Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Peter Parker είναι ένας μαθητής λυκείου που ζει με τους θείους του. Κατά την επίσκεψη του σχολίου του σ’ ένα επιστημονικό εργαστήριο, μια μεταλλαγμένη γενετικά αράχνη, που έχει ξεφύγει από το κλουβί της θα τον τσιμπήσει.
Από εκείνη την ώρα, η βιολογική υπόσταση του οργανισμού του αρχίζει ν’ αλλάζει κι αποκτάει όλες εκείνες τις δυνατότητες που είχε η αράχνη που τον τσίμπησε.
Ενώ στην αρχή χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για να κερδίσει χρήματα, έπειτα από ένα δυσάρεστο περιστατικό που θ’ αλλάξει τη ζωή του, αποφασίζει να γίνει τιμωρός του κακού κι υπερασπιστής των αδυνάτων.

Προσωπική άποψη:
Τώρα βέβαια θα σκέφτεστε “Είναι στα καλά της αυτή; Ξεκίνησε από την κριτική της 3ης ταινίας για να περάσει σ’ αυτή της 2ης έτσι ώστε να οδηγηθεί στην 1η;”. Δεν ήταν κάτι το προμελετημένο, πιστέψτε με! Απλά έτυχε να δω την 3η στο σινεμά και τις άλλες 2 με αντίστροφη σειρά και πάλι, αυτή τη φορά στην τηλεόραση. Την εποχή όπου τα comics της Marvel ήταν στις δόξες τους δεν ζούσα, οπότε δεν γνώρισα τους ήρωές της, ή τουλάχιστον τον Spider-Man από εκεί. Τον γνώρισα από τη μεταφορά του comic σε κινούμενο σχέδιο και μπορώ να πω ότι ήταν μία από τις αδυναμίες μου και πολλές φορές στο προαύλιο του σχολείου υποδυόμασταν τους ρόλους της σειράς στα πλαίσια των παιχνιδιών μας.

Όταν η πρώτη ταινία ήταν πλέον γεγονός δεν θα έλεγα ότι πέταξα και τη σκούφια μου. Η εμπειρία μου από ταινίες με άλλους υπερήρωες, όπως “Superman” ή “Batman” ήταν επιεικώς απογοητευτικές, οπότε δεν είχα κάποιο καλό κίνητρο για να με σπρώξει να το δω, τουλάχιστον στο σινεμά. Παρ’ όλα ταύτα, η παρέα με έπεισε και το αποτέλεσμα ήταν να ενθουσιαστώ. Μιλάμε για το καλύτερο μέρος της τριλογίας “Spider-Man”. Μιλάμε για μια ταινία που τα έχει όλα σε σωστές δόσεις. Υψηλής ποιότητας εφέ, άφθονη δράση, ρομαντισμό με μέτρο κι αρκετά κωμικά στοιχεία. Όλα είναι μετρημένα, έτσι ώστε να μην κουραστεί ακόμα κι ο πιο απαιτητικός θεατής.

Ο Sam Raimi κατάφερε να υλοποιήσει ένα μεγαλεπήβολο όνειρο. Και σίγουρα το υλικό που είχε στα χέρια του δεν ήταν καθόλου τυχαίο και πολύ εύκολα θα μπορούσε να πέσει στην παγίδα του φτηνού εντυπωσιασμού ή της ασταμάτητης δράσης που αν μη τι άλλο θα κούραζε και δεν θα προκαλούσε κανένα ενδιαφέρον. Κι αυτό το λέω, γιατί δεν θα άφηνε κανένα περιθώριο να ξεδιπλωθούν οι χαρακτήρες έτσι ώστε να δώσει βάση ο θεατής και να κατανοήσει τα διαφορετικά ερεθίσματα που κινούν τη ζωή καθενός απ’ αυτούς. Ευτυχώς γι’ αυτόν και πολύ περισσότερο για μας, αποδείχτηκε προσεχτικός και δεν έκανε αυτό το λάθος. Όσο για τις σκηνές δράσης... Μοιάζουν να συμβαίνουν με αφοπλιστική ευκολία κι αληθοφάνεια, κάτι που σε κάνει να χάνεσαι, ίσως ακόμα και να θες να χειροκροτήσεις ορισμένες φορές. Η κάμερα τρέχει με τέτοιο γρήγορο και ταυτόχρονο αέρινο ρυθμό που το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Α... και να μην ξεχάσω να σημειώσω ότι σκηνοθέτησε κι ένα απ' τα ωραιότερα κινηματογραφικά φιλιά ever!

Η εικόνα όμως συνδυάζεται άψογα και με τη μουσική επένδυση. Ο Danny Elfman, με τη δυναμική ροκ μουσική του και τα διακριτικά γυναικεία φωνητικά, προσδίδει μια άλλη δυναμική στο όλο σκηνικό. Αδιαμφισβήτητα το καλύτερο score απ’ τα τρία, κάτι το οποίο οφείλεται και στα τραγούδια των τίτλων που ερμηνεύουν οι φοβεροί U2.

 Το έχω ξαναπεί κι ίσως γίνομαι κουραστική, αλλά θεωρώ ότι η επιλογή του Maguire για το ρόλο του Spider-Man, ήταν η καλύτερη δυνατή. Απλά εξαιρετικός, αφού καταφέρνει να υποδυθεί με περισσή ευκολία έναν χαρακτήρα που μόνο ατσαλάκωτος δεν είναι. Έναν χαρακτήρα που έχει συναισθήματα και που τα εκδηλώνει, έστω και μετριασμένα κάποιες φορές σε σχέση μ’ αυτό που θα ήθελε. Όμως ο κακός της υπόθεσης αποτελεί την έκπληξη. Έπειτα από αντίστοιχες προσπάθειες, που τελικά ήταν αποτυχημένες, όπως στο “Speed” για παράδειγμα, ο Dafoe χαρίζει απλόχερα μια ερμηνεία που δίνει τα ρέστα της. Δεν είναι και κάτι που το λες συχνά για χάρη του.

Όσο για την Kirsten Dunst και τον James Franco, χωρίς να είναι ιδιαίτερα καλοί, είναι λιγότερο ενοχλητικοί ως προς την παρουσία τους, απ’ ότι στο “Spider-Man 2 & 3”. Είναι λοιπόν μια ταινία που αξίζει κάποιος να δει; Αναμφίβολα! Δεν ξέρω αν το συνολικό αποτέλεσμα ενθουσίασε ή έστω ικανοποίησε τους fan του comic, αλλά κινηματογραφικά είναι μια άψογη προσπάθεια που έχει λίγο απ’ όλα. Ένα πολύ ευχάριστο διωράκι για ένα πολύ ευχάριστο βράδυ. Δείτε το με την παρέα σας κι απλά κοιτάξτε να περάστε καλά.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Spider-Man
Είδος: Περιπέτεια Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Sam Raimi
Πρωταγωνιστές: Tobey Maguire, Willem Dafoe, Kirsten Dunst, James Franco, J.K. Simmons, Rosemary Harris
Μουσική: Danny Elfman
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 121’
 Επίσημο site:
http://spiderman.sonypictures.com/