
Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η γοητευτική Έλενα, ο µελαγχολικός Στέφαν και ο αλαζονικός Ντέιµον συναντιούνται, ακολουθώντας διαφορετικούς δρόµους ο καθένας, σ’ ένα θανατερό τρίγωνο πάθους.
Η Έλενα, µετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις στο πρώτο βιβλίο της σειράς VAMPIRE DIARIES, θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα ότι υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από το να ερωτευτεί βρικόλακα.
Πώς θα νιώσει και ποιο δρόµο θα πάρει όταν συνειδητοποιήσει ότι τα δύο αδέλφια –επίδοξοι εραστές της ίδιας γυναίκας πριν από αιώνες– θα συντηρήσουν τη θανάσιµη έχθρα τους διεκδικώντας και τη δική της καρδιά;
Ο Στέφαν αγωνίζεται να συγκρατήσει το πάθος του, αλλά ο Ντέιµον είναι αδίστακτος. Μια σειρά από σκοτεινά γεγονότα θα αναγκάσουν την Έλενα να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή της για να σώσει τον αγαπηµένο της.
Προσωπική άποψη:
Νομίζω ότι είχα αναφέρει την επιφύλαξή μου απέναντι στη σειρά βιβλίων "Vampire Diaries", πριν ακόμα ξεκινήσω να τα διαβάζω. Επίσης, νομίζω ότι είχα αναφέρει πως κάθε επιφύλαξη εξαφανίστηκε από τις πρώτες κι όλας σελίδες ανάγνωσης. Σήμερα, νομίζω ότι μπορώ με κάθε σιγουριά να επιβεβαιώσω πως οι επιφυλάξεις αυτές, όχι μόνο αποτελούν παρελθόν αλλά, μια σκοτεινή θύμηση, σχεδόν χαμένη στα βάθη του μυαλού μου. Σίγουρα το είδος και το μέγεθος του βιβλίου σε προδιαθέτουν ότι πρόκειται για ένα βαμπιρίστικο άρλεκιν και ίσως να είναι έτσι. Ωστόσο, αν κάτι τέτοιο ισχύει, είναι καθαρά εν μέρη και αυτό γιατί, τα φτηνά και ξεπεσμένα άρλεκιν, καλώς ή κακώς, στερούνται όχι μόνο φαντασίας αλλά, σασπένς κι έντασης και αυτά είναι δύο στοιχεία που τα "Vampire Diaries" δεν στερούνται διόλου.
Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας δεν χρειάζονται περισσότερες συστάσεις από αυτές που μας προσέφερε το πρώτο βιβλίο της σειράς. Γνωρίζουμε ποιοι είναι, τι θέλουν, που στοχεύουν και κυρίως, τι αγαπάμε και τι μισούμε πάνω τους. Η Έλενα είναι το κορίτσι εκείνο που κάθε έφηβος θα κυνηγούσε στο σχολείο του προκειμένου να το κατακτήσει. Ο Στέφαν είναι τρυφερός και μελαγχολικά όμορφος, βυθισμένος στα προσωπικά του πάθη και την ανθρώπινη συνείδησή του η οποία μοιάζει να μην έχει χαθεί. Και είναι και ο Ντέιμον, ένας άντρας όμορφος και γοητευτικός, που δεν θα μπορούσες εύκολα να αντισταθείς, μυστηριώδης κι επικίνδυνος που όμως, ζει στοιχειωμένος από την εμμονή και τον εγωισμό του. Οι τρεις αυτοί χαρακτήρες αποτελούν ζωτικά κομμάτια ενός παζλ και όσο παράξενο και αν φαίνεται, όσο και αν μάχονται ο ένας τον άλλον, αλληλοεξαρτόνται καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
Η Έλενα δείχνει εύθραυστη ωστόσο, είναι δυμανική και μάχημη, έτοιμη να κάνει ότι χρειαστεί και να θυσιάσει τα πάντα, ακόμα και την ζωή της προκειμένου να προστατέψει όσους αγαπά. Ελπίζει σε ένα κοινό μέλλον με τον Στέφαν, κόντρα στις όποιες αντιξοότητες και όσο τα πράγματα γίνονται πιο δυσοίωνα, τόσο εκείνη επιμένει. Ο Στέφαν από την άλλη προσπαθεί να την προστατέψει κρατώντας την μακριά από τον κίνδυνο που προκαλεί ο Ντέιμον. Προσπαθεί να διατηρήσει την αυτοκυριαρχία του ακόμα και όταν αυτό δεν φαντάζει τόσο εύκολο ενώ, όσο δύσκολο και αν είναι, προσπαθεί να χαρίσει στην Έλενα αυτό που και οι δυο θέλουςν περισσότερο. Ελπίδα για ένα κοινό, φωτεινό μέλλον, μακριά από όλα αυτά. Τέλος ο Ντέιμον, σκληρός αλλά συνάμα κοντραρισμένος με την ευαίσθητη πλευρά του, εκείνη που δεν θέλει την Έλενα από εγωισμό αλλά από μια βαθύτερη ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Αυτό παρ' όλα ταύτα δεν τον εμποδίζει να γίνει σκληρός, βίαιος και αδίστακτος μπροστά σε ότι μπαίνει εμπόδιο στον δρόμο του, όντας αποφασισμένος να μην χάσει δεύτερη φορά αυτό που θέλει.
