«Καμία δε λέει όχι στην Ηγουμένη. Καμία, αν θέλει να μείνει ζωντανή».
Στον Οίκο της Ιερής Αδελφότητας, σε μια μετα-αποκαλυπτική εποχή, οι ανάξιες ζουν έγκλειστες, υπό το κράτος του ανελέητου μαστιγίου της Ηγουμένης. Πάνω από την Ηγουμένη, υπάρχει μόνο «Εκείνος», ο αθέατος και τρομακτικός άγνωστος, ο οποίος ασκεί απόλυτη εξουσία μέσα από τις σκιές.
Οι ανάξιες βράζουν μέσα στον θυμό και τη ζήλια και συνωμοτούν η μια εναντίον της άλλης, καθώς οι μέρες τους κυλούν μέσα σε μια βασανιστική αναμονή: ποια θα είναι η επόμενη εκλεκτή που θα πάρει το χρίσμα της Πεφωτισμένης και ποιες θα είναι οι επόμενες που θα υποστούν μια παραδειγματική τιμωρία; Μία από αυτές είναι και η νεαρή αφηγήτρια της ιστορίας, που, με κίνδυνο της ζωής της, καταγράφει κάθε βράδυ στο κρυφό της ημερολόγιο την απόλυτη φρίκη, τα βασανιστήρια, τις θυσίες και τις φρικιαστικές τελετές στο όνομα της φώτισης. Λίγο λίγο θα αρχίσει να ανασύρει μνήμες από μια εποχή πριν την κατάρρευση του πολιτισμού, προτού επιβληθεί η Ιερή Αδελφότητα ως το τελευταίο καταφύγιο. Και μια μέρα, θα εμφανιστεί η Λουσία. Είναι κι αυτή ανάξια αλλά διαφέρει πολύ από τις υπόλοιπες. Και η παρουσία της μοιάζει να φέρνει μια αχτίδα ελπίδας μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.
Οι Ανάξιες είναι ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα, που, μέσα από μια συγκλονιστική ιστορία του δυστοπικού μέλλοντος, μιλάει για τους νόμους που φτιάχνουμε εμείς οι άνθρωποι προκειμένου να συνυπάρξουμε, για την ίδια τη φύση του ανθρωπισμού μας.
Το βιβλίο αυτό αφιερώνεται στη μνήμη της «Ομάδας Επιστημόνων για ένα Δημοκρατικό Σύνταγμα», στην οποία είχα την τιμή να μετέχω το 1974, δίπλα σε παλιούς μου δασκάλους και ύστερα φίλους. Υπήρχε συλλογικότητα και διαμόρφωση κοινών προτάσεων, που δημοσιεύσαμε πρώτα στις εφημερίδες και ύστερα σ’ αυτό το γαλάζιο βιβλιαράκι. Υπήρχε προπαντός η αίσθηση ότι υπηρετούσαμε μία επείγουσα πολιτική ανάγκη για το καλό της δημοκρατίας και του τόπου.
Με την πτώση της δικτατορίας, ήταν φυσικό για μένα να ασχοληθώ με το νέο Σύνταγμα, εγκαταλείποντας κάθε άλλη ασχολία. Έβλεπα την απασχόληση αυτή ηθικά σαν χρέος και ψυχολογικά σαν «μεράκι», που οπωσδήποτε άξιζαν το πολλαπλό κόστος της. Οι αγωνίες και οι αγώνες που έζησα για έναν ολόκληρο χρόνο παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον στο μέτρο που φωτίζουν πτυχές τώρα ξεχασμένες ή και εξαρχής άγνωστες. Γι’ αυτό άλλωστε εξιδανικεύεται τόσο αβάσιμα σήμερα η συντακτική εμπειρία του 1974-75. Έτσι προέκυψε αυτό το βιβλίο αναμνήσεων. Όχι μόνο ως προσωπική μαρτυρία, αλλά και ως «διορθωτικό μάθημα»…
Πέρα όμως από την αξία που μπορεί να έχει ως πολύ αναλυτική προσωπική μαρτυρία για μία κρίσιμη ιστορική καμπή, το βιβλίο προσφέρει την αφορμή για γενικότερο προβληματισμό σχετικά με την εκπόνηση ή αναθεώρηση ενός Συντάγματος – προβληματισμό που ασφαλώς θα γίνει επίκαιρος το επόμενο διάστημα.
