Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Katniss καταφέρνει να επιβιώσει στους 74ους Αγώνες Πείνας κι επιστρέφει νικήτρια στην πατρίδα της μαζί με τον συμπαίκτη της, Peeta. Τώρα οι δύο τους πρέπει να φύγουν από τα σπίτια και τις οικογένειες τους και να ξεκινήσουν την «Περιοδεία της Νίκης» σε όλες τις περιφέρειες της Πάνεμ. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας φαίνεται ότι κάτι έχει αλλάξει, μια μικρή σπίθα αρκεί για να ξεσπάσει επανάσταση σε όλες τις περιφέρειες.
Παρόλα αυτά, η Κάπιτολ εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο και όλοι με αρχηγό τον πρόεδρο Snow ετοιμάζονται για τους 75ους Αγώνες Πείνας, τους Αγώνες που θα αλλάξουν την Πάνεμ για πάντα.
Προσωπική άποψη:
Μετά την κινηματογραφική μεταφορά των "Αγώνων Πείνας", περίμενα το δεύτερο μέρος με μεγάλη αγωνία. Ήδη ο πήχης είχε τοποθετηθεί εξαιρετικά ψηλά και το να καταφέρει η συνέχεια να τον ξεπεράσει, ήταν κάτι το, σχεδόν, εξωπραγματικά δύσκολο. Και όμως, όχι απλά τον ξεπέρασε, ικανοποιώντας ακόμα και τις πιο τρελές προσδοκίες μου, αλλά με καθήλωσε για δυόμιση ώρες, αφήνοντάς με χωρίς ανάσα, μέχρι την στιγμή που οι εντυπωσιακοί τίτλοι τέλους, έπεσαν και τα φώτα της αίθουσας, άναψαν. Και η δυσκολία του όλου εγχειρήματος, δεν είχε να κάνει μόνο με τα υψηλά standars που είχε θέσει η πρώτη, αλλά και με την δυσκολία εκείνη που χαρακτηρίζει τη "Φωτιά", ως βιβλίο, προκειμένου να αποκτήσει σάρκα και οστά στη μεγάλη οθόνη. Όσοι έχετε διαβάσει την τριλογία, είμαι βέβαιη πως καταλαβαίνετε ακριβώς σε τι αναφέρομαι.
Η Katniss και ο Peeta, έχοντας βγει νικητές από τη μάχη του θανάτου των 74ων Αγώνων, έχουν επιστρέψει στην Περιοχή 12, προσπαθώντας να χτίσουν μια νέα ζωή, κάτι που δεν μοιάζει εφικτό. Το γεγονός πως εκείνη, κατάφερε να ξεγελάσει την Κάπιτολ και να την κερδίσει στον παιχνίδι που η ίδια, τόσο αριστοτεχνικά έχει χτίσει εδώ και τόσες δεκαετίες, έχει ξεσηκώσει τον λαό, που μοιάζει σταδιακά να επαναστατεί απέναντι στην Κυβέρνηση, βλέποντας στο πρόσωπο της Katniss μια ηρωίδα, ένα σύμβολο, κάτι το οποίο, ωστόσο, εκείνη ποτέ δεν θέλησε. Όμως η Κάπιτολ, ξέρει πως να εξολοθρεύει τους εχθρούς της, και στους 75ους επετειακούς Αγώνες, η Katniss, δεν έχει άλλη επιλογή από το να επιστρέψει στην αρένα ως φόρος, ξανά. Μόνο που αυτή τη φορά, τα πράγματα, είναι διαφορετικά, τόσο για την ίδια, όσο και για τους αντιπάλους της, οι οποίοι είναι κάτι περισσότερο από δυσαρεστημένοι εξαιτίας την κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει και την οποία, πίστευαν πως έχουν αφήσει για πάντα πίσω τους.
