Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
ΙΡΛΑΝΔΙΑ. 2009. Ένα απόγευμα σαν όλα τα άλλα η Ρόζι βλέπει την κόρη της, Σίρσα, να φεύγει με το ποδήλατό της για την πόλη του Δουβλίνου. Όπως πάντα, περιμένει ότι θα ακούσει τον ήχο της πόρτας επιστρέφοντας σπίτι λίγες ώρες αργότερα. Όμως ο ήχος αυτός δεν ακούγεται ποτέ.
Οκτώ χρόνια μετά, έπειτα από εκτεταμένη έρευνα για την εξαφάνιση της κόρης της, η Ρόζι είναι η μόνη που επιμένει πεισματικά ότι είναι ακόμη ζωντανή. Εντελώς απροσδόκητα δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον πατέρα της, που της ζητάει να επιστρέψει στο νησί Ρόρινγκ Μπέι για το καλοκαίρι και εκείνη αναγκάζεται να βγει από την ανυπαρξία στην οποία έχει βυθιστεί. Παλιές έχθρες αναδύονται στην επιφάνεια, αλλά και καινούριες φιλίες δημιουργούνται, καθώς και μια αναπάντεχη παρηγοριά. Όταν εμφανίζεται μια ξαφνική αχτίδα ελπίδας, η Ρόζι βρίσκεται ενώπιον μιας αβάσταχτης ερώτησης: έχει δίκιο να πιστεύει ότι η Σίρσα είναι ζωντανή;

Προσωπική άποψη:
Ένας απ' τους μεγαλύτερους φόβους κάθε γονιού, είναι το να πάθει κάτι το παιδί του. Πόσο μάλλον το να εξαφανιστεί χωρίς ν' αφήσει το παραμικρό ίχνος πίσω του κι έτσι να κινδυνέψει να μην μάθει ποτέ την αλήθεια. Προσωπικά, τόσο ως μητέρα όσο και ως άνθρωπος, η σκέψη και μόνο με ταράζει, πράγμα που συνέβαινε από πριν ακόμα αποκτήσω την πρώτη ιδιότητα, μην μπορώντας καν να διανοηθώ πόσο επίμονο και δυσβάσταχτο πρέπει να είναι κάτι τέτοιο για μια οικογένεια -και μέσα στα χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες, έξω κι εξ αποστάσεως, αρκετών τέτοιων περιπτώσεων. Με ένα τέτοιο θέμα καταπιάνεται και η Anne Griffin στο νέο της βιβλίο, που σίγουρα δεν προσφέρεται ως ένα χαλαρό ανάγνωσμα, αλλά ως ένα από εκείνα που έρχονται να σκάσουν σαν γροθιά στο στομάχι σου.

Βρισκόμαστε την Ιρλανδία του 2009 και η Σίρσα, η κόρη της Ρόζι, φεύγει από το σπίτι τους με το ποδήλατό της, όπως τόσες φορές έχει κάνει στο παρελθόν, με κατεύθυνση το Δουβλίνο. Η Ρόζι βλέπει την κόρη της ν' απομακρύνεται, όμως δεν γνωρίζει πως αυτή είναι η τελευταία φορά που την βλέπει γιατί, παρά που περιμένει ν' ακούσει την πόρτα ν' ανοίγει κι εκείνη να επιστρέφει στο σπίτι της, αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Κάπως έτσι, περνάνε οχτώ χρόνια, με την Ρόζι να συνεχίζει να ερευνά την εξαφάνιση της κόρης της, έχοντας την ακλόνητη πεποίθηση πως εκείνη είναι ακόμα ζωντανή, με την σχέση της με τον άντρα της να έχει βρεθεί σε τέλμα. Ένα τηλεφώνημα του πατέρα της την αναγκάζει να επιστρέψει στο νησί Ρόρινγκ Μπέι και αυτό είναι η αρχή για να βγει η Ρόζι από την ανυπαρξία της, με διάφορες σχέσεις να έρχονται στο προσκήνιο, η κάθε μία με διαφορετικό πρόσημο, όμως όλες με μία και μοναδική κατεύθυνση: να πάρει την απάντηση που την βασανίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη.

