
1. Οι μαμάδες στην Αμερική, παρά το γεγονός ότι είναι πολυάσχολες και μεγάλες business women, προλαβαίνουν να φτιάξουν μαλλί κομμωτηρίου και νύχι ακονιστήρι και ταυτόχρονα να έχουν ετοιμάσει ένα τεράστιο πρωινό που φτάνει όχι μόνο για την τετραμελής οικογένειά τους, αλλά για έναν λόχο. Δύο απορίες! Πώς τα καταφέρνουν να διαχειρίζονται έτσι τον χρόνο τους ώστε να τα προλαβαίνουν όλα όταν το πρωί μόνο να κατουρήσω προλαβαίνω και γιατί μπαίνουν στον κόπο αφού στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πάρουν μια φρυγανιά για το δρόμο;
2. Τα όπλα των Αμερικάνων (και όχι μόνο) δεν αδειάζουν ποτέ. Τι κι αν είναι εξάσφαιρα ή οχτάσφαιρα; Τους έχουν κάνει το μαγικό ξόρκι που τα μετατρέπει σε μικροσκοπικά πολυβόλα που εξαπολύουν εκατοντάδες σφαίρες. Το κακό είναι ότι ξεμένουν συνήθως την πιο κρίσιμη στιγμή. Άσε που αν ανήκεις σ`αυτή την ειδική κατηγορία κομάντο δεν καταλαβαίνεις τον θεό σου όσες σφαίρες κι αν φας. Το πολύ-πολύ να τσούξει όταν θα σου καθαρίζει την πληγή καμιά δίμετρη γκομενάρα, έτσι, για ναζάκια.
3. Οι ωρολογιακές βόμβες απευθύνονται σε ηλίθιους. Έχουν τεράστια κόκκινα γράμματα για να ξέρεις πόσος χρόνος σου απομένει και πάντα έχουν ένα μπλε κι ένα κόκκινο καλώδιο. Μόνο που ποτέ δε θυμάσαι ποιο πρέπει να κόψεις... "Γαμώτο! Τι είχε κάνει εκείνη η πατσαβούρα στην ταινία που έβλεπα τις προάλλες;" Οι φίλοι μας όμως οι Αμερικάνοι έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Πάντα κόβουν το σωστό και πάντα ένα δευτερόλεπτο πριν την έκρηξη.
4. Μιας και ανέφερα τις δίμετρες γκομενάρες... πως γίνεται όλες, μα όλες, να έχουν άψογο make-up ακόμα κι όταν έχουν κοιμηθεί, έχει ανατιναχτεί ένα οικοδομικό τετράγωνο, έχουν κάνει καταδύσεις και όλα τα σχετικά; Μήπως χρησιμοποιώ λάθος μάρκα καλλυντικών;
5. Ένα μυστήριο πράγμα συμβαίνει και με τα ταξί. Αν το ψάχνεις για να πας να συναντήσεις τον έρωτα της ζωής σου που σου έχει δώσει χρονικό τελεσίγραφο σου βγαίνει η πίστη μέχρι να τα καταφέρεις. Αν πάλι σε κυνηγάνε για να σε "καθαρίσουν" ή για να πας σ`ένα επαγγελματικό ραντεβού σε περιμένει με το που θα βγεις απ`την πόρτα. Και πες ότι το βρίσκουν το ρημάδι το ταξί... Τόσο χουβαρντάδες είναι που πάντα λένε "κράτα τα ρέστα"; Εμείς δηλαδή είμαστε τσίπηδες;
6. Κι αν ανήκεις στην κατηγορία των τυχερών που έχει Ι.Χ. πάλι πέφτεις σε δύο τεράστιες συμπτώσεις. Όπου πας βρίσκεις parking να σε περιμένει κι όταν βιάζεσαι γιατί κινδυνεύεις ν`απολυθείς ή πρέπει να σώσεις κάποιον, στον πιο τελειωμένο και ξεχασμένο δρόμο ή θα βρεις μποτιλιάρισμα γιατί όλοι οι έξυπνοι αποφάσισαν εκείνη την ημέρα να κόψουν δρόμο από `κει ή θα πέσεις πάνω σε παρέλαση της πόλης. Αν πάλι η αστυνομία καταδιώκει κάποιον κακοποιό τότε όλοι οι δρόμοι θα είναι τόσο έρημοι όπου στο κέντρο μπορείς να πάρεις την απότομη στροφή της λεωφόρου με 200χλμ. την ώρα.