Αν οι "Αγώνες Πείνας" χαρακτηρίζονταν από έντονα κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα, στο "Catching Fire", όλο αυτό, είναι ακόμα πιο αισθητό, ακόμα πιο έντονο. Ακολουθώντας πιστά το πνεύμα του βιβλίου, η ταινία, ακολουθεί με ακρίβεια τα πρότυπα πάνω στα οποία έχτισε η Collins τον δυστοπικό της κόσμο, αλλά και τα μηνύματα που ήθελε να περάσει. Δεν υπάρχει καμία διάθεση, καμία πρόθεση ωραιοποίησης ή συγκάλυψης, τόσο καταστάσεων, όσο και της σκληρής πραγματικότητας πάνω στην οποία είναι δομημένη μια ολόκληρη κοινωνία, που προκειμένου να κρατάει τα πλήθη υπό τον πλήρη έλεγχό της, δεν διστάζει να καλλιεργήσει ένα καθεστώς τρομοκρατίας με όποιο κόστος. Οι εχθροί της Κάπιτολ, πρέπει να εξολοθρευτούν, πριν η σπίθα της ελπίδας γίνει μια δυνατή φωτιά και κάψει τα πάντα στο πέρασμά της. Είναι όμως αυτό εύκολο, όταν στην συνείδηση του κόσμου η αδικία, δεν είναι απλά μια ιδέα, αλλά μια πραγματικότητα που ζουν και βιώνουν με κάθε κύτταρο του κορμιού τους, που την ζουν ξανά και ξανά, με κάθε άδικη απώλεια, με κάθε άδοξο θάνατο;
Η αλλαγή σκηνοθέτη, σε κάθε ταινία υψηλών προδιαγραφών, αποτελεί συνήθως ένα δύσκολο κομμάτι. Και όμως, ο Francis Lawrence, κερδίζει το μεγάλο αυτό στοίχημα, ακολουθώντας την ιδεολογία και την αισθητική της πρώτης ταινίας, εξελίσσοντάς την, αλλά χωρίς να την αλλοιώνει. Μοιρασμένη ανάμεσα στους χρόνους πριν και μετά την είσοδο των Φόρων στην Αρένα, η ταινία σε καθηλώνει καθ' όλη της την διάρκεια, αναδεικνύοντας κάθε μικρή ή μεγάλη λεπτομέρεια, σε όλο της το μεγαλείο. Έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του κοινωνικοπολιτικού συστήματος και καθεστώτος, με τις ιδέες που προασπίζεται να είναι αρκετά πιο ξεκάθαρες. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως η δράση υποσκελίζεται, και με την βοήθεια της CGI τεχνολογίας, καταφέρνει να δώσει υλική υπόσταση σε μια Αρένα που κλέβει κάθε σου ανάσα και η οποία, πιστέψτε με, ήταν τρομερά δύσκολο να αποδοθεί σωστά στο κινηματογραφικό πανί, κάτι που τελικά επιτυγχάνεται, χωρίς υπερβολές, χωρίς να χάνεται η αληθοφάνεια και η αγριότητα την ίδια στιγμή, που χαρακτηρίζει μια τόσο τραγική πραγματικότητα, όπως αυτή των Αγώνων.
Δεν ξέρω αν υπάρχει πραγματικά λόγος να σταθεί κανείς στο ερμηνευτικό σκέλος της ταινίας αφού, ο κάθε ένας από τους συμμετέχοντες στο cast της, δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Η Lawrence, για πολλοστή φορά, αποδεικνύει πόσο μεγάλο ταλέντο είναι, και ναι, αναμφίβολα, είναι η Katniss της καρδιάς μας και δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε καμία άλλη να βρίσκεται στη θέση της. Ο Hutcherson, όχι μόνο είναι ο Peeta, αλλά καταφέρνει να εξελίξει τον χαρακτήρα που υποδύεται ακόμα περισσότερο, αποτελώντας μια άκρως γοητευτική παρουσία που δεν μπορείς να μην αγαπήσεις. Οι Harrelson, Sutherland, Tucci, Banks και Philip Seymour Hoffman, είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικοί, παρά τον περιορισμένο κινηματογραφικό χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους, χαρίζοντάς μας μοναδικές ερμηνείες, τις οποίες συναγωνίζονται επάξια οι νέες προσθήκες, όπως αυτές των Sam Claflin και Jena Malone. Δεν είναι όμως μόνο οι ερμηνείες που απογειώνουν τους χαρακτήρες, αλλά και ο τρόπος που αυτοί παρουσιάζονται, αναδεικνύοντας την ωριμότητα στην οποία τους οδήγησαν οι καταστάσεις και η ανάγκη να ενωθούν απέναντι σε έναν κοινό εχθρό.
