Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Γουίντερ:
Το να τον στείλω φυλακή ήταν το χειρότερο πράγμα που μπορούσα να κάνω. Δεν είχε καμία σημασία που διέπραξε το έγκλημα ή που ευχόμουν να τον δω νεκρό. Ίσως σκέφτηκα ότι θα είχα χρόνο να εξαφανιστώ προτού βγει ή θα πέθαινε στη φυλακή.
Αλλά έκανα λάθος. Τρία χρόνια πέρασαν τρομακτικά γρήγορα και τώρα κάθε άλλο παρά ήρεμος είναι. Η φυλακή τού έδωσε τον χρόνο για να σχεδιάσει. Την εκδίκησή του.
Αλλά αυτό δεν το περίμενα.
Δεν θέλει να με κάνει να πονάω. Θέλει να κάνει τα πάντα να πονάνε.
Ντέιμον:
Πρώτον. Ξεφορτωθείτε τον πατέρα της. Τους είπε ότι την ανάγκασα, ότι το κοριτσάκι του ήταν το θύμα. Αλλά ήμουν κι εγώ παιδί και εκείνη το ήθελε όπως κι εγώ.
Δεύτερον. Μη δώσετε κανέναν τρόπο διαφυγής στην ίδια, στην αδελφή της και τη μητέρα της. Είναι μόνες και απελπισμένες για έναν προστάτη τώρα.
Ήρθε η ώρα να πάρω τον έλεγχο. Είναι καιρός να δείξω σε όλους ότι δεν θα αλλάξω ποτέ και ότι δεν έχω άλλη φιλοδοξία από το να γίνω ο εφιάλτης τους.
Ξεκινώντας από εκείνη.
Θα είναι τόσο φοβισμένη, που δεν θα βρίσκει καταφύγιο ούτε μέσα στο κεφάλι της. Και το καλύτερο είναι ότι δεν θα χρειαστεί καν να διαρρήξω το σπίτι της για να το κάνω.
Ως ο νέος άντρας του σπιτιού, έχω τα κλειδιά.

Προσωπική άποψη:
Το πολυαναμενόμενο τρίτο βιβλίο της σειράς "Devil's night" είναι εδώ και έφτασε η στιγμή να γνωρίσουμε καλύτερα τον πιο αμφιλεγόμενο, αλλά και τον πιο ενδιαφέροντα χαρακτήρα αυτής της σειράς, που από τα προηγούμενα δύο βιβλία είχε καταφέρει να κάνει εξαιρετικά αισθητή την παρουσία του, παρά το γεγονός πως ήταν απόντας. Γιατί ο Ντέιμον δεν είναι απλά ένας εμμονικός άνθρωπος, αλλά ένας χαρακτήρας που έχει οργανώσει πολύ καλά το σχέδιο της εκδίκησής του και που έχει τον απόλυτο έλεγχο των καταστάσεων, ακόμα και όταν οι γύρω του δεν το συνειδητοποιούν, και αυτό είναι σκοτεινό μεν, απίστευτα γοητευτικό δε.

Η ιστορία συνεχίζει στο ίδιο δυναμικό και σκοτεινό μοτίβο που υιοθέτησαν τα προηγούμενα κεφάλαια αυτής, οδηγώντας μας ακόμα πιο βαθιά μέσα στην άβυσσο, με μια περίπλοκα υφασμένη πλοκή που είναι βρίθει από θυμό και οργή, και που την ίδια στιγμή είναι άκρως συναρπαστική και σε καθηλώνει, τόσο σε επίπεδο δράσης όσο και σε συναισθηματικό. Η ροή της αφήγησης είναι κινηματογραφική, γεμάτη εντάσεις και εκπλήξεις, αλλά και με δυνατά δραματικές στιγμές που κάνουν την καρδιά σου να βυθίζεται στο στήθος σου. Ο Ντέιμον είναι ελεύθερος και αποφασισμένος να πάρει το αίμα του πίσω, να φέρει εις πέρας το σχέδιο της εκδίκησής του και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο του. Όχι αυτή τη φορά!

