"Διάσημοι έρωτες" του Τάσου Κοντογιαννίδη

Ιστορικά πρόσωπα που αναστάτωσαν την κοινωνία με τις γεμάτες πάθος και προδοσία ερωτικές τους ιστορίες…
Ο έρωτας είναι ένα από τα πιο ισχυρά συναισθήματα που, όταν κυριεύει τις ψυχές των ανθρώπων, φαίνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να του σταθεί εμπόδιο. Ανεξάρτητα από την έκβασή του, κάθε μεγάλος έρωτας θα αποτελεί πάντα ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στη ζωή μας.
Για κάποιους, ο έρωτας έφερε αλλαγές προς το καλύτερο, ενώ κάποιους άλλους τους κατέστρεψε οδηγώντας τους στην απώλεια περιουσίας, σε εγκλήματα από αντιζηλία, σε μονομαχίες, ακόμα και να δώσουν τέλος στη ζωή τους.
Σ’ αυτό το βιβλίο παρουσιάζεται μια συλλογή από σφοδρούς έρωτες που σημάδεψαν τη ζωή γνωστών και σημαντικών προσωπικοτήτων.
Ποια ήταν η δωδεκάχρονη Ελληνίδα που ερωτεύτηκε παράφορα ο διάσημος φιλέλληνας ποιητής λόρδος Βύρωνας; Ποιος ήταν ο μεγάλος έρωτας της περίφημης «Κοιμωμένης του Χαλεπά»; Ποια Ελληνίδα πριγκίπισσα γοήτευσε τον βασιλιά Φαρούκ της Αιγύπτου; Πώς έφτασε να αφιερώσει μία ολόκληρη ποιητική συλλογή σε μία φοιτήτρια ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς;
Αυτές είναι μονάχα κάποιες ενδεικτικές ερωτικές ιστορίες που ξεδιπλώνονται στις σελίδες του…

"Καλή Νίκη, μια αληθινή ιστορία" του Χρήστου Δασκαλάκη

Μια αληθινή ιστορία, ανάμεσα σε μια μοναχή και ένα αγόρι, ανάμεσα στο ακατόρθωτο και το πιθανό, ανάμεσα στα όχι των άλλων και τα ναι της καρδιάς μας. Ο συγγραφέας, μέσα από την πολύχρονη εμπειρία που άλλαξε τη ζωή του, μοιράζεται μαζί μας τη σπουδαιότητα της υπομονής, τη δύναμη της πίστης , τη σημασία της υπέρβασης κάθε δυσκολίας και αντιξοότητας στην καθημερινότητα μας. Ένα βιβλίο για την ευτυχία και την απώλεια, τα όνειρα και την αγάπη, τους φόβους και την τόλμη, την προσπάθεια και τη νίκη. Μια ιστορία για την ολιγαρκή επάρκεια σ’ έναν κόσμο που τρέχει ζητώντας πάντα περισσότερα… Παιδί του δημοτικού ήμουν ακόμα όταν τη γνώρισα στο μοναστήρι. Εκείνη ψηλή, πανέμορφη, σαν ένας άγγελος πάνω στη Γη, εγώ άσχημος, χοντρός, ατσούμπαλος, το ιδανικό θύμα στα πειράγματα του σχολείου. Για όλους αόρατος και απεχθής, για εκείνη ορατός και αγαπημένος.
Μαζί της στο περιβόλι, στην εκκλησία, στην αυλή, στο κοιμητήριο. Οι συμμαθητές μου τα καλοκαίρια έκαναν μπάνια, πήγαιναν διακοπές ή στην κατασκήνωση, κι εγώ πήγαινα με τους γονείς στο μοναστήρι. Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς τηλεόραση, χωρίς τηλέφωνο, χωρίς φίλους. Μόνη μου συντροφιά, τα βιβλία που μου έδινε, ο σκύλος μας ο Ντικ και το μουλάρι μας ο Σταύρος. Μα πρώτα και πάνω απ’ όλους, η αδελφή Καλλινίκη, ο φύλακας άγγελός μου.
Η πιο όμορφη ανάμνηση που έχω από εκείνη είναι τα απογεύματα μετά το πότισμα, που μου έλεγε ιστορίες γεμάτες ελπίδα και όνειρο. Η πιο άσχημη, όταν επέλεξε να «φύγει» χωρίς εμένα, κι ας ήξερε ότι ήθελα από καιρό να «φύγω» πρώτος. Και τώρα μόνος, χωρίς εκείνη, θυμάμαι όσα ζήσαμε, θυμάμαι όσα είπαμε, θυμάμαι όσα έμαθα μαζί της…