Για να μην πω κι άλλα, γιατί αν αρχίσω πιθανότατα να μην σταματήσω ποτέ, αν μου ζητούσατε να συνοψίσω την άποψή μου για το "Catching Fire" σε μερικές μόνο γραμμές, θα σας έλεγα πως πρόκειται για μια εξαιρετική παραγωγή που θα σας προκαλέσει έντονα συναισθήματα, θα σας βυθίσει σε βαθύτερους προβληματισμούς και που παρουσιάζει μια πραγματικότητα η οποία, ίσως και να μην είναι τόσο μακρινή όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε. Στα τεχνικά της σημεία και στον τομέα της δράσης και της αγωνίας, κερδίζει πόντους, όχι όμως περισσότερους από αυτούς που καταφέρνει να κερδίσει χάρη στον συναισθητικό της παράγοντα. Διαφωνώ βέβαια με το γεγονός πως η σχέση Katniss-Gale, παρουσιάζεται κάπως διαφορετική από αυτήν που γνώρισα μέσα από τα βιβλία, ωστόσο, είμαι τόσο ικανοποιημένη από όλα όσα εισέπραξα, που νιώθω πως μπορώ να κάνω τα στραβά μάτια. Άλλωστε, η ουσία, δεν βρίσκεται εκεί, αλλά στη δύναμη που ο ίδιος ο λαός έχει στα χέρια του και στο τι μπορεί να κάνει, αν αποφασίσει να την αξιοποιήσει σωστά. Γιατί η αγάπη, η πίστη και η αφοσίωση, συνδυασμένα με την ελπίδα, μπορούν να φέρουν περισσότερα απ' όσα ίσως και να τολμήσαμε ποτέ να ονειρευτούμε.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: The Hunger Games: Φωτιά
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Francis Lawrence
Πρωταγωνιστές: Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, Liam Hemsworth, Elizabeth Banks, Woody Harrelson, Donald Sutherland, Stanley Tucci, Toby Jones, Philip Seymour Hoffman, Lenny Kravitz, Sam Claflin, Jena Malone, Jeffrey Wright, Amanda Plummer, Lynn Cohen, Meta Golding, Bruno Gunn, Alan Ritchson, Willow Shields
Παραγωγή: 2013
Διάρκεια: 146'
Επίσημο site:
24 Σχόλια:
Γιώτα μου, μόλις γύρισα από το σινεμά όπου και είδα την ταινία για 2η φορά. Πραγματικά, με ενθουσίασε!!! Αν και επειδή ήμουν πιο ψύχραιμη μπόρεσα να παρατηρήσω περισσότερες λεπτομέρειες σε σχέση με την προηγούμενη φορά :P Θα συμφωνήσω μαζί σου στο θέμα Κάτνις-Γκέιλ, νομίζω το τράβηξαν λίγο παραπάνω το θέμα και ίσως παρερμηνεύτηκε η σχέση τους. Όλα τ΄άλλα μου φάνηκαν άψογα. Αγαπημένη σκηνή, η παρέλαση των φόρων στην αρένα και ο διάλογος Κάτνις-Πίτα στην παραλία <3 Όσον αφορά τους ηθοποιούς, αν και πολλοί ξεχώρισαν, δεν μπορώ να μην σταθώ στην ερμηνεία της Λόρενς. Έδωσε στην Κάτνις σάρκα και οστά και μας μετέφερε την συναισθηματική της υπόσταση με τον πλέον ικανοποιητικό τρόπο. Ήταν απλά υπέροχη!!! Για άλλη μια φορά, εξαιρετικό το κείμενο σου!!!
