
Ο νεαρός Ινδός Jamal Malik, έγινε διεκδικητής της ινδικής εκδοχής του τηλεπαιχνιδιού "Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος".
Μια ερώτηση τον χωρίζει από την μεγάλη νίκη όμως, οι παραγωγοί του παιχνιδιού τον κατηγορούν για απάτη και συλλαμβάνεται.
Μέσα από την απολογοία του μαθαίνουμε για την ζωή του αλλά και τον λόγο που έλαβε μέρος στο παιχνίδι που δεν είναι άλλος από το ότι ήθελε να αποδείξει στην φίλη του, που είναι φανατική του σόου, την αγάπη του.
Προσωπική άποψη:
Εδώ και αρκετό καιρό απέφευγα να δω την συγκεκριμένη ταινία. Γενικά είμαι της θεωρίας πως όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι. Και πάνω που είπα να κάνω την υποχώρηση ήρθαν τα 8 χρυσά αγαλματάκια για να με τραβήξουν και πάλι πίσω. Τώρα, που ο θόρυβος έχει κοπάσει, διαπίστωσα αυτό που περίμενα. Ναι, το “Slumdog Millionaire” μπορεί να είναι ένα όμορφο παραμύθι, μπορεί παρά τα όποια ενοχλητικά στοιχεία του να σου αφήνει μια γλυκιά γεύση τελειώνοντας όμως, είναι σίγουρα υπερεκτιμημένο, τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με την πληθώρα βραβείων που κέρδισε. Πράγματι τα άξιζε ή απλά όλη αυτή η τρέλα οφείλεται στην αδυναμία που είχαν φέτος οι αμερικάνοπι σκηνοθέτες;
Η ταινία είναι βασισμένη στην νουβέλα του Vikas Swarup με τίτλο "Q&Α". βάση του σεναρίου του Simon Beaufoy, παρακολουθούμε την ιστορία ενός νεαρού ινδού, του Jamal, από τα παιδικά του χρόνια μέχρι και σήμερα στην ενήλικη πλέον ζωή του. Έχοντας ζήσει μέσα στην πιο σάπια κοινωνία του ινδικού κόσμου, ο Jamal, καταφέρνει να μεγαλώσει δύσκολα μεν, χωρίς να χάνει την ελπίδα του δε για ένα καλύτερο μέλλον. Μπορεί να χρειαστεί να κολυμπήσεις στα σκατά για να επιτύχεις τους στόχους σου και ναι, μπορεί να βρωμάει όμως, θα μείνεις στο τέλος με την ικανοποίηση ότι τα κατάφερες παρά τις αντιξοότητες.
Για μια ακόμα φορά ο Boyle δημιουργεί μια τανία με την οποία, παρά την στιλιζαρισμένη της διάθεση, καταφέρνει να αποδείξει πως ξέρει να αφηγείται ανθρώπινες ιστορίες. Παίρνει ως κεντρικό στύλο μια παράξενη αλλά ταυτόχρονα έξυπνη ιστορία και γύρω της χτίζει ένα παραμύθι γεμάτο αγνότητα, ή τουλάχιστον αυτό προσπαθεί να μας πείσει. Για να ενισχύσει την άποψη αυτή, χρησιμοποιεί άγνωστες φάτσες μεν, λειτουργικές δε προσεγγίζοντας περισσότερο τον ανθρωποκεντρικό ρόλο. Ο Jamal καλείται στο παρόν να δικαιολογήσει το γεγονός πως παρά που είναι αγράμματος, κατάφερε να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις του γνωστού τηλεπαιχνιδιού. Έτσι, ο Boyle, κάνοντας χρήση της παρελθοντικής αφήγησης, μας γυρίζει στα παιδικά και εφηβικά χρόνια του ήρωα. Στα χρόνια εκείνα που σημάδεψαν και καθόρισαν τη ζωή του, όντας σκληρά και δύσκολα. Μέσα από το ταξίδι αυτό και τις εμπειρίες που αποκόμοισε, ως flash-back, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο απέκτησε τις γνώσεις αυτές.