Είναι φυσικό επόμενο οι βρικόλακες της Smith να διατηρούν την μεταμοντέρνα εικόνα τους. Όμως, η εκμοντέρνισή τους αυτή ξεκινάει και τελειώνει στο φαίνεσθαι. Έχουν προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής τους όμως αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν αποβάλλει τα θετικά ή αρνητικά χαρακτηριστικά τα οποία τους συντροφεύουν από την γέννησή τους και την ανατροφή τους σε μια εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Έχοντας γαλουχηθεί με τον καθωσπρεπισμό και τον ιπποτισμό αλλά και με την οργή που απαιτεί συνεχή εκδίκηση αντίστοιχα, δεν ξεχνάνε ποτέ ποιοι ήταν και ποιοι είναι σήμερα, κρατώντας έτσι σε μια ισορροπία το παρόν με το παρελθόν, έστω και αν το δεύτερο αναφέρεται όλο και λιγότερο. Ίσως και να μην χρειάζεται από την στιγμή που επαναλαμβάνεται με μοναδική διαφορά ότι τώρα η διεκδίκηση είναι ουσιαστική και δεν σημαδεύεται από την αναμονή της απάντησης.
Για άλλη μια φορά, η L. J. Smith χρησιμοποιεί μια γλώσσα απλή, στρωτή και εύκολα κατανοητή, ιδιαίτερα από το εφηβικό κοινό στο οποίο άλλωστε και απευθύνεται κατ' εξοχήν, χωρίς φιοριτούρες και δηθενιστικές ωραιοποιήσεις ή τραγικοποιήσεις καταστάσεων. Τα πράγματα έχουν όπως ακριβώς τα βλέπουμε και είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε τον δρόμο που εκείνα θα πάρουν. Ακόμα πιο σκοτεινό, ακόμα πιο μυστηριώδες και το σημαντικότερο όλων, ακόμα πιο ανατρεπτικό, το δεύτερο βιβλίο της σειράς "Vampire Diaries" μας θυμίζει την σκληρή πλευρά της ζωής των βρικολάκων και όσων τους περιβάλλουν, εκείνη που απειλείται συνεχώς από κίνδυνο και θάνατο και που ο έρωτας μπορεί να είναι ισχυρός αλλά, ίσως όχι τόσο όσο θα έπρεπε προκειμένου να προφυλαχτεί και να μείνει αλώβητος. Όπως και να 'χει το πράγμα, η Smith κλείνει τον δεύτερο κύκλο της ιστορίας της με υποσχέσεις για ένα ακόμα πιο ανατριχιαστικό και ανατρεπτικό μέλλον.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: L. J. Smith
Μεταφραστής: Αλεξοπούλου Ευηνέλλα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2010
Αρ. σελίδων: 224
ISBN: 978-960-453-750-1
17 Σχόλια:
Είναι πολύ ωραία σειρά και μακράν καλύτερη από το Λυκόφως!!!
Tora diavazo to 2o vivlio k exo paraggeilei hdh to 3o k to 4o!!! Auto pou mou kanei tromeri entuposh einai oti seira k vivlio = kamia sxesh!!! K mporo na po oti mou aresei auto... gt sth seira prosthetoun polla... paaaaaaaaaara polla k dn patane toso pano sto vivlio k apo thn alli dn xereis tin na perimeneis blepontas thn seira h diavazontas to vivlio!!! an k einai polu mikroulia ta vivlia,katafernoun na se kratane se agonia..