Μ'αρεσε πάρα πολύ! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Το μόνο αρνητικό για μενα ήταν οτι δεν ένιωσα και πολύ σασπένς γιατί όλα τα σημαντικά τα είχαν συμπεριλάβει στα τρέιλερ, teaser και αποσπασματα του λεπτού. Δηλαδή στο τέλος ένιωσα οτι είχα ήδη δει τη μισή ταινία πριν μπω στην αίθουσα. Κατα τ'αλλα απολαυσα κάθε λεπτό και δεν κουραστηκα καθολου στις 2,5 ώρες. Επίσης μεγάλο σπόιλερ που δεν αναφέρει κανεις: άλλαξαν τον Μπατερκαπ, χαχα!
Ήμουν εκεί μαζί σου. Σε είδα να κλαις και με είδες να κλαίω. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν την ΤΑΙΝΙΑΡΑ που είδαμε. Ήξερα ότι θα ήταν υπέροχη, απλώς δεν είχα καταλάβει το πόσο υπέροχη!!! Το κείμενό σου είναι εξαιρετικό. Ανταποκρίνεται πλήρως στην τελειότητα της ταινίας!!!! Αν και είναι νωρίς για να βγω από το mmov ένα έχω να πω: "Ο αγαπητή μου δεσποινίς 'Εβερτνιν, νόμιζα ότι είχαμε συμφωνήσει να μη λέμε ψέματα ο ένας στον άλλο" Ζω για το κείμενο που θα γράψεις για Κοτσυφόκισσα και ας προτρέχω πολύ!!!! <3
Τι να πω ; Μόλις γύρισα από το σινεμά και πέφτω πάνω στην κριτική σου. Ότι συμφωνώ για άλλη μία φορά σε όλα όσα γράφεις ήταν σχεδόν αναμενόμενο καθ' ότι δεν είναι λίγες οι φορές που έχει συμβεί και μετά κι από αυτό το εξαιρετικό σου κείμενο, οι φορές αυτές αναμφίβολα πολλαπλασιάστηκαν. Προσωπικά, είμαι από τους σινεφίλ-βιβλιόφιλους που τους άρεσε η πρώτη ταινία και χαίρομαι που η δεύτερη, αν και με διαφορετικό σκηνοθέτη δεν ξεφεύγει από την κινηματογραφική ματιά της πρώτης. Η ταινία, αν και διήρκησε αρκετή ώρα, κι εγώ αλλά και οι φίλοι μου, δεν καταλάβαμε για πότε ξεκίνησε και πότε τελείωσε. Άνετα θα καθόμουν μία ώρα ακόμα. :-P Για τις ερμηνείες, δεν χρειάζεται να πω πολλά ... Με κάλυψες και εκεί. Η Λόρενς, εντάξει .. είναι ΘΕΑ και την αγαπώ πολύ !!! Από τις πιο εκφραστικές νέες ηθοποιούς. Και ειλικρινά θυμώνω όταν ακούω ότι υπάρχουν άτομα εκεί έξω που την θεωρούν ατάλαντη !!! Δηλαδή, Jesus Christ !!! Ας πάνε να υποδυθούν αυτοί την Κάτνις, να δούμε αν μπορούν να ανταπεξέλθουν καλύτερα ... όχι τίποτα άλλο αλλά για να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας. :-P Αλλά αυτή που πραγματικά με άφησε .. speechless είναι η Jena Malone ! Ειλικρινά, λάτρεψα ΤΖΟΑΝΝΑ ! Με χίλια όμως !!! Και φυσικά, όλο το υπόλοιπο καστ ήταν κι αυτό εκπληκτικό. Για τους τεράστιους - Σάδερλαντ, Χόφμαν - δεν χρειάζεται να γράψω