Η σκηνοθεσία του Boyle είναι γεμάτη νεύρο κι ένταση, χρησιμοποιεί έντονες και πλάγιες γωνίες λήψεις και παρά το ακαδημαϊκό του πράγματος, το αποτέλεσμα είναι καθηλωτικό και σε παρασέρνει. Το κινηματογραφικό αποτέλεσμα λοιπόν μπορεί να είναι πυρετώδης όμως, υπήρξε κάτι που με ενόχλησε. Μέσα από τα μάτια ενός φτωχού νέου γεμάτο αγνά συναισθήματα, ο Boyle προσπαθεί να εκβιάσει την συμπάθειά μας παρουσιάζοντάς μας, την όψη μιας Ινδίας άνισης, μιας Ινδίας που ή πεθαίνεις στους δρόμους ή είσαι εγκληματίας και βρίσκεται στον θρόνο. Δεν λέω πως η Ινδία είναι παράδεισος, αλλά το να παρουσιάζεις μόνο την άσχημη και αρνητική πλευρά του νομίσματος δεν είναι δίκαιο σε καμία περίπτωση.
Ουσιαστικά η ταινία βασίζεται στην θεμελιώδη αρχή των αισιόδοξων. Μπορεί η ζωή να μην στα φέρνει πάντα όπως τα θες, μπορεί να περάσεις βάσανα και δυσκολίες όμως, αργά ή γρήγορα θα σου δώσει αυτό που σου χρωστάει. Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο ισχύει αυτό τελικά όμως, επειδή μιλάμε για ένα παραμύθι, είναι καλό να το πιστεύουμε. Ωστόσο, εκ του συνολικού αποτελέσματος, καταλήγω στο ότι κάτι μου έλειψε και αυτό μάλλον ήταν η καλλιτεχνική ευαισθησία. Τα λεπτά δεδομένα μάλλον αξιοποιήθηκαν έτσι ώστε απλά να αναδείξει ο σκηνοθέτης το ταλέντο του και όχι για να αναδείξει τα ακόμα πιο λεπτά συναισθήματα πίσω από αυτά. Το Bollywood στοιχείο δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ευτυχώς όμως για μας, η κιτς οπτική του έχει καμουφλαριστεί από την εξευγενισμένη ευρωπαϊκή σκηνοθετική νότα. Παρ’ όλα ταύτα όμως, η έννοια του αμερικανικού ονείρου ξαναχτυπά την πόρτα με μια ιδιόμορφη ολοκλήρωση. Αν αυτό με ενοχλεί; Σαφέστατα, ιδιαίτερα όταν ωραιοποιημένα προσπαθείς να μου το παρουσιάσεις διαφορετικά, προσπαθώντας να με πείσεις ότι δεν είναι ακριβώς έτσι. Ναι μεν είναι μια καλή ταινία, δεν παύει δε να ενοχλεί και να χάνει στα σημεία.
Βαθμολογία 7/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Slumdog Millionaire
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: Danny Boyle
Πρωταγωνιστές: Anil Kapoor, Dev Patel, Freida Pinto, Mia Drake, Imran Hasnee, Faezeh Jalali, Madhur Mittal, Azharuddin Mohammed Ismail, Ayush Mahesh Khedekar, Rubiana Ali
Παραγωγή: 2008
Διάρκεια: 120’
Επίσημο site:
http://www.slumdogmillionairemovie.co.uk/










23 Σχόλια:
Εχω ακουσει τα καλυτερα η αληθεια ειναι ομως δεν προλαβα να την δω σινεμα.Βγηκε σε dvd;
@ Zenia δεν έχω ιδέα. Εμένα μου το έδωσε μια φίλη και το είδα!
Συμφωνώ σε γενικές γραμμές αλλά όχι απόλυτα. Τα βραβεία είναι πάντα σχετικά, με ποιους άλλους συναγωνίζεσαι κτλ αλλά τούτο εδώ άρεσε πολύ σε κοινό και κριτικούς, τουλάχιστον στην πλειοψηφία. Προσωπικά το βρήκα αρκετά καλό, όχι αριστούργημα. Όσο για την "έλειψη καλλιτεχνικής ευαισθησίας" μπορεί και να έχεις δίκιο αλλά δεν νομίζω ότι τόσο εξώφθαλμη. Μπορεί να βάζει πάνω από όλα τον εαυτούλη του ο Boyle αλλά δεν τον λες και αναίσθητο. Προσπάθησε να θίξει 2-3 πραγματάκια έστω και με αυτή την κατάκεραυνωμένη "feel good" αισθητική του
@ Zamuc δεν αντιλέγω, ως έναν βαθμό προσπάθησε να προσεγγίσει διαφορετικά κάποια πράγματα όμως έχω την αίσθηση πως τελικά παρασύρθηκε από τον 'εγωισμό' του. :/
Ένα πάντως είναι σίγουρο... δεν είναι το αριστούργημα που το παρουσίασαν! :)
Συμφωνώ σε πολλά σημεία με την κριτική σου. Πράγματι πρόκειται για παραμύθι, αλλά καταντά υπερβολή ο σκηνοθέτης να το παίρνει τόσο στα σοβαρά και να το πλασάρει σαν πραγματικότητα.
