"Η κυρά του φεγγαριού" της Δανάης Ιμπραχήμ

Και μην ξεχνάς. Μην εμπιστευτείς ποτέ ένα τζίνι.
Αφγανιστάν, 704 μ.Χ. Η Ελμίρα, ένα νεαρό τζίνι που επιλέγει να ζει σαν θνητή, βρίσκεται στην υπηρεσία δύο εκδιωγμένων θεών: του Αγκλιμπόλ, θεού της σελήνης, και του Βάαλ, θεού της καταιγίδας και του κεραυνού. Ο ένας την προστατεύει ενώ ο άλλος την αντιμετωπίζει με περιφρόνηση. Οι τρεις τους ξεκινούν μια κρίσιμη αποστολή, που θα τους οδηγήσει στην Άι Χανούμ, μια ξεχασμένη πόλη που πριν αιώνες γνώρισε μεγάλη δόξα και τη διεκδίκησαν θνητοί και μαγικά πλάσματα. Εκεί κρύβεται μια αρχαία γνώση, που θα μπορούσε να αλλάξει για πάντα την ισορροπία μεταξύ των δυνάμεων του κόσμου.
Μέσα στο σκοτάδι της πόλης, οι θεοί αναζητούν αρχαία μαγεία και η Ελμίρα μια σπιθαμή φωτός. Παράλληλα, πλάσματα της φωτιάς θα διεκδικήσουν ξανά, μετά από χρόνια, την πρώτη θέση στην ιεραρχία του αθέατου κόσμου.
Ένα ταξίδι που συνδυάζει μυστήριο της Ανατολής, μαγεία και τη διαχρονική κραυγή για ισότητα και ελευθερία. Ένα ταξίδι που ισορροπεί ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι.

"Κοίτα με" της Tahereh Mafi

Ο Τζέιμς Άντερσον μπορεί να βρίσκεται σε ένα κελί φυλακής, αλλά για εκείνον μία νίκη είναι πάντα μία νίκη. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι κατάφερε αυτό που ο μεγάλος του αδερφός, ο διάσημος Άαρον Γουόρνερ Άντερσον, δεν τόλμησε ποτέ να επιχειρήσει: να διεισδύσει στο Νησί της Κιβωτού, το τελευταίο προπύργιο του παλιού τυραννικού καθεστώτος.
Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που το διαβόητο δίδυμο Τζούλιετ Φέραρς και Άαρον Γουόρνερ Άντερσον ηγήθηκε μιας παγκόσμιας εξέγερσης και ίδρυσε την Αναγεννημένη Δημοκρατία. Όμως τώρα, τα απομεινάρια του παλιού καθεστώτος ετοιμάζονται να κάνουν την πιο καταστροφική τους κίνηση, και έχουν βρει το ιδανικό άτομο για τη δουλειά.
Η Ρόζαμπελ Γουλφ δρα πάντα με σχέδιο και όταν λαμβάνει εντολή να σκοτώσει, ποτέ δεν διστάζει. Όμως στο Νησί της Κιβωτού, όπου η κάθε της κίνηση παρακολουθείται από συνθετική νοημοσύνη, ακόμα και τα συναισθήματα πρέπει να βιώνονται με προσοχή.
Η μεταμόρφωση του μίσους σε έρωτα μοιάζει πιο αδύνατη από ποτέ.
Και η ερώτηση παραμένει: Ποιοι είμαστε όταν κανείς δεν παρακολουθεί;