κάτι ... Είναι δύο από τους κορυφαίους ηθοποιούς του παγκόσμιου κινηματογράφου και σίγουρα δεν περιμένουν εμένα για να μάθουν αν ήταν καλοί ή όχι. :-P Εννοείται αυτό ! Να σταθώ και λίγο στις σκηνές ; Βασικά θα σταθώ σε μία που με είχε ταράξει και στο βιβλίο. Για την σκηνή '' αποχαιρετισμού '' του Σίννα με την Κάτνις λέω ... Το ότι αυτή η στιγμή, κατάφερε να με συνταράξει το ίδιο με όταν την πρωτοδιάβασα στο βιβλίο, λέει πολλά και για τις ερμηνείες που είπα παραπάνω και για την προσεκτική δουλειά που έγινε ώστε αυτή να αποδοθεί όσο καλύτερα γίνεται στο κινηματογραφικό πανί. Βασικά, πολλές ήταν αυτές οι σκηνές, όχι μόνο αυτή, απλά αποφάσισα να σταθώ σε αυτήν για τον λόγο που έγραψα παραπάνω. Γιατί για παράδειγμα δεν ήταν συγκλονιστικές οι σκηνές στο σόου ή στην αρένα ;;; Η συγκεκριμένη ταινία, θεωρώ πως έχει ολόκληρη ανθολογία από σκηνές που '' μένουν '' στη σκέψη και στη συνείδηση του θεατή. Γενικά πάντως για να μην τα πολυλογώ γιατί είναι και περασμένη η ώρα και ήδη νιώθω ότι έγραψα αρκετά ( :-P ) η ταινία μ' άρεσε πολύ πολύ πολύ, ήταν από τις καλύτερες μεταφορές βιβλίων που είδα στο σινεμά και πιστεύω πως είναι από τα λίγα πολυαναμένομενα μπλοκμπάστερ που άξιζαν την αναμονή και που δίκαια '' σπάνε '' ταμεία, όπου κι αν έχουν προβληθεί.
Πόσο συμφωνώ με το κείμενο σου Γιώτα μου για μια ακόμη φορά.Η ταινία ήταν συγκλονιστική. Δεν ήθελες να τελειώσει.
Το πολύ δύσκολο με τις μεταφορές ταινιών απο το χαρτί στην οθόνη, είναι να μπορέσουν να μπουν στο κλίμα όχι μόνο οι λάτρεις των βιβλίων, αλλά και αυτοί που δεν τα γνωρίζουν καν. Τρανό παράδειγμα ο άντρας μου που παρόλο που δεν είχε ιδέα απόλαυσε τόσο την πρώτη ταινία όσο και τη δεύτερη.
Στα της ταινίας θα σταθώ στη σκηνή με τον παππού και τους Ειρηνοποιούς.Πόσο δυνατή στιγμή της ταινίας η συνειδητοποίηση πως η επανάσταση έχει αρχίσει.Το δάκρυ έτρεχε αβίαστα. Δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να αναφερθώ στην Λόρενς.Πραγματικά δε θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερη Κάτνις. Ακόμα και οι σιωπές της είναι μοναδικές.
Συμφωνώ απόλυτα και με την Nicol οτι η Τζοάννα ήταν αποκάλυψη.
Τέλος να πω οτι δυστυχώς δεν απέχουμε και πολύ στο να γίνει ο κόσμος μας μια Κάπιτολ.Μπορεί να μην υπάρχει ακόμη πραγματική αρένα αλλά ο διαχωρισμός των τάξεων,ειδικά τα τελευταά χρόνια της κρίσης, είναι το ίδιο εξωφρενικός.