Όλα αυτά που είμαστε, τα προτερήματα και τα ελαττώματά μας, οι προτιμήσεις και οι αντιπάθειές μας, οι φιλοδοξίες και οι φόβοι μας, και, φυσικά, οι συνήθειές μας, όλα αυτά εκπορεύονται από το παρελθόν μας. Και σε όλα αυτά το παρελθόν μας είναι παρόν. Συχνά νομίζουμε πως το έχουμε αφήσει πίσω μας• εκείνο όμως μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει αισθητή την παρουσία του. Παιδική ηλικία, σχολικά χρόνια, ευτυχισμένες στιγμές, τραυματικές μνήμες• το παρελθόν μας δεν παρέρχεται. Είναι πάντοτε παρόν. Και η ευτυχία μας, η ηρεμία, αλλά και η δυνατότητά μας να δημιουργήσουμε το μέλλον που λαχταρούμε εξαρτώνται άμεσα από την ικανότητά μας να ζούμε αρμονικά με το παρελθόν μας. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Για να καταλάβουμε πώς το παρελθόν επιδρά στο παρόν μας, πρέπει να μελετήσουμε πώς λειτουργεί η μνήμη μας. Εκεί βρίσκεται το παρελθόν μας: όχι πίσω μας, αλλά εντός μας. Οι αναμνήσεις μας όμως δεν είναι τόσο αντικειμενικά δεδομένα όσο ανακατασκευές που έχουμε επινοήσει. Η επανάσταση των νευροεπιστημών μάς δίνει πρόσβαση σε πεδία ανεξερεύνητα: υπάρχει τρόπος να επιστρέψουμε στα δυσάρεστα γεγονότα του παρελθόντος για να εξουδετερώσουμε την τοξικότητά τους, καθώς και να ανακαλέσουμε στο παρόν τη χαμένη μας ευτυχία για να την απολαύσουμε εκ νέου. Η παρέμβαση στο παρελθόν μας δεν αποτελεί πλέον επιστημονική φαντασία αλλά επιστήμη και, το κυριότερο, έναν τρόπο ύπαρξης διαθέσιμο για όλους.
Ο Φρόυντ και ο Λακάν μάς προσκαλούσαν να αγκαλιάσουμε ένα παρελθόν που δεν μπορούσαμε να αλλάξουμε• οι νέοι θεραπευτές που έχουν εκπαιδευτεί στις νευροεπιστήμες μάς ζητούν ν’ αλλάξουμε το παρελθόν μας για να υποδεχτούμε το μέλλον.
«Το ξέρω πως στο τέλος θα ηττηθώ από τον χρόνο. Μέχρι τότε προσπαθώ να τον κερδίζω στα σηµεία».
Από την Πάτρα του 1947 µέχρι την Ελλάδα του Μνηµονίου, ο Θάνος Μικρούτσικος, συνοµιλώντας µε τον Οδυσσέα Ιωάννου, καταθέτει µε απόλυτη ειλικρίνεια γεγονότα, σκέψεις, συναισθήµατα. Μιλάει για τη ζωή του, το τραγούδι, την πολιτική.
Μέσα από τον τρόπο του να µετράει, να κρίνει και να ζυγίζει την ουσία της ζωής του και της τέχνης του αποκαλύπτει τη διαδροµή ενός δηµιουργού που κέρδισε στα σηµεία τον χρόνο αφήνοντας το στίγµα του στον χάρτη του νεοελληνικού πολιτισµού.
Μέσα από τη διορατική µατιά του ανοίγει ένα παράθυρο για όλους.
Γιατί, όπως έλεγε, «χρειάζεται πάντα ένα παράθυρο ανοιχτό προς το όνειρο για να µας κάνει να περπατάµε και µόνο τότε µπορούµε να βγούµε στο φως».
Παρεµβάλλονται κείµενα του Οδυσσέα Ιωάννου, µατιές και σκέψεις του επάνω στις αφηγήσεις του συνθέτη.
Μπορείς να ξεγριφάρεις γρίφους; Πιάσε το μολύβι σου και συνεργάσου με τον παγκοσμίου φήμης ιδιωτικό ντετέκτιβ ΧΑΡΤΙΓΚΑΝ ΜΠΡΑΟΥΝ για να λύσεις αυτούς τους διασκεδαστικούς γρίφους, στο πιο γιορτινό και μυστηριώδες κυνήγι θησαυρού των Χριστουγέννων.
Χρησιμοποίησε τις ντετεκτιβίστικες ικανότητές σου για να ανακαλύψεις:
*Ποιο πουλί κρύβεται στο γενεαλογικό δέντρο.
*Τι κρύβουν οι κυρίες που χορεύουν στο ρολόι της μεγάλης σάλας.
*Πώς μπορεί ο «Κύριος Φιντό», το πιστό κυνηγόσκυλο, να σε βοηθήσει στις έρευνές σου.
Γεμάτο κώδικες, γρίφους , αινιγματικά στοιχεία, και χάρτες με μυστικά, η χριστουγεννιάτικη έκδοση του Cluedle − Η υπόθεση της εκδίκησης του Ρούντολφ είναι φουλ στις σπαζοκεφαλιές και το τέλειο δώρο Χριστουγέννων, για τους λάτρεις του μυστηρίου.
Μικροί και μεγάλοι, ακονίστε τις ντετεκτιβίστικες ικανότητές σας, σπάστε κωδικούς και βρείτε τους ενόχους.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου