Το "Kimi ga Koi ni Ochiru" είναι ένα yaoi manga δια χειρός της Takanaga Hinako, η οποία υπογράφει τόσο το story plot όσο και το art, ιδιαίτερα γνωστή από την σειρά της "Koisuru Boukun". Με την Kadokawa Shoten να βρίσκεται πίσω από την έκδοσή του, κυκλοφόρησε αρχικά ανά κεφάλαιο στο περιοδικό "Asuka Ciel" του εκδοτικού και αργότερα την ίδια χρονιά, το 2005, τα κεφάλαια συγκεντρώθηκαν ώστε να έχουμε ένα ολοκληρωμένο τεύχος στα χέρια μας, το οποίο έχει κυκλοφορήσει και μεταφρασμένο στα αγγλικά από τις εκδόσεις Blu με τίτλο, "You Will Fall in Love". Αποτελείται από 5 κεφάλαια συν ένα extra chapter μόλις εννέα σελίδων, με το συνολικό μέγεθος να φτάνει τις 208 σελίδες. Αξίζει να αναφέρουμε πως το συγκεκριμένο manga έχει δύο ακόμα sequels τα οποία, αν κι αφορούν εντελώς διαφορετική ιστορία, ανήκουν στην ίδια σειρά.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ MANGA:
Όταν ο Haru δέχεται να καλύψει κενό διδασκαλίας σε μια λέσχη τοξοβολίας ενός λυκείου, επίπονες και σπαραξικάρδιες αναμνήσεις από το παρελθόν τους έρχονται στην επιφάνεια, τις οποίες πίστευε πως είχε θάψει για τα καλά, βαθιά μέσα του. Όταν ήταν κι εκείνος νεότερος, ο Haru, είχε υπάρξει ένας εξαιρετικά ταλαντούχος τοξοβόλος ο οποίος μάλιστα είχε φτάσει να διαγωνιστεί στο Διεθνές Πρωτάθλημα. Όμως, τα συναισθήματά του για τον τότε καλύτερο φίλο και συναθλητή του, Reiichirou, και η αδυναμία του να τα παραδεχτεί, πόσω μάλλον να τα διαχειριστεί, τον οδήγησαν στην απόφαση να εγκαταλείψει την τοξοβολία και το όνειρό του να γίνει ένας επιτυχημένος επαγγελματίας αθλητής, φροντίζοντας μάλιστα να εξαφανιστεί από τη ζωή του Reiichirou. Και τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, στο δρόμο του έρχεται ο αδερφός του πρώτου του έρωτα, ο Tsukasa, ο οποίος ήταν ανέκαθεν ερωτευμένος μαζί του αλλά λόγω της ηλικίας του και λόγω ότι γνώριζε πως δεν θα μπορούσε ν' ανταγωνιστεί τον αδερφό του, σιώπησε. Όμως, τώρα πια, δεν έχει λόγο να το κάνει και ο Haru θα βρεθεί ανάμεσα στο παρελθόν του και το παρόν, ανάμεσα στον Tsukasa και τον Reiichirou και θα πρέπει να αποφασίσει, όχι μόνο το πως νιώθει, αλλά τι θέλει πραγματικά να κάνει στη ζωή του, ώστε να μπορέσει να είναι ευτυχισμένος.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
- Οφείλω να ομολογήσω πως θα ήθελα το beta του manga να είναι λίγο πιο καλοδουλεμένο, έτσι ώστε να δίνει μεγαλύτερο βάθος αποτύπωσης στους χαρακτήρες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως όσον αφορά το συνολικό σχέδιο δεν έχει γίνει καλή δουλειά, απλά δεν μπορώ και να μην το πω. Εκτός από τους ίδιους τους χαρακτήρες, έχει δοθεί αρκετά μεγάλη βαρύτητα και στους περιβάλλοντες χώρους, στα ρούχα και σε κάθε σκηνικό που χρησιμοποιείται ως background, κάτι που δεν συναντάμε και πολύ συχνά, δίνοντας μια πιο ρεαλιστική νότα στο σύνολο.
- Παράλληλα, και συνδυαστικά με την πιο πάνω παρατήρηση, παρά που θα προτιμούσα το σχέδιο λίγο πιο καθαρό σε κάποια σημεία και ισορροπημένο, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως εκφραστικά, έχει πετύχει απόλυτα στην αποτύπωση συναισθημάτων, ειδικά με τα βλέμματα των ηρώων της να κλέβουν την παράσταση, αλλά και την φυσική σωματική τους κίνηση που είναι πολύ πιο ιδιαίτερη απ' ότι θα ήταν σε άλλη περίπτωση, δεδομένου πως ασχολούνται με ένα άθλημα πολύ απαιτητικό και συγκεκριμένων προδιαγραφών, που απαιτεί μεγάλη δουλειά πάνω στο χαρτί για ν' αποδώσει την ένταση, το συναίσθημα, την συγκέντρωση, την κίνηση. Και η Hinako τα καταφέρνει περίφημα.