@ Νικολέτα ακριβώς αυτό σκεφτόμουν κι εγώ.
Παρά που είναι μικρά, είναι χορταστικά. Δεν αναλώνονται σε περιττές βλακείες και ανούσιες λεπτομέρειες.
Όσο για το θέμα της σειράς... καμία σχέση. Και όπως λες, αυτό είναι καλό γιατί παρακολουθούμε και τα δύο με ενδιαφέρον.
@ Μαρία δεν ξέρω αν θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω καλύτερη σειρά από το "Λυκόφως" ή γενικά αν θα μπορούσα να κάνω τέτοιες συγκρίσεις. Είναι μάλλον άτοπο αφού πατάνε σε διαφορετική βάση.
σου μυρίζει κάτι καμένο?:) άντε τώρα ξεκινα και buffy.
@ Aldo υποννοείς τίποτα; :)))
Για να σου πω... εσύ φταίς... :P
Λέει τίποτα γιατί η αλήθεια είναι ότι σκεφτόμουν να το ξεκινήσω και αυτό... :P
τίποτα μωρέ...τα κολοκυθάκια ήτανε:)
μονο την πρώτη σεζόν έχω δει. πολύ καλο εμενα με άρεσε. φαντάζομαι θα σε αρέσει και σε ένα.
@ Εσύ φταις aldo... για όλα!!! :P
εγώ φταίω που μαλακίζετε ο χρονοδιακόπτης??:)
@ Θα τον στείλω εγώ aldo για ρεκτιφιέ... :p
Άσε... και μας άφησαν χωρίς επεισόδιο οι μαλάκες μέχρι 02/12! :/
e arxina buffy:)
@ Aldo έμπλεξα με άλλες δουλειές και ακόμα δεν μπορώ. Μάλλον μετά τα Χριστούγεννα πάμε! :/
είδα και γω τη σειρά!!!! κόλλησα αγρια ε. σε 4-5 μέρες τα είδα όλα! δεν ξέρω για τα βιβλία αλλα η σειρά είναι σίγουρα καλύτερη από την ταινία.
εκεί στο λυκόφως δεν μπορούσαν να βρούν τέτοιους ηθοποιούς αντί να πάρουν τον στραβομούτσουνο και την κοιμισμένη?
ps: και καλή χρονια βρε γιώτα:)
@ Καλή χρονιά και σε σένα aldo! Ό,τι καλύτερο εύχομαι... :)
Καλά ρε 'συ......... με έβαλες στο τρυπάκι και δεν το παρακολουθούσες;;;; Τώρα το είδες; :S :/
Αναμονή μέχρι την άλλη Παρασκευή που θα έχουμε νέο επεισοδιάκι με υπότιτλους! :))
Σε παρακαλώ... για την κοιμισμένη λέγε ό,τι θες... τον Rob όμως άσε τον ήσυχο! :P
ε σιγά μη κάθημαι να βλέπω μαλακίες ρε! εγώ βλέπω μονο σοβαρά πράγματα:)
ναι θα είναι και εξινταλεπτο το επεισόδιο!
σιγά τον τον rob! αντικειμενικά ο stefan είναι και πιο ωραίος και πιο καλός ηθοποιός και πιο ταιριαστός στον ρολο του μελαγχολικού vampire. έλα παραδέξου το.
πάντως εγώ είμαι team damon:)
α και κάτι άσχετο
να δεις το blue valentine
@ Θα το δω aldo, θα το δω...
Έλα... έλα... δεν θέλω χαζά και κακιούλες για τον Rob!!! :P
Κοίτα... μ' αρέσει ο Stefan... από κάθε άποψη... μου αρέσει βέβαια και ο Damon... πάλι από κάθε άποψη!!!
Γενικά, πάντα μας αρέσουν οι ψιλοτσόγλανοι αλλά τελικά με τα καλά παιδιά καταλήγουμε!!!
Δεν ξέρω... εγώ μάλλον θα 'έπαιρνα' και τους 2 και θα αποφάσιζα μετά!!! ;)
Δημοσίευση σχολίου