Κάποιοι πεθαίνουν της πείνας την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι πίνουν ένα ειδικό ποτό για να κάνουν εμετό και να
φάνε ακόμη πιο πολύ. Που τελειώνει το μυθιστόρημα λοιπόν και που αρχίζει η αλήθεια.
@ Αλίκη μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Κι εγώ ενθουσιάστηκα και είναι βέβαιο πως μόλις μου δοθεί η ευκαιρία, θα την ξαναδώ. Το τι κλάμα έριξα... δεν περιγράφεται! Ναι, αυτό με τον Gale, με χάλασε λίγο, αλλά όχι τόσο ώστε να μου χαλάσει η συνολική αίσθηση και διάθεση. Απλά δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο έπρεπε να ικανοποιηθούν οι fans του Liam με τέτοιον τρόπο. Όσοι δεν έχουν διαβάσει τα βιβλία, απλά θα θεωρήσουν την Katniss "πεταχτή" ενώ δεν είναι.
@ Μ χα, χα, χα... μα αυτό το spoiler βρήκες κι εσύ να πεις; Χάλασες την έκπληξη! Χα, χα, χα...
Για μένα, ήταν σαν να μην είχε δει τα trailers, λες και η εικόνα που έβλεπα, ήταν για πρώτη φορά. Απλά, συγκλονίστηκα...
@ Μαράκι, η αλήθεια είναι πως πλαντάξαμε στο κλάμα. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, μα πάνω απ' όλα, σ' ευχαριστώ που είσαι μαζί μου σε τόσο σημαντικές στιγμές που θα έχουμε να θυμόμαστε και να συζητάμε για καιρό. Και ναι, μπορεί η "Κοτσυφόκισσα" να είναι μακριά, αλλά την περιμένω πως και πως.
@ Νικολέτα, μου αρέσει το timing μας! ;)
Εντάξει... ό,τι και να πούμε για την ταινία, θα είναι πολύ λίγο για να περιγράψει αυτό που ζήσαμε. Και ως άρρωστη fans, τόσο των βιβλίων, όσο και της κινηματογραφικής μεταφοράς, δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με όσα λες.
Καλά... η σκηνή με τον Σίνα, με είχε αποτελειώσει στο βιβλίο, και αν και την περίμενα πως και πως, κάπου βαθιά μέσα μου, δεν άντεχα να την δω. Και είχα δίκιο... άρχισα να κλαίω από τη ώρα που επιβιβάστηκαν στο χάβερκραφτ και η καρδιά μου, έσπασε σε χίλια κομμάτια. Ευτυχώς που είχα τη Μαρία μαζί και μου έδωσε χαρτομάντιλο! :P
Καλά... εξαιρετική η συνέντευξη με όλους του Φόρους, η παρέλαση, αλλά εκεί που συγκλονίστηκα κι έριξα και πολύ κλάμα, ήταν όταν η Katniss μίλησε για την Ρου. Απλά, απογειώθηκα και μου σηκώθηκε η τρίχα.
Εντάξει... λατρεύω τη Malone και ήμουν σίγουρη πως θα ήταν εξαιρετική ως Joanna (αν και θα μπορούσα κι εγώ να την υποδυθώ, μιας και είμαι φρικιό :P ).
Σε καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ θυμώνω με όσους θεωρούν την Jen ατάλαντη! ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! Προσωπικά, δεν ξέρω πολλούς ατάλαντους που στην ηλικία της έχουν τόσες επιτυχίες, διακρίσεις και βραβεία και μάλιστα, ένα από αυτά, να είναι OSCAR!!! Ας συνέλθουμε λίγο...
Ουφ... τα είπα και ξαλάφρωσα!
