Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Τζέινι νόμιζε ότι ήξερε τι της επιφυλάσσει το μέλλον. Και πίστευε ότι είχε συμφιλιωθεί μ’ αυτό. Στο κάτω κάτω, τα πράγματα θα έπρεπε να πηγαίνουν μια χαρά – μόλις έχει αποφοιτήσει από το λύκειο και περνάει το καλοκαίρι της με τον Κάμπελ, με τον οποίο είναι τρελά ερωτευμένη.
Αλλά, κατά βάθος, η Τζέινι είναι ένα ερείπιο και κάθε φορά που σκέφτεται το μέλλον της, πανικοβάλλεται. Το ξέρει ότι ο Κάμπελ θα παραμείνει κοντά της, αλλά εκείνη θέλει να του προσφέρει τη ζωή που πραγματικά του αξίζει και πιστεύει πως μόνο ένας τρόπος υπάρχει γι’ αυτό: να εξαφανιστεί.
Τότε, όμως, ένας άγνωστος εμφανίζεται στη ζωή της, και όλα ξεκαθαρίζουν. Το μέλλον που είχε αποδεχτεί η Τζέινι αποκτά ακόμα πιο απειλητικό χαρακτήρα κι οι επιλογές της γίνονται ακόμα πιο δύσκολες. Τώρα πια πρέπει να αποφασίσει. Κι ο χρόνος τελειώνει.

Προσωπική άποψη:
Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς της Lisa McMann, "Τα Όνειρά Σου Δεν Είναι Δικά Σου", έφτασε και επιτέλους, ολοκληρώνεται μια σειρά που εδώ και μήνες με είχε στην αναμονή. Για όσους δεν έχουν διαβάσει τα προηγούμενα posts και όσους τα διάβασαν αλλά δεν τα θυμούνται, θα ξεκινήσω την ανάρτηση αυτή κάνοντας ουσιαστικά μια ανακεφαλαίωση, σχετικά με τα συναισθήματα που μου άφησε το καθένα από αυτά. Το πρώτο βιβλίο μου προκάλεσε μια κάποια σύγχυση. Όχι πως δεν μου άρεσε, αντίθετα, ωστόσο, χρειάστηκα κάποια διάστημα προσαρμογής έτσι ώστε να καταφέρω να μπω στο κλίμα και να αντιληφθώ τι συμβαίνει με την Τζέινι καθώς, κάποια κουραστικά ταξίδια στο χώρο και στον χρόνο με αποσυντόνισαν. Το δεύτερο βιβλίο ήταν εκπληκτικό και σε αυτό δε συνέβαλλε μονάχα το γεγονός ότι γνωρίζαμε πλέον περί τίνος πρόκειται αλλά και γιατί η δράση του ήταν συνεχείς και στα ύψη, ενώ το συναισθηματικό επίπεδο πολύ καλοδουλεμένο.

Μετά από αυτή τη μικρή εισαγωγή λοιπόν, νομίζω πως μπορώ να ξεκινήσω να λέω τις εντυπώσεις μου από το "Φύγε". Πλέον η Τζέινι, δεν γνωρίζει απλά ποιες είναι οι ικανότητές της και πως μπορεί να τις ελέγξει και να τις χρησιμοποιήσει αλλά παράλληλα, έχει πλήρη επίγνωση του ποιες είναι οι συνέπειές τους. Ως παγιδεύτρια ονείρων μπορεί να βοηθήσει άλλους ανθρώπους, στον ύπνο ή και στον ξύπνιο τους αξιολογώντας τα δεδομένα ωστόσο, η χρήση της δύναμής της πρόκειται να την καταδικάσει σε ένα μέλλον που κανείς δεν θα ευχόταν ούτε για τον χειρότερο εχθρό του, πόσο μάλλον για τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι καταδικασμένη να γίνει έρμαιο των ονείρων των ανθρώπων γύρω της, να υπερφορτίζεται με ένα βάρος που μερικές φορές δε μπορεί να αντέξει για να καταλήξει στο τέλος, όχι μόνο να μην ανταμειφθεί αλλά, να μείνει τυφλή και ανάπηρη. Τελικά τα μεγάλα χαρίσματα, ίσως να μην προσφέρουν πάντα ευλογία.

Η Τζέινι βρίσκεται πλέον σε ένα σταυροδρόμι που θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο να ζήσει με το φορτίο που η μοίρα της έχει αναθέσει, θυσιάζοντας ωστόσο ένα μεγάλο μέρος της ζωής της και στο να ζήσει απομονωμένη, μακριά απ' όλους και απ' όσα αγαπάει, να μην ακολουθήσει ούτε για λίγο τα όνειρά της, προκειμένου να κρατηθεί μακριά από τα όνειρα και να μπορέσει να κρατήσει το σώμα της αλώβητο. Πώς μπορεί όμως να κάνει κάτι τέτοιο όταν καμία από τις δύο επιλογές δεν είναι η ιδανική; Και οι δύο εναλλακτικές της είναι τόσο σκληρές και δύσκολες που την οδηγούν σε μια αμφιταλάντευση δίχως όρια, σε μια διαρκή εσωτερική πάλη ανάμεσα σε αυτά που θα ήθελε να έχει και σε αυτά που μπορεί. Ακόμα πιο δύσκολο δε είναι το γεγονός ότι δεν έχει να σκεφτεί μόνο την ίδια και τον σταυρό που θα πρέπει να κουβαλήσει αλλά και όσους βρίσκονται γύρω της. Την αλκοολική μητέρα της που δε θα πάψει ποτέ να την χρειάζεται και τον Κάμπελ, που η αγάπη της για εκείνον είναι πάνω απ' όλα, σκληρή κι επίπονη, μη μπορώντας να ζήσει χωρίς εκείνον αλλά χωρίς να θέλει παράλληλα να τον καταδικάσει στο δικό της μέλλον.