Να προσθέσω και μία κακή ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή (οι σκηνές στο τηλεπαιχνίδι είναι λες και βγήκαν από τηλεκωμωδία).
Να πω κάτι καλό για την ταινία; Δεν νομιζω ότι πραγματικά έχω. Απλά μπορεί να κρατήσει ευχάριστη συντροφιά με delivery φαγητό και με παρέα και μπύρες, αλλά από την άλλη το ίδιο ισχύει και το μεγαλύτερο ποσοστό του Χόλιγουντ.
@ Αυτό που με ενόχλησε Dynx είναι πως, ή θα είσαι μέσα στα σκατά, ή θα είσαι στην κορυφή. Μέση λύση δεν υπάρχει;
Α, καλά... ο πρωταγωνιστής πρέπει να πιάνει Nova στο σπίτι του. Σαν δορυφορικά πιάτα είναι τα αυτιά του. Συν ότι έχει απόλυτο δίκιο για την παρουσία του στο τηλεπαιχνίδι. Σαν κάτι Γκούφηδες που πάνε στα τηλεπαιχνίδια του Μικρούτσικου είναι. :p
Πολύ κακό για το τίποτα που λένε...ε,αυτό μου θύμησε αυτή η ταινία.ΟΚ καλή ήταν αλλά δεν θα τρελαθούμε κι όλας.
Σίγουρα δεν είναι αριστούργημα, αλλά προσωπικά μου άρεσε πολύ που, ειδικά στο τέλος, ήταν τόσο αισιόδοξη η ταινία...
Αρεκτά καλή ταινία, πολλά από τα πλάνα που μας μεταδίδει είναι όντως έτσι στις φτωχογειτονίες της Ινδίας.
@ George, ότι δεν θα τρελαθώ, δεν θα τρελαθώ! :p
@ Bauer24, από αισιοδοξία άλλο τίποτα, δεν λέω το αντίθετο! Όμως επιμένω! Έκανε τόσο ντόρο μόνο και μόνο επειδή οι αμερικάνικες παραγωγές ήταν πολύ αδύναμες!
@ Πάνο δεν αντιλέγω όμως, δεν υπάρχει μόνο το άσπρο ή το μαύρο σε αυτή τη ζωή!
"Έκανε τόσο ντόρο μόνο και μόνο επειδή οι αμερικάνικες παραγωγές ήταν πολύ αδύναμες!"
Δεν μπορώ να πω πως διαφωνώ ιδιαίτερα, αλλά δεν έφταιγε το Slumdog αν ήταν κατώτερες οι αμερικάνικες ταινίες...
@ Bauer24 σίγουρα δεν έφταιγε, αλλά όχι επειδή δεν υπήρχε κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο, να βγάζουμε και το συγκεκριμένο αριστούργημα.
Υπό άλλες συνθήκες θα πέρναγε και δεν θα ακούμπαγε!
Προσωπικά δεν είπα ποτέ πως είναι αριστούργημα, αλλά μου άρεσε πάρα πολύ λόγω αισιοδοξίας... στην τελική, δεν είναι και τόσο κακό, μια φορά στο τόσο, να βγαίνει μια αισιόδοξη ταινία...
@ Bauer24 δεν αντιλέγω, καλή η αισιοδοξία όμως, να μην ισωπεδώνουμε τα πάντα.
Άλλωστε όπως είδες, την παρακολούθησα ευχάριστα απλά, με όσα είχα ακούσει, περίμενα κάτι καλύτερο. :)
Εγώ το βρήκα εξαιρετικό και μέσα στις καλύτερες εσοδείες της φετινής αμερικάνικης παραγωγής, τα έχω ξαναναλύσει πάνω κάτω.
Δε θυμάμαι, πόση βαθμολογία του είχες βάλει Τζακ;
@ Δεν ξέρω Costello... οκ, καλό, αλλά ως εκεί! :/
@ Δεν ξέρω Costello... οκ, καλό, αλλά ως εκεί! :/
Όταν το είδα για πρώτη φορα: 9,5 (!!!), αλλά τώρα 9 (έτυχε και το είδα 3 φορές!!!)...
@ Bauer24 3 φορές από τότε που βγήκε; Ε, όχι! Τόσο σύντομα δεν το ξανάβλεπα! :/
Μα έτυχε, δεν ήταν επιλογή μου...
@ Bauer24 α, έτσι εντάξει! :)
Φχιουξ!!! :P :)
Δημοσίευση σχολίου