@ Τόνια μου, πράγματι, ένα από τα θετικά της συγκεκριμένης μεταφοράς, είναι ότι μπορούν να την κατανοήσουν ακόμα και όσοι δεν έχουν διαβάσει τα βιβλία. Ό,τι ισχύει για τον άντρα σου, ισχύει και για τον δικό μου, αλλά και για έναν φίλο του που ήταν στην παρέα μας, αλλά και για πολλούς άλλους με τους οποίους έτυχε να έχω συζητήσει το θέμα.
Η ταινία, όπως και τα βιβλία, είναι συγκλονιστική, τόσο για τις αλήθειες της, όσο και για τον τρόπο που αυτές αποτυπώνονται στο πανί, με χίλιους δυο τρόπους. Ανυπομονώ για την συνέχεια η οποία και ελπίζω, να με συγκλονίσει όσο και οι 2 προηγούμενες ταινίες.
Άσχετο αλλά θέλω να στο πω εδώ και καιρό. Το παρατήρησα πάλι σε αυτά τα σχόλια και δεν αντέχω να μην το πω. Δεν ξέρω τι κάνουν άλλοι bloger αλλά το βρίσκω πολύ ευγενικό από με΄ρους σου να απαντάς στον καθένα μας ξεχωριστά!!!!
Ναι, ναι θα συμφωνήσω και για τη σκηνή με την Ρου. Γιατί η σκηνή που η Μαγκς μπαίνει στην ομίχλη ; Άσε .. να έχω βουρκώσει και να έχω μπροστά μου κάτι .. ας μη τα χαρακτηρίσω καλύτερα, που εκτός του ότι δεν έβαλαν γλώσσα μέσα τους, γελάγανε και με το παραμικρό !!! >:( Γενικά πάντως καθ' ότι η ταινία ήταν συγκλονιστική από την αρχή μέχρι το τέλος, τις περισσότερες σκηνές της θα τις χαρακτήριζα τουλάχιστον επικές, όχι μόνο για τα εφέ τους αλλά και για τα έντονα συναισθήματα που αυτές κατάφεραν να δημιουργήσουν στους θεατές. Ειδικά νομίζω σε αυτούς που είχαν διαβάσει και το βιβλίο. Επίσης, πρόσεξες το ποτό με το .. αίμα που έπινε ο Σνόου ;;; :-P Μπρρρ ...
Αυτό που λέει η Maria Bakara το έχω προσέξει κι εγώ και δεν το κάνει μόνο εδώ αλλά και στο FB. Και μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση...μα αυτό το κορίτσι πως τα προλαβαίνει όλα!!!! Μα όλα!!!!! Και διαζάζει και ένα βιβλίο τη μέρα.Και γράφει και δικά της βιβλία...Και έχει και μικρό παιδί...Το έχω πει και το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Respect to Giota.
Καλησπέρα και από μένα. Μόλις χθες είδα την ταινία και οφείλω να ομολογήσω πως μου άρεσε πολύ. Δεν έχω διαβάσει δυστυχώς τα βιβλία αλλά ομολογώ ,πως πρώτη φορά βέπω μεταφορά βιβλίου που μου αρέσει τόσο πολύ! Δυστυχώς στις περισότερες περιπτώσεις έχουν μία τάση να εφησυχάζουν στην φήμη του βιβλίου ,με αποτέλεσμα να μας σερβίρουν μία μέτρια στην καλύτερη ταινία! Έχω την αίσθηση πως αυτό εδώ δεν συνέβη...Ανυπομονώ τώρα για το επόμενο μέρος αν και αργεί ακόμα.
@ Μαράκι μου, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω. Για μένα, είναι τιμή να επισκέπτεστε τη σελίδα μου και το να σας απαντάω δεν είναι αρκετό από μόνο του, για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη μου! :)
@ Νικολέτα, δυστυχώς βλαμμένα, υπάρχουν σε κάθε αίθουσα. Συνάντησα ορισμένα και πάλι χθες, τα οποία καθόντουσαν στα μπροστινά από μένα καθίσματα. :/
Καλά... ας μην το αναλύσουμε σε σκηνές και λεπτομέρειες το έργο, γιατί θα καταλήξουμε να γράφουμε "σεντόνια" και κάθε φορά θα βρίσκουμε και κάτι νέο και δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Χα, χα, χα...