Όπως και στα προηγούμενα δύο βιβλία, έτσι και σε αυτό, αντιλαμβανόμαστε πως οι χαρακτήρες είναι περίπλοκοι, όπως περίπλοκες είναι και οι μεταξύ τους σχέσεις, κάτι που δεν αφορά μόνο το "ρομαντικό" σκέλος ή τα όποια μπερδεμένα ειδύλλια, αλλά και τις υπόλοιπες σχέσεις, είτε αυτές είναι φιλικές είτε οικογενειακές, με την κάθε μία απ' αυτές να παρουσιάζει πολλαπλές πτυχές και που όλες τους είναι εξίσου σημαντικές, τόσο στην εξέλιξη της πλοκής όσο και στην εξέλιξη των ίδιων των χαρακτήρων, όχι μόνο ως μονάδες, αλλά και ως ομάδες, και αυτό είναι αναμφίβολα ένα απ' τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του βιβλίου που προσφέρει τροφή για σκέψη, που σε προβληματίζει και σε προκαλεί να μπεις στα παπούτσια των άλλων ακόμα κι αν νομίζεις πως δεν έχεις καμία θέση εκεί.

Ο Ντέιμον είναι ένας χαρακτήρας που πληρεί όλες τις προδιαγραφές που απαιτούνται προκειμένου να μισήσεις κάποιον. Και όμως, με την "παρουσία" του, μέσα απ' τα τρία βιβλία της σειράς, καταφέρνει σταδιακά να σε κάνει να τον κατανοήσεις βαθύτερα, να αιτιολογήσεις ορισμένες συμπεριφορές του και τελικά, όσο παράδοξο κι αν μπορεί ν' ακούγεται, να τον αγαπήσεις. Η Douglas έχει προσεγγίσει με εξαιρετικό τρόπο το ψυχογράφημά του και η ανάλυση αυτού αποδεικνύει πόσο πολυδιάστατος άνθρωπος είναι, επιβεβαιώνοντάς μας παράλληλα πως το παρελθόν μας καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το μέλλον μας, καθιστώντας σχεδόν αδύνατον να ξεφύγουμε από τις παγίδες που αυτό μπορεί να μας επιφυλάσσει. Και κάπως έτσι, νιώθουμε ένα σφίξιμο στο στήθος και μια εσωτερική συμπόνοια, έστω και με ένα μικρό αίσθημα ενοχής.

Το "Δόλωμα" είναι το αγαπημένο μου βιβλίο της σειράς, κάτι που δεν πιστεύω πως θα αλλάξει ακόμα κι όταν διαβάσω, με το καλό, το τέταρτο και τελευταίο αυτής. Απλά, μου φαίνεται απίθανο το να υπάρξει μία συνέχεια με περισσότερες εντάσεις κι ανατροπές απ' ότι το συγκεκριμένο, και σίγουρα δεν μπορεί να υπάρξει άλλος χαρακτήρας όπως ο Ντέιμον, που να μας παίζει στα δάχτυλά του, ακόμα κι αν εμείς στέκουμε ως απλοί παρατηρητές της ιστορίας του. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία αυτή θα εκτοξεύσει την αδρεναλίνη σας στα ύψη, αλλά και θα σας κάνει να δείτε τον ρομαντισμό μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα που ίσως δεν είχατε αναλογιστεί ποτέ μέχρι σήμερα. Μια σχέση αγάπης-μίσους έξω από τα τετριμμένα, μια ιστορία σκοτεινή μεν, βαθιά συναισθηματική και σπαραχτική δε, που δεν μπορεί παρά να κατακτήσει την καρδιά σας.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Penelope Douglas
Μεταφραστής: Ελιασά Νοέλα
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 800
ISBN: 978-618-219-064-7