7. Κανένας δεν έχει καλούς τρόπους. Από πού βγαίνει αυτό το συμπέρασμα; Απ`το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές δεν χαιρετάνε ούτε όταν σηκώνουν ούτε όταν κλείνουν το τηλέφωνο. Άσε το άλλο μυστήριο... δίνουν ραντεβού χωρίς να πουν το που και το πότε! Με τηλεπάθεια δουλεύουν;
8. Εγώ άμα σηκωθώ μες τη νύχτα για νερό ανάβω το φως της κουζίνας; Αυτοί γιατί ανοίγουν την πόρτα του ψυγείου; Τους έχει πει κανείς πως με το φωτάκι του κάνουν οικονομία;
9. Είσαι ένας κι έρχεσαι αντιμέτωπος με ολόκληρη συμμορία. Δεν ταράζεσαι όμως... είναι κύριοι! Σέβονται το γεγονός ότι είσαι ένας κι είναι πολλοί και δεν σου κάνουν ποτέ όλοι μαζί ντου. Στην πέφτουν ένας-ένας κι επειδή είσαι μάγκας και κομάντο τους σπας στο ξύλο με τη σειρά τους. Κι αν τελικά την πατήσεις και τις φας, μπορεί να σε έχουν κάνει τουλούμι όμως θα την γλιτώσεις με λίγο αίμα απ`τη μύτη και κανά-δυο μελανιές.
10. Αφού δεν ισχύει (αποδεδειγμένο επιστημονικά), γιατί κάθε ντεπόζιτο αυτοκινήτου με μερικές σφαίρες εκρήγνυται με αποτέλεσμα ένα τετράγωνο να γίνει παρανάλωμα τους πυρός;
11. Το να οδηγήσεις ένα αεροπλάνο, ακόμα και όταν ο δείκτης νοημοσύνης σου είναι ίσως μ`αυτόν που έχει ένα μπρόκολο, είναι ακόμα πιο εύκολο απ`το να μάθεις να ισορροπείς σε ποδήλατο, αρκεί να σου δώσουν οδηγίες από τον πύργο ελέγχου.
12. Όποιος κάνει το σφάλμα να κάνει μεγαλεπήβολες δηλώσεις του στυλ "Θα γυρίσω σύντομα", είναι δεδομένο ότι στο τέλος θα τον φάει η μαρμάγκα.
13. Αν βέβαια δεν έχεις κάνει την παραπάνω δήλωση και σε κάποια στιγμή απελπισίας ψιθυρίσεις ότι θέλεις να γυρίσεις σπίτι, στην οικογένειά σου, μπορεί κάποιοι να σε πουν χέστη, όμως ο καλός θεούλης θα σε λυπηθεί καιι θα κάνει την επιθυμία σου πραγματικότητα.
14. Μας πως το κάνουν αυτό με τις πιστωτικές; Όχι μόνο πόρτες, αλλά σε λίγο χρηματοκιβώτια υψίστης ασφαλείας θ`ανοίγουν μ`αυτές. Βέβαια, σε ώρες πραγματικά μεγάλης ανάγκης, όπως να κινδυνεύει μια ανθρώπινη ζωή, δεν ανοίγουν ποτέ.
15. Όλοι οι μπάτσοι είναι διεφθαρμένοι, συχνάζουν σε στριπτιτζάδικα, πουλάνε προστασία και πάντα περιμένουν εκείνο τον μαλάκα μπάτσο που θα τους χαλάσει τη δουλειά καθώς πάει με το σταυρό στο χέρι. Α... και ο αρχηγός της αστυνομίας πάντα δίνει 48 ώρες προθεσμία πριν κάνει το ντου.
16. Καλοί αστυνομικοί... πικραμένη φάρα! Όλοι έχουν κάποιο σκοτεινό μυστικό, ένα οδυνηρό παρελθόν όπου έχασαν γυναίκα, παιδιά, σκυλιά, γατιά με βίαιο και σκληρό τρόπο κι αυτό σημάδεψε τις ζωές τους.
17. Το πιο σύνηθες... ο πρωταγωνιστής παίρνει τη γκόμενα, τα φράγκα και την κάνει για εξωτικές παραλίες.
Θα μπορούσα να σας αναφέρω κι ένα σωρό άλλα, αλλά νομίζω πως αυτά είναι αρκετά για να συνειδητοποιήσετε πως έχετε πετάξει λεφτά σε επαναλαμβανόμενες και προβλεπόμενες μπούρδες. Μην απογοητεύεστε όμως... Όλοι την έχουμε πατήσει! Ας προσπαθούμε τουλάχιστον να το διασκεδάζουμε κάνοντας (όσο γίνεται βέβαια, γιατί δεν είμαστε και στραβοί) την... πάπια. Τι; Δεν ανέφερα κλισέ στιγμές από θρίλερ; Εδώ υπάρχει πολύ ψωμί και θα επανέλθω με ξεχωριστώ κεφάλαιο. Αναμείνατε λοιπόν στις οθόνες σας.
20 Σχόλια:
Xaaxaxaxaxa.. h eisagogh sou einai ola ta lefta!!! Den tha to pistepseis, alla me tin parea stis diakopes, suzitousame akrivos auto to pragma..
Pragmatika einai gia gelia ola auta k opos eipes exei alla toooooosa tragika ...