Πάντως, η ουσία είναι μία! Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία, για ακόμα μια φορά και είμαι βέβαιη πως στο μέλλον, έχουμε ακόμα περισσότερα να περιμένουμε! :)
@ Τόνια μου, εντάξει... απλά, έχω κατακοκκινίσει!
Δεν είναι εύκολο να τα κάνεις όλα και πίστεψέ με, δεν προλαβαίνω πάντα, αλλά προσπαθώ για το καλύτερο.
Σκοπός του blog και της σελίδας, είναι να δημιουργήσει μια παρέα, να ενημερώνει και να ανταλλάσσουμε απόψεις. Από την στιγμή που μου κάνετε την τιμή να προτιμάτε τη δικιά μου δουλειά από κάποιων άλλων και μάλιστα, σε έναν διαδικτυακό κόσμο που μπορείς να βρεις τα πάντα, το να σας απαντάω, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω. Άλλωστε, νομίζω πως έχουμε ξεπεράσει το τυπικό επίπεδο και πως πάνω απ' όλα, είμαστε φίλοι! <3
@ Mary Meim δεν είναι μόνο η ιδέα σου. Πρόκειται για μια εξαιρετική μεταφορά, και για εξαιρετική σειρά βιβλίων. Αν αγαπάς το διάβασμα, στην προτείνω ανεπιφύλακτα, όπως είμαι σίγουρη ότι στην προτείνουν και τα κορίτσια μας από πάνω! :)
Την είδα προχθές, μου άρεσε πολύ. Ένιωσα ότι κάτι μου έλειπε, αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι. Ίσως μου έλειπε κάτι από το συναίσθημα της πρώτης ταινίας, δεν ξέρω. Η πλοκή σε κρατούσε, οι ερμηνείες πολύ καλές και το δυστοπικό περιβάλλον θεωρώ ότι το έχουν μεταφέρει εξαιρετικά. Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία, γιατί έκανα το λάθος να δω την πρώτη ταινία πριν τα διαβάσω και τώρα δεν ξέρω αν έχει ουσία να το κάνω... Η κριτική σου εξαιρετική όπως συνήθως.
@ Άντρη, εμένα πάλι, δεν μου έλειψε τίποτα, αλλά οκ! Χα, χα, χα...
Τα βιβλία, είναι εξαιρετικά, όπως και οι ταινίες. Εγώ θα σου έλεγα να μην επηρεαστείς από το ότι έχεις δει τις ταινίες πρώτα, και να τα διαβάσεις. Είναι βιβλία που πρέπει οπωσδήποτε να έχει διαβάσει κανείς!
Θελω να το δω το συντομοτερο!Αλλα δν προλαβαινω!! :(
@ Λογικά, θα παίζεται για 2 βδομάδες ακόμα!
Το είδα σήμερα και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ήταν υπέροχη ταινία και δεν κατάλαβα πώς πέρασαν οι 2,5 ώρες. Οι ηθοποιοί απλά εξαιρετικοί - έτσι κι αλλιώς η Lawrence και ο Hutcherson είναι από τους αγαπημένους μου. Είχε την ίδια αισθητική με την πρώτη αλλά τουλάχιστον εμένα αυτή με άγγιξε πολύ περισσότερο (η αδερφή μου μέτρησε ότι έκλαψα πάνω από 14 φορές) ;) Απλά καταπληκτική και περιμένω να βγει σε dvd για να την ξαναδώ!!!!
@ Lena Cullen σε νιώθω! Κι εγώ έκλαψα πολύ... δεν ξέρω πόσες φορές! ;)
Νομίζω πως όσοι την είδαμε, ανυπομονούμε για το dvd!
Δημοσίευση σχολίου