Αν η Τζέινι νόμιζε πως οι επιλογές της είναι ξεκάθαρες και πως θα μπορούσε να συμβιβαστεί με αυτές, έστω και με κάποια δυσκολία, τα πράγματα περιπλέκονται όταν στη ζωή της εμφανίζεται ο Χένρι, ο πατέρας που ποτέ δε γνώρισε. Και αν αρχικά δε θέλει να γνωρίζει τίποτα για εκείνον, το αίμα του που κυλάει στις φλέβες της την καλεί κοντά του κι εκεί ανακαλύπτει μυστικά και αλήθειες που έμειναν χρόνια και χρόνια κρυμμένα και που καθόρισαν το παρελθόν, τη ζωή της αλλά και που προβλέπεται να καθορίσουν το μέλλον της που όλο και πλησιάζει. Έχει δύο ανθρώπους, πρότυπα, που έκαναν διαφορετικές επιλογές. Η κάθε μία μοιάζει να έχει τη δικιά της λύτρωση αλλά και τις δικές της συνέπειες. Και εκείνη πρέπει, οφείλει να διαλέξει, δε μπορεί να πράξει διαφορετικά. Ο κλοιός γύρω της σφίγγει, την κάνει να ασφυκτιά και μαζί με αυτήν, ασφυκτιούμε κι εμείς, μην μπορώντας έστω και νοερά να την συμβουλεύσουμε αφού κι εμείς, δεν ξέρουμε τι θα κάναμε στη θέση της.

Η Lisa McMann εμβαθύνει ακόμα περισσότερο στους χαρακτήρες της, σε όλα όσα αυτοί νιώθουν και αισθάνονται, σε όλα όσα λαχταράνε αλλά και σε όλα εκείνα που τους γεννάνε έναν τεράστιο φόβο, μια αμφιβολία και πάνω απ' όλα, ανασφάλεια για το ίδιο το μέλλον και την πορεία της ζωής τους. Η δράση είναι σαφέστατα περιορισμένη σε σχέση με το προηγούμενο βιβλίο της σειράς και αυτό ίσως να είναι και το μοναδικό μελανό σημείο στην όλη υπόθεση. Αντιλαμβάνομαι ότι η συγγραφέας επιθυμούσε πάνω απ' όλα να κάνει μια βουτιά στα βαθύτερα και σκοτεινότερα σημεία του ανθρώπινου νου και της ψυχοσύνθεσής του κάτω από τραγικά πιεστικές συνθήκες, κατανοώ ότι η ιστορία της μιλάει για τις επιλογές του ανθρώπου, το πεπρωμένο του και το όχι πάντα στρωμένο με ροδοπέταλα, μονοπάτι που πρέπει να επιλέξει ωστόσο, δε μπορώ να μην πω ότι κάτι μου έλειψε.

Μεταφυσικό, παραψυχολογικό, μια διερεύνηση της άλλης πλευράς των ανθρώπινων δυνατοτήτων, το "Φύγε" ολοκληρώνει με βαθιά συναισθηματικό τρόπο μια ιστορία η οποία δε μπορεί με κανέναν τρόπο να ξεφύγει από μια τραγική κατάληξη, που παρά τις όποιες μικρές, αισιόδοξες ηλιαχτίδες, κατά βάθος θα στοιχειώσει τόσο τους ήρωες όσο και τους αναγνώστες. Η ζωή δεν είναι εύκολη, ούτε οι επιλογές μας μέσα σε αυτήν όμως είναι βέβαιο ότι οι χαρισματικοί άνθρωποι, είναι κατά κάποιον τρόπο καταδικασμένοι από την ίδια τους τη μοίρα να μην μπορούν να βιώσουν την ολοκληρωμένη και απόλυτη ευτυχία, δε μπορούν να είναι ξεχωριστοί χωρίς να πληρώσουν κάποιο τίμημα. Και να η όλη ιστορία μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, δε μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε στη συγγραφέα ότι είναι ειλικρινής απέναντι στους ήρωές της, τον ίδιο της τον εαυτό αλλά και απέναντι στους αναγνώστες της, αποφεύγοντας να χρυσώσει το χάπι με μια υποτυπώδη λύτρωση που απλά θα αποδυνάμωνε το μήνυμά της.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lisa McMann
Μεταφραστής: Πιπίνη Αργυρώ
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2011
Αρ. σελίδων: 224
ISBN: 960-16-3944-6