Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
«Άσε με να σε λατρέψω» ΤΗΣ είπε.
Αυτό που της ζητούσε ήταν αμαρτωλό και ΠΟΝΗΡΟ, κι εκείνη το καταχάρηκε.
«ΝΑΙ» του απάντησε.
Η Περσεφόνη είναι η θεά της άνοιξης, μόνο όμως κατ’ όνομα. Η αλήθεια είναι ότι από μικρό κορίτσι τα λουλούδια μαραίνονταν στο άγγιγμά της. Μόλις μετακομίζει στη Νέα Αθήνα, μεταμφιεσμένη σε κοινή θνητή, ελπίζει να απολαύσει τις χαρές της επίγειας ζωής. Όλα όμως θα ανατραπούν με την είσοδό της σε ένα απαγορευμένο κλαμπ και τη συνάντησή της με έναν γοητευτικό και μυστηριώδη ξένο.
Ο Άδης, ο θεός των νεκρών, έχει χτίσει μια αυτοκρατορία με τυχερά παιχνίδια στον κόσμο των ανθρώπων και τα αγαπημένα του στοιχήματα είναι αυτά που δεν μπορούν να κερδίσουν οι θνητοί. Τίποτα όμως δεν τον ιντριγκάρει περισσότερο από τη συμφωνία που πετυχαίνει με την ακαταμάχητη θεά.
Η τυχαία γνωριμία τους οδηγεί σε ένα συμβόλαιο με όρους που είναι αδύνατον να εκπληρωθούν: Η Περσεφόνη πρέπει να δημιουργήσει ζωή στον Κάτω Κόσμο, αλλιώς θα χάσει για πάντα την ελευθερία της. Κι ενώ παλεύει γι’ αυτό, η απαγορευμένη αγάπη της για τον θεό των νεκρών ολοένα και μεγαλώνει…

Προσωπική άποψη:
Τα τελευταία χρόνια, η αναδιήγηση δημοφιλών ιστοριών και μύθων, φαίνεται να κατακτά όλο και μεγαλύτερο έδαφος στα λογοτεχνικά δρώμενα. Αυτό ίσως να οφείλεται στην έλλειψη πρωτότυπων ιδεών -γιατί, κακά τα ψέματα, ο τροχός έχει ήδη εφευρεθεί και το να προσφέρεις κάτι ολότελα αυθεντικό είναι εξωφρενικά δύσκολο-, ή ίσως και στην ανάγκη των ανθρώπων να επιστρέφει σε ιστορίες που τον έχουν γοητεύσει κι έχουν κατακτήσει μια σταθερή θέση στην καρδιά και στο μυαλό του, θέλοντας να δώσει μια απάντηση στο ερώτημα που πολλές φορές μας βασανίζει: Τι θα είχε συμβεί αν...; Και καμιά φορά, μέσα σε αυτά τα "αν", βρίσκονται οι πιο ενδιαφέρουσες απαντήσεις.

Η Scarlett St. Clair, η οποία είναι μια συγγραφέας που έχει εμμονή με την Ελληνική μυθολογία και το μεταφυσικό στοιχείο, αποφάσισε να δημιουργήσει μια σειρά βιβλίων εμπνευσμένη από τον μύθο του Άδη και της Περσεφόνης. Έναν από τους πιο σκοτεινούς και συνάμα πιο γοητευτικούς μύθους που διδαχτήκαμε, παιδιά ακόμα, και ο οποίος διακατέχεται από μια θλίψη και μια μοναχικότητα που δεν μπορείς εύκολα να ξεχάσεις, γιατί σου θυμίζει όλα εκείνα που οι άνθρωποι λαχταρούν και δεν μπορούν να έχουν, αλλά κι εκείνα που αναγκάστηκαν να θυσιάσουν, ίσως για να κερδίσουν κάτι άλλο, ίσως γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή. Παράλληλα, όμως, είναι και μια ιστορία για την αγάπη, που όσο όμορφη κι αν είναι ως συναίσθημα, άλλο τόσο μπορεί να στρεβλωθεί ανάλογα με τις συνθήκες.

