με τη συγγραφέα να τα εξιστορεί όλα αυτά με έναν τρόπο εξαιρετικά αποστασιοποιημένο απ' όσα συμβαίνουν, λειτουργώντας σαν απλώς παρατηρητής που δεν επηρεάζεται από τίποτα, κι όμως, την ίδια ακριβώς στιγμή, όσο μακριά κι αν φαντάζει η ίδια από την έννοια των συναισθημάτων, τόσο καταφέρνει να γεννήσει πληθώρα αυτών μέσα σε εμάς, ταράζοντας τον κόσμο μας, κάνοντας το στομάχι μας να σφίγγεται και το αίμα στις φλέβες μας να παγώνει, προσφέροντάς μας παράλληλα πολλή τροφή προς σκέψη.

Το πιο τρομακτικό όλων είναι το γεγονός πως ο κόσμος που έχει δημιουργήσει η Bazterrica δεν είναι τόσο μακρινός από τον δικό μας, είναι εξαιρετικά οικείος και αυτό, κατά συνέπεια, μας προκαλεί ανησυχία και μας κάνει να σκεφτούμε πως θα αντιδρούσαμε εμείς αν βρισκόμασταν αντιμέτωποι με μια τέτοια καταστροφή που στην πραγματικότητα, όμως, είναι τόσο τραγική όσο εμείς οι ίδιοι της επιτρέπουμε να γίνει, προτιμώντας να θυσιάσουμε άλλους ανθρώπους, και πολύ περισσότερο την ίδια μας την ψυχή, απ' το να θυσιάσουμε την ικανοποίησή μας. Στο βιβλίο περιγράφονται σκηνές σωματικής και σεξουαλικής βίας, υπάρχουν ορισμένες στιγμές που γίνεται τολμηρά περιγραφικό και σίγουρα δεν απευθύνεται σε ανθρώπους με ευαίσθητα στομάχια, όλα αυτά, όμως, τα κάνει με έναν νοσηρό ρεαλισμό που μας θυμίζει πως πολλάκις, σε όλη την πορεία του ανθρώπινου είδους σε αυτόν τον κόσμο, έχουμε κάνει "τέρατα", σκοτώνοντας, υποδουλώνοντας, ασκώντας κάθε μορφή βίας πάνω σε άλλους, όχι μόνο επειδή βρεθήκαμε σε θέση ισχύος, αλλά γιατί στην πραγματικότητα απ' αυτό το διεστραμμένο υλικό είμαστε φτιαγμένοι όλοι μας.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Agustina Bazterrica
Μεταφραστής: Θεοδωροπούλου Χριστίνα
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 272
ISBN: 978-960-16-9802-1