- Αυτό που λάτρεψα στην ιστορία είναι οι χαρακτήρες της που αν κι εκ διαμέτρου αντίθετοι, με μοναδικό κοινό σημείο αναφοράς την αγάπη τους για το ίδιο άθλημα, εκπροσωπούν διαφορετικά θέλω, ανάγκες, επιθυμίες, φόβους και ανασφάλειες. Αυτό βοηθάει στο να παραταθεί η αγωνία μέχρι τέλους, παρά που βαθιά μέσα σου γνωρίζεις πως θα καταλήξει η ιστορία, αφού δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος για τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί ο καθένας από αυτούς την εκάστοτε κατάσταση. Και ναι, οι ανατροπές είναι πολλές και απολαυστικές.
- Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της ιστορίας είναι πως δεν έχει να κάνει απλά με ένα ακόμα ερωτικό τρίγωνο. Έχει να κάνει με την αντιπαλότητα ανάμεσα σε δύο αδέρφια. Είναι ένα κλασσικό παράδειγμα όπου το νεότερο μέλος της οικογένειας, προσπαθεί να προλάβει το μεγαλύτερο και όλο αυτό, με τα χρόνια, διογκώνεται και το μοναδικό που επιθυμεί είναι να το ξεπεράσει και να ξεχωρίσει αποδεικνύοντας πως μπορεί να είναι όχι μόνο εξίσου, αλλά και περισσότερο σημαντικός. Οπότε, όλο αυτό, σε βάζει σε μια διαδικασία να σκεφτείς τα πρότυπα με τα οποία μεγαλώνουν τα παιδιά μέσα στις οικογένειες και τους δρόμους στους οποίους τα ωθούν καμιά φορά τα λάθος κίνητρα.
- Όσον αφορά το αισθηματικό κομμάτι, η προσέγγισή του είναι πολύ τρυφερή και προσωπικά, με συγκίνησε σε μεγάλο βαθμό. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα ξεκαθάρισμα συναισθημάτων όπου πρέπει να οδηγήσει το κάθε ένα από τα εμπλεκόμενα στην ιστορία μέλη, να επιλέξουν τι θέλουν και να το διεκδικήσουν. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως όλοι τους θα καταφέρουν να έχουν αυτό που λαχταράνε, αλλά η ουσία δεν βρίσκεται εκεί. Βρίσκεται στη λύτρωση που φέρνει η αποδοχή, η παραδοχή και η ειλικρίνεια απέναντι, όχι τόσο στους άλλους, όσο στον ίδιο σου τον εαυτό.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Με πολύ απλά λόγια, πρόκειται για μια ιστορία που έχει να κάνει με τις επιλογές. Επιλογές που κάποιες φορές μας αναγκάζουν να απομακρυνθούμε από πράγματα που αγαπάμε, επειδή δεν έχουμε το θάρρος ν' αντιμετωπίσουμε καταστάσεις. Επιλογές που πρέπει να κάνουμε όταν το παρόν μας συγκρούεται με το παρελθόν μας, επιλογές που θα καθορίσουν το μέλλον μας. Έχει να κάνει με την επιλογή αυτού που πραγματικά θες και όχι αυτού που νομίζεις πως θες. Είναι μια ιστορία που μιλάει για τα βαθύτερα αισθήματα που μπορεί να νιώσει κανείς και το πως πρέπει να τα διαχειριστεί, ξεκαθαρίζοντας αυτό που αισθάνεται τώρα από αυτό που αισθανόταν κάποτε. Το παρελθόν κρύβει πάντοτε μέσα του μια δόση νοσταλγίας αλλά αν μας δοθεί μια ευκαιρία να αποκτήσουμε αυτό που κάποτε θελήσαμε και δεν μπορέσαμε να έχουμε, δεν σημαίνει πως πρέπει να το πάρουμε αν πλέον δεν το έχουμε ανάγκη, αν η καρδιά και το μυαλό μας είναι δοσμένα αλλού. Τέλος, είναι μια ιστορία που θυμίζει αρκετά τη δικιά μας λαϊκή ρήση, "κάθε εμπόδιο σε καλό". Ίσως, καμιά φορά, το να συναντάμε εμπόδια, ακόμα κι αν εμείς οι ίδιοι είμαστε εκείνοι που τα βάζουμε στον εαυτό μας, να είναι ένας τρόπος για να οδηγηθούμε στα καλύτερα που αν και δεν το γνωρίζουμε, βρίσκονται ήδη στο δρόμο μας. Το θέμα είναι να είσαι έτοιμος να τα δεχτείς, ακόμα κι αν φοβάσαι και να ζεις έντονα την κάθε μέρα, κάνοντας όλα αυτά που πραγματικά σε κάνουν ευτυχισμένο και σε ολοκληρώνουν.