Ενώ οι περισσότερες ιστορίες που έχουν ως κεντρικό του θέμα την εξαφάνιση κάποιου ατόμου τείνουν να εστιάζουν περισσότερο στο θύμα, η Anne Griffin επιλέγει να εστιάσει την προσοχή της στην οικογένεια αυτού και στις επιπτώσεις που έχει επιφέρει η εξαφάνισή του, με το κάθε μέλος αυτής να το διαχειρίζεται -ή και όχι- με διαφορετικό τρόπο. Δίνει μεγαλύτερη έμφαση στον αντίκτυπο της εξαφάνισης και στο πως αυτή έχει λειτουργήσει πάνω σε όσους έμειναν πίσω, αλλά και πως έχει επηρεάσει τόσο τους ίδιους σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε διαπροσωπικό, με την αλληλεπίδρασή τους δεν μην αποτελεί πλέον μια τυπική ρουτίνα, αλλά έναν αγώνα που ο καθένας παλεύει να κερδίσει με τον δικό τους τρόπο, ενώ ίσως να μην μπορεί να υπάρξει κάποιος νικητής, στην πραγματικότητα, παρά μονάχα παραδοχή και παρηγοριά, αρκεί να αποδεχθείς αυτό που έχει συμβεί.

Η συγγραφέας αποτυπώνει τις πιο ευάλωτες στιγμές μιας οικογένειας, που καταρρέει κάτω από το βάρος μιας απώλειας που φαίνεται να μην είναι έτοιμη να διαχειριστεί, τουλάχιστον όχι όλα τα μέλη αυτής ή όχι με τον ίδιο τρόπο ο καθένας από αυτούς. Την ίδια στιγμή, όμως, άλλοτε με ευαισθησία και τρυφερότητα, άλλοτε με χιούμορ, και πάντοτε μέσα από την διάδραση με άλλους ανθρώπους, αποτυπώνει και την μεγαλύτερη αλήθεια που αφορά τη ζωή, που αυτή δεν είναι άλλη απ' το ότι εκείνη συνεχίζει να προχωράει ανεξάρτητα απ' το τι μπορεί να έχει συμβεί και απ' το πόσο βαθιά μπορεί να έχουμε πληγωθεί. Παράλληλα, η χωροχρονική προσέγγιση της αφήγησης είναι τόσο όμορφη, που καταφέρνει να σε "ταξιδέψει" και να σου προσφέρει μια εσωτερική γαλήνη, όμοια με αυτήν που έχει ανάγκη και η Ρόζι, προκειμένου να μπορέσει να βρει και πάλι τα πατήματά της στη ζωή.

Ένα συγκινητικό, σπαρακτικό μυθιστόρημα, για μια μητέρα που χάνει το παιδί της, σχεδόν μπροστά στα μάτια της, με την οικογένεια του νεαρού κοριτσιού να πρέπει να σταθεί στα πόδια της και να μείνει ενωμένη μπροστά σε όλα όσα πρόκειται ν' ακολουθήσουν, γιατί αν χαθεί η μεταξύ τους σύνδεση, τότε θα χαθεί οτιδήποτε μπορεί να είναι αυτό το απειροελάχιστο "κάτι" που είναι ικανό να τους κάνει να κρατήσουν τα λογικά και τις ισορροπίες τους. Και ναι, δεν είναι εύκολο, και η διαδρομή μέχρι την συνειδητοποίηση, την παραδοχή, την επιβεβαίωση και τη λύτρωση, σίγουρα αποδεικνύεται μεγάλη, δύσβατη, γεμάτη εμπόδια που δυσκολεύουν το διάβα τους, όμως είναι μια διαδρομή που όχι μόνο πρέπει, αλλά οφείλουν ν' ακολουθήσουν και που είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλο, θα αποδειχθεί πως άξιζε η όλη προσπάθεια.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Anne Griffin
Μεταφραστής: Παναγιώτου Χριστίνα
Εκδόσεις: Μίνωας
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2023
Αρ. σελίδων: 472
ISBN: 978-618-02-2655-3