Η συγγραφέας, λοιπόν, έχει επιλέξει να αναδιηγηθεί αυτόν τον μύθο, φέρνοντας τους Άδη και Περσεφόνη στο σήμερα, σε μια φανταστική Νέα Αθήνα, όπου θεοί και άνθρωποι συνυπάρχουν. Ο πρώτος είναι ιδιοκτήτης μιας αυτοκρατορίας τυχερών παιχνιδιών, απολαμβάνοντας να βλέπει τους θνητούς να ποντάρουν σε στοιχήματα που δεν μπορούν να κερδίσουν. Η δεύτερη, από την άλλη, ζει μεταμφιεσμένη ως θνητή, με μοναδική της επιθυμία να μπορέσει να απολαύσει τις χαρές που μπορεί να της προσφέρει η επίγεια ζωή. Ωστόσο, η είσοδός της σε ένα απαγορευμένο κλαμπ και η γνωριμία της με τον Άδη θα ανατρέψει τα δεδομένα, αφού θα την οδηγήσουν να συνάψει ένα συμβόλαιο στους όρους του οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί.

Το συμβόλαιο αυτό ορίζει πως η Περσεφόνη πρέπει να δημιουργήσει ζωή στον Κάτω Κόσμο, διαφορετικά θα χάσει για πάντα την ελευθερία της. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα αφού, παρά το γεγονός πως είναι η θεά της άνοιξης, σε κάθε άγγιγμά της τα λουλούδια μαραίνονται. Πώς θα μπορέσει, λοιπόν, να φέρει εις πέρας την αποστολή της; Και πάνω απ' όλα, πώς μπορεί να αντισταθεί στην έλξη που νιώθει για τον θεό του Κάτω Κόσμου, που στιγμή τη στιγμή γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη, ολοένα και πιο έντονη; Η χημεία ανάμεσα στους δυο τους είναι αδιαπραγμάτευτη και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε αρκετές καυτές ερωτικές στιγμές μεταξύ τους, με το ερωτικό στοιχείο να κυριαρχεί σε όλη την έκταση της αφήγησης.

Οι πρωταγωνιστές μας διατηρούν, σε πολύ μεγάλο βαθμό, τα στοιχεία της ταυτότητάς τους όπως τα γνωρίζουμε από τον κλασσικό μύθο, προσαρμοσμένα ωστόσο στο σήμερα. Ο Άδης, που σε όποια ιστορία κι αν εμφανίζεται πάντοτε αποτελεί τον πιο ενδιαφέρων χαρακτήρα αυτής, καταφέρνει να κλέψει τις εντυπώσεις για ακόμα μία φορά, παρουσιάζοντας τις πιο σκοτεινές πτυχές της ύπαρξης κάθε πλάσματος, μέσα από την πολυεπίπεδη φύση του που συγκρούεται ανάμεσα στα θέλω του και σε όσα του κληροδοτήθηκαν. Η Περσεφόνη, από την άλλη, παρουσιάζεται ως μια δυναμική προσωπικότητα, που περισσότερο από κάθε τι άλλο λαχταρά την ελευθερία και την αυτονομία της, διεκδικώντας την ανεξαρτησία της σε έναν κόσμο που όλα μοιάζουν να συνηγορούν ώστε να την κρατήσουν δέσμια όλων όσων δεν μπορεί να αποφύγει.

Σε ό,τι αφορά την κοσμοπλασία της ιστορίας της, η Clair έχει προσπαθήσει αρκετά, δεδομένου ότι έχει κρατήσει μια κάποια ισορροπία ανάμεσα στο κλασσικό και το σύγχρονο στοιχείο, ωστόσο, αν δεν είχε απορροφηθεί τόσο από τους ήρωές της και την ερωτική τους ιστορία, στην οποία έχει ρίξει και το μεγαλύτερο βάρος, θα μπορούσε να έχει πετύχει πολλά περισσότερα και να μας επιτρέψει κι εμάς να βυθιστούμε μέσα στις σκοτεινές γωνιές του και να χαθούμε σε αυτές. Παρ' όλα ταύτα, σε συναισθηματικό επίπεδο, τα πηγαίνει πολύ καλύτερα, αξιοποιώντας συμβολισμούς και αντιθέσεις για να τονίσει την διπολικότητα της ύπαρξης, όπου το φως και το σκοτάδι, η επιθυμία και το καθήκον, η αγάπη και το μίσος, η ζωή και ο θάνατος, η ηθική και ανηθικότητα, βρίσκονται σε έναν αέναο κύκλο συγκρούσεων, με το αποτέλεσμα ποτέ να μην είναι προδιαγεγραμμένο. Κι αν μη τι άλλο, θέλω να δω αυτό το "ταξίδι" πως θα εξελιχθεί και σίγουρα θα περιμένω γι' αυτό με μεγάλο ενδιαφέρον.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Scarlett St. Clair
Μεταφραστής: Δουμούρα Λητώ
Εκδόσεις: Μίνωας
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 448
ISBN: 978-618-02-5322-1