@ Νικολέτα στην πραγματικότητα είναι τόσα πολλά που δεν ξέρεις πιο να πιάσεις και πιο ν' αφήσεις.
Χα, χα, χα... ναι... είχα κέφια! :p
ναι ναι θέλουμε θρίλερ!!!
το 17 είναι ρεαλιστικότατο ρε:)
όσον αφορά τα γυναικεία κλισέ...έτσι έπρεπε νάνε!
μη χαλάς τα όνειρα όσων δεν έχουμε συγκατοικήσει ποτε.:)
Το 17ο κλισέ είναι το καλύτερο!!!
Τι να κάνουμε;; Πρέπει να υπάρχουν και τα κλισέ, για να προχωρά και η πλοκή της ταινίας, παρά του ότι ορισμένες φορές σε εκνευρίζουν.
Το άλλο σου ιστολογία τι απέγινε;
@ Aldo τα όνειρα μερικές φορές πρέπει να γκρεμίζονται και να δίνουν θέση στην πραγματικότητα! :p
Ναι... το 17 είναι μες τον ρεαλισμό.
@ Σωκράτη το πρόβλημα δεν είναι αν υπάρχουν αλλά, τι έκταση έχουν.
Στείλε μου το mail σου να σου κάνω πρόσκληση για να μπορείς να δεις και το άλλο blog (κλείδωσα την πρόσβαση σε όποιον να
'ναι και θα διαβάσεις τους λόγους). :)
ναι αλλα όχι από τώρα! σε 20-30 χρονια εντάξει:)
α θέλω και γω πρόσκληση:) θα το κρατήσεις έτσι η όπως την προηγουμενη φορα θα το ξανακάνεις κανονικό?:p
@ Όχι. Έτσι θα το κρατήσω aldo. Την προηγούμενη φορά ήμουν έτοιμη να το κλείσω εντελώς. :p
Μπες... θέλω την άποψή σου επί των τελευταίων θεμάτων! :)
@ Aldo, επειδή ξέχασα, στείλε μου και το mail σου για να μπορέσω να στείλω κι εγώ πρόσκληση.
Καλε ναι! Πολυ κλισε, απιστευτα προβλεψιμες οι αμερικανικες ταινιες, εξ'ου και ο ορος αμερικανια! Καλο Σαββατοκυριακο!
Συμφωνώ Γιώτα... Η έκταση που παίρνουν είναι το πρόβλημα. Γι'αυτό κι εμείς κάτι τέτοια θα τα "θάβουμε"!!! Χα, χα!
Θα σου το στείλω σε προσωπικό μήνυμα στο FACEBOOK.
Ειδικά για το 7 έχεις τόσο δίκιο!!!
@ Από αμερικανιές άλλο τίποτα... να φαν και οι κότες που λένε.
Καλό Σαββατοκύριακο και σε 'σένα Butterfly μου! :)
@ Σωκράτη το πήρα το μήνυμα όπως διαπίστωσες! ;)
Χα, χα! Αυτό πες το ψέ,ατα! Μας δίνουν υλικό να κουτσομπολεύουμε και να κατακρίνουμε. :p
@ Το αστείο είναι Dynx ότι όλοι το βλέπουν αλλά, είναι σαν να μην το αντιλαμβάνονται ποτέ. Δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιον να το σχολιάζει όσο παρακολουθούμε μια τέτοια σκηνή. Είπα κι εγώ... μόνο εγώ είμαι παράξενη!
Μία είναι η λύση: όχι άλλες χαζοαμερικάνικες ταινίες!!
@ Συμφωνώ Ανώνυμε αλλά, όλοι μας έτσι λέμε και τελικά, ξαναϋποκύπτουμε στο αμάρτημα της κινηματογραφικής επανάληψης.
Το θέμα είναι η συνείδηση και η επίγνωση. Χτες είδα με έναν φίλο μου τον Ζόχαν. Εγώ το είχα ξαναδεί αλλά πραγματικά ξεκαρδιζόμουν στα γέλια σε πολλές φάσεις! Μια φορά στο τόσο, για να νοιώθεις πιο ανθρώπινος, δεν είναι κακό, αλλά μην το παρακάνεις! Το λέω γιατί πολλές τέτοιες ανεβάζεις στο μπλογκ και απορώ με το κουράγιο σου!Μα, σε πληρώνουνε, καλή μου;!:Ρ
@ Χα, χα, χα... ναι Ανώνυμε αλλά, εκτός από το ότι τις σοβαρές ταινίες τις έχουμε σε μεγάλο βαθμό αναφέρει, είναι καλοκαίρι και δεν παίζει τίποτα σοβαρό για να με εμπνεύσει να γράψω. :p
Τι βρίσκεις πιο προβλέψιμο;Τα αισθηματικά,γτα κοινωνικά ή τις περιπέτειες;
@ Νομίζω George ότι λίγο-πολύ, όλα στην ίδια μοίρα βρίσκονται.
Δημοσίευση σχολίου