Πώς επηρεάζει το τραύμα το μυαλό ενός παιδιού και πώς μπορούν να ανακάμψουν τα παιδιά με τραύματα; Στο κλασικό του βιβλίο, ο διάσημος Αμερικανός παιδοψυχίατρος δρ Πέρρυ εξηγεί τι συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο των παιδιών που εκτίθενται σε ακραίο στρες και μοιράζεται μαζί μας τα μαθήματα θάρρους, ανθρωπιάς και ελπίδας που πήρε από αυτά. Μόνον όταν κατανοήσουμε την επιστήμη του νου και τη δύναμη της αγάπης και της στοργής, θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα θεραπεύσουμε την ψυχή και το πνεύμα και του πιο πληγωμένου παιδιού.
Το να παραμείνεις ανθρώπινος σημαίνει να σπάσεις έναν περιορισμό. Δέξου το αν μπορείς. Δέξου το αν τολμάς.
Στην "Ομορφιά του Συζύγου" η πολυβραβευμένη Ανν Κάρσον συνθέτει μέσω 29 ποιημάτων-τάνγκο μια ελεγεία για τον έρωτα, τον γάμο και τον χωρισμό. Το τάνγκο (όπως κι ο γάμος) θέλει δύο και πρέπει κανείς να το χορέψει ως το τέλος - κι αυτό ακριβώς κάνει η Κάρσον στο σπαρακτικό της κείμενο.
Το έργο της Κάρσον, έργο μεγάλου στοχαστικού βάθους, θεματικού εύρους και ρηξικέλευθων πειραματισμών, αποτελεί μία από τις πιο δυναμικές και συναρπαστικές προτάσεις της σύγχρονης ποίησης. Η Ομορφιά του Συζύγου έρχεται να το επιβεβαιώσει.
Τι θα γινόταν αν οι περιπέτειες του Αρσέν Λουπέν, του ανθρώπου με τα χίλια πρόσωπα, έκρυβαν έναν κωδικό, ένα κρυφό νόημα, το κλειδί για έναν καλά κρυμμένο θησαυρό κάπου στη Νορμανδία; Ο διάσημος καθηγητής Ρολάν Μπεργκτόν είναι σίγουρος γι’ αυτό. Έχει μόλις μία ημέρα για να λύσει το αίνιγμα, με μόνες ενδείξεις ένα χρυσό νόμισμα, ένα ημιτελές διήγημα του Μορίς Λεμπλάν και τη βοήθεια της Παλόμα, μιας σαγηνευτικής φοιτήτριας Ιστορίας. Ο Κώδικας Αρσέν Λουπέν είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Γάλλου μετρ του σασπένς Μισέλ Μπυσσί. Διαφορετικό από τα επόμενα μυθιστορήματά του, πάνω απ’ όλα παιγνιώδες και παιδευτικό, το Κώδικας Αρσέν Λουπέν είναι ταυτόχρονα μια μυθιστορηματική βιογραφία του συγγραφέα Μορίς Λεμπλάν, ένα κυνήγι θησαυρού στα χνάρια του Αρσέν Λουπέν και ένα λογοτεχνικό παστίς βασισμένο σε γνωστά μυθιστορήματα μυστηρίου.
Αφού δεν είχε πού να βάλει τη σκυλίτσα, την έχωσε στον κόρφο της. Χωρούσε µες στα χέρια της, µύριζε γάλα και την έκανε να νιώθει µια έντονη επιθυµία να τη σφιχταγκαλιάσει και να κλάψει. Ένας µικρός οικισµός στις ακτές της Κολοµβίας στον Ειρηνικό είναι το σκηνικό για την ιστορία της Νταµάρις και του Ροχέλιο, ένα σηµείο άγριας οµορφιάς και µεγάλης σκληρότητας, ένας τόπος όπου συνυπάρχουν, χωριστά, ο πλούτος και η φτώχεια, οι λευκοί και οι µαύροι. Η σχέση του ζευγαριού έχει σηµαδευτεί από την άκαρπη προσπάθειά τους ν’ αποκτήσουν παιδί· δοκιµάζουν τα πάντα, ωστόσο η Νταµάρις δεν καταφέρνει να µείνει έγκυος. Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα, η ώριµη πλέον γυναίκα βρίσκει καινούριο νόηµα στη ζωή της όταν της παρουσιάζεται η ευκαιρία να υιοθετήσει ένα θηλυκό κουτάβι…
«Κάθε πρωί στις επτά, φρέσκος, πλυμένος, ξυρισμένος, ντυμένος στην τρίχα, κάθομαι στο τραπέζι του γραφείου μου και γράφω. Είμαι πειθαρχημένος, τέλειος υπάλληλος της γραφής. Με κάποιες κακές συνήθειες, ίσως, γιατί όσο γράφω καπνίζω, πολύ, και πίνω μπίρα. Και γράφω, γράφω ασταμάτητα».
Καλοκαίρι του 2016. Ο Αντρέα Καμιλλέρι, στα 91 του, μάχεται το σκοτάδι της τυφλότητας ανατρέχοντας στις εικόνες της μνήμης του. Και αρχίζει να υπαγορεύει. Γεννιέται έτσι μια πραγματική άσκηση μνήμης, ένα είδος «εργασίας για τις διακοπές». 23 ιστορίες σε 23 ημέρες, για τις αναμνήσεις που σημάδεψαν τη ζωή και το έργο του, και που αποτελούν επιπλέον πολύτιμες βινιέτες της ιστορίας του τόπου του τα τελευταία εκατό χρόνια.
Τις ιστορίες συνοδεύουν τα σχέδια έξι καταξιωμένων Ιταλών εικονογράφων, οι οποίοι επιχειρούν να εκφράσουν οπτικά το συναίσθημα του βιβλίου.
Η στάχτη του Λουίτζι Πιραντέλλο, που το 1942 πέντε μαθητές λυκείου, ανάμεσά τους κι ο Αντρέα Καμιλλέρι, προσπαθούν να πείσουν τις αρχές να μεταφερθεί από τη Ρώμη στο Αγκριτζέντο, τιμώντας την επιθυμία του.
Πίσω στα 1940 και στο εξοχικό των εκ μητρός παππούδων, τη μέρα που ο Μουσσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στη Γαλλία και στην Αγγλία. Η προληπτική λογοκρισία του 1960, που φτάνει ως τη σύλληψη του κριτικού κινηματογράφου που δημοσίευσε, υπό τον εύγλωττο τίτλο Η Στρατιά «Σ’ αγαπώ», κείμενο με θέμα τα κατορθώματα του ιταλικού στρατού στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι αφηγήσεις του Ρώσου φίλου του ηθοποιού Πιέτρο Σαρόφ για τη γνώμη του Τσέχοφ για τον Στανισλάφσκι, για τον Αντονιόνι και τη Μόνικα Βίττι, για τις παρενέργειες των ψηλών βουνών στη συμπεριφορά ενός ανθρώπου που γεννήθηκε σ’ ένα χωριό ενάμισι μέτρο πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, για τη μανία του καπνίσματος, για τον αστυνόμο Καμιλλέρι, για την Ομορφιά που κάποτε είχε την τύχη ν’ αντικρίσει...
.jpg)
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου